Ouders of schoonouders?

JaneDoe schreef:

Susan schreef:

JaneDoe schreef:

Sja en dat met mijn schoonvader is lastig uit te leggen....
Hij zou dingen doen als niet oppassen met hete dranken, een kind van 3 maanden een lange vinger geven, een kind van 2 zonder autostoeltje naast hem in de passagiersstoel zetten.... klinkt heel dom, maar dit soort dingen ziet of snapt hij gewoon niet, dat gevoel heeft mijn vriend ook, maar toch vind hij dat zijn ouders net zoveel recht hebben als mijn ouders. Daar heeft ie natuurlijk gelijk in, maar heb er absoluut geen fijn gevoel bij.

Ik kan me wel voorstellen dat je vriend het belangrijk vindt dat zijn ouders voldoende gelegenheid hebben om contact te hebben met jullie kind, maar dat hoeft niet via oppassen te gaan. Daar kun je ook gewoon bij aanwezig blijven.

kijk, dit vind ik dus ook. Ik zeg absoluut niet dat ons kind zijn ouders niet mag zien. ze mogen van mij altijd langskomen, en we zullen ook heus wel met het kindje naar hun toe gaan....alleen oppassen zie ik niet zitten.

Hebben ze bij de opvoeding van je vriend dan ook zo veel fouten gemaakt waar hij nu nog last van heeft? Of heeft dat uiteindelijk wel een goed resultaat gehad?

rapa nui schreef:

JaneDoe schreef:

Susan schreef:

JaneDoe schreef:

Sja en dat met mijn schoonvader is lastig uit te leggen....
Hij zou dingen doen als niet oppassen met hete dranken, een kind van 3 maanden een lange vinger geven, een kind van 2 zonder autostoeltje naast hem in de passagiersstoel zetten.... klinkt heel dom, maar dit soort dingen ziet of snapt hij gewoon niet, dat gevoel heeft mijn vriend ook, maar toch vind hij dat zijn ouders net zoveel recht hebben als mijn ouders. Daar heeft ie natuurlijk gelijk in, maar heb er absoluut geen fijn gevoel bij.

Ik kan me wel voorstellen dat je vriend het belangrijk vindt dat zijn ouders voldoende gelegenheid hebben om contact te hebben met jullie kind, maar dat hoeft niet via oppassen te gaan. Daar kun je ook gewoon bij aanwezig blijven.

kijk, dit vind ik dus ook. Ik zeg absoluut niet dat ons kind zijn ouders niet mag zien. ze mogen van mij altijd langskomen, en we zullen ook heus wel met het kindje naar hun toe gaan....alleen oppassen zie ik niet zitten.

Hebben ze bij de opvoeding van je vriend dan ook zo veel fouten gemaakt waar hij nu nog last van heeft? Of heeft dat uiteindelijk wel een goed resultaat gehad?

geen ernstige dingen waar ik vanaf weet. maar sowieso gaat het vooral om zijn vader, en die is pas sinds een paar jaar zo warrig aan het worden....

@rapa nui: Ik vind het argument "ze hebben jouw vriend toch ook groot gebracht" eigenlijk helemaal niet redelijk...of bedoel je dat niet?

Ik snap je Parels!

Alleen....hier in de buurt zijn geen dagverblijven die tot 19.00 open zijn, en geen dagverblijven die aan dagdelen doen....
Gastouder is een optie, maar geloof dat ik dan mijn moeder op mn dak krijg; die zeur al zolang om een kleinkind, en wil zoooo graag oppassen, die zou echt balen als ik een gastouders regel, terwijl zij zelf thuis is haha

Ik snap ook goed wat je bedoelt met die eerste stapjes. Op een kdv maken de leidsters er geen big deal van dat ze de eerste stapjes hebben gezien zeg maar, en van je schoonmoeder moet je het waarschijnlijk nog maanden aanhoren;)
ach ja, onze opvoedstijl en dat soort dingen verschillen ook verschrikkelijk....en hun huis is vies haha. De hond is incontinent en piest in huis, al hun eten komt uit de diepcries en alle restjes vries ze in...maar dan ook alles. (laatst gevuld speculaas uit de diepvries?????), de hond likt de pan uit (vind ik sowieso vies).
Maar oke, bovenstaande dingen zijn misschien geen geldige redenen om mijn kindje er niet heen te willen brengen, en zijn ook nie de voornaamste redenen.

