met je kind(eren) naar een restaurant

kan dat wel, of kan dat niet? En dan doel ik met name op overlast voor andere mensen die in het restaurant zitten.

Ik zou mijn kindje niet zomaar meenemen naar een restaurant, tenzij het een kindvriendelijk restaurant is.

Wij doen het wel maar zoeken een kindvriendelijk restaurant uit.

Ik (als niet moeder) zou zeggen dat het aan het kind ligt.

Als het gewoon gezellig/leuk is zonder geschreeuw dan stoor ik mij verder nooit aan kinderen. Ik heb ook wel eens meegemaakt dat kinderen op glazen zaten te slaan met hun mes en steeds aan het schreeuwen waren.. Die ouders zeiden er verder nietes van en ik zat me blauw te ergeren

Ligt er ook maar net aan waar je heen gaat natuurlijk..

Laatst zag ik ook een keer 2 ouders die hun kindje in de maxicosie 'onder' de tafel schoven.. Kindje heb ik de hele avond niet gehoord en die ouders hadden een leuke avond.. Vond het wel leuk om te zien (dacht stiekem, doe mij ook zo'n rustig kindje )

Ik vind het wel kunnen, maar ik stoor me ook niet zo snel aan andermans kinderen.

Dat ligt denk ik heel erg aan je kindje! Kan hij/zij zich rustig vermaken, of niet!
Wij gaan regelmatig ergens een hapje eten.. En dan gaat I.se vaak wel mee! Van begin af aan gedaan. Eerst altijd in de reiswieg vd kinderwagen. En nu zit ze er bij in een kinderstoeltje! Ik neem een aantal speeltjes mee, haar eigen drinken. En ze vind t super als er een stokbroodje oid op tafel komt. Dan krijgt ze ook een stukje! ;-)

Gaan we met vrienden ofzo uit eten en wordt het een latertje gaat ze niet mee. Maar puur omdat ze gewoon optijd naar bedje moet!

Ikzelf stoor me ook eigenlijk nooit aan kindjes in een restaurant!

Op dit moment zou ik het zelf niet doen, of het moet een kindvriendelijk restaurant zijn, ons ventje eet momenteel heel erg moeilijk en ik heb geen zin in toestanden in een overvol restaurant....

Susan schreef:Ik vind het wel kunnen, maar ik stoor me ook niet zo snel aan andermans kinderen.

Ik eigenlijk ook niet.. Stoor mijzelf eerder aan de ouders (als die kinderen zich echt misdragen) Maar goed dat is weer een andere discussie

Ik zou mij niet laten weerhouden om uit eten te gaan eten, omdat andere mensen wellicht overlast van mijn kind zou kunnen hebben.
Maar vind het zelf veel fijner om zonder kind uit eten te gaan. Gewoon omdat je dan meer aandacht voor je gezelschap hebt, anders ben je toch constant met je kind bezig.
En tuurlijk gaat Luka wel eens mee uit eten, maar dat zijn meestal etentjes waar we binnen een uur weer weg zijn uit het restaurant.

Ik heb het al een paar keer gedaan. Maar dan alleen in een kindvriendelijk restaurant en ik zorg er ook wel voor dat ik dan geen uren zit te tafelen ofzo. Tot nu toe is het altijd goed gegaan. Alleen de laatste keer op vakantie in CP werd ze een beetje knorrig omdat het bedtijd begon te worden, maar toen is mijn broertje even met haar gaan lopen omdat hij zijn toetje al op had. Ik zorg meestal ook wel voor wat te spelen, wat lekkers.. Dat werkt meestal aardig.

