Hoog en laag

Hebben jullie voor jezelf een gewicht in je hoofd zitten waar je niet boven of onder wilt komen? En als je dat hebt waarom? Ben je bang dat je je fysiek of psychisch niet meer lekker gaat voelen als je daar boven of onder komt? Of heeft het een andere reden?

Ik heb voor mijzelf 65kg echt als maximum, ik heb nog nooit boven de 65 gewogen en wil ook niet dat dit ooit gaat gebeuren. Voor mijn gevoel wordt ik dan te vol en ik denk dat ik daar ongelukkiger van word. Als minimum heb ik voor mijzelf 54 ingesteld. Nu zal ik dat nooit uit mijzelf gaan wegen maar ik zou dat laag genoeg vinden en onder dat gewicht heb ik het idee dat ik niet meer goed voor mijzelf zorg.

Dit topic open ik trouwens door een gesprek met een vriendin een tijd geleden. Zij is door haar studentenleven en daarna samenwonen bijna 15kg aangekomen en schrok hier heel erg van, ze dacht dat ze veel minder woog.

Ja ik heb dit wel altijd gehad maar ik verlegde die grens dan steeds . Op een gegeven moment woog ik 73 kilo en toen was het echt genoeg. Nog een keer die grens verleggen ging me echt te ver dus ben nu bezig met afvallen en dat gaat goed. Ik wil nu sowieso niet meer dan 65 kilo wegen maar het liefst gewoon onder de 60. Denk dat dat het beste bij mij past. Minder dan 55 gaat me toch niet lukken dus een minimum heb ik niet echt. Gewoon, tot ik me goed voel en hopelijk heb ik mijn levensstijl dan zo aangepast dat ik daarop blijf.

mijn grens ligt op 72 kg, omdat dat is hoeveel ik woog toen ik begon met studeren. maar eigenlijk slaat die grens nergens op, want ik was toen heel ongelukkig met m'n lichaam. ik weeg nu 67 en ben daar heel blij mee. zou niet slanker of zwaarder willen zijn.

een ondergrens in kilo's heb ik niet echt, maar dat komt denk ik omdat ik van nature snel aankom in gewicht. te licht zijn is voor mij nooit een issue geweest

Mijn grens ligt op 68 kilo. Nu ben ik zwanger en zit ik er zo'n 20 kilo boven, ik denk dat ik na de zwangerschap mijn best doe om de grens van 68 weer te bereiken maar misschien is het wel niet realistisch en moet ik het wat bijstellen.

Ik dacht ook altijd dat ik minder woog, maar gelukkig zie je in dit gewicht weinig verschil tussen 5 kilo meer of minder bij mij. Ik wil echt echt echt echt niet boven de 73 kilo uitkomen. Ik dacht altijd dat ik 68 woog en dan komt 73 toch wel hard aan.

Nu ben ik weer bijna 70 en daar zou ik in de toekomst wel graag onder willen blijven.

Ik merk wel dat ik makkelijker iets te happen pakte toen ik net samenwoonde maar daar ben ik heel heel heel snel mee gekapt!

Mijn maximum is toch wel 75 en daar ben ik helaas overheen gegaan. Dacht vroeger echt dat ik nooit zo zwaar zou kunnen worden, want ik was altijd heel dun. Niet dat ik nu heel dik ben (mijn bmi is nog steeds goed), maar voel me er toch niet lekker bij, wil graag weer onder die 70 kg. Een minimum heb ik niet. Toen ik 18 was woog ik 62 kg, maar dat zou ik nu echt niet meer kunnen bereiken en dat lijkt me ook niet gezond en nodig.

Ik verlegde mijn grens steeds. Dat begon ooit inderdaad met boven de 60 komen, toen werd het 65, toen 70, toen 75 en uiteindelijk 80. En toen was de maat vol. Nu weeg ik 73, en wil ik alleen nog maar afvallen. Mijn doel is 65. Wil ook nooit meer zo veel wegen.

Zusje schreef:Ja ik heb dit wel altijd gehad maar ik verlegde die grens dan steeds . Op een gegeven moment woog ik 73 80 kilo en toen was het echt genoeg. Nog een keer die grens verleggen ging me echt te ver dus ben nu bezig met afvallen en dat gaat goed..

Inmiddels zit ik op een kleine 75 kilo. Ik wil graag naar de 68-69 kilo.
Mijn ondergrens is denk ik 62 kilo. Mijn zus weegt zoveel en ik vind haar echt te mager. Zeker weten doe ik het pas al zie ik het bij mijzelf. Al verwacht ik niet dat dat ooit gaat gebeuren

Ik heb eigenlijk geen idee wat mijn ondergrens is. Ik weeg nu denk ik weer 75 kilo bij 1.82 en dat is echt te zwaar. Dus dit is mijn bovengrens, haha. Ik wil na mijn stage weer serieus beginnen met sporten en gezond eten en dan hoop ik op 65 kilo te komen uiteindelijk!

