Hoe voel jij je écht op dit moment?

**_pearl_** schreef:geweldig!!
want ik ga trouwen

Wat leuk,gefeliciteerd!
Heb je een aanzoek gekregen,of zelf een aanzoek gedaan?
En wanneer ga je trouwen? Vertelvertel..!

Ik voel me goed.
Heb zin in morgen! Want dan komt er een vriendin van vroeger langs.
We hebben twee jaar geen contact gehad,dat was verwaterd.
We kregen toen allebei een relatie en toen werd het contact steeds minder.
Ik heb haar altijd erg gemist in mijn leven,want heb echt superleuke tijden met haar gehad.

Nu kwamen we elkaar afgelopen week tegen en hebben we gepraat.
Het klikte weer als vanouds, en toen hebben we wat afgesproken voor morgen.
Best raar heb haar twee jaar niet gezien,maar toen we mekaar spraken was het net weer zó gezellig en vertrouwd als vroeger.

Ik ben nog steeds wat verward. Mijn beste vriend kwam er van het weekend mee dat hij homo is en dat kwam toch wel als een verrassing. We zijn echt ontzettend close en had het toch niet verwacht. Paar jaar terug had ik wel eens vermoedens maar hij ontkende, en ik dacht: zal wel kloppen dan, en ach, anders maakt het me ook niet uit. Toen hij vertelde dat hij aan het daten was met een meisje was ik er eigenlijk wel van overtuigd dat hij hetero was, maar hij deed wel altijd heel vaag, hij wilde geen foto laten zien etc etc en nu blijkt het dat het een jongen is en dat hij nooit heeft durven zeggen dat hij homo is, omdat hij bang is voor de reacties uit zijn omgeving. Hij woont in een zeer christelijk dorpje, als dit uitkomt is gewoon zn hele leven verpest hier, hij zal echt moeten verhuizen dan ook.. Ik moet er wel echt ff flink aan wennen, ook nu ik die foto van die jongen heb gezien. Vind wel heel leuk voor hem, hoop echt dat hij hem gelukkig maakt

Yasmin schreef:Ik ben nog steeds wat verward. Mijn beste vriend kwam er van het weekend mee dat hij homo is en dat kwam toch wel als een verrassing. We zijn echt ontzettend close en had het toch niet verwacht. Paar jaar terug had ik wel eens vermoedens maar hij ontkende, en ik dacht: zal wel kloppen dan, en ach, anders maakt het me ook niet uit. Toen hij vertelde dat hij aan het daten was met een meisje was ik er eigenlijk wel van overtuigd dat hij hetero was, maar hij deed wel altijd heel vaag, hij wilde geen foto laten zien etc etc en nu blijkt het dat het een jongen is en dat hij nooit heeft durven zeggen dat hij homo is, omdat hij bang is voor de reacties uit zijn omgeving. Hij woont in een zeer christelijk dorpje, als dit uitkomt is gewoon zn hele leven verpest hier, hij zal echt moeten verhuizen dan ook.. Ik moet er wel echt ff flink aan wennen, ook nu ik die foto van die jongen heb gezien. Vind wel heel leuk voor hem, hoop echt dat hij hem gelukkig maakt

Waarover voel jij je verward dan? Dat hij homo is of het feit dat hij zo bang is voor de gevolgen als hij het verteld? Het is nog steeds dezelfde jongen toch, alleen valt hij op mannen.
Ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt en toen hij het vertelde hebben we het gevierd omdat mijn vriend en ik het allebei een belangrijke gebeurtenis vonden. (Niet dat ik je nu afval ofzo, jij kan er ook niks aan doen dat je je verward voelt natuurlijk!)

