Hoe begon jullie bevalling?

Bij T was ik op controle bij de verloskundige. Ze wou strippen maar kon er niet bij. Toen ik opstond braken mijn vliezen. T had er in gepoept dus naar het ziekenhuis, daar ingeleid en uiteindelijk keizersnede.

Bij D liet placenta los, dus met spoed naar ziekenhuis.

chipa schreef:

Ayla schreef:

Je weet het als de bevalling begonnen is, ik maakte me er ook een beetje druk om, maar je weet het meteen, geloof me. Zeker nu je op het einde loopt en het verwacht.

Dat dacht ik van tevoren dus ook. Maar nee hoor, ik had niets door haha

+1

Ik dacht dat ik gewoon iets verkeerd gegeten had ipv dat ik in een weeenstorm terecht kwam. Gelukkig had ik een oplettende vriend

Ik verloor maandagochtend kleine beetjes vruchtwater maar kreeg geen weeen. Dinsdagochtend gel gehad en dinsdagmiddag weer... Woensdagochtend had ik 3 cm en hebben ze mn vliezen doorgeprikt. Toen kreeg ik infuus met weeenopwekkers. Daarna kreeg ik een weeenstorm.

Laced schreef:

Schism schreef:Ik geloof dat ik één van de weinigen ben waarbij eerst mijn vliezen braken, daarna begonnen de weeën meteen

Hier nog een! Om 4 uur snachts braken mijn vliezen, om 6 uur pas echt een eerste wee gevoeld.

en nog één!
half5 ('s middags) braken de vliezen, 6uur begonnen de weeën -> voelde eerst als steken achter mijn schaambeen. ik had verwacht dat ik de weeën in mijn hele buik zou voelen, maar dat kwam toch echt pas bij de persweeën..

Bij mij kwamen dus ook eerst de weeen. Om 2 uur snachts En ze bleven gelijk goed aanhouden.
Tussendoor op bed blijven liggen en proberen ze op te vangen en in bad geweest. Die had mijn vriend vol laten lopen.
Dat vond ik trouwens helemaal niet zo lekker hahaha ja wel lekker warm enzo, maar pff helemaal geen fijne houding om ween op te vangen.
Om half 11 braken de vliezen en toen die braken toen kwam onze dochter ook gelijk al zonder dat ik echt meeperste voelde ik al d'r hoofdje. Heb volgens mij 2 keer geperst en toen was ze er helemaal.

Bij de oudste met weeën. Die kwamen om de vijf minuten meteen en ik herken wat oa Studiebol schrijft, er zat wel een piek in maar tussen de weeën door had ik ook buikpijn, dat was nooit helemaal weg. In het ziekenhuis registreerden ze geen weeën en ik dacht dus ook echt dat ik niet aan het bevallen was maar blaasontsteking of nierstenen had. Toch had ik toen 5cm.

Bij de tweede met gebroken vliezen. Toen half uurtje niks, toen lichte weeën en vrij snel persdrang en binnen een uur nadat mijn vliezen gebroken waren was ze er.

Mocht ik een derde keer bevallen, en ik ben een dag enorm moe, shagrijnig en huilerig, dan weet ik dan ik waarschijnlijk binnen 24 uur ga bevallen.

Echt een verandering van hormonen die je bevalling opwekken en aankondigen dus. Daar begon het beide keren mee.

Het begon bij mij met rugweeën. Ik was naar de verjaardag van mijn vader geweest en voelde me ineens niet zo lekker, dus ben toen rond 23.30 uur naar huis gegaan. Ik was ruim een week overtijd, dus ze hebben mijn dochter toen nog ff streng toe gesproken dat het nu wel tijd was om mama's buik te verlaten.

Toen ik thuis kwam heb ik nog ff op de bank gelegen van ellende. Uiteindelijk zijn we naar bed gegaan. Ik had wat last van rugpijn, dus had een kruik gemaakt om tegen mijn rug aan te leggen. Mijn man sliep al vrij snel in, maar bij mij begonnen de weeën langzaam door te zetten. Kreeg buikloop en verloor mijn slijmprop, dus heb heel de nacht beneden gezeten met onregelmatige weeën. Heb mijn man gewoon laten slapen, omdat ik dacht dat het nog wel ff zou duren. Toen hij eindelijk beneden was, waren mijn weeën ook regelmatig en mocht hij gelijk de vk bellen. Bleek 5 cm ontsluiting te hebben en mijn vliezen zijn toen doorgeprikt. Helaas moest ik naar het ziekenhuis vanwege afnemende weeën. Uiteindelijk is J.enna met een keizersnede geboren.

Ik heb alleen rugweeën gehad en vond het echt golvende pijn. Ze kwamen en gingen weer. Ik kon het goed opvangen, maar zodra ik ging liggen, werd ik gillend gek van de pijn.

Darius schreef:Mocht ik een derde keer bevallen, en ik ben een dag enorm moe, shagrijnig en huilerig, dan weet ik dan ik waarschijnlijk binnen 24 uur ga bevallen.

Echt een verandering van hormonen die je bevalling opwekken en aankondigen dus. Daar begon het beide keren mee.

Hier was het juist beide keren een gevoel van "ok, ik ga niet meer uit mezelf bevallen" de dag vantevoren. Sloeg nergens op aangezien ik pas in de 39 weken zat maar allebei de keren ben ik de dag erna bevallen. Beetje dat die knop omging en ik er niet meer continue mee bezig was.