Ik kan er op dit moment geen antwoord op geven. Ben helemaal de kluts kwijt.

ik ben de laatste maand ineens aan het afvallen zonder er iets voor te doen...
vanochtend op de weegschaal was ik 56 kilo, terwijl ik een dikke maand geleden nog 61/62 was!
ik ben 1,75

opzich vind ik het niet heel erg, maar onder de 55 hoef ik niet meer te komen, maar ook niet boven de 65... mijn zwaarste ooit op Curacao was 64 en dat past toch echt niet bij me, dan ben ik aan het verslonsen.

maar als het zo door gaat met mijn gewicht ga ik wel even een bezoeke brengen aan de huisarts, ben nu ook zo vaak ziek! ben het wel zat!

terwijl ik heel gezond eet, en gerust ook nogsteeds de chips, patat en snoep, en beweeg ook veel.

snap er niks van

bovengrens is voor mij nu 60, meer heb ik nog nooit gewogen en onder 55, anders voel ik me eerder duizelig en alles

Ik vind mijzelf het mooist als ik 65 kg weeg. Dan voel ik me lekker, heb ik nog borsten en heupen maar is alles in proportie. 63 is wel echt het minst wat ik wil wegen, alles onder die 65 steken mijn schouder en heupbotten ineens heel erg uit en behandelt iedereen mij alsof ik ziek ben.

Het liefst wil ik ook niet boven de 65 kg wegen, maar ik vind een speling van 3 kg wel prettig. Dus 68 is wel echt mijn max. Nu ik zwanger ben, heb ik sinds kort de 70 ontmoet, heel gek.. Na de bevalling houd ik eerst 68 aan als streef en hoop daarna weer terug te gaan naar 65.

Balen dat je je zo voelt! Maar wel leuk dat je afvalt zonder er iets voor te doen (mits het niet te ver gaat natuurlijk )..

Heb je het wel naar je zin op je nieuwe baan? Misschien komt het anders wel door stress ofzo?

Ik heb 52 als maximum en 48 als minimum. Weeg nu 49/50 en dat vind ik wel goed, maar hoger dan 52 (evt zwangerschap uitgezonderd) kan gewoon echt niet want dan moet het er zo snel mogelijk weer vanaf. Ben trouwens 1.58

Voor mij is 75 echt het maximum.
Ik weeg nu 73 kg en wil eerst terug naar 70, en dan het liefst naar 68.
Een ondergrens heb ik niet, ik verwacht niet daar ooit te komen

Ik wil absoluuut niet op 60 of hoger komen.
Rond de 56 vind ik perfect en alles onder de 55 niet, want dan gaan mijn botten uitsteken en dat vind ik lelijk.

Oja, ik weeg nu 58, 2 kilo eraf zou dus het mooist zijn

Voor mij is 58 echt max. Ik heb alleen nooit zoveel gewogen. Ik weeg al jaren 53-55. Ik heb een tijdje 49 gewogen maar toen voelde ik me heel ziek (was ook heel ziek!) dat zag er niet uit, van die dunne benen en magere buik, nee!

Ik voel me net een zeekoe als ik deze gewichten lees.

Pippa schreef:Ik voel me net een zeekoe als ik deze gewichten lees.

Nee joh! Jij bent toch best lang? Ik ben 1.65

Ik vind de gewichten die hier als bovengrens genoemd worden ook best laag. 52, 58, 60.. Ik heb het idee dat ik er dan ondervoed uit zou zien

toetje_ schreef:

Pippa schreef:Ik voel me net een zeekoe als ik deze gewichten lees.

Nee joh! Jij bent toch best lang? Ik ben 1.65

Ik ben 1.82.

Ik ben ook mijn grenzen gaan verleggen(al is dat denk ik wel logisch aangezien je op je 23e nooit hetzelfde kan wegen als op je 15e). Ik wilde nooit boven de 70 komen(met 172 cm lengte) en woog op een moment toch 73 kilo. Nu weeg ik 68 en voel ik mij gelukkiger. Boven de 70 zou ik niet meer willen. Maar ook 68 vind ik nog niet goed, graag zou ik rond de 65 willen zitten. Qua minimum zou het denk ik 62/63 zijn. Ik ben gewoon wat zwaarder gebouwd en dat zal ik altijd blijven, maar echt vet hoef ik niet te hebben, dus 65 zou ideaal zijn.

Ik ben een beetje doorgeschoten. Maar officieel heb ik ooit bepaald dat ik niet meer wilde wegen dan 60 kg en niet minder dan 52 kg. Overall zit ik het liefst tussen de 52 en 55 kg heen. (Zegt het dikkertje nu haha)