Waarom zijn jullie niet perfect

Roodkapje schreef:

_MamaRosa_ schreef:

Mama1985 schreef:

_MamaRosa_ schreef:

BeeGee schreef:ik denk sowieso dat niemand perfect is

ik heb soms gewoon een kort lontje en dan reageer ik nogal nors naar de kids toe... verder heb ik ook wel eens poses dat ik een luie moeder ben... heb dan geen zin om van alles te ondernemen, en dan staat de tv hier ook veel aan.

Hier net zo, haha!

Gisteren nog, wilde lasagne maken, alleen was te laat thuis, dan moest het nog klaargemaakt worden en nog in de oven, maar dan werd het wel heel laat. Ik was alleen, dus had daar weinig zin in. Heb toen maar wat poffertjes opgewarmd, en kipnuggets in de frituur. Met de gedachte dat ze toch altijd al slechte eters zijn, en dan dus ook niet veel eten, dus dit ook niet direct een ramp zou zijn....

Hahaha dat over het eten heb ik hier dus ook soms. De jongste hangt op het moment heel erg aan mij, en om even mijn handen vrij te hebben parkeer ik haar even met bakje fruit voor de tv

Ja, maar dat is nog verantwoord, hahaha! Ik baal er soms gewoon van dat het zulke slechte eters zijn. Ben ook nog eens vrijwel elke avond alleen met het eten, en dat maakt het er dan niet leuker op. Heb dan echt het gevoel dat ik voor niks heb staan koken. Dus heel soms ga ik voor gemak!

Ik eet ook minimaal 6 vd 7 avonden alleen met de kinderen... Dat vind ik ook zwaar, zeker omdat koken niet mijn hobby is maar die van mijn man! Als ze dan niet eten baal ik ook. Ze mogen trouwens hier 1 dag in de week kiezen wat zij willen eten en ze gaan mee boodschappen doen elke dag en door het bewust mee laten pakken van de spullen die we nodig hebben en samen proberen te "koken" ( schortje aan bij de meiden, beetje roeren in de pan) zijn ze echt veel beter gaan eten! Koken is voor hun een spel geworden en als het klaar is zeg ik altijd : Wie mag als eerste proeven? zeggen zei: de topchef! Wie is dat? Dan gillen ze beiden Ik! Ik ! .. haha.. altijd leuk!

Dat werkt hier helaas ook niet, probeer het ook vaak op die manier, maar helaas, dan eten ze alsnog nauwelijks.

Roodkapje schreef:@RYW: jij lijkt me een superleuke mama! Denk je dat je zoons er veel van meekrijgen dat jullie geen traditioneel gezin zijn? Ik denk trouwens niet dat dat een zwakte is.. Een vriend van mij zijn ouders zijn bij elkaar gebleven voor de kinderen en dat is juist waar hij "beschadigd"is. Altijd ruzie thuis, zijn moeder werd geslagen etc.

Ik kan zelf op school ook heel weinig doen en ik ben minder VrijeSchools als de andere moeders... ( ik kan niet naaien, breien, haken, punikken etc. ) Mijn moeder moet blijven leven tot de kinderen het zelf hebben geleerd op school Zij maakt alle schoolwerkjes voor mijn kinderen dat vind ik echt jammer.

Dank je wel, lief van je! Ik doe mijn best om de momenten die ik heb met mijn zoons zo leuk mogelijk te maken. Ik werk 36 uur in de week, en de helft van de weekenden zijn ze weg (zoals nu), dus ik probeer die tijd ook echt leuk te maken. Soms spelen we restaurantje, of we gaan picknicklunchen, dan leg ik een kleed één van hun kamers, en dan gaan we daar zitten picknicken, of onder de eettafel dan is het gelijk heel spannend.

