Sommige mensen kunnen zo ongevoelig zijn!

Mijn vriend was gister wat gaan drinken met vrienden, na afloop kwamen ze bij ons thuis nog wat drinken, prima, gezellig!

Alleen begint vervolgens een van die vrienden over de zelfmoord van Antonie Kamerling, zo maar, uit het niets. Hij weet dat mijn vader zelfmoord heeft gepleegd. Vervolgens stuurde hij er echt een beetje op aan dat mensen die zelfmoord plegen niet goed snik zijn...

Needless to say dat ik bijna in tranen de kamer verliet. Ik kon niets meer uitbrengen, behalve nog:'mijn vader heeft ook zelfmoord gepleegd.' En toen ben ik weggelopen.

Hoe haalt iemand het in zijn hoofd om er zo ongevoelig je mening erover te spuien, uit het niets, terwijl er iemand bij zit die iemand verloren heeft aan zelfmoord?? Ik bedoel, ja dan kun je wat gedronken hebben, maar toch...

Jullie weleens zoiets meegemaakt? Zo'n ongevoelige opmerking?

Godsamme zeg, die heeft zn hersens inderdaad ook niet gebruikt.
Mijn vriend heeft ook van die vrienden die zo ongevoelloos zijn ongezouten mening kunnen geven.
Ik irriteer me daar echt dood aan. Gelukkig betrof het me zelf meestal niet zo.
Wat zei je vriend naderhand nog?

Heeft je vriend er dan niks van gezegd op dat moment?

Oh my god, wat een ongevoelige zak.

Mijn vriend zat te gamen met een andere vriend, dus zij kregen het gesprek niet helemaal mee, zeg maar. Pas toen ik na die opmerking wegliep beseften ze allebei dat die ene jongen dus iets verkeerds gezegd had en daar hebben ze hem toen wel op aangesproken.

Ik heb wel tegen mijn vriend gezegd dat ik het niet leuk vond dat hij niet zat op te letten, dat deed hij deels expres namelijk omdat hij die jongen al zat was die avond, en hij voelde zich er ook wel flink lullig over. De jongen zelf overigens ook wel als ik mijn vriend moet geloven, want die was meteen stil verder.

Die is wel héél erg ja.

Bij mij staat nog altijd met stip op 1:
Toen mijn vader net was overleden, kreeg ik van één vriendin de reactie: 'als je even afleiding/steun/gezelschap nodig hebt mag je altijd langskomen. Maar pas na dinsdag, eerder heb ik geen tijd'.

Yasmine schreef: Die is wel héél erg ja.

Bij mij staat nog altijd met stip op 1:
Toen mijn vader net was overleden, kreeg ik van één vriendin de reactie: 'als je even afleiding/steun/gezelschap nodig hebt mag je altijd langskomen. Maar pas na dinsdag, eerder heb ik geen tijd'.

ook zo iets....

Dat is inderdaad erg lullig ja, vooral als jij er zelf bij zat. Al snap ik wel dat mensen soms opmerkingen kunnen maken waarvan ze op dat moment zelf niet zo goed doorhebben dat ze er tegelijkertijd iemand anders die in de ruimte zit mee kwetsen. Niet dat diegene dan even heeft nagedacht, maar soms gooien mensen er opmerkingen uit zonder er daadwerkelijk zo erg over nagedacht te hebben. Je denkt namelijk niet constant aan alles wat iedereen die bij je zit meegemaakt heeft of wat dan ook.
Al blijft het natuurlijk een k*t opmerking om te horen, en had die vriend wel even beter na mogen denken.

Tsjeezus, wat een opmerking zeg!

Dan mag je nog veel gezopen hebben, dan heb je toch nog wel een stukje verstand dat snapt dat dit niet kan.

Mijn broer is lichamelijk beperkt en rijdt op zo'n driewielerfiets. Had een keer een vrouw gezegt tegen mijn ma; 'Is die achterlijke van jou?' Toen heb ik maar terug gezegt; 'Volgens mij ben jij hier de achterlijkste met zo weinig herseninhoud'. Toen droop ze toch af, wat een debiel. Ik werk met verstandelijke gehandicapten, dus kom wel meer van dit soort actie's tegen. Ik reageer dan meestal als een 'bitch' terug, ik kan daar gewoon niet tegen.

Ik heb zo'n leuke bazin gehad.
Mijn moeder was overleden, en na 4 weken ging ik weer aan t werk.
Mijn bazin vroeg hoe het ging, toen knapte ik even, de opmerking die ik toen hoorde zal ik nooit vergeten,
"ja daar moet je je overheen zetten, daar kan ik je niet bij helpen"

Echt dat was en is wel zo'n b*tch.

Jeanette schreef: Had een keer een vrouw gezegt tegen mijn ma; 'Is die achterlijke van jou?'

