Ben ik nou te bijdehand geweest of was zij nou zo debiel?

Was een paar dagen geleden in het dorpje waar ik woonde totdat ik 12 jaar was en waar het fenomeen zwarte mensen nogal uitzonderlijk is. M'n zus, een vriendinnetje van mij en ik waren de enige personen met een getinte huid en dat viel dus domweg op. Toen ik dus vrijdag 2 mensen tegenkwam die ik zelf nooit zo goed heb gekend, maar mijn ouders wel wat beter, werd ik dus na een tijdje staren door deze mensen herkend en dachten ze eerst dat ik het donkere meisje was die juist altijd mijn vriendinnetje was en daarna viel dus het kwartje: "Oh ja, je bent natuurlijk de jongste dochter van *m'n vaders naam*." Vervolgens zegt die vrouw doodleuk: "Wat stom van me, ik had je natuurlijk meteen moeten herkennen aan je huidskleur", wat ik alweer zo'n iq-loze opmerking vond, dat ik meteen erop reageerde door te zeggen: "Je had inderdaad 3x kunnen raden, want er waren immers maar 3 excuus-allochtonen in dit dorp."

Ze keek me toen heel wazig aan, maar het viel bij mij verkeerd, dat ik na 18 jaar zo werd benaderd. M'n moeder voelt dan plaatsvervangende schaamte, maar als je zoiets achterlijks tegen me zegt, kan zo'n vrouw toch niet serieus verwachten dat ik daar heel serieus op reageer? Ligt dit aan mij dat ik me ontzettend kan storen aan een dergelijke benadering?

Nou, dat ligt niet aan jou hoor. Wat een belachelijke benadering!! Vind je opmerking juist leuk bijdehand!

Ik vind de opmerking inderdaad niet echt passend naar jou toe en zou hem ook niet hardop gezegd hebben maar kan me aan de andere kant ook wel een beetje voorstellen dat die mevrouw zo dacht als jullie inderdaad uit een dorp komen met zo weinig gekleurde mensen. Als er dan maar 3 personen waren met een getinte huid die in zo'n dorp dan ook wel opvallen en dat je ze daarom vanzelf wel kent dat je het dan van jezelf dan op zo'n moment stom vind dat ze je niet meteen herkent heeft.

Oh ja, want alle getinte mensen lijken ook zo veel op elkaar

Ik vind die opmerking ook belachelijk. Ik vind de opmerking die jij hebt gemaakt dan ook zeer gepast.

Lekker bijdehand van haar, inderdaad geen handige opmerking nee!

Je stond naast je moeder, het is een kennis van je moeder en ze herkent je niet als de dochter van je moeder? Dat is wel raar.

Melis_je schreef:Je stond naast je moeder, het is een kennis van je moeder en ze herkent je niet als de dochter van je moeder? Dat is wel raar.

Nee, ik vertelde het later aan m'n moeder toen ik bij m'n ouders was. Mijn moeder was er dus niet bij; ze vond het een domme opmerking, maar vond het niet nodig dat ik er zo op reageerde. Tja, actie-reactie denk ik dan maar.

Ik vind het echt een enorm belachelijke opmerking maar aan de andere kant, misschien bedoelde ze er wel helemaal niets mee, aangezien er inderdaad maar 3 mensen met een donkerdere huidskleur in dat dorp woonden.
Maar dan nog is het een gare opmerking!

Ik vind alleen je opmerking terug ook weer een beetje ver gaan maar ik snap wel dat je enorm geïrriteerd was en dat je er dan een botte opmerking uitflapt.

Toet schreef:Oh ja, want alle getinte mensen lijken ook zo veel op elkaar

Exactly my point. ;-)

Powerbabe schreef:Ik vind het echt een enorm belachelijke opmerking maar aan de andere kant, misschien bedoelde ze er wel helemaal niets mee, aangezien er inderdaad maar 3 mensen met een donkerdere huidskleur in dat dorp woonden.
Maar dan nog is het een gare opmerking!