Ach weet je.....geloof dat ik de topic deels opende om mijn hart even te luchten over deze mensen. Vor nu moet ik geloof ik eerst nog maar eens zien of ik uberhaupt het geluk heb om zwanger te raken (alhoewel die ongesteldheid wel al erg lang wegblijft?), en dan zien we wel hoe t loopt.....

Beide opa's en oma's passen hier even veel op. Ik heb er geen enkele moeite mee ze daar achter te laten.

Mijn moeder zal niet zo vaak gaan oppassen omdat ze daarvoor te ver weg woont. (100 km)
Mijn schoonmoeder gaat straks minimaal een middag per week oppassen.
Het heeft ook een hele tijd geduurd voordat ik eraan 'toe' was om haar te vragen en er ook daadwerkelijk achter te staan. Er zijn dingen in het verleden gebeurt met mijn man wat ik natuurlijk niet wil dat dit ook met ons kind gebeurd. Daar hebben we over gepraat en ook over dat wij wel de 'regels' bepalen.
(Niet volstoppen met suiker die paar uurtjes bv)
Maar ze doet het erg goed met ons nichtje dus zo heel veel zorgen maak ik me daar niet meer over.

Bij ons passen ouders en schoonouders om de beurt op vrijdag op. Inmiddels is t niet meer nodig maar ze vinden het erg leuk en zoon ook dus zolang ze het leuk blijven vinden mogen ze nog op blijven passen.

Maar ik had niet echt een voorkeur ik wist dat schoonouders ook heel goed met hem op gingen en het is altijd goed gegaan.

Met mijn schoonouders ging het altijd af en aan. Maar wij zeggen elkaar ook alles en daarna moet het klaar zijn. Dat is binnen hun gezin ook heel gewoon. Maak van je hart geen moordkuil zeg maar.

Met mijn schoonvader kon ik echt lezen en schrijven, hij wilde ook altijd graag opa worden, is overleden en 15 maanden later is J. geboren. Sindsdien is de band met mijn schoonmoeder heel koel. Soms gewoon koud. Ze heeft nadat we haar vertelden dat ze oma werd gezegd ´Als het een jongetje is kan ik er wel wat mee maar als het een meisje is dan hoeft het niet´ meerdere keren gevraagd (ook waar vreemden bij zaten) ´Of ik wel zeker wist dat dát kind van háár zoon is´ Dat vond ik wel heel pijnlijk omdat ik al 6 jaar hun schoondochter ben, ik heb toen ook tegen d´r gezegd dat als mijn kind in haar ogen een bastaard is ze ook geen rol hoeft te spelen in het leven van dát kind. Toen J. geboren was heeft het ruim een week geduurt voordat ze langs kwam. Ik vindt dat jammer maar voor m´n vriend vindt ik het gewoon heel erg, hij heeft al geen vader meer en zijn moeder laat het afweten.

Nu zijn we ruim een jaar verder en past ze geregeld op. Als we een avondje oppas nodig hebben komt ze logeren en J. en oma zijn helemaal gek op elkaar, regelmatig liggen ze samen op de vloer met auto´s te spelen of huizen te bouwen van duplo. Mijn schoonmoeder heeft ook tijd nodig gehad om alles te verwerken, in 15 maanden tijd is haar man overleden en is ze oma geworden en dat alles op je 50e. Ik vindt dat je, ondanks wat er is voor gevallen en gezegd is, het niet kan maken tegenover je kind en je man om het contact met z´n oma kan ontzeggen omdat je zelf geen klik hebt met die mensen.

