Naam overnemen vriend bij trouwen?

Pippa schreef:

Lize schreef:Ik zou graag de achternaam van mijn vriend hebben, maar dat wil hij niet ...

Huh, waarom niet?

Omdat ik trots moet zijn op mijn eigen naam.. Hij vindt dat te ouderwets.
Tsja..

Ik heb mijn eigen naam gehouden, omdat ik het niet nodig vond zijn naam aan te nemen. Bovendien vond ik het geen fijn gevoel om
zijn naam aan te nemen als hij mijn naam ook niet aan nam. Ik kreeg er gewoon een beetje de kriebels van .

Ik zou mijn eigen achternaam houden. Mijn vader is overleden en ik weet het niet op de 1 of andere manier wil ik hem blijven eren door mijn eigen achternaam te houden.

Pippa schreef:Als we gaan trouwen, dan wil ik de naam van mijn vriend aannemen, ik vind het een mooie naam, en wil graag hetzelfde heten als mijn man en onze toekomstige kinderen. Mijn vader vindt het wel jammer dat als we alle drie trouwen, dat onze naam dan verdwijnt..

+1

James schreef:Ik heb mijn eigen naam gehouden, omdat ik het niet nodig vond zijn naam aan te nemen. Bovendien vond ik het geen fijn gevoel om
zijn naam aan te nemen als hij mijn naam ook niet aan nam. Ik kreeg er gewoon een beetje de kriebels van .

Dat wil dievan mij dan weer wel, allebei 2 namen.. vreemde snuiter!

Ik ben 3 maanden geleden getrouwd en heb de naam van mijn man aangenomen. Dit wilde ik heel graag en ben blij dat ik eindelijk mijn eigen naam niet vaak meer hoef te gebruiken. Ik heb een hoop mee gemaakt met mijn vader in negatieve zin.

sanne-84 schreef:ik kies wel voor de achternaam van mn vriend, vind dat veel makkelijker met en voor kinderen

Waarom zou dat makkelijker zijn met kinderen? Ik heb serieus in al die jaren nog maar een keer of 2 meegemaakt dat ik bij zijn achternaam genoemd werd als ze de kinderen moesten zien oid bij de dokter.

Arden schreef:

Waarom zou dat makkelijker zijn met kinderen? Ik heb serieus in al die jaren nog maar een keer of 2 meegemaakt dat ik bij zijn achternaam genoemd werd als ze de kinderen moesten zien oid bij de dokter.

Ik moet wel vrij vaak naar instanties bellen en mailen en dan vind ik het ook wel handiger om dezelfde achternaam te gebruiken.

Mijn moeder heeft haar eigen naam gehouden en vind het op de één of andere manier zonde als ik niet mijn eigen naam houd.

Wel was er altijd iets van verwarring als een vriendinnetje belde om naar mij te vragen en mijn moeder dan opnam met haar eigen naam. Maar op een gegeven moment wisten ze het wel.

Arden schreef:

sanne-84 schreef:ik kies wel voor de achternaam van mn vriend, vind dat veel makkelijker met en voor kinderen

Waarom zou dat makkelijker zijn met kinderen? Ik heb serieus in al die jaren nog maar een keer of 2 meegemaakt dat ik bij zijn achternaam genoemd werd als ze de kinderen moesten zien oid bij de dokter.

Vriendin van mij had het vorig jaar, ze is wel getrouwd en hebben samen een kindje, maar toen ze op vakantie gingen met het vliegtuig, had ze nog geen nieuw paspoort aangevraagd, dus de naam van haar man stond er niet bij. Kreeg ze dus haar dochter ook niet mee door de douane.
Is toch vrij lullig dan.. (uiteindelijk was het probleem snel opgelost, want haar man was ook mee, maar die stond iets verder in de rij, ze waren met nog meer mensen namelijk)

AngelNyn schreef:

Vriendin van mij had het vorig jaar, ze is wel getrouwd en hebben samen een kindje, maar toen ze op vakantie gingen met het vliegtuig, had ze nog geen nieuw paspoort aangevraagd, dus de naam van haar man stond er niet bij. Kreeg ze dus haar dochter ook niet mee door de douane.
Is toch vrij lullig dan.. (uiteindelijk was het probleem snel opgelost, want haar man was ook mee, maar die stond iets verder in de rij, ze waren met nog meer mensen namelijk)

Dat heeft volgens mij niks met je naam te maken. Kinderen staan bijgeschreven in het paspoort van een van de ouders en diegene kan de kinderen meenemen, óf kinderen hebben een eigen reisdocument. Er zijn ook zat ouders die helemaal niet getrouwd zijn of die dus hun eigen naam houden, het is natuurlijk onzin dat zij 'dus' nooit hun kinderen mee naar het buitenland kunnen nemen.

Susan schreef:

AngelNyn schreef:

Vriendin van mij had het vorig jaar, ze is wel getrouwd en hebben samen een kindje, maar toen ze op vakantie gingen met het vliegtuig, had ze nog geen nieuw paspoort aangevraagd, dus de naam van haar man stond er niet bij. Kreeg ze dus haar dochter ook niet mee door de douane.
Is toch vrij lullig dan.. (uiteindelijk was het probleem snel opgelost, want haar man was ook mee, maar die stond iets verder in de rij, ze waren met nog meer mensen namelijk)

Dat heeft volgens mij niks met je naam te maken. Kinderen staan bijgeschreven in het paspoort van een van de ouders en diegene kan de kinderen meenemen, óf kinderen hebben een eigen reisdocument. Er zijn ook zat ouders die helemaal niet getrouwd zijn of die dus hun eigen naam houden, het is natuurlijk onzin dat zij 'dus' nooit hun kinderen mee naar het buitenland kunnen nemen.