Ik vind alleen je opmerking terug ook weer een beetje ver gaan maar ik snap wel dat je enorm geïrriteerd was en dat je er dan een botte opmerking uitflapt.

Ik weet eigenlijk wel zeker dat ze er niets mee bedoelde, maar daarom kan ik er nog wel wat van vinden; in dit geval ronduit dom. Dus vandaar dat ik 'm expres terugkaatste, om haar duidelijk te maken dat het echt heel suf is om zoiets zonder enig besef te zeggen.

Ja, dat is ook eigenlijk wel weer zo!

Het is volgens mij een typisch dorpse opmerking, hier in mijn dorp zouden ze het zelfde kunnen zeggen. De intentie was waarschijnlijk niet verkeerd, maar dat stukje huidskleur had ze gewoon weg moeten laten. Ik vind jouw opmerking terug trouwens niet te ver gaan.

Nour schreef:

Toet schreef:Oh ja, want alle getinte mensen lijken ook zo veel op elkaar

Exactly my point. ;-)

Ik zat even te googelen of het iets is wat vaker voorkomt omdat ik het zelf inderdaad lastiger vond om tijdens een vakantie in bv Azie of Afrika daar mensen te herkennen omdat ik ze inderdaad allemaal op elkaar vind lijken

Heb dit artikel er over gevonden:

http://www.puntuit.nl/nieuws/binnenland/hetzelfde_herkennen_1_600327

Waarom lijken alle Chinezen zo op elkaar?

Je herkent het vast wel. Dat het gevoel je bekruipt dat alle Aziaten hetzelfde zijn. Hun gezichten kennen bijna geen verschillen. Het ronde hoofd, het zwarte haar en de donkere ogen; ze hebben het allemaal. Het lijkt wel of ze uit één familie komen.

Als je Afrikanen uit elkaar moet houden, loop je tegen hetzelfde probleem aan. Met de oorspronkelijke inwoners van Zuid-Amerika is het net zo. Brazilianen lijken op elkaar, zeg!

Bij blanken heb je duidelijk minder last om mensen te herkennen. Door haar- en oogkleur en door de vormen van het gezicht zie je snel verschillen. Er is veel meer variatie. Tenminste, dat denk je.

Hoe denken Chinezen en andere kleurlingen daarover? Zijn ze continu in de hoogste staat van verwarring omdat ze vriend, broer of vader zijn kwijtgeraakt in de massa? Niets is minder waar. Ze kunnen mensen van gelijk ras prima uit elkaar houden. En als klap op de vuurpijl hebben zij juist last om blanken te herkennen. Voor de Chinees lijken alle westerlingen hetzelfde.

Rara, hoe kan dat? Dit fenomeen is in de wetenschap beter bekend als het ”other-race effect” (Engels voor: anderraseffect).

Het slecht kunnen identificeren van het gezicht van iemand van een ander ras is deels aangeboren, blijkt uit onderzoek. Baby’s herkennen tot hun derde maand iedereen
 –van welk ras dan ook– even goed. Maar nog voor hun negende maand verliezen ze deze vaardigheid. En dat geldt niet alleen voor blanke, maar ook voor Chinese baby’s, aldus het onder­zoek. Elke baby heeft de neiging om zich te ‘specialiseren’ in het herkennen van gezichten van z’n eigen ras.

Het other-race effect is deels aangeleerd. Groeit een baby namelijk op met mensen van verschillende rassen om zich heen, dan treedt het effect niet op. En woon je al een tijdje in China? Dan zullen je hersenen wennen aan de vaste patronen in de gezichten van Chinezen en ga je langzamerhand steeds meer verschillen zien. Opeens merk je: al die Aziaten lijken helemaal niet op elkaar.

Als Nederlander ben je nu eenmaal gewend om op bepaalde gezichtsuitdrukkingen en uiterlijkheden te letten. Daarom kijk je over 
de subtiele verschillen tussen Chinese ge­zichten heen. Want uiteindelijk zijn er in
 elk gezicht –zwart, geel, rood of blank– evenveel herkenningspunten. Onze hersenen nemen die details alleen niet allemaal op, maar stoppen iemand gelijk in het bakje ”Afrikaan” of ”Chinees”. Lekker gemakkelijk!

