Ineens heel hard huilen tijdens slapen..

Louise heeft het soms ook, dan moet ik haar echt bij mij nemen en haar troosten, dus ik vermoed wel nachtmerries.

Of misschien is hij geschrokken van licht/geluid? Slaapt hij nadien gemakkelijk weer in?

M. had dat ook wel eens toen hij klein was, als ik hem dan oppakte sliep hij gewoon weer verder.

L. heeft dat nu ook weer een tijdje. Oppakken, troosten en weer terug leggen werkt hier het beste.

Gistermorgen bleef hij wel wakker, maar toen was het al kwart voor 7.
Gisteravond pakte ik hem de 1e keer meteen op en was hij bijna meteen weer rustig .
2e keer heb ik hem niet opgepakt en geaaid en tegen hem gepraat, was met 20 sec ook weer over en sliep weer. Schrikken ons steeds rot ,zo hard heeft hij nog nooit gehuild!

Zat ook nog aan pijn te denken, maar kan dat ook niet echt verklaren. Hij is wel iets verkouden.

Vind het zo sneu!

Anderen nog een idee?

Mijn zoontje had het ook vroeger. De eerste keer schrok ik me echt rot, dacht dat er iets ergs aan de hand was met hem. Hij kreeg het zo rond 3 maanden voor het eerst. Hier is het vanzelf weer overgegaan.

Mijn zoontje heeft dat ook een paar keer gehad. Hij lag gewoon te dromen leek het. Eerste keer bij mij gepakt en getroost, 2e keer maar even laten gaan en toen was het snel weer over.

m. Doet het ook. Ik vlieg dan m'n bed uit van schrik. Sta ik naast hem s er niks aan de hand en ligt hij rustig te slapen. Geen idee wat het is, ik dacht soort van dromen misschien...

moepie schreef:m. Doet het ook. Ik vlieg dan m'n bed uit van schrik. Sta ik naast hem s er niks aan de hand en ligt hij rustig te slapen. Geen idee wat het is, ik dacht soort van dromen misschien...

Hier ook zo. De eerste keren dacht ik dat er echt wat aan de hand was. Maar S sliep ook door en wou dan alleen zijn speen. Hij heeft het nu nog regelmatig. Is hier ook wel een teken van dat hij nog lang niet uitgeslapen is. Het is nog maar 1 keer gebeurd dat ik hem er echt uit moest halen en zelfs zo kregen we hem beide niet stil. Hij heeft ook nog een lange tijd nagesnikt, heel zielig.

Zoon slaapt naast me en ik hang dan echt een het plafond van schrik. Na een drukke dag (bv op kdv) heeft ie het vooral dat ie een aantal keer wakker wordt. En als hij hoest in zn slaap gaat ie daarna ook heel hard huilen. Soms denk ik aan een nachtmerrie en soms denk ik dat ie doorheeft dat ie alleen is (omdat ik nog niet in bed lig) en even geborgenheid wil.

Het is vrij normaal dus!
Hij is deze week wel voor het eerstnaar het kdv geweest, misschien dat dat er iets mee te maken heeft.