Re: Hoe sta jij in het leven?

Gast di 4 okt 2011 - 23:06

Storm schreef:Leaf, wat ben jij een sterke vrouw. Ik heb veel respect voor je!

Dankjewel (En Shisha ook) hug

Hetzelfde geldt voor jou!

Antibes di 4 okt 2011 - 23:24

Joy_ schreef:
Antibes schreef:Hey Joy, het is een hele persoonlijke vraag hoor en je mag hem ook via PM beantwoorden of juist helemaal niet..

Beangstigt het je niet hoe snel het allemaal gaat met je vriend? Ik krijg hier echt het gevoel dat jullie best wel hard van stapel lopen en juist omdat je aangeeft dat het hiervoor eigenlijk niet zo goed met je ging, ben je niet bang dat je er teveel op leunt?

Waarin vind je dat het snel gaat dan? Want we hebben wel toekomstplannen, maar helemaal nog geen concrete. Het is vanzelfsprekend dat we op een gegeven moment gaan samenwonen en kindjes krijgen, maar hangen daar nog helemaal geen concrete plannen aan vast, dus echt snel vind ik het niet gaan eerlijk gezegd. In het begin zijn we er wel vrij snel ingesprongen ja, maar ook omdat het voor ons gewoon duidelijk was dat ze allebei een serieuze relatie wilden, en heel erg goed bij elkaar leken te passen. We hebben er gewoon niet om heen gedraaid, geen spelletjes als hard to get gespeeld, en zijn direct heel serieus en open begonnen. Ik vond het wel heel fijn dat ik toen even op vakantie ging, zodat er even een rustmoment kwam, want het overdonderde me inderdaad heel erg, maar intussen hebben we daar ook wel echt een draai in gevonden.

En nee, ik ben niet bang dat ik te veel op hem of op ons geluk samen leun. Wat ik heel erg miste het afgelopen half jaar, was een concreet doel in m'n leven, ik was constant zoekende. Dat dacht ik gevonden te hebben in de emigratie naar Amerika, maar toen dat mis liep, was ik eigenlijk weer terug bij af. Door nu in een relatie te zitten, heb ik in elk geval weer een soort beeld voor ogen wat er met m'n leven gaat gebeuren. Hoe het écht loopt, weet je natuurlijk nooit, maar ik merk hoe prettig ik het vind om een soort toekomst te hebben. Ik lééf nu weer, zeg maar, in plaats van geleefd te worden. Misschien niet heel goed dat dat levensdoel extern van mijzelf is ipv intrinsiek, maar als ik daar over ga nadenken denk ik dat ik het wel heel filosofisch ga benaderen, en ik denk dat eigenlijk elk persoon gelukkig zou zijn met een nieuwe liefde en het fijn zou vinden om een toekomst met iemand op te kunnen bouwen.

Dusse nee, ik ben gewoon nog steeds mezelf, maar hij weet mij zodanig te stimuleren dat ik ook daadwerkelijk weer eens iets doe waar ik blij van word.

Oh, ik vond het ook niet concreet snel gaan hoor.. Maar meer emotioneel dat het leek alsof het snel gaat. Net wat je zegt, dat je al vrij snel je hele toekomst met hem zag enzo. En dat is natuurlijk alleen maar hartstikke leuk voor jullie. Maar ik denk eigenlijk dat het belangrijk is dat je toekomst niet je vriend is. Dat je ondanks dat je nu heel gelukkig bent, toch ook verder blijft kijken en ook je eigen toekomst houdt zeg maar. Dat hij niet het enige is waar je blij van wordt..

Maar goed, dat is puur een gevoel wat ik erbij krijg hoor, voor hetzelfde geld ben je alsnog hartstikke goed bezig met jezelf (ik volg het sollicitatietopic bijvoorbeeld maar half) en slaat het helemaal nergens op.. Wink

Gast di 4 okt 2011 - 23:28

Ik heb jaren tussen het wal en het schip geleefd. Niet meer wetende wie ik was (en eigenlijk wel), niet meer weten wat ik wilde (en eigenlijk wel) en absoluut geen respect voor mezelf en anderen (en toch eigenlijk wel, al had ik meer respect voor een ander dan voor mezelf en was ik gewoon jaloers op iedereen).

