Mensen die heel laat dingen plannen...

In mijn omgeving (familie, vrienden enzo) worden verjaardagen en andere feestje altijd ver vantevoren aangekondigd. Mensen worden steeds drukker, werkroosters die al maanden vantevoren moeten worden gemaakt enzo... ik vind dat wel handig. Een aantal vrienden van me woont ook wat verder weg, dus die zie je al minder vaak, dan is het leuk als je met hun verjaardag in elk geval wel kan komen.

Mijn schoonfamilie echter, is er helemaal niet van, daar besluiten ze rustig 1 of 2 dagen vantevoren dat ze hun verjaardag dan vieren en ze verwachten dan eigenlijk ook wel dat iedereen er is. Ik baal daar behoorlijk van. Ik kan er sowieso al niet bij dat als je twee dagen vantevoren je feestje aankondigd, dat je dan serieus verwacht dat er mensen niet iets anders te doen hebben dat weekend, en dan ook nog teleurgesteld zijn als mensen afzeggen! Ik heb me al vaker in bochten gewrongen om feestjes te combineren, en soms gekozen voor mijn vrienden en soms voor mijn schoonfamilie.

Maar ja, er veranderd gewoon niks en elke keer levert het mij weer stress op. Nu hebben we weer zo'n situatie. Daarom probeer ik zoveel mogelijk te plannen aan de hand van 'wie het eerst komt, het eerst maalt', maar ja, dat zou inhouden dat ik dan nooit met mijn schoonfamilie meega en dat kan ook niet :S hebben jullie tips hoe ik hiermee om kan leren gaan en vooral de stress voor mezelf te verminderen?

Oh man, met m`n verjaardag heb ik op dinsdag aangekondigd dat ik het zondags vierde, wie niet kan, kan niet.

Mijn moeder zeurde ook al weken aan m`n hoofd, maar ik wist het gewoon echt nog niet. Ik heb er echt een hekel aan als dat weken van te voren al in de planning moet liggen.

Precies andersom dan jij dus

Pfff wat een problemen. Als je niet kan, kan je niet. Als je maanden vantevoren plant kunnen er al die maanden weer zaken voorvallen waardoor het uiteindelijk niet doorgaat. Zie het probleem niet.

Rush schreef:Oh man, met m`n verjaardag heb ik op dinsdag aangekondigd dat ik het zondags vierde, wie niet kan, kan niet.

Mijn moeder zeurde ook al weken aan m`n hoofd, maar ik wist het gewoon echt nog niet. Ik heb er echt een hekel aan als dat weken van te voren al in de planning moet liggen.

Precies andersom dan jij dus

Maar jij neemt vast genoegen met het dikgedrukte mijn schoonfamilie en mijn vriend niet...

Niekske schreef:

Maar jij neemt vast genoegen met het dikgedrukte mijn schoonfamilie en mijn vriend niet...

Ja dat is zo. Dan is je schoonfamilie wel een beetje dubbel bezig, kan me voorstellen dat dat frustrerend is.

Niekske schreef:

Rush schreef:Oh man, met m`n verjaardag heb ik op dinsdag aangekondigd dat ik het zondags vierde, wie niet kan, kan niet.

Mijn moeder zeurde ook al weken aan m`n hoofd, maar ik wist het gewoon echt nog niet. Ik heb er echt een hekel aan als dat weken van te voren al in de planning moet liggen.

Precies andersom dan jij dus

Maar jij neemt vast genoegen met het dikgedrukte mijn schoonfamilie en mijn vriend niet...

Dat is dan hun probleem, toch?

Ja heel zwart-wit gezien wel... maar zij vinden het niet leuk als ik afzeg, mijn vriend vindt het ook niet leuk als niet meega... ik kan het eigenlijk nooit goed doen op zo'n moment

Niekske schreef:Ja heel zwart-wit gezien wel... maar zij vinden het niet leuk als ik afzeg, mijn vriend vindt het ook niet leuk als niet meega... ik kan het eigenlijk nooit goed doen op zo'n moment

Je kan beter leren zoiets los te laten, je kan het nooit iedereen naar de zin maken. Ik herken het wel, maar het lukt me steeds beter.

Ik hou sowieso wel rekening met wanneer ze jarig zijn en dan kan ik 9 van de 10 keer wel denk ik. Neemt niet weg dat ik wel het liefst even van te voren al weet als men mij uitnodigt

Je weet toch wel wanneer ze jarig zijn? Misschien van tevoren informeren wanneer ze hun verjaardag vieren. En weten ze het niet en plannen ze het alsnog 1/2 dagen van tevoren, dan is het gewoon pech voor hen. Simpel zat.