Wij gaan regelmatig (ongeveer 2 keer in de maand) met de kinderen uit eten, al van kleins af aan. Ik zorg er altijd voor dat ik genoeg speeltjes bij heb (boekjes, kleurtjes, poppetje, beestjes etc) en dat gaat altijd erg goed. Mocht een van de twee even moeilijk doen, dan lopen we daar gewoon even mee naar buiten, maar dat komt zelden voor.
Als we met de kinderen gaan eten, dan is dat meestal een eetcafe, pizzeria, pannenkoekenhuis, tapas, etc. De wat sjiekere/betere restaurants daar gaan we dan heen zonder kinderen.

Ik stoor me nooit aan andere kinderen in een restaurant, maar ik stoor me uberhaupt niet snel aan andere mensen.

Wij nemen onze kinderen regelmatig mee uit eten. Ze zijn dan niet vervelend of wat dan ook. Ze weten de regels en ze krijgen tijdens het wachten van ons altijd een kleurplaat met kleurtjes ( dat nemen we van huis uit mee). Het is wel zo dat we het nagerecht meestal bij de Mac halen, dat is voor de kinderen het allerleukst en scheelt weer wachten in het restaurant ( zulke nagerechten krijgen ze toch ook niet op!). Ik zou dit soort momenten ook echt niet willen missen met ons gezin.. Afgelopen kerst zijn we voor het eerst met kerst uit eten gegaan ( ook met O. die toen net 2 mnd was). Maxicosi in de vensterbank erbij. Kindjes netjes aangekleed, heerlijke avond gehad!

Ik erger me soms wel aan andere kinderen, helaas komt dat meestal doordat ik me erger aan ouders die alles maar laten gebeuren, zoals eerder genoemd, glazen/bestek gooien etc. Schreeuwen..

Laatst bij de Griek kindje van 3/4 die zat te Nintendo DS-en terwijl de ouders aan het voorgerecht zaten. Ook steeds schreeuwen. Heel vervelend. Toen kwam het hoofdgerecht, wilde het kindje de DS niet afgeven, die vader trekt dat kind het halve restaurant door en gaat vervolgens buiten staan met het kindje. Naast de Griek bij ons zit een ijssalon. Zie ik die pa een ijsje halen met dat kind om het kind maar weer rustig te krijgen... Sorry, het kan aan mij liggen, maar ga vooral dat kind lekker belonen om zijn gekrijs en het niet geven van de DS. Dan zal het volgende keer vast wel eten *not* . Uiteindelijk komen ze weer binnen, pa zijn eten inmiddels ook koud. Eet paar stukken van zijn vlees. Besteld vervolgens nagerecht en kind krijgt wederom een kinderijsje. Ik heb dat kind echt alleen maar horen schreeuwen, schelden en vervelend zien doen...
Zelfs mijn kids zeiden: mama, dat kindje kan niet zo goed luisteren he?
Zonde van die ouders denk ik dan, van zo'n kindje komt gewoon niets terecht denk ik( het is een momentopname natuurlijk maar toch)... hoe zal het zijn als het puber is??

Ik ben dan geen moeder, maar werk in een restaurant . Heb regelmatig gasten met kinderen.
Wij hebben een kinderhoekje hiervoor, werkt prima. Wat alleen wel soms vervelend is dat kinderen vaak rennen, en niet altijd uitkijken . Dat ze je dan soms voor de sokken lopen haha. Wij willen natuurlijk ook niet op ons geweten hebben dat we iets op ze laten vallen oid.

Laatst was er een gezin met een kind van een jaar of anderhalf gok ik. En dat kindje wilde niet in de kinderstoel, dus mams liet het kind lopen. Wat het voor ons lastig maakt omdat je in alle drukte nog weleens haast hebt en als er dan ineens zo'n klein kind rondloopt.. Je zou er niet aan moeten dat er net iemand met soep aan komt lopen en dat dan over het kind heenkomt...

Edit: Als ik een kleintje heb dan kan ik me voorstellen dat het lastig is. Dat kind begon te huilen omdat het niet in de stoel wou. Maar ik zou me zo schuldig voelen als er dan toch iets gebeurt.. Dan maar niet meenemenm, denk ik...