Sinds een aantal maanden begin ik mezelf opnieuw te leren kennen. Als iemand die begint te begrijpen wat ze wel en niet wil, waarvoor ze moet vecht en waarvoor niet. Het enkele probleem is nu dat ik nog steeds met bepaalde stoornissen zit en aangezien ik nu vooral positief en lachend door het leven ga, moet ik hier aan werken. En dus heb ik besloten in therapie te gaan.

Vroeger was ik gewoon een hoopje ellende en ik had zoveel medelijden met mezelf. Nu weet ik dat ik mijn eigen kansen creeer en ook door eigen fouten boete moet doen. Ik heb nog maar weinig neerslachtige buien, maar als ik ze heb dan zwelg ik in medelijden, meer dan ooit te voren.

Ik ben dus op weg naar mezelf en een leuk leven, maar ik ben er nog niet. Maar in plaats van medelijden met mezelf te hebben en jaloers te zijn op anderen, werk ik nu aan mijn tekortkomingen. En ik hoop dat ik straks weer met mezelf door de deur kan, net zoals ik vroeger altijd heb gekund.

Marin di 4 okt 2011 - 23:30

Antibes schreef:

Oh, ik vond het ook niet concreet snel gaan hoor.. Maar meer emotioneel dat het leek alsof het snel gaat. Net wat je zegt, dat je al vrij snel je hele toekomst met hem zag enzo. En dat is natuurlijk alleen maar hartstikke leuk voor jullie. Maar ik denk eigenlijk dat het belangrijk is dat je toekomst niet je vriend is. Dat je ondanks dat je nu heel gelukkig bent, toch ook verder blijft kijken en ook je eigen toekomst houdt zeg maar. Dat hij niet het enige is waar je blij van wordt..

Maar goed, dat is puur een gevoel wat ik erbij krijg hoor, voor hetzelfde geld ben je alsnog hartstikke goed bezig met jezelf (ik volg het sollicitatietopic bijvoorbeeld maar half) en slaat het helemaal nergens op..

Ik snap wel wat je bedoelt hoor, en ik zou zelf ook niet zo'n fan zijn van die afhankelijkheid. Maar voor m'n gevoel is dat ook helemaal niet zo. Ik zie het eerder als een soort extra steuntje in de rug, ik blijf wel ik. Ik ben lekker mezelf aan het ontwikkelen met bruidsfotografie, op zoek naar een baan, heb dan wel geen concrete reisjes in de toekomst staan, maar wel een ideale reispartner gevonden (al zullen we ook wel eens los van elkaar op reis gaan, zoals ie nu is). Oh en ik wil weer wat meer richting m'n studie dingen gaan doen. Ik merk dat ik afgelopen jaar ook zo afgestompt was, omdat ik nergens in werd uitgedaagd. Ik zit er over te denken om een abonnement op een academisch journal te nemen, en ik wil eigenlijk nog steeds m'n eigen thesis omzetten naar een journal article en te kijken of het te publiceren valt. Ik denk dat het voor mij heel goed is, dat er iemand is die mij zodanig goed kent (nu al, maar dat wordt natuurlijk alleen maar meer), dat hij me daarin juist stimuleert, ipv dat ik maar passief weg kwijn. Hij kan me heel goed die schop onder de kont geven, als ik onzeker ben, of lui ben, maar ook om te doen waar ik echt blij van word.

Gast wo 5 okt 2011 - 0:01

Wat lastig punk'd. Je kunt natuurlijk nooit beoordelen waar je twijfel precies vandaan komt, als je niet weet hoe het zonder hem is. Maar ja, het is natuurlijk niet iets wat je zomaar even gaat proberen.

Laat ik voorop stellen, dat je niet in je beslissing mee moet wegen of er iemand weg moet uit het huis of niet. Dat soort dingen zijn heel vervelend, maar dat zou geen reden moeten zijn om bij elkaar te blijven.

