Speelgoed pistool voor kindjes?

Ja dat soort dingen ja. Kan me voorstellen hoor, als je daar 1 lijn in trekt, en is ook je goed recht. Lekker hypothetisch ook, want ik heb ook nog geen kinderen. Maar ik denk dat ik het zou doen zoals ik omschreef.

rapa nui schreef:De moeders die nu reageren hebben volgens mij wat jongere kinderen. Denken jullie dat dat vol te houden is als ze wat ouder zijn en hun vriendjes het wel hebben? Hier in de buurt zie ik in bepaalde perioden allemaal jongens van 5 tot 8-9 jaar (kan ik nooit goed inschatten) in camouflagepakken/soldatenpakjes en die hebben dan ook geweren bij zich omdat ze soldaatje spelen. Die struinen dan door de struiken heen, maken hutten en spelen "oorlogje". Ik zie daar eigenlijk niet zo veel kwaad in, mijn broers en zo hebben ook allemaal een periode gehad dat ze soldaatje speelden. Natuurlijk kan ik me voorstellen dat je liever iets vreedzamers hebt maar ik zie zelf meer gevaar in computerspelletjes oid. of dat ze misdadiger spelen en daarom mensen doodschieten. Ik hoor die jongens eigenlijk nooit naar mensen roepen: ik schiet je dood, meestal alleen met de andere jongens waar ze mee spelen.

+1.

Mijn zoontje van (ruim) 2,5 speelt er ook niet mee, maar hij vind het nu dan ook nog leuker om gewoon met z'n auto's en treintjes te spelen. En om voor mij te koken, koffie te zetten en boodschappen doen (met z'n speelgoedspulletjes natuurlijk ).
Maar over een paar jaar (of wanneer hij er zelf om vraagt) ga ik hem echt niet verbieden om met een pistooltje te spelen.
Mijn broertjes speelden daar vroeger ook mee, en zelf heb ik er ook nog wel eens mee gespeeld. Ja, ook met zo'n pistool waarmee je van die (zachte rubbere) schijven kon schieten. Dan deden we wie het verste kwam, had niets met geweld te maken.
En wij zijn er ook echt niet gewelddadig door geworden hoor. Neem bijvoorbeelde mijn jongste broertje, die met camouflagepak, geweer (met zo'n irritant geluid) in de bosjes lag (samen met z'n vriendjes), en heel serieus ''oorlogje'' aan het spelen waren. Hij is nu de meest lieve, anti-geweld, gevoelige jongen.
Ik zie echt niet in wat er nu zo erg aan is.

Ik heb geen kinderen, wel een ruim een jaar oppas ervaring met 2 knulletjes die toen net 4 en bijna 6 waren. ( Edit: toen ik begon met oppassen )

Nee, ik vind dit niks. Geen neppistolen of geweren, geen geweldadige ( computer )spelletjes, tekenfilms en wat al niet meer.

Ik ben daar nu al heel strikt in. Mochten wij ooit gezegend raken met een kind, dan komt er niks in wat een "nepvariant" van geweld representeert.

Wat je zelf wil doen of aan iemand wil geven is je eigen keuze, maar als ik een kind zou hebben die zo'n cadeau krijgt gooi ik het meteen weg en zou ik achteraf vriendelijk vragen nooit meer zoiets te geven.

Susan schreef:Een waterpistool heeft denk ik ook niet de vorm van een pistool of geweer om een gewelddadig tafereel na te spelen, maar omdat dat gewoon het handigste is om mee te spuiten. Ik had vroeger ook van die nepfototoestelletjes waar water uitkwam, maar dat lag niet prettig in de hand.

+1, dat zie ik als "waterspeeltjes" Dat zou ik wel prima vinden, als ze snappen waar het doel voor is.