Haar kindje had een eigen paspoort, en ze kwam dus niet door de douane omdat de namen niet overeen kwamen. Anders moet je iets van een document hebben waarop staat dat het dus je kind is, of je trouwboekje oid.
Toen haar man er bij kwam, en zijn paspoort liet zien, mochten ze met zijn 3en doorlopen.

Oh ja, je hebt gelijk, je moet inderdaad een bewijs meenemen. Dan vind ik trouwens dat iederéén die met een kind reist zo'n bewijs mee zou moeten nemen, ook de vader, want iemand die wel dezelfde achternaam heeft hoeft ook niet per se een van de ouders te zijn. In theorie zou een of andere vage achterneef van Dion dus zo onze kinderen mee kunnen nemen, maar ik niet, omdat mijn meisjesnaam op mijn paspoort staat, dat is toch achterlijk.

Ik zou zijn naam nemen voor prive, omdat ik die mooier vind in combi met mijn voornaam. Of eerst de zijne, dan de mijne, maar dan krijg je wel een Ding- van een Plaatsnaam. Voor mijn werk zou ik gewoon mijn eigen naam houden, is makkelijk i.v.m. privacy. Bij veel collega's zie ik dat op die manier trouwens.

Susan schreef:Oh ja, je hebt gelijk, je moet inderdaad een bewijs meenemen. Dan vind ik trouwens dat iederéén die met een kind reist zo'n bewijs mee zou moeten nemen, ook de vader, want iemand die wel dezelfde achternaam heeft hoeft ook niet per se een van de ouders te zijn. In theorie zou een of andere vage achterneef van Dion dus zo onze kinderen mee kunnen nemen, maar ik niet, omdat mijn meisjesnaam op mijn paspoort staat, dat is toch achterlijk.

Ja daar heb je idd helemaal gelijk in, met een naam alleen kunnen ze in feite nog niks controleren.. Heel krom!
Maar die vriendin van mij stond ook echt helemaal van "ja maar dit is mijn dochter..? Hoe wil je dat ik dit bewijs?"
En toen ze zij "ja mijn man is er ook?" was er gelijk geen probleem meer..

Maar goed, je houdt in je paspoort sowieso je eigen naam, je kunt er alleen in op laten nemen dat je 'echtgenote van' bent. Maar dan nog kun je in het dagelijks leven je eigen naam gebruiken, dus voor dit dilemma maakt dat niet uit.

2CKC2 schreef:Ik heb zijn naam aangenomen, ik heet Voornaam zijn achternaam - mijn meisjesnaam. Het hoort er voor mij toch een beetje bij, hopeloze romanticus.

Ben trouwens heel hip, helemaal niet ouderwets.

+1.

Ik wil ook graag mijn eigen naam houden. Gewoon, omdat die bij mij past .

Ik denk dat ik zijn naam graag over wil nemen. Mocht ik met mijn huidige vriend trouwen (ga ik volledig van uit hoor) dan neem ik graag zijn naam over. Hij is heel erg trots op zijn achternaam dus ik loop hem ook altijd te jennen dat ik zijn achternaam houd en alleen maar dochters krijg. Zijn vader heeft alleen maar zussen en zijn broer heeft een dochter en daar komen geen kinderen meer bij en zijn zus is nog single. Hij wil dus heel graag zijn naam door geven aan een zoon. (die dan gelijk het hele archief van opa erft :S)

Ik heb de achternaam van mijn man aangenomen
Ik heb nooit wat met trouwen gehad en het lag ook absoluut niet in de planning, maar was toen zwanger en hebben toen toch de keuze gemaakt
En moet zeggen ik vind het toch wel erg leuk om de zelfde achternaam als zoon en manlief te hebben

Ik wil graag dezelfde achternaam hebben als mijn man (nu nog vriend) en eventuele kinderen. Niet alleen om dezelfde te hebben maar ook omdat hij mooier is.. Krijg zijn naam - mijn achternaam

Ik neem zijn naam aan, de kinderen gaan ook over op zijn naam. Doordat er al eens wat vervelende dingen zijn gebeurt doordat we niet hetzelfde heten wil ik nu gewoon een eenheid.

Mijn vriend heet anders als ik en de kids en die kreeg dus onze dochter niet mee op school. ( het was pas in de 2e week van school maar toch.. ). Ik werd gebeld of ik dhr ..... kon identiferen als de vader hahaha.. Ik begrijp het hoor, ik snap dat ze safe willen zitten met aan wie ze de kindjes mee geven. Maar dat is iets waar ik niet tegen aan wil lopen.

Mijn eigen naam is wel mooier vind ik dus die zal ik oa op mijn werk enzo wel af en toe misschien blijven gebruiken.

Ik heb mijn eigen achternaam gehouden, de kinderen hebben die van hem (want die vond ik mooier, anders was dat een discussie geworden).

Ik zou nooit de naam van iemand anders aannemen, ik heb er al 1 van mezelf.

Susan schreef:

Arden schreef:

Waarom zou dat makkelijker zijn met kinderen? Ik heb serieus in al die jaren nog maar een keer of 2 meegemaakt dat ik bij zijn achternaam genoemd werd als ze de kinderen moesten zien oid bij de dokter.

Ik moet wel vrij vaak naar instanties bellen en mailen en dan vind ik het ook wel handiger om dezelfde achternaam te gebruiken.

Dan kan ik het me inderdaad voorstellen.

Mijn kinderen hebben zijn achternaam. Volgens mijn schoonouders alleen maar zodat ik dan alimentatie kon vangen die snappen geloof ik niet hoe dat werkt.

Als ik ooit ga trouwen wil ik ook de naam van mijn man.
Omdat ik ook graag wil dat ik het zelfde heet als mijn man en toekomstige kinderen.
Dat lijkt me gewoon erg leuk!