DagCafé

Zusje schreef:

Smikkell schreef:

Zusje schreef:Gisteravond laat nog met A. zitten smsen. Ik kan het nog steeds niet geloven maar het is toentertijd uitgegaan vanwege een misverstand... Hij dacht dat ik niet verliefd op hem was, ik niet serieus was... Ik was stapelgek op hem toen! Ik kan er gewoon echt niet bij... Het zit me al de hele dag dwars...

En nu?

Hij heeft het zo druk met de wereld redden. Ik weet niet of hij snel tijd heeft om af te spreken. Hij zegt wel steeds dat hij heel graag wil enzo maar ja... Ja, ik kan moeilijk verwachten dat hij de dingen afzegt waar hij nu inzit. Is nogal van wereldbelang/ niveau haha. We whatsappen aardig wat, ik weet het niet, ik zie het wel... Ik vind het gewoon echt erg om te horen dat hij verbaasd was dat ik verliefd op hem was...

Dat kan ik mij heel goed voorstellen.

Lotus schreef:

May schreef:
Vervelend dat je zoveel tegelijk voelt en dat je hoofd over stroomt. Maar wel heel fijn dat je je gesteund voelt door de mensen op je heen, want dat is heel erg belangrijk
Ik ben momenteel zwaar verkouden en alles zit vol, dus een beetje bluh gevoel. Maar wel een lekker weekend gehad

Ik ben er ook blij om dat ik die steun heb nu. Dat maakt alles wat makkelijker.
Vervelend dat je zo verkouden bent. Heb je iets bijzonders gedaan dit weekend? Of een gewoon lekker weekend gehad?

Nee gewoon lekker weekend gehad. Mijn ouders waren een weekend weg, dus ik heb op de hond gepast. Dus had het hele huis lekker voor mezelf, wandelingetjes gemaakt in de mist met de hond, lekker mijn eigen ding gedaan, gedaan waar ik zin in had. Gewoon een lekker relaxed weekend dus.

Die pizza stokbroodjes moeten op(niet zolang bewaren). Ik eet ook wel normaal hoor savonds, alleen vanavond niet.

De tijd dat het over ging tussen ons staat voor mij voor 1 van de verdrietigste periodes in mijn leven. Mijn oom overleed, mijn familie kreeg zo'n klap en ik kwam in het rampenplan J. terecht. Het verbaasde A. dat ik nog zo goed wist wat er precies was gebeurd. Ik zei zoiets als 'tuurlijk, ik was onwijs verliefd op je en vond het zo jammer'. Hij vroeg vervolgens of ik serieus was. Echt, mijn mond viel open naar mate we aan het smsen waren. Maar wat nu, ja, ik vind dat lastig te zeggen. Ik hoop hem toch een dezer dagen te kunnen zien of bellen.

Klinkt goed, May!

Wat lastig (en zonde..), Zusje

Reva schreef:Wat lastig (en zonde..), Zusje

Ja, precies.

Smikkell schreef:

Reva schreef:Wat lastig (en zonde..), Zusje

Ja, precies.

Precies! Er liepen wat dingen mis, hij wilde praten, ik hoorde weer niks en dacht dat hij een ander had . Ik heb toen op het laatst een heel bot smsje gestuurd. Nooit meer iets gehoord. Diezelfde avond overleed mijn oom . Ik was dus ook wel met andere dingen bezig vlak daarna. Ik ben er echt verdrietig over nu . En dat terwijl ik hem al zo lang niet heb gezien en dat eigenlijk wel prima ging (ondanks dat ik mezelf weleens afvroeg wat hij me had willen vertellen).

Ik denk dat het voor jullie (iig voor jou) belangrijk is om toch ergens samen af te spreken en wat dingen uit te spreken en helder te krijgen. Je kunt niets veranderen aan het verleden en ook niet invullen hoe het gegaan zou zijn....
Maar het kan wel fijn zijn om dingen uit te spreken en beiden te weten hoe het volgens de ander is gegaan.

Smikkell schreef:Ik denk dat het voor jullie (iig voor jou) belangrijk is om toch ergens samen af te spreken en wat dingen uit te spreken en helder te krijgen. Je kunt niets veranderen aan het verleden en ook niet invullen hoe het gegaan zou zijn....
Maar het kan wel fijn zijn om dingen uit te spreken en beiden te weten hoe het volgens de ander is gegaan.

Mooi gezegd Smikkell

Zusje, staat je tafel al?

Idd mooi gezegd alleen is dat afspreken dus nogal moeilijk. Ik krijg echt een hartverzakking bij het idee dat ik hem weer zal zien. Ik weet het niet, het heeft alles een beetje op zijn kop gezet.