Ik denk idd ook dat je dergelijke opmerkingen alleen maar zal horen in een gemeenschap waar diversiteit niet of amper aanwezig is, maar ik vind het domweg ontzettend onbeschoft om iemand tot een huidskleur te reduceren, ook al zal deze mevrouw daar hoogstwaarschijnlijk zelf nooit bij stil hebben gestaan.

Nour schreef:Ik denk idd ook dat je dergelijke opmerkingen alleen maar zal horen in een gemeenschap waar diversiteit niet of amper aanwezig is, maar ik vind het domweg ontzettend onbeschoft om iemand tot een huidskleur te reduceren, ook al zal deze mevrouw daar hoogstwaarschijnlijk zelf nooit bij stil hebben gestaan.

Op zich heb je wel gelijk maar aan de andere kant zit ik me sinds je eerste post al te bedenken dat ik toch ook wel mensen op zulke momenten herken aan hun rode haar, omdat ze dik zijn, kaal zijn oid. Of dat ik mezelf dom vind dat ik iemand niet sneller herkend heb door kenmerken van hun uiterlijk die niet vaak voorkomen en daarom opvallen. Het is natuurlijk niet handig om dat dan uit te spreken en ik zou het zelf ook niet waarderen dat iemand me op zo'n moment zou zeggen: wat stom dat ik je niet eerder herkent heb want dat had ik wel gemoeten omdat je zo dik bent. Ik zou me dat dan ook best wel aantrekken en zeker niet leuk vinden maar herken mensen/onthou nieuwe mensen dus zelf ook juist aan dat soort dingen.

Maar zo raar is het toch niet dat ze je aan je huidskleur herkent? Dat is toch één van jouw uiterlijke kenmerken, voor hetzelfde geld had ze je herkend aan je vele sproeten/rode haar/lange benen, ik noem maar wat. Zou je dat ook zo zwaar opnemen? Ik denk dat ze het helemaal niet verkeerd of gemeen bedoeld heeft en daarom zou ik het zelf nooit hebben opgevat als 'gereduceerd naar een huidskleur'.

Ik weet niet of ik het dan zo zou hebben opgenomen, aangezien ik dus aan iets anders werd herkend dan de voorbeelden die jij hierboven aandraagt, Ifrah. Ik vind het zelf nogal dom overkomen om dit zo uit te spreken. Ik had ook al aangegeven dat ik niet denk dat ze het gemeen bedoelde, maar dat staat er los van dat ik er wel wat van vind.

Ik snap wel dat je het vervelend vindt. Het is inderdaad nou niet alsof alle mensen met een donkere huidskleur allemaal hetzelfde zijn, als je daar zo over denkt dan kijk je echt geen milimeter dieper dan die huidskleur. Maar sommige mensen kijken echt niet verder dan dat, zeker niet als je één van de weinigen bent. Dan ben je al snel 'het meisje met die donkere huid'.

(en dat terwijl je toch voldoende onderscheidende kenmerken hebt, je lengte bijvoorbeeld )

Ik had het trouwens wel lollig gevonden als je ze je had verward met Blonde Mien van om de hoek, ofzo

Nou ik had denk ik ook een domme opmerking terug gemaakt. Als ik daar in ieder geval niet te verbaads voor was op dat moment. Ik snap niet dat zij zelf niet door heeft wat voor een hersenloze opmerking ze maakt.

Ik vind je reactie terug wel onnodig 'hard' (met de kanttekening dat ik niet weet hoe het non-verbaal er aan toe ging).

Zeker gelet op het feit dat het een bekende van je is en je zelf al aangeeft dat ze het zeer waarschijnlijk niet gemeen bedoelde. Het voorval zegt naar mijn idee vooral iets over jou. Huidskleur kan zoals een ander al zei gewoon een herkenningspunt zijn, zoals rood haar. Zo komt de opmerking meer over. Dat je nu werd herkend aan je huidskleur en niet bijvoorbeeld je lengte doet niets af aan het feit dat mensen dat soort uiterlijke kenmerken gebruiken als herkenningspunt.