Catwoman79 wo 5 okt 2011 - 0:15

Als ik heel eerlijk ben weet ik niet goed hoe ik nu in het leven sta.
Aan de ene kant ben ik altijd positief en wil ik alles zonnig inzien. Maar aan de andere kant lukt dit gewoon niet altijd.
Ik ben zelf nogal chaotisch, zowel in mijn hoofd als in mijn doen en laten. De meeste ruzie's met mijn man gaan daar ook vaak over. Maar het is gewoon zo lastig om aan hem uit te leggen hoe het er van binnen aan toe gaat bij mij. Hij ziet alleen de buitenkant.

Daar komt bij dat ik gewoon al jaren rugklachten heb en deze lijken de laatste tijd steeds erger te worden. Afgelopen week heb ik foto's laten maken van mijn rug, en daar is dus gewoon niets uit gekomen. Vanmiddag moet ik naar de huisarts toe om te bespreken hoe hier nu verder mee om te gaan.

Met mijn werk gaat het super, zowel clienten als collega's zijn positief over mij. Mijn takenpakket is groot, ik mag en kan ook heel veel.
Ik heb een heerlijk zoontje (die zo nu en dan uiteraard wel eens het bloed onder mijn nagels weg haalt, maar ja das leeftijd) en ik kan ook op en top van hem genieten op goeie dagen.

Het leven is helaas niet altijd simpel te noemen ....

*niet quoten, dan kan ik het eventueel nog weg halen*

Gast wo 5 okt 2011 - 0:20

Catwoman:

Lavendel wo 5 okt 2011 - 0:27

Knuffels voor de dames met wie het niet zo super gaat. hug

Praat je wel eens over je relatie Punk'd? Weet hij hoe jij je voelt en weet je hoe hij over de situatie denkt? Je voelde je ook niet helemaal gelukkig met je studiekeuze toch? Denk je dat dit ook niet meehelpt aan een algemeen gevoel van 'ontvredenheid' en de behoefte aan een spannender, ander leven?

Ik sta op dit moment een beetje stil. Ik weet niet meer wat ik wil. Ik ben pas afgestudeerd en ben werkzoekend. Dit wil niet lukken maar ik weet ook niet eens of ik die richting wel opwil. Ik baal dat ik 6 jaar geleden niet 10467 duizend keer beter had nagedacht over mijn studiekeuze. Ik vind wat ik heb gedaan het wel interessant maar verder.. ik kan soms echt denken hoe leuk mijn leven misschien was als ik een totaal andere richting had gekozen.
Zonder baan zit het samenwonen met mijn vriend er voorlopig ook nog niet in. We wonen allebei in een andere stad, hij is ook bijna klaar en voor de weten waar we kunnen gaan wonen en voordat we geld hebben zullen we toch allebei een baan moeten hebben.

Ik ben soms wel eens jaloers op meiden die tevreden zijn met hun studiekeuze en een leuke baan hebben. Maar goed ik mag absoluut niet klagen eigenlijk, ik heb nog nooit wat moeilijks meegemaakt in mijn leven dus eens moet de eerste keer zijn.

Gast wo 5 okt 2011 - 0:35

Lavendel: balen zeg dat je geen baan kunt vinden. Dat lijkt mij erg frustrerend. Dat is iets wat veel mensen ook aan mij vragen.. Wat ga je straks doen als je klaar bent, de baankansen zijn wel heel klein he.. (Ik weer gefrustreerd omdat ik er juist positief naar probeer te kijken

).

Mijn studie is verder geen probleem. Ik heb het naar mijn zin, en studeer af in mei/juni dus dan is dat gewoon klaar. Ik weet niet zeker of ik er echt verder in wil, maar wil sowieso wel de styling/redacteur/communiatie/pr kant op en met mijn studie die ik zo af heb is die styling kan goed ingedekt, maar communicatie/pr is weer een ander punt. Dan zou ik de studie die ik eerder heb laten vallen weer moeten oppakken, en misschien ga ik dat nog wel doen maar dat is mij nu allemaal teveel om over na te denken.