Als iemand dat over mijn - autistische - zoontje zou zeggen dan denk ik dat ik uit elkaar zou spatten van kwaadheid, volgens mij zou me dan echt in moeten houden om diegene niet compleet ondersteboven te schelden.

marjoleinnn schreef:Dat is inderdaad erg lullig ja, vooral als jij er zelf bij zat. Al snap ik wel dat mensen soms opmerkingen kunnen maken waarvan ze op dat moment zelf niet zo goed doorhebben dat ze er tegelijkertijd iemand anders die in de ruimte zit mee kwetsen. Niet dat diegene dan even heeft nagedacht, maar soms gooien mensen er opmerkingen uit zonder er daadwerkelijk zo erg over nagedacht te hebben. Je denkt namelijk niet constant aan alles wat iedereen die bij je zit meegemaakt heeft of wat dan ook.
Al blijft het natuurlijk een k*t opmerking om te horen, en had die vriend wel even beter na mogen denken.

Je hoeft er niet continu bewust aan te denken, maar als je zoiets van iemand weet dan zit dat toch in je systeem, dan snap je echt wel dat dat onderwerp gevoelig ligt.

Mijn mond valt open van verbazing van die opmerkingen hier.
Sommige mensen kunnen zo bot zijn!

Susan schreef:

Jeanette schreef: Had een keer een vrouw gezegt tegen mijn ma; 'Is die achterlijke van jou?'

Als iemand dat over mijn - autistische - zoontje zou zeggen dan denk ik dat ik uit elkaar zou spatten van kwaadheid, volgens mij zou me dan echt in moeten houden om diegene niet compleet ondersteboven te schelden.

Op mijn werk kwam er een keer een taxichauffeur die vroeg "Moet ik DAT meenemen?" wijzend naar de jongen die voor hem stond (ik werk met meervoudig gehandicapte mensen). Mijn collega is echt compleet uit d'r dak gegaan tegen die vent

On topc, Wat een vervelende opmerking. Hopelijk heeft hij wel door dat hij jou er mee gekwetst heeft en denkt hij de volgende keer beter na voordat hij zoeits zegt!

Jezus Leaf, wat een hork

Leuk dat hij er naderhand spijt van heeft, maar daar had hij wat eerder aan moeten denken, zeg...

En Jeanette, jouw verhaal: OMG.

Jezus wat een sukkel! En de andere opmerkingen overigens ook.
Ik heb nooit zo'n erge gehoord, wat me wel heeft geraakt is een opmerking van mijn vroegere bazin. Ik was een tijdje vrijgezel na een lastige relatie en was bijna 30. Ik had er veel moeite mee dat ik alleen was en maakte me soms wel zorgen of ik nog wel ooit kindjes zou krijgen. Maakt zij heel hard de opmerking dat ze het maar raar vond als mensen na hun 30ste nog aan kinderen wilden beginnen... (haar dochter raakte per ongeluk zwanger op haar 16de, dat was natuurlijk helemaal geweldig, dan had zij nog een heel leven voor zich als het kind al naar school ging). Daar heb ik me toch wel even rot over gevoeld.

Bobbie schreef:Jezus wat een sukkel! En de andere opmerkingen overigens ook.
Ik heb nooit zo'n erge gehoord, wat me wel heeft geraakt is een opmerking van mijn vroegere bazin. Ik was een tijdje vrijgezel na een lastige relatie en was bijna 30. Ik had er veel moeite mee dat ik alleen was en maakte me soms wel zorgen of ik nog wel ooit kindjes zou krijgen. Maakt zij heel hard de opmerking dat ze het maar raar vond als mensen na hun 30ste nog aan kinderen wilden beginnen... (haar dochter raakte per ongeluk zwanger op haar 16de, dat was natuurlijk helemaal geweldig, dan had zij nog een heel leven voor zich als het kind al naar school ging). Daar heb ik me toch wel even rot over gevoeld.

Ik denk dat dat toch echt puur was ingegeven door de situatie van haar dochter en alvast de eerste klap uitdelen voordat een ander dat kan doen. Ik bedoel, het is over het algemeen een stuk geaccepteerder om rond de dertig je eerste kind te krijgen dan rond de zestien, dus als jij alvast roept dat dát toch éigenlijk een stuk raarder is dan maai je vast het gras voor de voeten van die dertigers weg die misschien iets over jouw zwangere tiener willen zeggen.

Ik zou dat, met andere woorden, niet al te serieus nemen. Ik denk dat als jij andersom zoiets had gezegd, dat het kantoor te klein was geweest.

Heb ook een keer zoiets gehad.

Mijn vader heeft ook zelfmoord gepleegd toen ik 12 was. Toen ik 14 was had ik een vriendje waar ik ongeveer een jaar mee ging. Daarna had ik het uitgemaakt en hij kon dat maar niet verkroppen en heeft toen een neppe msn aangemaakt en een zich voorgedaan als een klasgenoot en flauwe dingen gezegd over mijn nieuwe vriendje dat hij vreemd ging enzo maar ik kwam er al vrij snel achter dat het mijn ex was en toen ik dat zei kwam hij met de volgende opmerking
"tjoeke tjoeke tuut tuut! Wie gaat er nou stil staan op een spoorwegovergang terwijl er een trein aankomt"....

