borstvoeding....

wat betreft het eczeem enzo ken ik (nog) niet, maar ik heb me ook best lang 'schuldig'
gevoeld over dat ik t. geen borstvoeding heb kunnen geven. bij mij kwam de productie niet op gang;
ik kolfde, na een week, met veel geluk 20cc en t. had eerst veel moeite met aan de borst drinken.
uiteindelijk lukte het hem wel mbv een tepelhoedje, maar als hij van de borst af kwam was hij helemaal
knock out en toch kwam hij na 2uur alweer omdat hij onvoldoende binnen kreeg..
na een week heeft de kraamzorg geadviseerd om te stoppen.

toen ik later hier las over andere manieren van kolven (met pauze's tussendoor) of dat het ook lang
duurde voordat de productie op gang was dacht ik vaak 'als ik nou nog even vol had gehouden'...
maar ik begrijp aan de andere kant de kraamzorg ook wel, want wij kregen totaal geen rust en
ze heeft toen aangegeven dat we beter konden stoppen omdat we er anders zelf aan onderdoor zouden
gaan..

blijft moeilijk zo'n beslissing en ik weet ook nogsteeds niet wat ik bij een eventuele 2e zou doen..

Rejoy. schreef:Ik heb er heeeeeeeel veel spijt van dat ik gestopt ben met de borstvoeding. Niet eens voor alle gezondheidsvoordelen, maar vooral om het contact met je kind.

ik heb ook ontzettend veel spijt.
de bevalling ging al rampzalig en daarna de borstvoeding ook, tot nu toe gaat eigenlijk alles slecht/niet zoals het moet. Elke dag denk ik weer was ik maar niet gestopt met borstvoeding, had ik maar doorgezet, dan was er tenminste iets wat goed ging. Ik zou echt de tijd terug willen draaien en borstvoeding willen geven.

Floor schreef:
ik heb ook ontzettend veel spijt.
de bevalling ging al rampzalig en daarna de borstvoeding ook, tot nu toe gaat eigenlijk alles slecht/niet zoals het moet. Elke dag denk ik weer was ik maar niet gestopt met borstvoeding, had ik maar doorgezet, dan was er tenminste iets wat goed ging. Ik zou echt de tijd terug willen draaien en borstvoeding willen geven.

Maar wat gaat er dan allemaal zo slecht en niet zoals het moet? Dat zal toch best wel meevallen? Die eerste maanden met een baby is voor iedereen een tropentijd, iedereen heeft het zich van tevoren anders voorgesteld, iedereen kent ook die eindeloze dagen dat het huis een puinhoop is, dat je nergens aan toe komt, dat je doodmoe bent, alle gebroken nachten, de verstrooidheid, alles is nieuw, je kent jezelf en je eigen leven niet meer terug. Daar moet je jezelf niet zo voor straffen, het is al zwaar genoeg zoals het is. Het gaat echt beter met de tijd, over een paar maanden heb je alles vast veel beter in de vingers en voel je je weer een beetje beter in je vel. Wees alsjeblieft een beetje liever voor jezelf.

Inderdaad, Floor! Maak het voor jezelf niet te moeilijk.
Dit zijn de dingen die je vaak niet hoort als je net een kindje hebt of zwanger bent. Dat de eerste maanden gewoon heel moeilijk (kunnen) zijn.

vooral bij de eerste vond ik de eerste periode echt zwaar. Van te voren kan je totaal geen inschatting maken wat voor inpakt een baby krijgen op je leven heeft. Zoals Susan zegt; het wordt mettertijd echt beter. Als jullie je draai weer gevonden hebben.

Floor
Het wordt met de tijd echt beter. En trek alsjeblieft aan de bel als je het niet red, er zijn echt instanties die je kunnen helpen en bijstaan, maar dan moet je het wel aangeven.