Of we gaan een uitje doen, zoals naar de ontdekhoek of pas naar het omniversum, of de kinderboerderij of het dolfinarium, en dat vinden ze heel leuk ik vind het stiekem ook wel makkelijk, want het scheelt zoveel zooi thuis

Ik weet wel zeker dat ze doorhebben dat we geen traditioneel gezin zijn. Bij mijn jongens op school zijn er nog 3 kindjes in totaal die gescheiden ouders hebben (over alle 8 groepen verdeeld!) want dit is een klein en redelijk ouderwets dorp. Dus ja, ze zijn zich er wel erg bewust van. Toen mijn vriend mee ging om mijn oudste te halen zei één van de andere kinderen 'je vader is hier!' en ik zag mijn zoon kijken, denken, en bewust niet corrigeren. Wij hebben er ook niets over gezegd. Verder gaan ze dus regelmatig naar hun vader, maar ze vinden dat niet heel leuk. Ze gaan wel, maar ze hebben er geen vriendjes en komen er bijna nooit buiten, en zij zijn de enigen die elke keer weggaan in het weekend en de vakantie. We doen wel ons best om samen naar schooldingen te gaan, zoals het kerstspel, maar ze zijn zich er erg van bewust. Ik geloof wel dat ze de situatie geaccepteerd hebben en er vrede mee hebben. Ze worden ook niet gepest erom, gelukkig.

- Ik kan laks zijn als het aankomt op hygiëne: handjes wassen, tandjes poetsen... het zou best wat vaker mogen gebeuren.

- Ik werk te veel (4 of 5 dagen per week) en voel me daar weleens schuldig om.

- De tv wordt echt weleens aangezet als afleider/bezigheidstherapie.

- Ik onderneem niet genoeg naar mijn zin omdat ik op zie tegen het op pad gaan met twee kinderen zonder auto. Zeker als het wat minder weer is.

- Ik zwicht te makkelijk als één van de kinderen zeurt (of het nu gaat om opgetild worden, een koekje/banaan/appel, of wat dan ook. Ik kan er slecht tegen als ze dreinen.).

- Ik ben over het algemeen wat te makkelijk denk ik. Komt voort uit mijn grenzeloze luiheid

Dit alles +1

ben dan niet gescheiden , en werk niet de rest herken ik .

- Als ik zelf erg moe ben en S. wil niet slapen heb ik een erg kort lontje en moet ik opletten dat ik m'n stem niet ga verheffen

- s'ochtends wil ik het eerste uurtje altijd iets voor mezelf doen (vaak forummen) en dan moet S. plat gezegt zichzelf maar even vermaken De rest van de dag ben ik voor hem maar ik moet eerste altijd even opstarten. Soms zit hij te zeuren en aan me te hangen als ik aan het forummen ben en dan voel ik me altijd wel en beetje schuldig. Maargoed ook hij moet leren om zichzelf te vermaken en in dit geval gaat het maar om een uurtje per dag meestal. Nu is hij trouwens braaf aan het spelen haha

- ik geef vaak hem iets te eten als hij aan het zeuren is (stukje mandarijn, stukje liga) want dan houdt hij z'n mond even tenminste

Susan schreef:- Ik kijk soms ook erg uit naar de avonden, als ze op bed liggen en ik tijd voor mezelf heb.

Oh en dit ook heel soms haha. Ik hecht echt heel veel waarde aan een avondje rust met mijn man samen

Herkenbaar, Razz?

Razz_ schreef:

Susan schreef:- Ik kijk soms ook erg uit naar de avonden, als ze op bed liggen en ik tijd voor mezelf heb.

Oh en dit ook heel soms haha. Ik hecht echt heel veel waarde aan een avondje rust met mijn man samen

Oh, dat heb ik vrijwel elke avond. Ik geniet van hem, maar ik kijk ook altijd uit naar het moment als hij ligt te slapen en ik iets voor mezelf kan doen. Dat zijn net zo goed genietmomenten van de dag hier.

Haha af en toe wel ja

- ik werk teveel en ik heb 's avonds weinig energie en geduld meer voor haar

- ik wil haar soms wel eens stil krijgen met een koekje ofzo (terwijl fruit ook werkt, waarom pak ik dan niet gewoon fruit?)

- Ik zie op tegen het haar naar bed brengen en doe dat ook met tegenzin.