Nou ik heb nog nooit zo hard gehuild. Dat iemand waar je toch een jaar mee bent geweest en best vertrouwlijke info mee hebt gedeeld dit er op zo'n manier uitgooit.

Mijn moeder heeft toen nog wel met zijn moeder gebeld en daarna is hij nog bij mijn moeder langs geweest om excuses te maken maar ik heb hem echt nooit meer hoeven zien. Bah

Wat een kutopmerking Leaf. Logisch dat je dan helemaal niks kan uitbrengen. Heeft hij niet zijn excuses aangeboden?

Nier persoonlijk naar mij toe, maar die van Clapperdie brengt er wel één bij mij in herinnering. Een lerares op de middelbare school had haar zoon ook verloren aan zelfmoord door voor de trein te komen, toen ze weer op school kwam presteerde een leerling het om 'kedeng kedeng' te gaan zingen van Guus Meeuwis.

Ik heb zelf het één en ander aan rottigheid meegemaakt in mijn leven en mijn ervaring is dat er áltijd wel iemand is die er echt een ongelooflijke-niet-te-begrijpen-stompzinnige opmerking over maakt.

Clapperdie schreef:Heb ook een keer zoiets gehad.

Mijn vader heeft ook zelfmoord gepleegd toen ik 12 was. Toen ik 14 was had ik een vriendje waar ik ongeveer een jaar mee ging. Daarna had ik het uitgemaakt en hij kon dat maar niet verkroppen en heeft toen een neppe msn aangemaakt en een zich voorgedaan als een klasgenoot en flauwe dingen gezegd over mijn nieuwe vriendje dat hij vreemd ging enzo maar ik kwam er al vrij snel achter dat het mijn ex was en toen ik dat zei kwam hij met de volgende opmerking
"tjoeke tjoeke tuut tuut! Wie gaat er nou stil staan op een spoorwegovergang terwijl er een trein aankomt"....

Nou ik heb nog nooit zo hard gehuild. Dat iemand waar je toch een jaar mee bent geweest en best vertrouwlijke info mee hebt gedeeld dit er op zo'n manier uitgooit.

Mijn moeder heeft toen nog wel met zijn moeder gebeld en daarna is hij nog bij mijn moeder langs geweest om excuses te maken maar ik heb hem echt nooit meer hoeven zien. Bah

Wow. Hier ben ik echt sprakeloos van, ook van die van Twellie trouwens. Wat voor rotzak ben je dan!

RYW schreef:

Clapperdie schreef:Heb ook een keer zoiets gehad.

Mijn vader heeft ook zelfmoord gepleegd toen ik 12 was. Toen ik 14 was had ik een vriendje waar ik ongeveer een jaar mee ging. Daarna had ik het uitgemaakt en hij kon dat maar niet verkroppen en heeft toen een neppe msn aangemaakt en een zich voorgedaan als een klasgenoot en flauwe dingen gezegd over mijn nieuwe vriendje dat hij vreemd ging enzo maar ik kwam er al vrij snel achter dat het mijn ex was en toen ik dat zei kwam hij met de volgende opmerking
"tjoeke tjoeke tuut tuut! Wie gaat er nou stil staan op een spoorwegovergang terwijl er een trein aankomt"....

Nou ik heb nog nooit zo hard gehuild. Dat iemand waar je toch een jaar mee bent geweest en best vertrouwlijke info mee hebt gedeeld dit er op zo'n manier uitgooit.

Mijn moeder heeft toen nog wel met zijn moeder gebeld en daarna is hij nog bij mijn moeder langs geweest om excuses te maken maar ik heb hem echt nooit meer hoeven zien. Bah

Wow. Hier ben ik echt sprakeloos van, ook van die van Twellie trouwens. Wat voor rotzak ben je dan!

Idd, hoe diep zink je dan wil je zo'n opmerking maken.
Waar haalt hij het lef vandaan .

Gadverdamme wat kunnen mensen toch vreselijke dingen zeggen en doen! Wat ik ook erg vond was toen ik na 3 maanden op mijn werk een evaluatiegesprek had en er zo'n 'meiske' van mijn leeftijd bij zat die net hogerop gekomen was, die presteerde het om te vragen of het 'overlijden van mijn vader nog diep zat? Dacht ik er iedere dag nog aan?'

Van schrik en ongeloof begon ik heel hard te huilen, wat een dom wijf zeg.

Zulke mensen moet je niet eens de aandacht meer geven.
Ze weten pas wat het is als ze er zelf mee te maken krijgen.

Ongelofelijk dat mensen zo horkerig kunnen reageren. Leaf, voor jou, wat onnadenkend van die jongen...

Ik heb 2 jaar geleden te kampen gehad met burn out. Er waren genoeg mensen die zeer begripvol reageerden, maar een tante van mij zei tegen mij: 'maar waarom zit je nou eigenlijk in de ziektewet, je mankeert toch niks?'
Dan heb ik meteen al niks meer te zeggen. Deels omdat ik met m'n mond vol tanden stond en deels dacht ik meteen al van 'laat maar'.
Het is ook nooit mijn favoriete tante geweest