Ik mocht als kind ook niets in die richting en ook geen legerspulletjes, legerbroek o.i.d., wij hadden al helemaal geen geweren of pistolen in huis. Maar ik geloof dat ik wel een plastic zwaard en een schild had.
Ik vond het echt superstom dat ik dat niet mocht, ik wilde een klappertjespistool en ik maakte ook blaaspijpen met mijn buurjongens.
Ik was dus ook echt zo'n tomboy die met dat soort dingen speelde.

En toch he...wil ik als ik ooit een kind krijg echt niet dat mijn kinderen zoiets krijgen! Ik wil geen dingen in huis waarmee ze kunnen spelen dat ze aan het vechten zijn. Ik wil mijn kinderen dat zo veel mogelijk meegeven.

Maar ik blijf het een lastig onderwerp vinden omdat ik ook weet hoe ontzettend ongelofelijk stom ik het vond dat ik dat vroeger niet mocht. Want ik vond het gewoon ontzettend gaaf en leuk om mee te spelen.
Maar goed ik heb me uitgeleefd met blaaspijpen maken en pijltjes rollen en dat soort dingen, dus uiteindelijk had ik toch wel zulk 'speelgoed'. Ik vind de leeftijd ook nogal uit maken trouwens. Ik ging die blaaspijp maken toen ik daar oud genoeg voor was om dat zelf te doen en toen was ik ook oud genoeg om er wat van te snappen.
Hoewel ik moet zeggen dat ik echt een kwajongen was hoor vroeger, belletje trek, met klapbessen schieten, fikkie stoken, peukies roken. Wahaha, ben ik toch nog aardig goed terecht gekomen! :-D.

Hmm ik ben niet zo'n muts daar in. Sorry hoor maar ik vind echt dat sommige alles zo uitkauwen.
Mijn kinderen hebben van die zuignap pistooltjes van de kermis. Daar schieten ze mee tegen t raam enzo. Niks geweldadigs aan. Hier in de buurt lopen ook kindjes wel is met van die zelgemaakte pvc buizen pistolen en daar schieten ze papieren pijltjes mee.
Ik hoor hier ook nooit dingen als "ik maak je dood" etc.

Waar ik wel een hekel aan heb is van die plastice pistooltjes met dat schietgeluid en die klappertjes pistooltjes. Die vind ik gewoon niet nodig.

Soms maken ouders dingen groter dan ze zijn. Zij associeren die dingen met iets maar dat wil niet zeggen dat kinderen dat ook doen. Dan kun je overal wel een pedagoschisch onverantwoord iets van maken.

Vechten doen ze toch wel of je het nou verbied of niet. Pistooltjes worden toch wel gemaakt van dingen en anders gebruiken ze gewoon hun hand.

Vinden we dan pijl en boog net zo erg trouwens?

Mij maakt het niet zoveel uit of hij met zulk speelgoed speelt maar van zijn vader mag het absoluut niet. Hij heeft heel vaak gezien dat er mensen werden doodgeschoten. Hij vindt zulke dingen niet bedoelt als speelgoed of ze nou nep zijn of niet.

Een speelgoedpistooltje maakt een kind niet agressief! Als een kind van <5 zegt "Ik schiet je dood!" dan zegt hij dat niet omdat hij een pistoolding in zijn handen heeft maar omdat hij er op een bepaalde manier mee geconfronteerd is door bijv. tv, games of andere kinderen (denk aan school). Het heeft dus in principe niets met het stuk speelgoed te maken. Het is de lading die je er zelf aan geeft. Al moet ik toegeven dat ik er ook niet zo blij mee ben, maar dat ligt dus aan mij en niet aan het stuk speelgoed.

Mamsie schreef:

Vinden we dan pijl en boog net zo erg trouwens?

Of een chocoladesigaar roken, of neppe 'kinder'wijn aan je kind geven of doen alsof zijn of haar drinken hetzelfde is als wat papa en mama hebben . Dat heeft niet met geweld te maken maar komt op hetzelfde neer natuurlijk.

