Naar dagverblijf terwijl ik vrij ben...

Ik werk zelf op een kdv en de meeste ouder die vrij zijn brengen de kinderen gewoon,
Ik vind dat heel normaal, je betaald er ook voor!

Mijn zoon gaat dan wel niet naar een KDV maar naar de oma's als ik moet werken (2 dagen in de week) maar als ik of mijn man thuis is, of beide omdat we vakantie hebben is hij ook altijd bij ons! Ik vind het niet nodig om hem weg te brengen als we zelf niet werken.. Tijd voor mezelf alleen maak ik dan wel als mijn man er voor hem is, ik zou me er niet prettig bij voelen om hem daarvoor weg te brengen.

Ik heb straks ook 3 weken vrij en we gaan de 2e week een week weg.
De 1e week gaat ze 2 dagen ipv 3 en de 3e week gaat ze 1(misschien 2) dag ipv 3.

Ik voel me hier niet schuldig om, vorige jaar was ik kapot na 3 weken vakantie. Femke heeft een goede 2 weken in een grote sprong gezeten + dat het precies onze 3 weken 30 graden of warmer was.
Nu wil ik dus ook een paar dagen voor me/onszelf. Hier heeft onze dochter meer aan als dat ik helemaal kapot ben.
Ik neem trouwens 2/3x in het jaar ook wel eens vrij om eens goed door het huis te gaan.
We brengen haar wel om 9 uur ipv 8 uur en halen haar ook weer rond 4 uur op ipv 5 uur.

Ik voel me daar helemaal niet schuldig om, dochter vind het fijn op de creche en ik vind het fijn om wel eens tijd voor mezelf te hebben: een klassieke win-winsituatie .

Jazzlyn het is ook absoluut niet zo dat ik 'last' van hem heb ofzo, helemaal niet. Al mijn dingen kan ik ook doen met hem om me heen maar ik denk dat het anders is wanneer je een 'oppas' hebt dan wanneer je kind op het dagverblijf zit.

Ik vind dat geen reden om je schuldig te voelen hoor, het is toch ook wel eens lekker om even tijd voor jezelf te hebben, of je nou het huishouden gaat doen of een boek gaat lezen.

Ik breng haar straks ook 1 middag in de week naar de opvang terwijl het niet altijd nodig is (dat weet ik nu al) ze kan tot 6 uur blijven en ik heb werk tot een uurtje of 3-4. Waarschijnlijk haal ik haar dan wel op als ik 's middags wel gewerkt heb, maar als ik 's middags vrij ben ga ik toch mooi thuis poetsen. Ik betaal toch voor die middag, vind het zonde van het geld om haar dan niet te brengen (zeg ik nu, misschien doe ik het straks wel heel anders haha)

Wij hebben over een aantal weken 3 weken vakantie en mijn zoontje gaat dan ook gewoon naar de opvang, behalve als we op vakantie zijn, want dan gaat hij mee, maar hij gaat toch maar 1 dag in de week. En ik ben ook altijd om de 2 weken op vrijdagmiddag vrij en dan is hij ook gewoon bij de opvang, heb ik lekker die middag tijd voor mezelf, ik vind het heerlijk zo af en toe, lekker tijd voor jezelf, ik voel me dan ook niet schuldig en hij vind het daar ook hartstikke leuk.

Ik heb haar eigenlijk nooit gebracht als ik zelf een dagje vrij was. Dan hield ik haar meestal een dagje thuis.
Nu heb ik sinds deze week verlof ik ik heb haar vandaag voor het eerst gebracht terwijl ik dus thuis was.
Nou ik vond het zo raar! Ik voelde me erg schuldig haha. Maar eenmaal thuis vond ik het eigenlijk wel erg lekker haha!
Ik breng haar dan wel rond 9u, en haal haar rond half5 weer op.
Ik weet dat ze het super naar dr zin heeft, en het is voor haar goed om in het normale ritme te blijven vind ik.
Als ik haar nu 4 maanden thuis hou, moet ze straks weer helemaal wennen. Er gaat tegen die tijd al genoeg voor haar veranderen, dus ik vind dat dit het beste is voor haar.

Printje schreef:

Ik werk idd in het onderwijs. Die regeling ken ik niet maar klinkt erg goed...ga het morgen eens navragen. Maar aan de andere kant als hij 6 weken niet gaat vrees ik het ergste daarna. HIj heeft het er reuze naar zijn zin maar als hij zolang thuis geweest is heeft hij altijd ff moeite met afscheid nemen van mama.

