'taboe' op bekend maken zwangerschap

Aha, nu gaat er bij mij ook een belletje rinkelen wat betreft Sassa (of mag dat niet gezegd worden dan haal ik het weg)?

SarahKey schreef:

Twellie schreef:

SarahKey schreef:

Susan schreef:

blondje1313 schreef:De verloskundige vertelde dat de kans dat het nog mis zou gaan na een goede echo met kloppend hartje bij 8 weken wel erg klein was.

Dat zei de verloskundige tegen ons ook, volgens mij is die grens van 12 weken ook vooral ontstaan in de tijd dat er nog niet standaard een echo werd gemaakt.

Ze willen in het ziekenhuis (naja 'mijn' ziekenhuis dan) geen uitspraken doen over dat als je het hartje hebt zien kloppen nog maar weinig procent een miskraam krijgt. Hun ervaring is dat dit niet zo is en dat er nog heel veel procenten van de mensen daarna een miskraam krijgen.
Zij houden zelfs de grens van 13 weken aan.

In het ziekenhuis waar ik zit ook (of we zitten in hetzelfde ziekenhuis ).

Ik loop in het westfries gasthuis in Hoorn. Zal wel heel toevallig zijn mocht dat dezelfde zijn

Nee, ik zit een heel eind daar uit de buurt .

Waarom is dat naïef dan? Je kunt het niet voorkomen door er bang voor te zijn. Er zijn dingen die mij zijn overkomen, waar ik nooit bang voor ben geweest, maar ik denk niet dat het had geholpen als ik er wel bang voor was geweest. Ergens niet bang voor zijn is iets anders dan ervan overtuigd zijn dat het jou nooit zal overkomen.

Neuh, als je de naam maar niet noemt

Welcome back

Thanx, maar zolang was ik toch niet weg?

Ik ben ook wel bang voor een MK.. Het komt best vaak voor in onze familie. Aan vaders kant dan, al duurde het daar bij bij de meeste ook langer voor ze zwanger werden.
Aan mijn moeders kant zijn de meeste snel zwanger geraakt en is dat ook bij zo goed als alle zwangerschappen goed gegaan.

Nou ja, fijn dat je niet foetsie bent dan.

Met naief bedoel ik, ik vind het dan gek dat je dan niet een keer denkt: goh zal het wel goedgaan? Maar er gewoon vanuit gaat dat het goed blijft gaan.
Je hoeft er idd niet bang voor te zijn, maar zou er toch wel bewust voor zijn.
En als iedereen het dan al weet, het kan heel fijn zijn, je kunt je verhaal kwijt.
Maar soms zijn die lieve woorden ook net iets teveel. Zo heb ik staan huilen bij Deen omdat mijn buurvrouwtje die daar werkt iets heel liefs zei. Ze bedoelen het dan zo goed, maar je moet er dan wel telkens over praten.
maar moet wel eerlijk zijn, heb dat liever dan dat iedereen het maar negeert.

maar even ontopic Als je samen eens bent over wanneer vertellen, lekker doen.

Je bewust zijn is inderdaad goed, maar wat ik ook bedoelde te zeggen is dat ik mensen best wel benijd die niet gauw bang zijn voor iets. Ik ben heel erg bang geweest tijdens mijn eerste zwangerschap en dat heeft een mooie tijd wel erg overschaduwd. Als ik dus lees dat iemand niet bang is denk ik alleen maar: houden zo.

De 1e keer zijn mijn ouders er per ongeluk achter gekomen dat ik zwanger was. (hoop gedoe gehad want ik woonde nog thuis) Toen was ik net 5 weken zwanger.
Daarna heb ik 2x een miskraam gehad. Had het beide keren al vroeg gezegd.
De laatste keer heb ik het pas rond de 14 weken verteld omdat ik bang was dat het weer mis was en ik genoeg had van alle vragen hoe het ging en alle goed bedoelde opmerkingen als: gelukkig was het nog niet voldragen net als bij Na.sim. Het was nog niks dus je was er ook nog niet aan gehecht.
Familie in Iraq wist pas dat ik zwanger was (geweest) toen Na.li 2 weken was.

Ik heb het bij de eerste iets eerder verteld dan bij de 2e. Bij mijn 2e was er een bepaalde datum in aantocht die ik erg leuk vond om dan de zwangerschap bekend te maken. Anders had ik het waarschijnlijk al eerder verteld. Bij de eerste heb ik het gelijk verteld aan bv mijn familie was zo dolgelukkig. Dit was met 4 weken. Bij de 2e verteld na de eerste goede echo met 8 weken. Voor mijn eerste heb ik nog een miskraam gehad en ook die zwangerschap had ik vroeg bekend gemaakt. Ik vond het fijn zoveel steun te krijgen van mensen die het al wisten. Ik bedoel als je een mk krijgt horen mensen het vaak ook achteraf. Daarom is dat voor mij geen reden om het later in de zwangerschap (bij bv 12 wk) pas te vertellen.

Wij hebben het bij de eerste verteld na de echo. Waarschijnlijk nu ook weer (over 2,5 uur de eerste echo, ik ben zoo zenuwachtig..). Onze ouders weten het wel al vanaf het begin meteen.
Ik vind dat iedereen moet doen waar ze zich prettig bij voelen. Het is in mijn ogen ook helemaal niet raar als je het meteen tegen iedereen vertelt.

Bij de eerste hebben we t gelijk tegen onze ouders en broers/ zussen verteld de rest pas met 13 weken..

De tweede keer ook gelijk aan onze ouders en broers / zussen en aan nog best wel wat meer mensen... Dit werd een miskraam maar vond en vind t heel fijn dat de mensen in mijn directe omgeving hier vanaf weten dit heeft mij heel erg geholpen met de verwerking!

Nu hebben we t al tegen mijn ouders verteld verder nog aan niemand... Ik weet nog niet wanneer we dit gaan doen...

Ik heb het vrij snel aan mijn ouders, familie en vrienden verteld. Nog voor de 8 weken geloof ik. Ik ben heel erg open en als het niet goed was gegaan dan zou ik het ook erg fijn hebben gevonden om daar gewoon met een paar mensen over te hebben en mijn verdriet te delen. Met 11 weken heb ik het op m'n hyves gezet zodat kennissen, oude bekenden enz het ook wisten

Wij waren van plan het pas met 12 weken te vertellen, maar hebben het mijn ouders en schoonmoeder al verteld met 7 weken. Ik was kotsmisselijk dus was al lastig het nog te verbergen, we hadden al 2 echo's gehad en mocht het misgaan dan had ik het mijn ouders ook verteld. Vrienden hebben we het verteld rond de 10 weken. Ook toen hadden we weer wat echo's gehad ivm bloedverlies en bleek alles goed te zijn. De rest hebben we het verteld met 12 weken.

Mijn moeder heeft nog een mk met 16 weken gehad dus die 12 weken grens was wat dat betreft ook niet zoveel waard voor ons.

Wij hebben het vrijwel meteen verteld aan de mensen waarvan we ook wilden dat ze het zouden weten als het mis zou gaan; (schoon)ouders, broers/zussen, naaste vrienden. Met 10 weken hebben we het na een positieve echo wereldnieuws gemaakt. Een volgende keer zou ik het weer zo doen

-

@Supertalentje, is het nog gelukt met de positiebroeken? Bij de Lief Kinderwinkel in Zeist hebben ze ook spijkerbroeken, zag ik laatst.