voor de mama's: hadden jullie een voorkeur voor geslacht?

De titel doet vermoeden dat alleen mama's mogen antwoorden, maar ik plaats toch ook even mijn antwoord

Ik heb meer met de jongenskleding en ook jongensnamen vind ik makkelijker, maar ik wil moeder worden voor het hebben van een kind en niet voor de naam of spullen.
Als ik kijk naar het kind, geslacht, levensloop, opvoeding enz. van beide, dan heb ik eigenlijk totaal geen voorkeur. Mijn gevoel zegt dat ik kinderen wil en niet dat ik een jongen of een meisje wil.

@ smikkel natuurlijk mag iedereen gewoon reageren.

Ik heb het met mijn vriendinnen er ook over dat ik graag een meisje zou willen en met mijn man ook, dat weet hij. Is het een jongen dan is hij natuurlijk net zo welkom en ik kan me niet indenken dat ik minder van hem zou houden dan van een meisje.
Ik weet dat veel mensen hun voorkeur niet durven uitspreken omdat het 'niet eerlijk' tegen over het kindje zou zijn, toch een soort taboe.

Ik zou in beide gevallen niet teleurgesteld zijn, het heel even jammer vinden of moeten omschakelen.

ik had geen voorkeur. In het begin van de zwangerschap dacht ik dat het een jongetje zou zijn, maar ik kon me meer voorstellen bij een meisje. Mochten we ooit een tweede krijgen, dan zou ik het wel leuk vinden als dat een jongetje wordt. Als het dan wel weer een meisje is, zou ik niet teleurgesteld zijn.

Ik had twee keer voorkeur voor een meisje. Toen we bij de tweede hoorden dat het een jongetje was, moest ik daar best even aan wennen eigenlijk.

Als er nu ooit nog een derde zou komen (maar die kans is kleiner dan minimaal), zou ik denk ik graag nog een zoon willen. Jongens zijn (over het algemeen) zo lekker knuffelig en lodderig. Meisjes zijn toch wat kattiger/pittiger ofzo.

Al met al voel ik me geheel gezegend met een meisje en een jongen!

Totaal geen voorkeur hier, een gezond kindje dat is het belangrijkste.

Lieveheersbeestje schreef:Totaal geen voorkeur hier, een gezond kindje dat is het belangrijkste.

Uiteraard is een gezond kindje het allerbelangrijkste maar dat staat voor mij los van het hebben van een 'voorkeur'.

Ik denk dat vrouwen vaker een 'voorkeur' voor een meisje hebben omdat dat iets is wat we kennen, waar we ons echt in kunnen inleven.

Smikkell schreef:Ik zou in beide gevallen niet teleurgesteld zijn, het heel even jammer vinden of moeten omschakelen.

Ik heb het woord omschakelen volgens mij ook genoemt. Dit niet omdat ik een voorkeur had, maar gewoon omdat het gevoel zo sterk was dat het een jongen was, dat ik even had moeten wennen als het een meisje was gebleken. Dit puur en alleen omdat het gevoel zo sterk was. Is eigenlijk niet uit te leggen hoe je dat zo sterk kan voelen.

Ow en nu ik een zoon en dochter heb, en er zou een derde komen ( dit gaat niet gebeuren) zou ik nog steeds geen voorkeur hebben.
Merk wel nu al duidelijk verschil tussen de 2, en of dat karakter is of geslacht weet ik niet. Maar zoon is knuffeliger, echt mama's kindje en erg eerlijk. Terwijl dochter al wat stiekemere dingen doet, echt een dramaqueen is en het is natuurlijk papa's kleine meid en roept ook de hele dag Papa! En qua tutten etc. Doe ik met dochter maar ook met zoon hoor, allebei op andere manier maar shoppen blijft voor beide even leuk

Mama1985 schreef:

Smikkell schreef:Ik zou in beide gevallen niet teleurgesteld zijn, het heel even jammer vinden of moeten omschakelen.