[quote="JaneDoe"]

Susan schreef:

JaneDoe schreef:dat ze niet blij zijn als ik de moeder van hun kleinkinderen zou worden.

Even los van dat het kwetsend is, ik vind dat altijd zo'n vreemde en respectloze uitdrukking. Alsof hun kleinkinderen al bestaan en jij komt solliciteren voor de functie van moeder of zo, en verder niks te maken hebt met de manier waarop ze ter wereld zijn gekomen. Zolang jij met je vriend bent bestaan die kleinkinderen bij gratie van het feit dat jij ze krijgt.

Ik kan me van jou wel weer voorstellen dat je hier boos over bent. Heeft je vriend het nog voor je opgenomen toen ze zo tekeer gingen over jou of heeft hij het alleen maar doorgebriefd?

Hij heeft aan ze gevraagd waar ze dat op baseren. Daarop was hun antwoord "dat ik niet bij de familie hoor".
Verder heeft ie t daar geloof ik maar een beetje bij gelaten....

Toen ik dit hoorde had ik helemaal zoiets van 'dan kun je je oppasuurtjes ook op je buik schrijven, amahoela!"

Sja en dat met mijn schoonvader is lastig uit te leggen....
Hij zou dingen doen als niet oppassen met hete dranken, een kind van 3 maanden een lange vinger geven, een kind van 2 zonder autostoeltje naast hem in de passagiersstoel zetten.... klinkt heel dom, maar dit soort dingen ziet of snapt hij gewoon niet, dat gevoel heeft mijn vriend ook, maar toch vind hij dat zijn ouders net zoveel recht hebben als mijn ouders. Daar heeft ie natuurlijk gelijk in, maar heb er absoluut geen fijn gevoel bij.[/quote]

Dat zou mijn schoovader kunnen zijn! Die denkt daar ook helemaal niet over na, en ziet er geen kwaad in. Hij zou de kleine ook rustig ergens alleen achter laten in huis zonder babyfoon, en zelf even snel in de garage of buiten wat gaan doen, of even snel naar de buren.
Schoonmoeder is geen optie want daar hebben we geen contact meer mee.

Ons kindje zal naar mijn ouders gaan wanneer ik moet werken. Krijgt daar haar eigen slaapkamertje, gaat gewoon netjes op vaste tijden eten/slapen, ik weet dat mijn ouders haar zullen verzorgen zoals wij dat graag willen, en dat ze wanneer ze wat groter is zich daar ook echt aan regels heeft te houden. En wat ik ook niet onbelangrijk vind is dat daar mijn neefje is, en regelmatig ook andere kindjes, dus dat ze wel leert met anderen om te gaan.

Ik vind het altijd zo jammer om te lezen dat zoveel meiden geen band hebben met hun schoonouders en daarom hun kindjes niet zo vaak daar heen brengen of op bezoek gaan. Ik heb een zoon en als later mijn schoondochter een hekel aan ons zou hebben zou ik dat toch erg vinden eigenlijk. En als ik daardoor mijn kleinkind(eren) minder vaak zou zien dan helemaal. Jou man of vriend is daar toch ook goed opgegroeid? Ik vind dat ook heel kwetsend naar je partner toe eigenlijk

Ik werk 3 dagen.
1 dag gaat M naar mijn moeder, 1 dag naar mijn schoonmoeder en 1 dag naar het kdv.
Dat gaat prima, ze zijn allemaal dol op M.

Ik kan er wel een boekje overschrijven. En ik ben zo blij dat ik met de jongste de keuze gemaakt heb om haar meteen op het Kdv te doen. Mijn moeder vond dat ook niet zo leuk maar we vonden wel dat wel 1 lijn moesten trekken. Dus niet mijn moeder wel en mijn schoonmoeder niet. Terwijl er genoeg redenen zijn dat we die keuze wel zouden maken. Mijn moeder begrijpt heel goed de keuze van onze zijde.
Mijn schoonouders zijn lieve mensen maar willen zich overal mee bemoeien en hebben altijd maar dan ook altijd een mening overal over.