Ik heb besloten dat ik volgend jaar vanaf september een Engelse talencursus in New York ga doen voor 12/14 weken en dat dat echt weken worden dat ik iets helemaal voor mijzelf ga doen. Dat ik die keuze heb gemaakt vind ik al heel fijn en ik hoopte dat daarmee een grote last van mijn schouders viel, maar door die keuze twijfel ik nu nog meer..

Ik vind het ook vervelend dat ik niet goed weet hoe ik er met mijn vriend over moet praten. Op het moment dat ik het onderwerp aansnij wil hij graag weten wat ik denk en hoe ik mij voel, maar op zo'n moment heb ik dan de woorden niet meer.

Gast wo 5 okt 2011 - 0:40

Goed dat je iets voor jezelf gaat doen Punkie. Lastig dat je er niet goed met je vriend over kunt praten. Maar dat is natuurlijk eigenlijk ook niet zo gek, want je weet zelf niet eens waar je precies aan twijfelt en wat je precies wilt, dus laat staan dat je het aan je vriend duidelijk kunt maken.

Gast wo 5 okt 2011 - 0:52

Inderdaad. Ik ga ook geen keuzes maken voordat ik het zeker weet. Begin december kom ik ook weer in wat rustiger vaarwater, dan is stage voorbij en kan ik mij echt gaan richten op het afstuderen. Daar kijk ik echt heel erg naar uit, weer iets helemaal voor mijzelf doen smile

.. Het is echt een ontzettend leuke vrij opdracht. (Ik ga de bovenverdieping van een oude school volledig inrichten als modern loft. Het gebouw is ook echt industrieel met grote oude metaal achtige ramen. Dat wordt echt mijn project

. Jammer genoeg wordt het niet uitgevoerd maar goed, je kan niet alles hebben he Wink

Gast wo 5 okt 2011 - 2:24

Ik kan wel zeggen dat ik positief in het leven sta, vroeger zag ik alles negatief en bleef daar ook in hangen. Nu zie ik als ik een tegenslag heb ook nog positieve dingen in het leven. Als ik een tegenslag heb voel ik me rot maar ik ga ook weer verder. Ik ben ook wel gegroeid de laatste jaren. Ik kom voor mezelf op, durf mijn mening tegen iemand rechtstreeks te zeggen, neem veel initiatief en laat me niet ondersneeuwen als anderen vooroordelen over me hebben. Waar ik eerst maaaanden tot jaaaren mee bleef zitten, laat ik nu gewoon 'waaien' en besteed ik nu geen tot weinig aandacht meer aan.

TGR wo 5 okt 2011 - 6:51

Ik zie in dat niet iedereen zo gehaaid en gemeen kan denken als ik, maar soms ken ik mensen te gemakkelijk de eigenschappen toe die ik eigenlijk alleen bij mezelf zie. Mijn hoofd maakt het soms erg lastig voor mezelf om gewoon te genieten en niet te zoeken naar dingen die er niet zijn.

Snoes wo 5 okt 2011 - 6:57

Momenteel sta ik niet zo positief in het leven.
Er zijn de laatste weken een aantal dingen gebeurd/heb een aantal dingen te horen gekregen waardoor ik op dit moment niet echt gelukkig ben. Ik probeer om positief te blijven, maar op dit moment is het heel erg moeilijk.

Ik heb echt veel dingen om wél gelukkig te zijn, ik heb een hele lieve vriend, een leuk huis samen, mijn werk is leuk. Maar toch overheersen helaas op dit moment de negatieve dingen van afgelopen weken.

Niet quoten aub, ik wil dit weer weg kunnen halen.

Leine wo 5 okt 2011 - 8:02

Snoes

en ook voor iedereen die het kan gebruiken hug

Ik weet niet zo goed hoe ik in het leven sta op het moment. Ik ben altijd heel positief, heb heel veel plannen en roep dat alles wel goed komt. Maar er zijn momenten dat ik steeds meer ga twijfelen of het wel goed komt en of ik de dingen die ik wil nog wel kan doen omdat mijn lichaam me zo tegenwerkt.. Ik heb heel vaak hoofdpijn en ben altijd moe en moet vaak concluderen dat het niet lukt.. Maar ik wil zo graag.

