Bij elkaar op de kamer of niet?

Hebben jullie kinderen bij elkaar op de kamer slapen? Tot welke leeftijd houd je dat zo? En hoe bevalt dat?

Zoals het er nu naar uit ziet gaan wij volgende maand verhuizen en ik twijfel of ik ze beiden wel een eigen kamer zal geven. Het verhuizen op zich zal al een verandering voor ze zijn natuurlijk, een eigen kamer is dan misschien ook iets teveel van het goede. En ze vinden het ook wel gezellig samen op een kamer.
Ik heb zelf nooit een kamer gedeeld en heb dus ook geen idee hoe dat is, al denk ik dat er niets mis mee is zolang ze het samen naar hun zin hebben!?

Ik heb wel eens gehoord dat ze vanaf een jaar of zes wat meer privacy willen, dus dan zou het nu prima kunnen, mits ze elkaar niet wakker houden enzo.

Wij hebben ze nu nog apart liggen, maar aangezien ik zwanger ben willen we ze over een jaar ongeveer wel bij elkaar leggen. Afgelopen weekend hebben ze drie nachten bij elkaar gelegen en dat ging prima. Ik heb zelf tot mijn 7e ongeveer een kamer gedeeld met mijn broertje, had op zich ook nog wel langer gekund.

Gaan jullie naar Turkije verhuizen ?

Ik heb van mijn 2e tot 18e samen met een zusje op de kamer geslapen, en vond het over het algemeen alleen maar gezellig! Laatste jaar had ik wel een kamertje alleen.

Onze jongens slapen nu natuurlijk nog samen, en zo lang dat goed gaat wil ik dat wel zo houden.

Een jongen en een meisje hou je niet tot hun 18e op dezelfde kamer denk ik.

Ik ben van een tweeling (tweelingzus) en wij hebben altijd tot we op kamers gingen bij elkaar op de kamer gelegen. Tot we een jaar of 10 waren hebben we zelfs samen in een tweepersoonsbed geslapen. Op een gegeven moment gingen we verbouwen en kregen we een nieuwe kamer. We mochten kiezen toen, of een eigen kleinere kamer of samen een grotere kamer. We hebben toen dat laatste gekozen.

We hebben nooit veel op onze kamer gespeeld omdat we in de kamer een grote 'speelhoek' hadden. We sliepen er eigenlijk alleen en dat ging prima, half uurtje keten/praten/boekjes lezen en dan was dat ook weer gebeurd.
Later hadden we in onze kamer een grote ronde tafel staan waar we samen huiswerk aan maakten met in het midden de radio aan. Ik vond het nooit vervelend. Af en toe wilde de een de radio aan en de andere niet, nou prima dan deed je oordopjes in. We deden ook hetzelfde niveau op de middelbare school dus konden elkaar veel helpen. Behoefte aan meer privacy hebben we nooit echt gehad. We zijn beide niet zo op onszelf. En als dat wel zo was omdat we bijvoorbeeld elkaar de tent weer eens uitvochten dan zat de een in de woonkamer en de ander op de slaapkamer.

Mama_van2 schreef:Gaan jullie naar Turkije verhuizen ?

Nee, daar zou ik nooit willen wonen.

Hier slapen de oudste 2 ook al best lang samen. Ze wouden samen slapen dus prima. Als de zolder verbouwd is krijgen ze alle 2 een eigen kamer naast elkaar en moeten ze een badkamertje samen delen.
De jongste gaat dan naar de kamer waar zij nu zitten.

Ik heb tot mijn 23ste met mijn (2ling)zus een kamer gedeeld. Ik vond het heel erg gezellig en was ook niet anders gewend. Het was wel eens lastig met leren..ik leerde het liefst in een stille kamer en mijn zus met muziek aan. En zij keek graag tv voor ze ging slapen en ik niet maar sliep daar wel doorheen.

Ik vond het echt heel leuk. Mijn broer en zus hebben trouwens ook een tijdje een kamer gedeeld (ook 2ling) maar zodra ze wat ouder werden is mijn jongste broertje bij mijn oudere broer op de kamer gegaan en mijn zus had een kamer voor haar alleen.

Dus je ouders hebben twee tweelingen en nog een zoon? Dat is leuk.

We hebben dan wel meerdere slaapkamers, dus als het niet meer gaat of de pret eraf is gaan we ze gewoon splitsen denk ik. Of een speelkamer zodat als er vriendjes en vriendinnetjes zijn, ze wel apart van elkaar kunnen spelen.

Mijn tante heeft 2 tweelingen, de oudste zijn 2-eiige meisjes en de jongste zijn 1-eiige jongens. De meisjes kunnen elkaar vaak wel schieten dus die slapen apart, de jongens kunnen bijna niet zonder elkaar dus die slapen samen.

Ik denk dat je het gewoon uit moet proberen, het ligt aan de karakters van de kinderen hoe ze ermee omgaan.

Mijn vriend is ook een 1 eiige tweeling en heeft tot 12 jaar samen met zijn tweeling broer een kamer gehad, toen ze 12 waren hadden ze genoeg kamers om iedereen een eigen kamer te geven dus vanaf toen niet meer.

Wat lief MR. Ik heb bij mijn jongens niet het idee dat ze van elkaar bestaan 'afweten'. Behalve dat ze altijd tegelijk honger hebben en tegelijk poepen.

_MamaRosa_ schreef:

ProudMama schreef:Wat lief MR. Ik heb bij mijn jongens niet het idee dat ze van elkaar bestaan 'afweten'. Behalve dat ze altijd tegelijk honger hebben en tegelijk poepen.

Dat komt misschien nog wel als ze wat 'wijzer' zijn. Hier was het in het begin alleen huilen als ze elkaar niet hadden, maar nu merk ik echt dat ze op elkaar reageren. Ze pakken echt meteen elkaars handje, lachen naar elkaar, pakken speelgoed van elkaar. Echt heel leuk.

Hier lagen ze alleen maar te huilen vandaag, heb ze net in hun inbakerslaapzak samen in 1 bedje gelegt en het is warempel stil .
Zonder inbakeren slaan ze elkaar wakker, dus daarom deed ik het nooit, misschien toch maar vaker doen. Ziet er ook schattig uit, 2 koppies onder die dekens vandaan, 1 groot en 1 klein koppie

Zoiets?


De 1e, toen waren ze 3 dagen oud...

*

Even snel gemaakt mijn mijn telefoon:

Ah dat is echt te schattig

aah samen is lief!

_MamaRosa_ schreef:Lief! Nou, als het zo gaat, lekker doen toch?

Ja, precies, als ze dan lekkerder slapen... Eerst ging het niet omdat ze elkaar sloegen doordat ze nog geen goede motoriek hadden, maar met inbakeren is dat over