Parels schreef:Hoe wisten jullie dat de bevalling begonnen was?
Hoe voelden die weeën? Kom maar op met die verhalen!

Bij indy werd ik smorgen wakker met krampen en ik wist meteen dit zijn weeen... :-)
Bij Merle braken mijn vliezen als eerst en daarna volgde snel krampjes, maar die kon ik niet plaatsen als weeen... de verlos moest toch langs komen vanwege het checken van gebroken vliezen en ik had toen al 3 cm...
Bij Jace kreeg ik s nachts weeen, wist ook meteen dat ze het waren.

Hoe ze voelen, bij mij zijn de weeen vaak erg laag in mijn buik/baarmoeder... die van Jace kon je zelfs niet terug zien op de ctg die registreerde niets... Het gevoel zelf kan ik niet omschrijven, wel herkende ik het bij Jace meteen en bij Indy was het een gevoel wat zei dit zijn ze.

Dat had ik ook arden! Ik was er zo klaar mee, ging bijna baaldag 3 in. Ik weet nog dat ik tegen mijn man zei "nou vannacht gaat erniks gebeuren hoor". Meneer heeft nog tot 3 uur achter depc gezeten, totdat om 4 uur mijn vliezen braken. Ik was er werkelijk van overtuigd dat hij pas na de 40 weken zou komen, niet dus (ben met 39w bevallen).

ik was toevallig voor een controle bij de verloskundige en toen had ik al 4 cm ontsluiting zonder dat ik het wist en toen ging het in snel trein vaart want savonds was hij er al.

BeeGee schreef:
Bij Merle braken mijn vliezen als eerst en daarna volgde snel krampjes, maar die kon ik niet plaatsen als weeen... de verlos moest toch langs komen vanwege het checken van gebroken vliezen en ik had toen al 3 cm...
.

Bij mij wilden ze niet kijken of ik al ontsluiting had toen mijn vliezen wel gebroken waren omdat ik nog geen duidelijke weeën had ivm ontstekingsgevaar.

blondje1313 schreef:

BeeGee schreef:
Bij Merle braken mijn vliezen als eerst en daarna volgde snel krampjes, maar die kon ik niet plaatsen als weeen... de verlos moest toch langs komen vanwege het checken van gebroken vliezen en ik had toen al 3 cm...
.

Bij mij wilden ze niet kijken of ik al ontsluiting had toen mijn vliezen wel gebroken waren omdat ik nog geen duidelijke weeën had ivm ontstekingsgevaar.

Bij jace hebben ze telkens gekeken met een echo vanwege infectie gevaar, en waarom er bij Merle al gekeken was week ik eigenlijk al niet meer.. was alleen zeer verbaasd met al 3 cm :-)

Bij 41+1gestript met 1cm ontsluiting. Die avond slijmprop verloren vanaf die tijd rond de 10/15 min krampen die steeds pijnlijker werden, maar niet sneller. Met 41+3 nog 2x gestript weeen werden sneller, maar niet snel genoeg, uitsluiting bleef hangen op 2/3cm. Naar zkh gegaan ruggeprik gekregen, vliezen gebroken en weeenopwekkers uiteindelijk is ze geboren met 41+4.

vliezen waren gebroken

Novalee schreef:

Schism schreef:Ik geloof dat ik één van de weinigen ben waarbij eerst mijn vliezen braken, daarna begonnen de weeën meteen

Mijn verloskundige vertelde een keer dat, ik geloof, 80% van de bevallingen met weeën beginnen. Dat het begint met het breken van de vliezen is dus best "zeldzaam", in tegenstelling tot wat tv-series ons willen doen geloven

Ik kreeg ook hetzelfde te horen bij zwangerschapscursus. Ze vertelde van alles, behalve wat te doen als mijn vliezen als eerst zouden breken. Heb daar zelf maar om gevraagd en kreeg inderdaad te horen wat jij zegt.
Ze wilde er niet teveel over vertellen omdat het toch eigenlijk nooit gebeurde. Ben blij dat ik zelf doorvroeg wat ik moest doen als mijn dochter nog niet was ingedaald.
Uiteindelijk braken bij mij wel als eerst mijn vliezen maar was A. wel al ingedaald ondanks de vroegere bevalling...

Eerste keer met gebroken vliezen en 2e keer met weeen.

Ik vond gebroken vliezen om mee te beginnen wel wat fijner moet ik zeggen. Mijn zoontje bleek met 10cm toen ze de vliezen braken in het vruchtwater te hebben gepoept, is vervelend als je dan alsnog naar het ziekenhuis moet. En het was meteen duidelijk, ok het gaat beginnen.

Ik ben ingeleid

om half 9 gel ingebracht gekregen en 10 minuten later stond ik op de kop van de weeen en had ik heel goed door
dat het begonnen was

Bij mij braken de vliezen, en vervolgens heb ik gelijk om de 3-4 minuten ontzettend heftige weeen. Toen de verloskundige kwam kijken moest ik ook gelijk met spoed naar het ziekenhuis.

Ik werd s'nachts wakker met het idee dat ik een buikgriepje kreeg maar de pijn in mijn buik werd steeds erger, het bleken dus weeën te zijn.