Rejoy. schreef:- ik werk teveel en ik heb 's avonds weinig energie en geduld meer voor haar

- ik wil haar soms wel eens stil krijgen met een koekje ofzo (terwijl fruit ook werkt, waarom pak ik dan niet gewoon fruit?)

- Ik zie op tegen het haar naar bed brengen en doe dat ook met tegenzin.

Waarom? Omdat ze zich dat gaat verzetten enzo of omdat je het jammer vind dat ze moet gaan slapen?

[quote="Rejoy."]- ik wil haar soms wel eens stil krijgen met een koekje ofzo (terwijl fruit ook werkt, waarom pak ik dan niet gewoon fruit?)

quote]

Omdat fruit meer kliedert en vlekken geeft, geschild of ongeschild. Ik heb overigens echt een hekel aan fruit schillen! Ik pak ook sneller een koekje eigenlijk.....(of een verantwoorde soepstengel of rijstwafel, dat dan weer wel! )

schillen duurt wel iets langer, maar een harde peer (niet zo'n overrijp geval) of een appel wordt hier zonder smeren op gegeten. Schil eet ze ook wel op, dus eigenlijk is het gewoon een kwestie van afspoelen, door midden snijden en klaar.

Ik heb ook een hekel aan fruit schillen. Gelukkig is J. echt helemaal wild van bananen .

Ik zit te vaak te laptoppen als ze wakker is, terwijl ik eigenlijk beter iets gezelligs met haar zou kunnen doen. En ik ben een echte huismus, vind het heerlijk om binnen te zitten, daardoor komt dl misschien te weinig buiten.

Ik koop D. om: als ze bijvoorbeeld weer eens absoluut niet weg te krijgen is op een plek waar ze het leuk vindt (bij mijn oma / in zo'n speelgoedauto in winkelcentra), dan beloof ik een koekje als ze zonder verder gezeur netjes meegaat.

Wanneer ik de jongste borstvoeding geef, wil ik dat D. even rustig is. Dus dan geef ik mijn mobiel om mee te spelen of parkeer ik haar voor de laptop met filmpjes.

Ik raak geergerd wanneer één van de twee niet wil slapen. Niet dat ik dat laat merken, maar ik baal van avonden waarbij ik steeds naar boven kan terwijl ik eigenlijk rust wil of andere plannen had.

Omdat niemand perfect is!

Omdat ik een mens ben.....

Ook ik heb genoeg dingen waarin ik niet perfect ben, en dat is menselijk toch? Hier is dat bijvoorbeeld:
- ik ben niet iemand die vaak naar buiten gaat, dus komt A. minder vaak buiten dan ik eigenlijk zou willen (al ga ik wel vaker naar buiten dan ik zou doen als A. er niet zou zijn geweest)
- ik vind dat ik teveel werk / studeer, zal ook wel blij zijn als dat laatste voorbij is
- als ik avonden lang heen en weer moet lopen als ze een periode heeft dat ze niet wil gaan slapen dan word ik daar ook niet gezelliger op
- de laatste tijd staat de tv wat vaker aan, omdat ik soms bijvoorbeeld even moet kunnen koken en het toch wel een goede afleider is Al valt het al met al nog mee.
- ik ben best gevoelig voor zeuren, zo krijgt ze daardoor soms wat vaker iets lekkers dan ik eigenlijk zou willen (alles wat ik eet wil ze namelijk ook proeven, en ik eet ook weleens wat lekkers)

Zo zijn er vast nog meer dingen

ik kan soms boos zijn op mezelf als ik mijn stem verhef tegen t.,
dit is nergens voor nodig en het levert me ook helemaal niets op..
en dan denk ik "hoe moet dit als hij straks ouder is en mij uit gaat dagen?"

verder kan ik me zo druk maken over dingen als voeding, de eerste weken ben ik heel streng geweest
en wilde ik absoluut niet dat hij teveel voeding (fv) binnen kreeg omdat ik bang was dat hij dik zou worden
dit was mijn grote angst toen we op fv over 'moesten' stappen

nu nog maak ik me soms druk over het voedingsschema (we zijn sinds afgelopen week van 4 naar 3 flessen gegaan met uitbereiding van groenten en het geven van sap) en dan blijkt de eerste dag meteen dat die drukte nergens voor nodig is, omdat het gewoon probleemloos verloopt. onze zoon is een makkelijke eter, lust werkelijk alles en past zich makkelijk aan aan een nieuw schema.. waarom maak ik me hier iedere keer zo druk om???