Ik heb daar ook moeite mee. Sommige mensen plannen dingen ontzettend laat en dan komt het dus regelmatig voor dat ik niet kan. Ik werk onregelmatig en sowieso 1 dag in het weekend & moet mijn energie gewoon verdelen, dus als je er dan (te) laat mee komt, tja dan kan ik niet. Ik kan soms nog wel wat regelen; maar als het niet lukt, dan lukt het niet. Ik heb me daar altijd enorm schuldig over gevoeld, maar dan moeten ze het maar eerder laten weten, ik kan niet op 3 plekken tegelijk zijn.

Gelukkig plannen de meeste familie & vrienden het wel op tijd, of geven ze aan in welk weekend het is, zodat ik daar sowieso al rekening mee kan houden en dan is het prima en kom ik wel

en als je vortaan besluit om op de dag die ze jarig zijn langs te gaan? Dan houd je standaard die dag vrij en dan ben je toch langsgeweest. Misschien dan niet op de dag dat hun van plan waren om het te vieren mja.

Lily schreef:en als je vortaan besluit om op de dag die ze jarig zijn langs te gaan? Dan houd je standaard die dag vrij en dan ben je toch langsgeweest. Misschien dan niet op de dag dat hun van plan waren om het te vieren mja.

Ja maar dat is raar natuurlijk. Misschien zijn ze er die dag helemaal niet, of vieren ze het bewust een andere dag. Dan zou ik het gek vinden als iemand gewoon zelf besluit dan te komen.

Ik weet ook altijd het liefst alles zo lang mogelijk van te voren. Kom je er last minute mee en ik heb al wat gepland; tja, dan heeft diegene pech. Gelukkig wordt hier het meeste wel ruim van te voren aangekondigd

Pippa schreef:

Lily schreef:en als je vortaan besluit om op de dag die ze jarig zijn langs te gaan? Dan houd je standaard die dag vrij en dan ben je toch langsgeweest. Misschien dan niet op de dag dat hun van plan waren om het te vieren mja.

Ja maar dat is raar natuurlijk. Misschien zijn ze er die dag helemaal niet, of vieren ze het bewust een andere dag. Dan zou ik het gek vinden als iemand gewoon zelf besluit dan te komen.

Ja maar als ze dit van tevoren aangeeft? Dat ze het vervelend vind dat ze de verjaardag zo laat plannen zodat ze vaak niet kan en dat ze graag wil komen op de dag dat ze jarig zijn. Mijn oom en tante vieren het tegenwoordig op de dag zelf of het nu op een dinsdag is of zaterdag hun hebben zoiets dan is het voor iedereen duidelijk en je weet het op tijd
Verder zou ik ook zoiets hebben van laat je het zo laat weten ja dan loop je het risico dat er gasten niet meer kunnen.

Maar je weet toch wanneer ze jarig zijn? Als zij er dan voor kiezen dat ze het op een andere dag vieren en jij kan niet is dat hun probleem

Je kunt aanhouden: wie het eerst komt, wie het eerst maalt, soms maak ik daar een uitzondering op, maar dat bepaal ik zelf.

Het zou voor mezelf wel uitmaken wát er gepland staat. Hoeveel problemen degene met wie je oorspronkelijk hebt afgesproken ermee heeft als de afspraak wordt verzet, of je met meerdere mensen had afgesproken, of het sowieso iets is wat je makkelijk kunt verzetten en bovenal ook, of je je zelf niet toevallig heel erg op die afspraak had verheugd. Al die factoren zou ik laten meewegen en dan een beslissing nemen. Ik zou ook echt de beslissing in eigen hand houden. Jouw vriend kan daar wel anders over denken, maar jij hoeft niet je leven onder voorbehoud te plannen omdat er altijd een verjaardagsfeestje om de hoek kan komen kijken.

Ik hou er juist helemaal niet van dat dingen al zo lang van te voren gepland worden. Wij hebben nu elk weekend al dingen zoals verjaardagen, vrijgezellefeestje, kraamvisite, kooroptreden van iemand, personeelsfeest, etentjes, (meeste op 2 uur reis afstand) werk enz in het weekend tot half Mei geloof ik, ik wordt daar gewoon kriegelig van, vreselijk vind ik dat.

Ik hou wel rekening met de verjaardagen van familie/schoonfamilie. Ik weet wanneer ze jarig zijn en als ik dan iets anders heb die weekenden daar bij in de buurt, bel ik ze meestal even om te vragen of ze hun verjaardag dan toevallig vieren. Zo hou je iedereen te vriend!

Dat is eigenlijk per persoon en per gebeurtenis verschillend.

Ik bel twee dagen voor de dag dat ik verjaar mijn ouders, dat ik mijn verjaardag houd op de dag dat ik jarig ben. Dan zijn ze er altijd, ook als mijn verjaardag in het weekend valt, want ze weten wanneer ik jarig ben en ze vinden dat ze erbij moeten zijn.

Vrienden bel ik helemaal niet. Ik ben niet zo van het houden van verjaardagen. Als we elkaar spreken dan gaan we naar de kroeg om mijn verjaardag te vieren. Dat is nog elk jaar zo geweest.