Ik heb het woord omschakelen volgens mij ook genoemt. Dit niet omdat ik een voorkeur had, maar gewoon omdat het gevoel zo sterk was dat het een jongen was, dat ik even had moeten wennen als het een meisje was gebleken. Dit puur en alleen omdat het gevoel zo sterk was. Is eigenlijk niet uit te leggen hoe je dat zo sterk kan voelen.

Ik denk zeker dat het omschakelen lastig is. Mijn man zegt al vanaf het begin dat het een meisje is. Tot op heden weten we het geslacht niet, maar ik denk dat hij erg moet 'wennen'/omschakelen als ik straks zou bevallen van een jongen. Hij zal dan echt niet teleurgesteld zijn maar zijn gevoel is al maanden zo sterk dat het een meisje is dat het denk ik 'raar' zou zijn als het toch een jongen is.

Mama1985, er wordt inderdaad altijd gezegd dat jongens veel knuffeliger zijn en echt aan mama hangen. Bij ons klpt dat helemaal.

In de klas bij mijn kleuters zijn de meiden vaak wel rustiger maar aan de andere kant wel veel gemener en vaak wat stiekemer.

Printje schreef:Mama1985, er wordt inderdaad altijd gezegd dat jongens veel knuffeliger zijn en echt aan mama hangen. Bij ons klpt dat helemaal.

In de klas bij mijn kleuters zijn de meiden vaak wel rustiger maar aan de andere kant wel veel gemener en vaak wat stiekemer.

Ja wat ze zeggen klopt hier dus ook echt. Dochter is ook echt een meid, zoon hoeft maar iets te doen wat haar niet zint en ze begint te gillen hahah dramaqueen dus
Mijn moeder hoopte bij mijn 1e op een meid ( want dat kon ze) maar met zoon heeft ze gemerkt dat jongens volgens haar dus ook veel knuffeliger zijn.

De enige hier die een sterke voorkeur had was mijn oma. Ze hoopte op een meid, en toen zoon geboren was zei ze: aah wat een mooi kindje, jammer dat het geen meid is hahaha. Kon het haar niet kwalijk nemen, want ze hoopte op weer een 4-geslacht ( heeft ze met haar moeder oma en mijn moeder ook gehad) Maar ze heeft het 4-geslacht uiteindelijk dus toch gekregen.

Ezra is denk ik ook wel knuffeliger naar mij toe, hij kan echt op schoot zitten en kusjes geven en mijn haren aaien. Yrsa kan ook wel knuffelen en op schoot zitten, maar die is ook zo weer weg om verder te spelen.

Hier klopt het verschil in jongetjes en meisjes ook. Hoewel mijn dochter wel knuffeliger is geworden.

Bij Ezra vind ik het wel opvallend aangezien van autisten vaak wordt gezegd dat ze niet van knuffelen en aanraken houden.

Susan schreef:Bij Ezra vind ik het wel opvallend aangezien van autisten vaak wordt gezegd dat ze niet van knuffelen en aanraken houden.

Dat is idd wel opvallend, dat hoor je niet vaak dat kinderen met autisme van knuffelen houden.

Printje schreef:

Susan schreef:Bij Ezra vind ik het wel opvallend aangezien van autisten vaak wordt gezegd dat ze niet van knuffelen en aanraken houden.

Dat is idd wel opvallend, dat hoor je niet vaak dat kinderen met autisme van knuffelen houden.

Dat is inderdaad opvallend. Wel heel fijn voor jullie dat je dat contact zeker hebt!

Ik had vandaag trouwens nog een smeltmomentje, wat hier wel bij past,

Mijn mannetje is vrijwel altijd wel erg knuffelig maar vandaag kwam hij naar me toe gelopen, handjes om mijn nek, allemaal kusjes geven en mmm mama zei hij. En hij hield me zo stevig vast

Mijn zoontje is helemaal geen knuffelkont en is ook een echt papa's kindje. Vind ik soms toch best erg ):

Hier eigenlijk geen voorkeur. HAd in het begin van de zwangerchap (tot de 20e week) wel heel erg sterk het gevoel dat het een jongetje zou worden. Maar daarna ging dat gevoel eigenlijk over naar een meisje. Toen ik 25 weken was kregen we te horen dat het inderdaad een meisje zou worden. Voor een eventuele 2e kindje zou ik het wel leuk vinden als het jongen zou zijn, maar met een meisje zouden we weer net zo blij zijn. En cliche is het.......maar het belangrijkste is als het kindje maar gezond is.