* Ik ben te gemakzuchtig om onze dochter van dik 2,5 van de fles af te helpen. Ze krijgt hem alleen 's nachts(water) en overdag als er verder niemand is. Dit laatste, omdat ik het heel erg vind dat ze er nog steeds uit drinkt en ik het heel raar vind staan en niet wil dat een ander daar iets over denkt.

* Als mijn zoon van negen maanden iets doet wat niet mag reageer ik vaak op dezelfde manier als tegen mijn dochter van 2,5, terwijl hij dat nog helemaal niet kan snappen. Ik ben bang dat mijn dochter zich anders achtergesteld voelt.

* We waren laatst in het winkelcentrum geweest. Toen ik al een heel eind bij de winkel vandaan was zag ik dat mijn dochter een knuffeltje in haar handen had.(Niet betaalt)
Ik heb er toen helemaal niets over gezegd tegen mijn dochter, omdat ik geen zin had om weer terug te lopen

Dit zijn toch wel de ergste dingen, buiten het soms een paar uur televisie kijken, af en toe een koekje/snoepje geven om ze rustig te houden en soms net doen alsof ik bepaalde dingen niet zie(op de tafel zitten, met de handen eten ed.) om.

* Ik ben soms te ongeduldig.

* Ik was laks met tandenpoetsen, maar nu doen we het standaard voor het slapen.

* Ik ben niet altijd even consequent.

* Vast nog meer dingen, maar daar kom ik nu even niet op.

En nog iets waarom ik niet perfect ben..het potentiele verjaardagscadeau voor ons zoontje (een houten treinbaan) ligt inmiddels alweer beneden.....manlief en ik hebben toch bedacht dat een keukentje ook wel erg leuk is voor zijn verjaardag.

Printje schreef:En nog iets waarom ik niet perfect ben..het potentiele verjaardagscadeau voor ons zoontje (een houten treinbaan) ligt inmiddels alweer beneden.....manlief en ik hebben toch bedacht dat een keukentje ook wel erg leuk is voor zijn verjaardag.

Het eigenlijke kerstcadeau van Ezra, een Teletubbie-huis dat ik tweedehands had besteld op Marktplaats omdat het niet meer nieuw te krijgen is, ligt nog in de kast onder de trap omdat ik last-minute had besloten dat het er toch niet nieuw genoeg uitzag en dat ik eigenlijk een pop voor hem moest kopen. Ik denk dat dat Teletubbie-huis binnenkort wel een keer uit de kast tevoorschijn komt.

Susan schreef:

Printje schreef:En nog iets waarom ik niet perfect ben..het potentiele verjaardagscadeau voor ons zoontje (een houten treinbaan) ligt inmiddels alweer beneden.....manlief en ik hebben toch bedacht dat een keukentje ook wel erg leuk is voor zijn verjaardag.

Het eigenlijke kerstcadeau van Ezra, een Teletubbie-huis dat ik tweedehands had besteld op Marktplaats omdat het niet meer nieuw te krijgen is, ligt nog in de kast onder de trap omdat ik last-minute had besloten dat het er toch niet nieuw genoeg uitzag en dat ik eigenlijk een pop voor hem moest kopen. Ik denk dat dat Teletubbie-huis binnenkort wel een keer uit de kast tevoorschijn komt.

hhahahaha zoiets zou ik ook kunnen doen. Ik vind al dat speelgoed ook vaak allemaal zelf nog veel te leuk:oops: Het is maar goed dat ik geen dochter heb, dan ging ik helemaal los met barbies, poppen etc.