Mijn vader belt mij voor zijn verjaardag twee dagen van te voren. Hij houdt zijn verjaardag meestal op zondag. Dus de zondag na zijn verjaardag houd ik altijd vrij. Al zijn we vrij om ook op de dag zelf te komen, dat doet mijn broer meestal, omdat hij op die dagen of werkt, of gewoon even rust wil.


De vrouw van mijn vader is twee maanden van te voren al bezig met haar verjaardag. Die kan er nog steeds niet bij dat alles bij ons op het laatste moment gebeurd. Als je toch weet wanneer je jarig bent, dan plan je toch iets? Nou nee, want ik ben daar nooit zo mee bezig. Zij wel.

Weekendplannen heb ik ook amper. Tenzij het echt afgesproken moet worden. De pest eraan om al weken van te voren te weten hoe vol mijn agenda eigenlijk staat. Als ik zin heb, dan doe ik iets in het weekend. Zo niet, dan niet. Ik wil niet vastliggen.

Ik zou het ook niet zo fijn vinden om 2 dagen van te voren te horen dat iemand haar/zijn verjaardag viert. Meestal voorkom ik dat door het van te voren zelf al 1 of 2x te vragen. En mocht zo'n feestje toch op het laatste moment doorgegeven worden dan is de kans heel groot dat ik al iets anders heb.

Ik ga steeds meer voor het principe 'wie het eerst komt, wie het eerst maalt'.
Zo kreeg ik afgelopen week voor volgende maand voor dezelfde dag 2 uitnodigingen: 1 voor een babyborrel en 1 voor een supriseparty, allebei 's middags. De babyborrel was eerst dus daar gaan we naartoe.

We zijn ook weleens naar meerdere feestjes op een dag geweest, overal dan even naartoe maar dat vond ik teveel gedoe. Het brengt voor jezelf meer rust om te kiezen.

Ik houd altijd wel zoveel mogelijk rekening met verjaardagen van ouders en broers/zussen, maar soms hebben ze pech.

Gewoon tegen je vriend zeggen 'hey je vader is dan en dan jarig, gaat hij het vieren dan of niet?' als je iets wilt afspreken in dat weekend. Dan heb jij je ingedekt, scheelt weer gezeik.

Met mijn fam word ook alles al heel lang van te voren gepland en dat komt omdat de 1 wisselende diensten heeft de ander een kind en weer een ander een vriend ver weg. Dus ik ben het gewend om dingen ver van te voren te plannen. Bij mijn schoonouders daarentegen.... Die plannen niks! Dat vind ik best lastig. Nu weet ik wel verjaardagen enzo en zorg ik ervoor dat ik vrij ben. Maar andere uitjes worden op de dag zelf beslist. Ik ben erg stipt altijd en wil graag weten wat ik allemaal ga doen enzo qua afspraken. Ik heb er dus wel soms moeite mee maar ik weet dat ze zo zijn.. Het enige wat ik kan doen is van te voren vragen wanneer iets plaats vind (zoals bijv verjaardagen) en accepteren dat ze zo zijn .

Ik zou gewoon duidelijk zijn, zelf werk ik in de weekenden, dus als ik het bijtijds weet, vraag ik vrij.

Meestal informeer ik van te voren wanneer iemand een verjaardag viert en geef ik daarbij duidelijk aan tot wanneer ik vrij kan vragen (en dus wanneer ik het echt moet weten). Ben er altijd maar helder in: 'weet ik het voor dan en dan, dan kan ik vrij vragen, anders heb je kans dat ik moet werken en er niet bij kan zijn. '

Ik zit een beetje half half. Met vriendinnen afspreken moet vaak ver van te voren ik hou dan vaak al een beetje rekening met verjaardag ed. Mijn verjaardag plan ik vaak ook al een tijd van te voren. Nu ook al aangegeven wanneer ik het vier. De meesten kunnen dan gelukkig nog wel. Verjaardag doe ik bewust vod het namelijk erg gezellig als iedereen bij elkaar is

Dankjewel voor jullie reacties! Ben wel blij dat het in elk geval wel een beetje herkenbaar is

Wij vragen al vaak vantevoren aan de familie van mijn vriend of ze hun verjaardag vieren, maar 9 van de 10 keer zeggen ze dat ze daar geen zin in hebben of dat ze het nog niet weten. Om vervolgens 2 dagen vantevoren zich te bedenken en toch iets te willen vieren. Of twee weken na hun verjaardag bedenken dat ze toch nog iets willen vieren. Ja dan is het wel moeilijk om er rekening mee te houden. Ik ga ook geen datum vrij houden als er iemand misschien iets viert, terwijl een vriendin van me ook een feestje geeft. Ik vind het prima dat zij die dingen nu eenmaal anders plannen, maar ik had graag dat ze dan ook iets meer begrip hadden als ik dan al iets anders heb.