Razz_ schreef:Ik vind het altijd zo jammer om te lezen dat zoveel meiden geen band hebben met hun schoonouders en daarom hun kindjes niet zo vaak daar heen brengen of op bezoek gaan. Ik heb een zoon en als later mijn schoondochter een hekel aan ons zou hebben zou ik dat toch erg vinden eigenlijk. En als ik daardoor mijn kleinkind(eren) minder vaak zou zien dan helemaal. Jou man of vriend is daar toch ook goed opgegroeid? Ik vind dat ook heel kwetsend naar je partner toe eigenlijk

Haar vriend, schoonmoeder en zijzelf hebben een vermoeden dat hij beginnende Alzheimer was, dat is dan toch totaal niet te vergelijken met de situatie die er was toen haar vriend kind was?

Daarbij zijn er treurig genoeg ook echt wel gevallen van mensen die weliswaar evenwichtige volwassenen zijn geworden, maar niet omdat ze zulke liefdevolle, fijne ouders hebben. Dat is hier voor zover ik lees niet aan de orde, maar wel iets om in je achterhoofd te houden als je reageert.

Susan schreef:

Razz_ schreef:Ik vind het altijd zo jammer om te lezen dat zoveel meiden geen band hebben met hun schoonouders en daarom hun kindjes niet zo vaak daar heen brengen of op bezoek gaan. Ik heb een zoon en als later mijn schoondochter een hekel aan ons zou hebben zou ik dat toch erg vinden eigenlijk. En als ik daardoor mijn kleinkind(eren) minder vaak zou zien dan helemaal. Jou man of vriend is daar toch ook goed opgegroeid? Ik vind dat ook heel kwetsend naar je partner toe eigenlijk

Haar vriend, schoonmoeder en zijzelf hebben een vermoeden dat hij beginnende Alzheimer was, dat is dan toch totaal niet te vergelijken met de situatie die er was toen haar vriend kind was?

Daarbij zijn er treurig genoeg ook echt wel gevallen van mensen die weliswaar evenwichtige volwassenen zijn geworden, maar niet omdat ze zulke liefdevolle, fijne ouders hebben. Dat is hier voor zover ik lees niet aan de orde, maar wel iets om in je achterhoofd te houden als je reageert.

Ik bedoelde dit in het algemeen en niet als reactie op haar. Ik snap haar helemaal en ik zou mijn kindje daar ook niet naar toe brengen. Maar sommige schoondochters zijn al op hun teentjes getrapt als schoonmoeder of schoonvader iets "verkeerds" zegt of doet en dan vind ik het niet eerlijk. Er zijn natuurlijk ook uitzonderlijke gevallen maar vaak gaat het om kleine dingen

Ik geloof niet dat mensen hier hun kinderen bij de schoonouders weghouden omdat ze op hun teentjes getrapt zijn door een 'verkeerde' opmerking.

@ Razz; hier werkt het denk ik ook mee, dat mijn schoonouders voor mijn man nooit fijne ouders zijn geweest (aldus man). Altijd erg op zichzelf gericht, weinig omkijkend naar hem en zijn zusje, geen interesse in hen tonen, erg kleinerend, geen enkele keuze die hij maakte was "goed genoeg" voor hen.

Het is trouwens niet zo dat wij niet bij mijn schoonvader langs zullen gaan met de kleine of hem hier thuis niet ontvangen, absoluut niet zelfs. Hij is hier hartstikke welkom, en ik zou het fijn vinden als hij straks een band krijgt met zijn kleindochter. Maar wij vinden het geen prettig idee om ons kindje bij hem achter te laten.