Ik denk dat er hier voor sommige moeders nog een wereld open zal gaan als de kinderen eenmaal op school zitten. Niet alleen na het lezen van dit topic en dus ook niet speciaal door dit topic, maar dit denk ik echt. Kinderen veranderen zoveel als ze eenmaal op school zitten. Natuurlijk niet per definitie in negatieve zin, maar ik denk dat sommige ouders het hier nog wel moeilijk mee gaan krijgen tegen die tijd.

Lieskuh schreef:Ik denk dat er hier voor sommige moeders nog een wereld open zal gaan als de kinderen eenmaal op school zitten. Niet alleen na het lezen van dit topic en dus ook niet speciaal door dit topic, maar dit denk ik echt. Kinderen veranderen zoveel als ze eenmaal op school zitten. Natuurlijk niet per definitie in negatieve zin, maar ik denk dat sommige ouders het hier nog wel moeilijk mee gaan krijgen tegen die tijd.

+1

Mijn kinderen zijn me soms toch met dingen thuigekomen!
Ook eens met je vorige stukje.

Daarbij is de fantasiewereld van een kind zo groot, en mijn inziens hóórt dat bij het kindzijn; jezelf in andere werelden wanen en opgaan in het spel. Dat lijkt me alleen maar goed om als ouder te stimuleren. Dat betekent niet dat je het maar moet accepteren als je kind 'ik schiet je dood' roept, maar het kind zal het echt niet zo bedoelen en interpreteren zoals wij volwassenen dat doen. Bovendien heb je er uiteindelijk toch niet zo veel invloed op. Als een kind gaat spelen bij een jongetje in de klas en die heeft wel pistooltjes of zwaarden, wordt er alsnog mee gespeeld. Sowieso zal zo'n kind op school dingen horen of spelen waar je geen invloed op hebt. Natuurlijk kan je er dan alsnog voor kiezen om het zélf niet te geven aan je kinderen, maar echt ontkomen doe je er toch niet aan, en het lijkt me ook helemaal niet zo schadelijk op zich. Denk dat agressiviteit eerder in het kind zit (om wat voor reden dan ook), en dan zal dat zich sowieso wel uiten, of dat nou door middel van een speelgoedpistooltje is of een tak of een andere manier, dat ligt niet zozeer aan het speelgoed zelf.

Joy_ schreef:Daarbij is de fantasiewereld van een kind zo groot, en mijn inziens hóórt dat bij het kindzijn; jezelf in andere werelden wanen en opgaan in het spel. Dat lijkt me alleen maar goed om als ouder te stimuleren. Dat betekent niet dat je het maar moet accepteren als je kind 'ik schiet je dood' roept, maar het kind zal het echt niet zo bedoelen en interpreteren zoals wij volwassenen dat doen. Bovendien heb je er uiteindelijk toch niet zo veel invloed op. Als een kind gaat spelen bij een jongetje in de klas en die heeft wel pistooltjes of zwaarden, wordt er alsnog mee gespeeld. Sowieso zal zo'n kind op school dingen horen of spelen waar je geen invloed op hebt. Natuurlijk kan je er dan alsnog voor kiezen om het zélf niet te geven aan je kinderen, maar echt ontkomen doe je er toch niet aan, en het lijkt me ook helemaal niet zo schadelijk op zich. Denk dat agressiviteit eerder in het kind zit (om wat voor reden dan ook), en dan zal dat zich sowieso wel uiten, of dat nou door middel van een speelgoedpistooltje is of een tak of een andere manier, dat ligt niet zozeer aan het speelgoed zelf.

Bij een fantasiewereld hoort voor mij nog steeds geen geweer ofzo. Ik sta voor de klas en ook bij ons op school zijn dit soort voorwerpen, of andere dingen die agressie kunnen oproepen verboden. Door het naar school gaan veranderd een kind absoluut maar echt niet alleen in het nadeel.

