Sommige dingen komen ineens heel dichtbij ...

Rush he gadsie wat een eng verhaal, kan me heel goed voorstellen dat jouw moeder daar niet over kan praten.

Wiegendood kan toch tot een jaar of 2 nog?

Oud klasgenoot van mij heeft dit paar jaar terug ook meegemaakt. Kindje was net 1 jaar oud. Zoontje 's avonds in bed gelegd en nooit meer wakker geworden. Overleden door epilepsie in zijn slaap, hij had daarvoor nooit tekenen vertoond ervan...
Het heeft mij heel erg geraakt toen ook al had ik geen contact meer met haar toen, maar wel net ook een kindje. Ze heeft ook een vlindersite en heel af en toe kijk ik daar nog op. Ze is alleenstaand (weet niet of ze dat toen ook al was)en heeft ze geen kinderen wat me nog erger lijkt, echt zo'n leeg gat.

Roodkapje schreef:Oud klasgenoot van mij heeft dit paar jaar terug ook meegemaakt. Kindje was net 1 jaar oud. Zoontje 's avonds in bed gelegd en nooit meer wakker geworden. Overleden door epilepsie in zijn slaap, hij had daarvoor nooit tekenen vertoond ervan...
Het heeft mij heel erg geraakt toen ook al had ik geen contact meer met haar toen, maar wel net ook een kindje. Ze heeft ook een vlindersite en heel af en toe kijk ik daar nog op. Ze is alleenstaand (weet niet of ze dat toen ook al was)en heeft ze geen kinderen wat me nog erger lijkt, echt zo'n leeg gat.

he nog zo'n eng verhaal. Pff en dan ook nog alleen ook, ik vraag me eerlijk gezegd af of ik dan nog wel zou willen leven als ik mijn zoontje zou verliezen..

Printje schreef:Rush he gadsie wat een eng verhaal, kan me heel goed voorstellen dat jouw moeder daar niet over kan praten.

Wiegendood kan toch tot een jaar of 2 nog?

Ik heb geen idee, maar het eerste wat ik koop als ik ooit een kindje krijg is een babyfoon. Die waren behoorlijk luxe toen ik baby was en mijn ouders hadden niet zo'n ding. Daarna wel, natuurlijk.

Rush schreef:

Printje schreef:Rush he gadsie wat een eng verhaal, kan me heel goed voorstellen dat jouw moeder daar niet over kan praten.

Wiegendood kan toch tot een jaar of 2 nog?

Ik heb geen idee, maar het eerste wat ik koop als ik ooit een kindje krijg is een babyfoon. Die waren behoorlijk luxe toen ik baby was en mijn ouders hadden niet zo'n ding. Daarna wel, natuurlijk.

Ik denk helaas niet dat een babyfoon wiegendood kan verhelpen. In jouw geval hadden ze je wel gehoord denk ik idd maar ik denk dat het helaas niet altijd zo is.

Ohnee sowieso niet, maar dat is een gevoelskwestie nav mn moeders ervaring idd.

Ow wat erg, heb net m naar bed gebracht. Heb de tranen in mijn ogen.

Rush schreef:Ohnee sowieso niet, maar dat is een gevoelskwestie nav mn moeders ervaring idd.

Dat snap ik heel goed, ik heb de babyfoon ook altijd aan gehad. Nu eigenlijk niet meer omdat ik hem goed hoor zo maar ik blijf het altijd eng vinden als ik hem even niet hoor ofzo.

Vreselijk!

Ik heb helaas augustus 2 jaar geleden mijn achterneefje moeten begraven toen ik zelf 29 weken zwanger was van Mas.
Dit verlies wens je niemand toe.

Wat vreselijk zeg! Dit is mijn grootste angst ook.. Ik ga ook altijd elke avond voor ik zelf naar bed ga even bij mijn zoontje kijken, en ook wel tussendoor als ik naar het toilet moet ofzo. Heel veel sterkte gewenst voor jou, je zusje en haar vriendin en iedereen die het nodig heeft!

Printje schreef:Rush he gadsie wat een eng verhaal, kan me heel goed voorstellen dat jouw moeder daar niet over kan praten.

Wiegendood kan toch tot een jaar of 2 nog?

Daarna kan het ook nog alleen noemen ze het geen wiegendood. Wiegendood is een algemene benaming voor kindjes die zonder directe aanwijsbare reden dood gaan (in bed). Als ze 4 zijn en die gebeurd is het een natuurlijke dood zonder aanwijsbare reden, bij kleintjes dus wiegendood genoemd.

Ik geef ook elke avond als ze nog wakker zijn hun bewust een kus en ze mogen nooit met ruzie of verdriet naar bed.

Roodkapje schreef:Ik geef ook elke avond als ze nog wakker zijn hun bewust een kus en ze mogen nooit met ruzie of verdriet naar bed.

+1 ook wil ik nooit dat mijn man boos of wat dan ook weggaat naar zijn werk.

Mijn oma had daar een gedichtje over.
Ga nooit heen zonder te groeten
Ga nooit heen zonder een zoenwant wie had noodlot zal ontmoeten. Kan het morgen niet meer doen.

Rush schreef:Ohnee sowieso niet, maar dat is een gevoelskwestie nav mn moeders ervaring idd.

Heel herkenbaar! Zusje en ik zijn beide op de 10e dag bijna wiegendood geweest. ( ik zelf gereanimeerd, en zusje lag te stikken in slijm) Dus ik zat die 10e dag ook flink in angst!

@TO Wat een vreselijk bericht..

Printje schreef:

Roodkapje schreef:Ik geef ook elke avond als ze nog wakker zijn hun bewust een kus en ze mogen nooit met ruzie of verdriet naar bed.

+1 ook wil ik nooit dat mijn man boos of wat dan ook weggaat naar zijn werk.

Mijn oma had daar een gedichtje over.
Ga nooit heen zonder te groeten
Ga nooit heen zonder een zoenwant wie had noodlot zal ontmoeten. Kan het morgen niet meer doen.

Mijn moeder heeft dit gedichtje in een kast op haar slaapkamer staan. Ze heeft het op een geschreven papiertje van haar opa gekregen.

Jeeej wat erg. Dat moet echt een hel zijn. Mijn grootste angst geweest en nu nog. Mara verliezen door haar epilepsie in haar slaap, mijn grootste angst. Helemaal omdat deze angst voor ons realistisch kan zijn. Heeeeel veel sterkte voor je zus, het zal voor haar ook erg moeilijk zijn.

Verschrikkelijk zeg!

Ik ga iedere avond voordat ik zelf ga slapen ook nog even bij mijn jongens kijken. Ik stop ze eventueel weer goed onder en geef ze nog een keer een kus.

Wat een verschrikkelijk nieuws! Heel veel sterkte voor de vriendin van je zusje!

Wat een verschrikkelijk nieuws! Heel veel sterkte voor jullie allemaal!

Vreselijk ik krijg kippenvel over mijn hele lijf !

Heel veel sterkte voor die familie !

Wat vreselijk!

Wat vresselijk nieuws....De ergste nachtmerrie van elke ouders!!

hier moet ik van huilen.... moet er niet aan denken.

heel veel sterkte, ook voor je zus

Wat een nachtmerrie . Ik heb zoiets, hoorde van de week dat een kennis van ons bevallen is van een overleden kindje. 2 dagen ervoor was alles nog goed. Ze was al over de uitgerekende datum..

Wat vreselijk, de tranen staan in mn ogen