omschakeling van thuisbevalling naar ziekenhuisbevalling...

Ik vind je ook geen aansteller hoor...Bij de oudste moest ik helemaal omschakelen omdat ik thuis al 24u bezig was maar niet wilde vlotten en toen naar ziekenhuis moest.

Bij de jongste werd er in het ziekenhuis bij een extra controle geconstateerd dat ik met langdurig gebroken vliezen liep en toen werd me gemeld dat ik die volgende morgen me om 7.15u moest melden op de afdeling om ingeleidt te worden. Dus we werden die dag toch echt papa en mama. Terwijl iedereen zei dat ik wel weer overtijd zal gaan lopen net als bij de 1e nou echt niet.
Ik wilde ook graag thuisbevallen weer maar die omschakeling was er snel eigenlijk

Volgens mij kan je in het ziekenhuis wel gebruik maken van een baarkruk.
Bij beide bevallingen moest ik in het ziekenhuis blijven maar mijn man mocht ook lekker blijven slapen op dezelfde kamer en dat vind ik toch wel een luxe van ons ziekenhuis. Dit was gewoon op de afdeling van verloskunde.

Ik wilde ook thuisbevallen maar na 5 uur bezig te zijn geweest om de weeën op te vangen wilde ik toch graag naar het ziekenhuis voor pijnbestrijding. Ik had er eigenlijk totaal geen moeite mee. Die dag vond ik eigenlijk alles wel goed als de baby maar eruit kwam ! Uiteindelijk was het toch maar goed dat ik naar het ziekenhuis moest want S. is doormiddel van een keizersnede geboren. Ik denk Pien als het eenmaal gaat gebeuren dat je gaat bevallen het je niks meer uit maakt of je nu thuis of in het ziekenhuis bent. Dan ben je denk ik maar al te blij dat het eindelijk is begonnen en dat je eindelijk snel kindje in je armen gaat houden.

O meid,ik snap je helemaal. Ik voelde me precies hetzelfde als jou. Bij mij stond de datum van inleiden al vast! Dag ervoor begon ik toch nog uit mezelf en is ze met 41+6 thuis geboren. Ik hoop voor jou dat je snel gaat bevallen en ook thuis zoals je graag wilt! Succes!! X

Ik wilde ook graag thuis bevallen in eigen vertrouwde omgeving. Ben ook thuis begonne maar na 1,5dag onregelmatige, pijnlijke weeen, ontsluiting niet vorderde en 3x strippen wilde het allemaal niet lukken. Samen met de VK hadden we al een plan van aanpak gemaakt met als laatste stap naar het ziekenhuis. Deze laatste stap uiteindelijk genomen om 21.30 s'avonds genomen. Eerlijk gezegd was ik blij dat ik naar het ziekenhuis ging, want toen ik daar eenmaal was ging het allemaal naar mijn inziens (gelukkig) erg snel en de volgende ochtend rond 05.00 is onze dochter geboren. De stap van thuisbevalling naar ziekenhuisbevalling viel me uiteindelijk mee en als ik niet naar het ziekenhuis was gegaan had het naar mijn gevoel nog wel langer geduurd.

Heb je al meer info vanuit het ziekenhuis? Je zou toch bellen of niet?

Ik wilde ook erg graag thuis bevallen.
Op een gegeven moment begon ik te twijfelen en toen werd ik met 35 weken doorgestuurd en had ik geen keus meer.
Ik had er ook meteen vrede mee eigenlijk. Misschien omdat ik juist geen keus meer had

Uiteindelijk was ik er ook erg blij mee.

Dat mijn man niet mocht blijven slapen vond ik niet eens zo heel erg.
Zodra mijn ogen dicht vielen heb ik als een roosje geslapen.

H. heb ik op een gegeven moment naar de babykamer laten brengen.
Ik kon zelf niet uit bed en als ze lag te huilen vond ik het verschrikkelijk dat ik haar er niet uit kon halen.
Ik was die avond met nog 1 iemand bevallen dus de zusters hadden alle tijd voor de twee baby's die er op dat moment waren.
In het bgein voelde ik me schuldig en toen ik om 6u wakker was heb ik haar meteen terug laten brengen

Hazeltje: Toen ik op de kraam stage liep deden we het vaak hoor, het voorstel om de baby's van de kamer te halen zodat de kraamvrouwen konden slapen als ze daar behoefte aan hadden.

Ik wilde ook graag thuis bevallen. Moest op standaard controle bij de vk en ik dacht, hup, weer naar huis. Maar nee hoor, hup door naar het zh (en neem je zh tas en babykleertjes maar mee! werd mij verteld..Huh? ). Bleek iets te hoge bloeddruk te hebben en nog iets.. weet niet precies meer wat. Achteraf gezien vond ik in het zh bevallen erg fijn. Gewoon de gedachte dat er direct kan worden ingegrepen mocht er iets niet goed gaan of whatever.. Erg prettig. Zou het bij de volgende zo weer doen!

ProudMama schreef:Hazeltje: Toen ik op de kraam stage liep deden we het vaak hoor, het voorstel om de baby's van de kamer te halen zodat de kraamvrouwen konden slapen als ze daar behoefte aan hadden.

Ja, dat kan ik me ook wel voorstellen
Ik had me voorgenomen dat ze de hele nacht bij mij moest liggen.
Maar ik vond het zo frustrerend dat ik haar niet kon troosten....

Ach, ze heeft er niks van geleden haha.

N. heeft de tweede nacht in het ziekenhuis bij mij ook niet op de kamer geslapen. 's Nachts is ze weggehaald (nadat ik er uiteraard mee ingestemd had) en kon ik even een paar uurtjes slapen.. dat heb ik gek genoeg ook heerlijk gedaan! Daarna voelde ik me zo schuldig, had voor mijn gevoel mijn kleine meisje 'uitbesteed'. Maargoed.. de verpleegsters zeiden dat zij een leuke nachtdienst hebben gehad, met de zorg voor mijn mooie, kleine meisje! N. heeft er geen schade aan geleden, ik heb even lekker bij kunnen slapen!

Ontopic: ik heb eigenlijk nooit thuis willen bevallen, maar de omschakeling in jouw geval lijkt me ook wel moeilijk hoor.