Mijn tafel staat wel ja maar nog steeds maar met 2 stoelen. Heb er nu weer 2 bij maar afgelopen weken geen tijd en zin gehad om ze in elkaar te zetten. Ik ben in de avonden en weekenden zo moe en wil eigenlijk alleen maar iets leuks doen haha . 40 Uur per week werken is niet helemaal mijn ding maar goed... Je moet er wat voor over hebben...

Heb hem trouwens voorgesteld morgen werk mee te nemen en dan na zijn werk hier te komen eten en dan evt nog wat te werken. Hij had hier nl wel willen eten vanavond maar had geen werk meegenomen (dat is iets dat hij vroeger ook deed nl, mss klinkt het stom maar voor mij niet dus haha). Ben benieuwd of dat mogelijk is. Hij moet ook 1 dezer dagen naar Zwitserland namelijk en volgens mij moet dan af zijn waar hij nu mee bezig is (een stuk schrijven).

Zusje schreef:Idd mooi gezegd alleen is dat afspreken dus nogal moeilijk. Ik krijg echt een hartverzakking bij het idee dat ik hem weer zal zien. Ik weet het niet, het heeft alles een beetje op zijn kop gezet.

Mijn tafel staat wel ja maar nog steeds maar met 2 stoelen. Heb er nu weer 2 bij maar afgelopen weken geen tijd en zin gehad om ze in elkaar te zetten. Ik ben in de avonden en weekenden zo moe en wil eigenlijk alleen maar iets leuks doen haha . 40 Uur per week werken is niet helemaal mijn ding maar goed... Je moet er wat voor over hebben...

Ik doe het je ook niet na.
ben bieuwd naar je tafel en stoelen.

Misschien zet het alles wel even op zijn kop, maar het kon erger. Bijvoorbeeld terwijl je in een relatie zat. Wat heb je te verliezen?

Hallo!

Heeft iemand nog iets grappigs te vertellen? Heb echt behoefte aan een flinke lachbui...

Ja dat is waar, ik heb op zich niks te verliezen. Maar er hangt nu zo'n ontzettende spanning en dat trek ik behoorlijk slecht. Vandaag was ik mee met een collega die heel veel praat en soms dwaalde ik gewoon af. Dat is dan wel lastig. Ik wil opletten en alles leren maar soms mis ik dan net een zin en ben ik de draad kwijt :S. Ik hoop dus niet dat dit heel lang zo blijft lopen. Ik wil met hem praten en hopelijk even zien. Ik wil weten hoe hij het heeft ervaren en hoe hij zich hier nu over voelt. Hij was zó verbaasd toen ik zei hoe verliefd ik op hem was... Ik kan daar gewoon niet bij, echt niet. Blegh... Ik kruip maar lekker op de bank met mijn lesboek, vandaag nog eentje bijgekregen...

Als ik de twee andere stoelen in elkaar heb gezet laat ik het je weten Smikkel .

Iets grappigs... Hmm..

ProudMama schreef:Hallo!

Heeft iemand nog iets grappigs te vertellen? Heb echt behoefte aan een flinke lachbui...

Ik vond deze wel grappig

Hij is wel grappig zusje!

Ik wil ook lachen! Vorige week ben ik gevallen.. nu kan ik er wel om lachen...

ExpressoB schreef:Ik wil ook lachen! Vorige week ben ik gevallen.. nu kan ik er wel om lachen...

Vertel...

ExpressoB schreef:Ik wil ook lachen! Vorige week ben ik gevallen.. nu kan ik er wel om lachen...

Dat maakt mijn dag weer goed.

Goeienavond!

Ik zag net in het forumoverzicht dat Proudmama als laatste hier gepost had en haar naam blauw was. Dat zie ik wel vaker, heeft dat nog een reden?

Nobucta schreef:Goeienavond!

Ik zag net in het forumoverzicht dat Proudmama als laatste hier gepost had en haar naam blauw was. Dat zie ik wel vaker, heeft dat nog een reden?

Dan heb je haar naam een keer aangeklikt waarschijnlijk. Een aangewezen link wordt nl blauw.

De dag ervoor gleed ik al uit, kon mijzelf nog net opvangen. De dag erna ging ik dus wel onderuit (uh vooruit) ... ik ving mijzelf op met mijn arm tegen de deurpost aan, auw!!! Ik had echt lelijk terecht kunnen komen, want de wasbak was vlakbij (badkamer).

Wat was het nou... satijnen pyjama broek en die raakte onder mijn voeten en gleed ik dus op het laminaat uit.
Hele zere plek op mijn arm.. nog steeds.. Dag erna gleed ik weer bijna uit, levensgevaarlijk die broeken!