H. gaat inmiddels gewoon mee.
Tenzij we echt met zijn tweetjes uiteten gaan.

Toen ze nog heel klein was namen we haar niet mee.
Ze had daar niks aan en bovendien gingen we dan vaak met familie waarvan de kinderen haar geen seconde met rust zouden laten.

Nu kan ze prima mee, uuuuuren tafelen doen wij toch al nooit.

dineren nemen we haar niet mee. Zij kan niet zo lang rustig zitten, wat voor ons vervelend is en ik wil niet dat andere restaurtantbezoekers zich aan onze dochter ergeren. Kort lunchen doen we wel regelmatig met haar, dat lukt net, tegen de tijd dat we het op hebben, begint zij vervelend te doen.

Het hangt wel af van het soort restaurant, een grand-café of een bistro vind ik heel anders dan een sterrenrestaurant. Naar een sterrenrestaurant zou ik mijn (jonge) kinderen nooit mee nemen, ik vind over het algemeen dat dit niet hoort. Ik zou ze pas mee nemen als ze zich bewust zijn van de gedragscodes daar en ze dus een aantal uur stil kunnen zitten, gedempt kunnen praten en zich zonder speelgoed kunnen vermaken.

Oh, ik had het trouwens niet over sterrenrestaurants.

Daar doe je ons beide totaal geen plezier meer.

Ligt aan je kind denk ik.
Wij gaan geregeld lekker uit eten. Vooral toen de 1e er was nu zijn we al 1x uiteten geweest met beide kids en dit ging gelukkig goed
Ons kind is totaal niet lastig gelukkig tijdens het eten die kan je makkelijk 2 uur in een kinderstoel laten zitten.

D. gaat gewoon mee, ongeacht het restaurant waar we eten.

Wij doen het eigenlijk niet, maar ik zag hier in de buurt een pannenkoekenrestaurant en ik zit te twijfelen of we daar een keer kunnen gaan eten als oefening.

Susan schreef:Wij doen het eigenlijk niet, maar ik zag hier in de buurt een pannenkoekenrestaurant en ik zit te twijfelen of we daar een keer kunnen gaan eten als oefening.

+1

het ligt er aan naar welk restaurant we gaan, of D. mee gaat of niet.
als ze mee gaat gaan we altijd vroeg omdat ze anders moe wordt en dat voor ons en haar zelf niet fijn is.

ik kan me wel ergeren aan kinderen die het hele restaurant door schreeuwen dan denk ik echt, laat die kinderen toch thuis!

Maar ja, er zijn soms ook volwassenen die het hele restaurant door schreeuwen. Misschien niet als je bij een of ander sterrenrestaurant gaat eten, maar wel als je gewoon bij de Griek zit of zo. Dat vind ik eigenlijk veel irritanter dan als het kinderen zijn.

Ik erger me dan ook vooral aan de ouders die er niks van zeggen (en ga dan ondertussen bedenken hoe ik het zelf véél beter had gedaan). Luidruchtige volwassenen vind ik ook wel irritant, maargoed, waar leg je de grens. Als je helemaal nergens last van wilt hebben moet je thuis blijven. Ik vind het denk ik voor mezelf vervelender als Y. onrustig of vervelend is, omdat ik mijn eten niet rustig op kan eten en constant met haar bezig ben. Daarnaast vind ik het ook vervelend als andere mensen zich ergeren aan mijn kind.

Nee, ik erger me ook niet aan luidruchtig pratende mensen of zo, maar wel aan van die groepjes joelende studenten die de hele tijd een of andere leus scanderen of mensen die zo hard gaan speechen dat iedereen kan meegenieten. Laatst was ik met een vriendin uit eten en toen waren er enorme gezelschappen met een jarige in hun midden die allemaal zo hard begonnen te zingen dat alle andere gesprekken stilvielen. Dat is een keertje leuk, maar niet vijf keer achter elkaar.