Ik had bij de eerste niet echt een voorkeur, ik had het gevoel dat het een meisje zou zijn maar het werd een jongen. En dat bleek toen zo leuk dat ik bij de tweede hoopte dat het weer een jongen zou zijn, en dat was hij ook

Mijn vriend en ik hebben het regelmatig over nog een kindje, en dan hopen we beide wel op een meisje

Ik vind het helemaal niet erg om een voorkeur uit te spreken, want als het toch nog een zoon zou worden zou ik geen spatje minder liefde hebben voor hem. Ik zou alleen nooit tegen hem zelf iets zeggen als 'ik wou dat je een meisje was' ofzo.

Ik weet niet of ik een voorkeur had of dat je dat zo kunt noemen..
Bij de 1e zwangerschap had ik meteen het gevoel dat het een meisje zou zijn,met de 20 weken echo bleek dat mijn voorgevoel klopte en t inderdaad een meisje was!

Bij deze zwangerschap had ik vanaf het begin het gevoel dat het een jongetje zou zijn, ben ook niet afgeweken van dat gevoel het was gewoon een jongetje en toen we met 14 weken de bloeduitslag kregen bleek het ook inderdaad een jongen te zijn! Als ze toen hadden gezegd het is een meisje dan had ik echt heel erg moeten omschakelen, niet dat een 2e meisje niet leuk zou zijn maar omdat dat voorgevoel zo sterk was.. M'n voorgevoel is dus 2x goed geweest..
En ik voel me heel gezegend met een meisje en een jongen..

De eerste keer leek een meisje ons erg leuk, het was geen voorkeur boven een jongetje, maar waarschijnlijk ook wel gebaseerd op het voorgevoel dat we hadden. Deze keer maakte het ons niets uit. Al is helemaal praktisch gezien een tweede meisje wel handig, omdat ik wel héél veel roze spullen heb.

Ik heb wel een voorkeur. Tuurlijk ben ik als eerste echt super blij dat ik zwanger mocht raken.
Vanaf het begin heb ik, samen met mijn man, een voorkeur voor een jongen.
Hij, omdat hem het prachtig lijkt een mini hem te krijgen die hem helpt met klussen en ook gek word op auto's etc.
Ik, omdat ik werkelijkwaar niets heb met roze, frutsels, rokjes, glitters, staartjes etc.
(Maar vind stekeltjes maken bij een jongen wel leuk )
Maar een meisje zou net welkom zijn. Al zouden we dan allebei even moeten wennen.
En misschien hebben we dat wel moeten doen, want het geslacht is hier nog geheim.

En wat het ook word, we houden nu al zielsveel van hem/haar.

SarahKey schreef:Ik heb wel een voorkeur. Tuurlijk ben ik als eerste echt super blij dat ik zwanger mocht raken.
Vanaf het begin heb ik, samen met mijn man, een voorkeur voor een jongen.
Hij, omdat hem het prachtig lijkt een mini hem te krijgen die hem helpt met klussen en ook gek word op auto's etc.
Ik, omdat ik werkelijkwaar niets heb met roze, frutsels, rokjes, glitters, staartjes etc.
(Maar vind stekeltjes maken bij een jongen wel leuk )
Maar een meisje zou net welkom zijn. Al zouden we dan allebei even moeten wennen.
En misschien hebben we dat wel moeten doen, want het geslacht is hier nog geheim.

En wat het ook word, we houden nu al zielsveel van hem/haar.

Geheim dat je het zelf nog niet weet of geheim dat je het zelf wel weet maar niet verteld?