Misschien moet je denken aan wat je zelf zegt. Zo doe breng je hem weg voor hemzelf, niet voor jouzelf. Wie weet scheelt dat iets in het schuldgevoel.

Als die regeling er is moet je ook kijken of deze op jaarbasis gezien niet duurder is dan gewoon 52 weken.

Tijdens zwangerschapsverlof zou ik het helemaal doen. Ik vond het loodzwaar, die laatste weken van de tweede zwangerschap, met een kleine peuter om me heen. Lijkt me heerlijk als je af en toe even niets hoeft.

Ik werk ook in de kinderopvang en bij ons gebeurt het ook geregeld. Helemaal niet erg! Ik snap dat wel.

maar ik herken je gevoel ook. Laatst moest ik zelf tot 14.00 werken ivp tot 17.00. Toen ben ik naar huis gegaan en mijn dochtertje heb ik op het dagverblijf gelaten (zij zit op het dagverblijf waar ik werk). Ik liep beetje achter met de was enzo dus kon ik daar mooi even mee aan de slag en kon ik het eten koken (met haar erbij na een dagje kdv is dat meestal een drama) man man heeft haar om 17.15 opgehaald.
Maar ik ging dus ook met een gek gevoel weg bij het kdv en voelde me een beetje schuldig. haha! Terwijl ik dus rustig tegen andere ouders zeg dat ze lekker even van hun eigen tijd kunnen genieten als ze het kindje brengen als ze vrij zijn.

ik denk het ook helemaal niet erg is en dat het juist goed is voor beide.
je kindje heeft het daar naar z'n zin en jij hebt even een middagje voor jezelf wat af en toe heerlijk is!

mijn dochtertje gaat zelfs in onze vakantie een dag extra in de week naar de gastouder, wij hebben dan de sleutel van ons nieuwe huis en er moet geklust worden want we willen/moeten en na 3 week al in dus hier is het "noodzaak".

Nogmaals bedankt voor jullie reacties, fijn dat iedereen het herkent.

Ik heb daar geen moeite mee eigenlijk. Alsof mijn zoon door heeft dat ik eigenlijk de hele dag lig te lantefanteren ipv dat ik werk die dag. Dat heeft hij niet door, hij is alleen maar bezig met een leuke dag te hebben op het kinderdagverblijf. Ik ga me daar dus ook écht niet schuldig om voelen omdat er niets is om me schuldig óm te voelen.

Mijn zoon vindt het zo leuk op het kinderdagverblijf dat hij altijd zo rond de dag dat hij normaal gaat begint te vragen of hij naar het kinderdagverblijf mag. Nou prima toch? Lekker een dagje kinderloos voor papa en mama dan. Hij een leuke dag, wij ook een relaxte dag met z'n 2en voor een keer.

Nois schreef:Ik zou willen dat ik dat zou kunnen, ik ben afgelopen maandag voor het eerst echt een dagje alleen wezen winkelen sinds hun geboorte (13,5 maand oud). Maar ik voelde mij zo schuldig...ondanks dat ze het met opa en oma reuze naar hun zin hebben.

Maar als ik het kon, zou ik het ook zeker doen als ik jou was, maar niet 6 volle weken, misschien een paar halve dagen in de week?
Ik moet het echt leren. Ik voel mij al schuldig als ik ga slapen als mijn ouders er zijn.

Wat voor gedachte zit daar achter dan? Is het dat je denkt dat je kind geen moment zonder je kan of is het de gedachte dat je eigenlijk vindt dat een moeder altijd bij haar kind moet zijn? Want beide gedachten zijn niet echt realistisch natuurlijk, dus een schuldgevoel is ook niet nodig.

Minneke schreef:Ik heb er eerlijk gezegd niet veel moeite mee. Zij gaan met plezier en ik kan even bijkomen. Heerlijk toch?

Volgens mij zijn er best veel mensen die het zo doen tijdens de vakantie. Zonde om er niet van te genieten joh!

+1. Mijn zoon gaat ook met plezier naar het kdv. Zodra ik hem overlever aan de leidsters ben ik al uit zicht haha. Vind het stiekem ook wel even lekker hoor, kan ik zonder 'gedoe' rustig boodschappen doen, met manlief op stap of inderdaad in huis wat doen zonder rekening te hoeven houden met eet/slaaptijden etc..