Snoes wo 5 okt 2011 - 8:05

Dankjewel Leine!
En erg herkenbaar overigens. Ik roep ook altijd maar 'het komt wel goed', maar ik weet eigenlijk ook niet eens of het écht wel goed komt. Ik wil gewoon héél graag dat alles goed komt, maar ik kan mezelf die garantie gewoon niet geven.

Gast wo 5 okt 2011 - 8:06

Lieve Snoes....ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar weet dat je me altijd mag bellen/smsen als je je rot voelt. hug

Gast wo 5 okt 2011 - 8:11

Ah Snoes

sterkte!

Ik weet op het moment totaaaaaal niet wat ik wil. Ik sta positief in het leven, ik ben heel blij met mijn vriendinnen, mijn vriend, mijn familie. Maar er zijn wat knopen die doorgehakt moeten worden waar ik niet helemaal uit kom. Waar ben ik goed in en wat vind ik leuk? Ik had dit 3 jaar geleden ook en toen voelde ik me echt verloren. Nu een stuk minder omdat mijn relatie toen ook helemaal niet goed zat, dat helpt natuurlijk ook niet, maar het is echt verschrikkelijk irritant dat ik gewoon niet weet wat ik moet doen met mijn leven.

Gast wo 5 okt 2011 - 8:50

Ik sta op dit moment zorgelijk in het leven. Ik vraag me af of die zorgen terecht zijn of dat ik me eigenlijk druk maak om dingen die het niet waard zijn om zoveel energie aan te besteden.

Gast wo 5 okt 2011 - 9:06

Gast wo 5 okt 2011 - 22:05

Momenteel sta ik wel positief in het leven waar ik ontzettend van geniet. Aangezien het laatste halfjaar 1 grote zwarte put is geweest.

Jeanette wo 5 okt 2011 - 22:30

Ik sta op dit moment wel positief in het leven; Ik heb leuk werk, leuke vrienden en ik ben gezond! Af en toe heb ik ook zo mijn ups & downs, maar dat heeft iedereen weleens.

Hoochie wo 5 okt 2011 - 23:18

Ik sta wel positief in het leven. Het tijd terug was dit nog wel anders. Ik wist niet wat ik met mijn relatie wilde of dat ik voor mijn ex moest kiezen. Nu gaat het weer helemaal goed, we hebben een goed gesprek gehad en gaan samen voor de toekomst.
Er zijn wel dingen die beter kunnen en ben niet altijd tevreden met mezelf, maar ik vind dat ik niet mag zeuren, ik ben best hard voor mezelf, maar dat is voor mij wel de manier om met dingen om te kunnen gaan.

Gast wo 5 okt 2011 - 23:41

Zoekend.. Maar met plezier en vertrouwen smile

Niet zozeer vertrouwen in mezelf, eigenlijk, maar des te meer in mijn vrienden en familie.

Verona wo 5 okt 2011 - 23:49

Ik ben wel iemand die positief in het leven staat. Ben eigenlijk wel een vrolijke meid. Natuurlijk zijn er periodes dat het minder gaat of dat ik niet lekker in mijn vel zit, maar die heeft iedereen. Ik ben altijd wel iemand die denkt: En nu gaan we weer vrolijk verder. Misschien ook omdat ik mijzelf juist de kans geef om mij verdrietig te voelen als ik dat ben. Daardoor ben ik vrij snel ergens boven op. Het is nu een hele vrolijke, maar ook wel moeilijke periode. Dit omdat ik weer terug ben bij mijn ex. Het is weer net zo leuk als dat het meer dan een half jaar geleden was, we hebben onze "oude" relatie weer terug. En het moeilijke is dat ik ook wel denk: Voor hoe lang duurt dit? Blijft het, of gaat het op een gegeven moment weer niet? Terwijl ik voel dat het nu goed zit en dat dit niet zomaar voor eventjes is. Het voelt veel meer alsof we samen de hele wereld aan kunnen en samen blijven dan een tijd geleden. Gelukkig hebben we dat gevoel weer terug! Nu, zoals altijd, zingend en lachend door het leven!

Gesponsorde inhoud