Mijn schoonmoeder gaat samen met haar zus een middag oppassen vanaf januari, doodsangsten sta ik uit bij het idee. Maar dat is meer vanwege het idee dat ik het eng vind om mijn kind uit handen te geven aan anderen (en ze heeft onze honden meerdere malen laten vallen als ze ze oppakte).
Ze gaat samen met haar zus oppassen omdat ze lichamelijk eigenlijk niets kan, heeft overal en altijd van alles last. Haar zus is lichamelijk beter op de been en zij zal dus meer voor ons zoontje zorgen.

Mijn moeder is geen optie, we spreken haar niet meer. Mijn vader woont 100 km verderop, mijn zusje zal binnenkort een paar keer oppassen. Maar dat vind ik net zo spannend als bij mijn schoonmoeder.

Ik heb dus in deze geen specifieke voorkeur naar ouders of schoonouders, eerder dus naar mijn zusje

JaneDoe schreef:
En wat mijn schoonvader betreft; zowel zijn vader als opa waren Alzheimerpatienten, en mijn vriend, schoonmoeder en ik zijn ervan overtuigd dat hij dit ook gaat krijgen.

Even een kleine opmerking tussendoor. Hoewel het wel kan, is het zeer zeldzaam dat Alzheimer een erfelijke oorzaak heeft. De kans is veel groter dat het puur toeval was dat zowel zijn vader als opa Alzheimer hebben gehad, dan dat dit erfelijk bepaald is.

Ik ga vanaf 1 januari 3 dagen in de week werken. Mijn schoonmoeder gaat 2 vaste dagen in de week oppassen. De andere dag is mijn man thuis.
Schoonmoeder heeft tot nu toe al een paar keer opgepast. Mijn eigen moeder nog niet. Dat was voor mijn moeder best wel pijnlijk, ik heb haar uitgelegd waarom. Vanaf januari gaat ze wel af en toe eens een dagje oppassen.

Je hebt ook nog gastouders!!
Wij werken beide onregelmatig en hebben vaak ook maar oppas nodig voor 3 uurtjes. Vanaf januari gaan ze naar een gastouder voor die uurtjes. De avonden/weekenden passen de opa en oma's op.

@razz ik snap je punt wel maar als je zit zelf ook niet in zo'n situatie dus dat is ook lastiger "inleven" in iemand de wel constant reacties, opmerking enz krijgt. Terwijl haar eigen dochter wel alles goed doet en ze daar ook alles voor doen. Bij mij was mijn schoonmoeder tegen mij niet eerlijk in alles maar vertelde dan wel dingen aan mijn eigen moeder.

* edit

Overigens nu ze "ouder" zijn breng ik de meiden daar wel makkelijker heen hoor ze geven gewoon hun mening en E. weet wat ze wel en niet mag.
En ik las net dat verhaal van "omi" dat is hier ook een discussie geweest. En mijn dochter kwam ook thuis met het verhaal "ja oma zegt dat ze dat veel leuker vind om te horen". Dus wij hebben aangegeven dat het oma is en niet anders. (een ander kan dit overdreven vinden maar hier is het dus ook om onderscheiding te maken met mijn moeder)

Mijn moeder past een dag in de week op en mijn stiefmoeder ook. Zij wonen enigszins in de buurt en ik vind het erg fijn dat ze dat doen/kunnen. Hebben beiden een vaste vrije geregeld op hun werk (ze werken onregelmatig), maar ze wilden dit zelf graag met alle liefde doen. Het gaat helemaal goed bij hun, N. vind het geweldig met die beide oma's!