MissBlunt schreef:Ik vind je reactie terug wel onnodig 'hard' (met de kanttekening dat ik niet weet hoe het non-verbaal er aan toe ging).

Zeker gelet op het feit dat het een bekende van je is en je zelf al aangeeft dat ze het zeer waarschijnlijk niet gemeen bedoelde. Het voorval zegt naar mijn idee vooral iets over jou. Huidskleur kan zoals een ander al zei gewoon een herkenningspunt zijn, zoals rood haar. Zo komt de opmerking meer over. Dat je nu werd herkend aan je huidskleur en niet bijvoorbeeld je lengte doet niets af aan het feit dat mensen dat soort uiterlijke kenmerken gebruiken als herkenningspunt.

Ik zei het op rustige toon, maar had dat natuurlijk niet gedaan als ik niet eerst op deze wijze werd aangesproken door een dorpsgenoot die ik maar liefst 18 jaar niet gezien of gesproken had. Ik verdenk haar idd geenszins van een racistische ondertoon in haar benadering, maar dat wil toch niet zeggen dat ik er daarom niets van kan vinden? Ik vond het vrij opmerkelijk hoe ze op mij uitkwam, namelijk door in d'r achterhoofd te houden dat er 3 getinte mensen in dat dorp woonden, dus als ik niet persoon A ben, moet ik dus wel B of C zijn. Net als dat niet alle mensen met rood haar op elkaar lijken, doen donkere mensen dat toch net zo goed niet. Dan vind ik het toch wel redelijk bizar dat ze stelde dat ze me had moeten herkennen op basis van mijn huidskleur.

Nour schreef:

MissBlunt schreef:Ik vind je reactie terug wel onnodig 'hard' (met de kanttekening dat ik niet weet hoe het non-verbaal er aan toe ging).

Zeker gelet op het feit dat het een bekende van je is en je zelf al aangeeft dat ze het zeer waarschijnlijk niet gemeen bedoelde. Het voorval zegt naar mijn idee vooral iets over jou. Huidskleur kan zoals een ander al zei gewoon een herkenningspunt zijn, zoals rood haar. Zo komt de opmerking meer over. Dat je nu werd herkend aan je huidskleur en niet bijvoorbeeld je lengte doet niets af aan het feit dat mensen dat soort uiterlijke kenmerken gebruiken als herkenningspunt.

Ik zei het op rustige toon, maar had dat natuurlijk niet gedaan als ik niet eerst op deze wijze werd aangesproken door een dorpsgenoot die ik maar liefst 18 jaar niet gezien of gesproken had. Ik verdenk haar idd geenszins van een racistische ondertoon in haar benadering, maar dat wil toch niet zeggen dat ik er daarom niets van kan vinden? Ik vond het vrij opmerkelijk hoe ze op mij uitkwam, namelijk door in d'r achterhoofd te houden dat er 3 getinte mensen in dat dorp woonden, dus als ik niet persoon A ben, moet ik dus wel B of C zijn. Net als dat niet alle mensen met rood haar op elkaar lijken, doen donkere mensen dat toch net zo goed niet. Dan vind ik het toch wel redelijk bizar dat ze stelde dat ze me had moeten herkennen op basis van mijn huidskleur.

Toevallig heb ik rood haar en ik zou het niet vreemd vinden als iemand die mij 18 jaar niet gezien heeft me zou verwarren met een ander meisje van mijn leeftijd met rood haar. Ik vind haar opmerking dus ook niet zo raar. Niet alle donkere mensen lijken op elkaar, net zoals niet alle roodharige op elkaar lijken, maar het is nu eenmaal een herkenningspunt waar je niks aan verandert.

Ik vind rood haar en huidskleur nogal een verschil.

Lorna mercedez schreef:Ik vind rood haar en huidskleur nogal een verschil.

Waarom? Het is toch een herkenningspunt? Net zoals bijv. flaporen.