Ik denk dat een speelgoedpistooltje op zich wel agressie op kán wekken, maar dat het met name invloed van tv zal zijn, of gewoon (onschuldig) aansteken van vriendjes zal zijn. Met een tak kunnen ze veel meer kwaad in feite, als er agressie in zit. Ik snap het idee wel er achter, maar denk dat dat meer vanuit ons volwassen perspectief is dan daadwerkelijk vanuit het kind gedacht.

Joy_ schreef:Ik denk dat een speelgoedpistooltje op zich wel agressie op kán wekken, maar dat het met name invloed van tv zal zijn, of gewoon (onschuldig) aansteken van vriendjes zal zijn. Met een tak kunnen ze veel meer kwaad in feite, als er agressie in zit. Ik snap het idee wel er achter, maar denk dat dat meer vanuit ons volwassen perspectief is dan daadwerkelijk vanuit het kind gedacht.

Klopt wat je zegt maar 'mijn' kinderen in de klas weten heel goed dat zij ook niet met takken/constructiemateriaal geweertjes mogen maken. Ik vind dat gewoon vreselijk spel, al denk ik idd wel dat agressie grotendeels ook vanuit het karakter komt gesterkt door wat ze op tv zien maar ik vind het vreselijk van die schietspeleltjes en sta het dus ook niet toe.

Nee kan het me ook wel voorstellen hoor. Waarom zou je het triggeren/stimuleren. Al denk ik dat het spel op zich ook heel onschuldig kan zijn, en ze het echt niet zo letterlijk bedoelen.

Joy_ schreef:Nee kan het me ook wel voorstellen hoor. Waarom zou je het triggeren/stimuleren. Al denk ik dat het spel op zich ook heel onschuldig kan zijn, en ze het echt niet zo letterlijk bedoelen.

Ik denk ookdat het soms echt onschuldig is, dat ze nadoen wat ze op tv zien maar ik wil de kinderen gewoon denk ik bijbrengen dat 'geweertjes en schieten' niet normaal is. In een film is het gespeeld maar voor kinderen is het werkelijkheid, zij zien nog niet in dat het spel is, daarom wil ik ze leren dat je in het echte leven niet met geweren mag spelen.

Ik heb ook altijd gezegd dat ik niks in huis wil hebben wat met geweld te maken heeft.
Hij heeft er ook nooit om gevraagd
Nu hij op school zit en op de naschoolse opvang is hij daar dus wel mee bezig. Hij maakt van duplo geweren enz. Wij willen niet dat hij het op je richt en zegt:pam,jij bent dood.
Maar ik heb mijn mening wel lichtelijk bij moeten stellen.geloof niet meer zo dat t om t geweld gaat bij hem,hij ziet t als een spel,net als eten koken in zijn keukentje.
Ik vind het nog steeds niet leuk,maar ben er niet meer zo fel tegen als ik dacht te zijn.

Lieskuh schreef:Een speelgoedpistooltje maakt een kind niet agressief! Als een kind van <5 zegt "Ik schiet je dood!" dan zegt hij dat niet omdat hij een pistoolding in zijn handen heeft maar omdat hij er op een bepaalde manier mee geconfronteerd is door bijv. tv, games of andere kinderen (denk aan school). Het heeft dus in principe niets met het stuk speelgoed te maken. Het is de lading die je er zelf aan geeft. Al moet ik toegeven dat ik er ook niet zo blij mee ben, maar dat ligt dus aan mij en niet aan het stuk speelgoed.

Mee eens. Ik geef mijn kinderen geen pistooltjes of geweertjes want ik heb er ook niks mee en zij hebben er geen behoefte aan, maar mijn oudste pakt voor die ene keer net zo makkelijk een tak, een viltstift of iets anders vredigs, en zegt ook 'pief paf poef' en dan is het in zijn hoofd alweer een pistool. De reden dat hij dat boeiend vindt is omdat mijn vriend oa schietles gaf bij de politie (ik denk niet in jouw regio Lieskuh ) en dat hij vindt mijn vriend superstoer. Het is totaal geen gewelddadig jongetje en ik hoor 'm nooit iets zeggen over doodschieten.