Dat mijn schoonmoeder zou oppassen is nooit een optie geweest, zij woont 180 km hier vandaan. Maar ook al zou ze dichterbij wonen was mijn gevoel bij haar ook niet fijn geweest. Schoonmoeder en ik hebben ook totaal geen klik, deze is er nooit geweest. Ze ziet N. gewoon opgroeien, we gaan daarheen of ze komt hierheen, etc. Maar een wekelijkse oppasdag zou ik ook echt niet zien zitten. Toen wij daar een keer een weekend waren vond mijn vriend het belangrijk dat zijn moeder ook een keer een 'oppasgevoel' zou hebben. Hij wilde dat N. bij haar op de kamer sliep en dat ze haar 's ochtends uit bed haalde en met haar naar beneden ging. Wij zouden dan 'moeten' blijven liggen op bed. Ik vond dit helemaal niet leuk, zeker omdat N. vreselijk slecht slaapt, maar na menige ruzie met mijn vriend heb ik toch besloten het van me af te zetten. Ik had mijn schoonmoeder 's avonds vertelt hoe we alles met N. doen in de ochtend wat betreft fles, ontbijt, etc. Ze had het heel raar gedaan. N. had pas een uur nadat ze beneden was de fles gehad, vervolgens weer een uur later (rond 10 uur) een boterham! Ik voelde me hier heel vervelend door, ik was bij N. vooral veel bezig geweest met structuur omdat ze dat nodig heeft. Schoonmoeder had alles opgeschreven met tijden erbij, maar ze heeft toch haar eigen ding gedaan. Dit vond ik gewoon jammer.. waarom doet ze dat?

Ook heeft ze het best 'moeilijk' gehad toen we vertelden dat we een kindje verwachten. De zwangerschap was ongepland en de situatie was niet bepaald ideaal, dat wisten we zelf ook heel goed. Maar verder was iedereen blij voor ons. Toen wij het haar vertelden lieten wij ook merken dat we voor 100% voor dit kindje willen gaan en dat we er gelukkig mee zijn dat dit ons overkomen is. Zij vond dat we ons leven vergooiden (zij kreeg pas kinderen op haar 36e ofzo), we moesten onze studies afronden, we moesten iets van de wereld zien, we waren nog zo jong, etc. Jammer dat ze zo reageerde, het duurde ook een tijd voordat ze enigszins enthousiast werd. Natuurlijk mag zij een bepaalde mening hebben, maar ik vond dat ze dit toen gewoon voor zich moest houden. Wij waren al zo onzeker en waren blij dat we er toch volledig voor wilden gaan en dat we alle steun hadden (van mijn familie), dan komt zij ineens alles gevoelsmatig de grond in boren. Dat vonden we jammer, maar ik vind het typisch mijn schoonmoeder.

Ik wil heel graag dat mijn schoonmoeder oma is voor N. (of 'omi', zoals ze wil dat N. haar gaat noemen , ze wil zich onderscheiden van mijn moeder en stiefmoeder), maar dan gewoon een oma waar we op visite gaan of die bij ons op visite komt. Geen oppasoma dus.

ik heb niet alle andere reacties gelezen, maar ik heb zelf niet dezelfde band met mijn ouders als met mijn schoonouders.

Toen ik zwanger was wisten we al van beide kanten dat ze niet een vaste wilden oppassen, en dat wilde wij ook niet. Dus daarvoor hebben we gewoon het kdv.