Ik voel me wel goed, alleen zitten mijn broeken te strak en ga ik nu eerder weg van stage om een nieuwe broek te kopen (met toestemming van mijn stagebegeleider haha!), dus ik voel me lichamelijk even wat minder. Wel heb ik het idee dat er te weinig dagen in de week zitten en dat de tijd vliegt, maar dat heb ik al een paar jaar en dat vind ik een beetje vervelend. Alsof ik er de hele tijd maar achter aan hobbel (snappen jullie wat ik bedoel?)

Ik voel me gelukkig om hier te wonen (woon er vandaag alweer 5 maanden) maar voel me ook onzeker en niet zo heel mooi.

Ik voel me vandaag al de hele dag vrij goed. Vandaar ook dat ik het heb aangedurfd om mijn naam, avatar en onderschrift te veranderen. Maar nu merk ik wel dat er weer wat minder fijne gevoelens naar boven komen. Daar heb ik het wel moeilijk mee. Maar goed, het is dus in ieder geval even wat beter gegaan.

Steep schreef:

Yasmin schreef:Ik ben nog steeds wat verward. Mijn beste vriend kwam er van het weekend mee dat hij homo is en dat kwam toch wel als een verrassing. We zijn echt ontzettend close en had het toch niet verwacht. Paar jaar terug had ik wel eens vermoedens maar hij ontkende, en ik dacht: zal wel kloppen dan, en ach, anders maakt het me ook niet uit. Toen hij vertelde dat hij aan het daten was met een meisje was ik er eigenlijk wel van overtuigd dat hij hetero was, maar hij deed wel altijd heel vaag, hij wilde geen foto laten zien etc etc en nu blijkt het dat het een jongen is en dat hij nooit heeft durven zeggen dat hij homo is, omdat hij bang is voor de reacties uit zijn omgeving. Hij woont in een zeer christelijk dorpje, als dit uitkomt is gewoon zn hele leven verpest hier, hij zal echt moeten verhuizen dan ook.. Ik moet er wel echt ff flink aan wennen, ook nu ik die foto van die jongen heb gezien. Vind wel heel leuk voor hem, hoop echt dat hij hem gelukkig maakt

Waarover voel jij je verward dan? Dat hij homo is of het feit dat hij zo bang is voor de gevolgen als hij het verteld? Het is nog steeds dezelfde jongen toch, alleen valt hij op mannen.
Ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt en toen hij het vertelde hebben we het gevierd omdat mijn vriend en ik het allebei een belangrijke gebeurtenis vonden. (Niet dat ik je nu afval ofzo, jij kan er ook niks aan doen dat je je verward voelt natuurlijk!)

Ik voel me wel goed, alleen zitten mijn broeken te strak en ga ik nu eerder weg van stage om een nieuwe broek te kopen (met toestemming van mijn stagebegeleider haha!), dus ik voel me lichamelijk even wat minder. Wel heb ik het idee dat er te weinig dagen in de week zitten en dat de tijd vliegt, maar dat heb ik al een paar jaar en dat vind ik een beetje vervelend. Alsof ik er de hele tijd maar achter aan hobbel (snappen jullie wat ik bedoel?)

Ja natuurlijk blijft hij dezelfde jongen! Maar het is gewoon flink wennen, en hij vertelde ook al een paar keer gescharreld had met andere jongens, had het alles bij elkaar niet verwacht

geef jezelf even de tijd om er aan te wennen.Als je er geen principieele bezwaren tegen hebt komt dit zeker goed!

ik voel me echt heel pissig en heel erg moe.Ik heb zooo een stomme collega die alleen maar bitchy kan communiceren/comanderen en las zojuist dat mn mailbox vol stond met haar vriendelijke verzoekjes die ze makkelijk zelf kan doen. Normaal gesproken kan ik er wel boven staan( het komt vanuit haar onzekerheid denk ik dan)maar omdat ik nu zo moe ben kan ik het echt niet hebben gggrrrrrrrr.stom wijf

Moe.

Onzeker en verdrietig.

Hoe komt het Isabella?

Ik voel me raar,moe,ontwetend,vaag,verliefd maar ook onzeker