Ik vind waterpistooltjes ook prima trouwens, maar als je op die manier gaat nadenken vind ik een waterpistool nog erger, omdat daar daarwerkelijk wat uitkomt als je de trekker overhaalt en degene die niet natgespoten wil worden 'weerloos' is tegenover degene die spuit.

Ik vind dit eerlijk gezegd net zoiets als meisjes niet met poppen laten spelen omdat dat rolbevestigend zou werken. Mag je vinden, eigen opvoeding dus zelf weten, maar ik zou er geen punt van maken.

Ik hekel een beetje de 'wacht-maar-tot-jullie-kinderen-groot-zijn'-doenerij.
Ik had 2 broertjes en wij hadden thuis ook geen klappertjespistoleren, geweren etc. Wat mijn zoon doet als ie op school is of buiten speelt daar ben ik niet bij, misschien ligt ie dan wel hele pauzes met een tak in de bosjes te loeren op de vijand ;-) Maar dat is voor mij nog geen reden dat soort dingen aan te schaffen en dat ga ik dus ook niet doen.

Ik vind het een moeilijk onderwerp eigenlijk. Ik lag als kind ook met camouflage strepen in de bosjes oorlogje te spelen met mijn broer en vrienden. Vond ik geweldig! Maar dat had helemaal niks te maken met echt oorlog, het was puur de fantasie van wie was het snelste af? Die geweren bestonden trouwens uit stokjes met touwtjes. Alleen mijn broer had zo'n plastic nepding gekocht van zijn eigen zakgeld maar daar mocht ik uiteraard nooit mee spelen van hem

Maar als wij het op school hadden over oorlog, dan werd ik daar verdrietig van. Ik koppelde dat spel wat wij speelden en echte oorlog helemaal niet aan elkaar.

Voor hele jonge kinderen wil ik het uiteraard niet hebben, maar voor oudere kinderen.. Ja ik weet niet.. Zolang ze er niemand mee lastig vallen zie ik er niet zoveel kwaad in geloof ik.

Trouwens, ik herinner me ineens dat ik kortgeleden bij het paintballen (in gezelschap van mijn grote broer en mijn vriend, een oud-commando) echt volop het fanatiekste was en als laatste heb standgehouden op het strijdveld dus ik moet mijn mond houden in dit gesprek, denk ik

Edit: oh, en zelfs een spelletje paintball heb ik al als heel anders en veel realistischer ervaren dan de kinderspelletjes waar ik deel van uitmaakte vroeger

Printje schreef:

Joy_ schreef:Nee kan het me ook wel voorstellen hoor. Waarom zou je het triggeren/stimuleren. Al denk ik dat het spel op zich ook heel onschuldig kan zijn, en ze het echt niet zo letterlijk bedoelen.

Ik denk ookdat het soms echt onschuldig is, dat ze nadoen wat ze op tv zien maar ik wil de kinderen gewoon denk ik bijbrengen dat 'geweertjes en schieten' niet normaal is. In een film is het gespeeld maar voor kinderen is het werkelijkheid, zij zien nog niet in dat het spel is, daarom wil ik ze leren dat je in het echte leven niet met geweren mag spelen.

Ik denk juist dat volwassenen er de negatieve lading aan geven. Wat ook terecht is natuurlijk, want oorlog IS vreselijk. Maar kinderen zijn daar helemaal niet mee bezig. Voor hen is het wel alleen maar spel.

Verder eens met Lieskuh, RYW en Mamsie

Ik vind dan gewelddadige films of computerspelletjes weer veel minder acceptabel dan een speelgoedpistooltje. Ik denk omdat het speelgoedpistooltje alleen maar een rol speelt in de eigen fantasie van het kind en niet bepalend is. En die kinderfantasie, die is doorgaans een stuk onschuldiger dan de volwassen oorlogsfantasie van de filmmaker/computerspelmaker.