Wel gaan we elke maand een avond weg en eens in het jaar een lang weekend. En dan hebben we nog wel eens etentjes met vrienden ofzo, en door de afstand is het dan handiger als de kindjes bij iemand logeren. Dus gem. gaan ze 1x per maand ergens logeren. De oppasavonden, of dagen als ik een training heb (op andere dagen dan mijn vaste werkdagen), dan passen meestal de oma's op. Dan probeer ik het wel om en om te regelen. Ik laat mn schoonouders liever een keertje 's avonds extra oppassen, dan dat ze daar extra gaan logeren, omdat er daar gewoon vrijwel geen regels zijn, en ze (nu natuurlijk alleen Joris nog maar) helemaal volgestopt worden met eten de hele dag. Weinig slapen daar. Dus ik vind dat ik het niet kan maken ze elke keer naar mijn ouders te brengen, maar ze gaan gewoon minder vaak dan ik vooraf gedacht zou hebben. Ik probeer het toch meestal wel bij 1 nachtje te houden, terwijl 2 vaak wel relaxter zou zijn met het heen en weer sjezen door het het hele land. En ik gebruik de opvang bijv. ook wel eens als houvast als ik even geen zin heb om heel subtiel eerlijk te zijn of om er ruzie over te maken. Ze gaan hier bijv. woe en vr. ochtend naar de opvang. En op donderdag heb ik wel eens trainingen. Mijn moeder komt dan sowieso altijd hier thuis oppassen. Maar mn schoonvader werkt wel hier in de buurt, dus die komt dan het liefste woe avond na zijn werk de kindjes halen, en dan mogen wij vrijdag of zaterdag de kindjes wel weer komen halen, of willen ze dan ook wel naar huis brengen. Ik vind dat niet nodig. En gebruik dan dus wel het argument dat ze gewoon naar de opvang moeten op vrijdagochtend. Ik betaal niet voor niets, en vind het ritme ook wel belangrijk. Vooraf had ik gedacht dat het me niet zoveel zou uitmaken, maar nu maak ik er dus wel een groter punt van. Uiteindelijk slaapt hij vaak de avond vooraf wel daar en gaan we dan do avond de kindjes halen. Of mn schoonmoeder komt ook hier oppassen. Omdat mijn eigen moeder dus ook vaak bij ons thuis komt oppassen omdat ze dat zelf ook handig vind alles bij de hand enzo, is het dus niet zo dat ik mijn ouders ze meer zien.

Het gaat uiteindelijk gelijk op. maar ik had verwacht vooraf dat ze meer bij m'n schoonouders zouden zijn. Mijn eigen ouders hadden ook al gezegd dat we geen lijstjes hoeven bij te houden. Ze vinden het leuk, maar maken zich niet zo druk over hoe vaak hier of daar. maar ik probeer het dus wel vaker eerlijk te verdelen. Vooral ook de lange weekenden gaan om en om. Ik merk ook dat Joris echt weer meer regels nodig heeft als hij bij mijn schoonouders is geweest. Bij mijn ouders gelden vrijwel dezelfde regels als thuis, dus dat scheelt gewoon.

Overigens hebben we ook nog allemaal ooms en tantes die het leuk vinden om op te passen, maar dat is vooral kijken wie wanneer kan. En daarin is mijn schoonzusje vaak het makkelijkste. Ze werkt hier in de buurt, dus kan s avonds al makkelijker uit haar werk komen bijv. Mijn jongste broertje heeft bij hun (zat eerst nog op kamers, nu 2 kamer appartement) weinig ruimte. Dus komt vaker als ze tijd hebben hier logeren om op te passen. En mijn oudste broer heeft zelf gewoon een erg druk leven, dus die passen bijna nooit op.

Weet je wel zeker dat je schoonouders er op zitten te wachten om vaste middagen in de week op te moeten passen? Lang niet alle opa's en oma's vinden dat leuk. Eens een keertje oké, maar elke week is ook een behoorlijke verplichting. Dan moet je ook goed op één lijn zitten qua opvoeding vind ik, dat is wat anders als ze eens een keertje oppassen.

Wij brengen Lotte niet naar mijn schoonouders, dat kan ook niet want ze werken allebei fulltime. Verder heeft mijn man een waardeloze jeugd gehad door zijn vader, dus daar gaat ze nooit naartoe! (En dan roken ze ook nog eens veel en hebben ze twee onopgevoede grote honden in huis).
Wel komt mijn schoonmoeder elke week bij me op bezoek en mag ze ook overdag oppassen bij ons in huis als ik weg moet.

Mijn eigen moeder gaat wel één ochtend in de week oppassen, waarschijnlijk ook bij ons thuis. Zij woont ook erg dichtbij en voor haar is het geen moeite om om half 8 bij mij te zijn (schoonmoeder kan er pas om 9 uur zijn). Verder ook op zondagochtend als wij gaan sporten, daar ben ik heel erg blij mee!

Mijn man is het gelukkig wel met me eens.

Ik denk wel dat de meeste mensen een betere band hebben met de eigen ouders dan met schoonouders. Ondanks alles zal mijn man zijn eigen ouders ook niet snel afvallen.