Dingen heel erg aantrekken

ik herken het, en het enigste wat je ermee/tegen kan doen is relativeren. hoe zou jij het vinden als iemand anders jou pasje per ongeluk weg had gegooid. waarschijnlijk wel erg enz, maar niet zo erg als jij denkt dat die vrouw nu denkt.
proberen niet voor een ander te denken.
en tja woorden met iemand is zeker niet leuk. maja heb je verder iets met haar te maken? niet echt waarschijnlijk, dus boeien en leg het langs je neer.
(erg makkelijk, ik weet het, ik kan zo ook echt niet denken. maar hoe meer je het zo probeert, hoe makkelijk het uiteindelijk gaat wordne)

Ik trek me ook dingen nogal snel aan. Nu moet ik zeggen dat ik de dingen die jij hebt meegemaakt best heftig vind en het ook niet raar vind dat je er even stevig mee zit. Dat is normaal denk ik. Ik had vandaag per ongeluk in plaats van thee een kopje heet water met melk en suiker aan de bezoekers gegeven waar mijn baas bij zat omdat ik er met mijn hoofd niet bij was. Gelukkig konden zij er wel mee lachen maar ik zat er een uur later nog mee. Voelde mezelf zo dom haha.

Storm schreef:

Supertalentje schreef:Hoe zette je vroeger dingen van je af?

Niet, dat is het probleem...ik heb nooit dingen van me af kunnen zetten, het blijft op de 1 of andere manier altijd zeer doen als ik eraan terugdenk ofzo wat er ooit gebeurd is enzo.

Helaas kan ik je bijna geen tips geven want bij mij is het net zo. Wat bij boosheid bij mij wel helpt, is glas naar de glasbak brengen en dan driftig het glas in die glasbak duwen/gooien. Wel altijd een beetje oppassen hierbij natuurlijk, maar het is voor mij wel een manier om frustaties er uit te gooien. Ook frustraties naar mezelf toe, zoals bijvoorbeeld dat ik op het moment suprème zo perplex stond dat ik bijna niks kon uitbrengen en pas daarna ineens wist wat ik toen had moeten zeggen.

Rapunzel schreef:Ik trek me ook dingen nogal snel aan. Nu moet ik zeggen dat ik de dingen die jij hebt meegemaakt best heftig vind en het ook niet raar vind dat je er even stevig mee zit. Dat is normaal denk ik. Ik had vandaag per ongeluk in plaats van thee een kopje heet water met melk en suiker aan de bezoekers gegeven waar mijn baas bij zat omdat ik er met mijn hoofd niet bij was. Gelukkig konden zij er wel mee lachen maar ik zat er een uur later nog mee. Voelde mezelf zo dom haha.

+1
Ik kan met dat soort kleine dingen ook heel erg blijven zitten en lang ook. Wat dat betreft staat m'n hoofd ook nooit stil.

Storm schreef:Haha Hazeltje ja heel erg herkenbaar! Ik ga ook altijd huilen uit boosheid/frustratie, ik zat vanmiddag bij mijn bejaarde buurvrouw de ogen uit mijn kop te janken....niet alleen omdat ik haar pas had kwijtgemaakt maar omdat die vrouw zo tekeer ging tegen me. Naderhand ga ik dan hele gesprekken voeren met mezelf over hoe ik het had moeten aanpakken enzo, heel vervelend. Op zo'n moment sta ik met mijn mond vol tanden.

Maar jouw internist had zich niet zo onbeschoft op moeten stellen, zeg! Wat onprofessioneel..kun je geen andere krijgen?

Heel erg herkenbaar.

Ik trek me dingen trouwens ook héél snel aan hoor. Wat andere mensen denken/zeggen etc. Het kunnen echt de onbenulligste dingen zijn, maar ik zit altijd te tobben over het feit wat anderen zullen zeggen. Soms durf ik dingen gewoon niet te vertellen, uit een soort van 'schrik' dat andere mensen het raar vinden of rare reacties gaan geven.

Smikkell schreef:

Storm, wat balen. Hoe reageerde de buurvrouw? Zo'n pas kun je opnieuw aanvragen, toch, met het verhaal erbij. En een nieuwe pas voor jullie zelf.

Het arme vrouwtje sloeg haar handen voor haar mond en ze was echt geschokt...serieus, ik kon wel door de grond zakken, het is zo'n lief mens