omschakeling van thuisbevalling naar ziekenhuisbevalling...

komende maandag ben ik 2 weken overtijd en als de kleine zich dan nog niet heeft gemeld, word ik overgedragen aan het ziekenhuis.
ik vind dat echt vréselijk! ik heb een angst voor het ziekenhuis ofzo, ik heb er nog nooit gelegen en ben ook al die weken alleen maar bezig geweest met een thuisbevalling. verder vind ik het bijv vreselijk dat als ik een nacht zou moeten blijven misschien, dat mijn man helemaal alleen naar huis moet en ons dan daar moet achter laten...

Daarnaast wil ik heel graag op een baarkruk bevallen ivm bekkenklachten vanaf 8 weken zwangerschap en moet nu helemaal omschakelen, want als ik ingeleid word, kan dat geloof ik niet meer... ik heb er echt even moeite mee.

Jullie zullen me misschien wel een aansteller vinden maar ik ben er echt even heel erg verdrietig door...
Wie kan mij ervaringen vertellen?

Ik vind je geen aansteller ik had hetzelfde. Ik vond het dan niet erg om in het ziekenhuis te bevallen, maar daarna wilde ik meteen weer naar huis. Het leek me echt verschrikkelijk om daar te blijven als mijn man thuis zat. Ik had ook al geinformeerd of je gewoon midden in de nacht naar huis mocht als je poliklinisch daar zaou bevallen en dat mocht (al vonden ze het wel een beetje vreemde vraag geloof ik ).

En toen ging ik bevallen met 36 weken. En lag ik daarna na mijn bevalling alleen op een kamer zonder man en zonder kind. En het enige wat ik dacht was ok, dan ga ik wel slapen. Ik was nog helemaal van de wereld van de bevalling. De volgende ochtend wilde ik wel meteen naar m'n zoontje toe. We hebben nog ruim een week in het ziekenhuis gelegen en natuurlijk, leuk is anders. Zo stel je je kraamtijd niet voor. Maar het was lang niet zo'n ramp als ik me vantevoren had voorgesteld.

Ik moest de eerste keer ook naar het ziekenhuis en ik moest na afloop ook twee nachten blijven, maar je bent op dat moment zo bezig met je bevalling en daarna met je baby en alles wat er op je afkomt dat de tijd wel voorbij vliegt en je naar huis mag voor je het weet. Natuurlijk is het een flinke tegenvaller, maar hou voor ogen dat ze doen wat voor jou en je baby het beste is en dat je daar echt in goede handen bent.

Ik duim voor je dat het deze week gaat beginnen.

Bij Rick wilde ik in het ziekenhuis bevallen en dat moest ook ( 2 weken overtijd ). Bij Lisa besloot ik op het laatste moment om thuis te bevallen maar dat ging dus ook niet en dat werd dus ook een ziekenhuisbevalling

Ik had er niet zo'n moeite mee, bij Rick ben ik nog 2 nachten in het ziekenhuis gebleven maar dat vond ik niet eens zo erg en bij Lisa mochten we een paar uurtjes later naar huis. Nu had ik wel een beetje een instelling van het kind moet er toch uit en het kan me niet zoveel schelen waar het gebeurt.

Pien,

Ik wilde sowieso in het ziekenhuis bevallen.
De nacht in het ziekenhuis doorbrengen is heel apart. Ik ben vroeg in de middag bevallen en mijn vriend is tot een uur of tien in de avond bij ons geweest.

Ik was zo intens gelukkig dat ik de hele nacht niet heb geslapen. Mijn dochter is ook heel veel wakker geweest en dan lagen we elkaar aan te kijken. Geweldig!

Probeer er gewoon niet te veel het negatieve van in te zien. Ik lag met 2 andere vrouwen en hun pasgeboren kindjes op een kamer maar heb er niet veel aan gehad. Vooral niet omdat de meid naast me haar gordijn dicht deed. Ik lag in een hoekje en doordat het gordijn dicht was lag ik voor mijn gevoel best alleen met mijn dochter.
Heb het niet echt gezellig met hun gehad maar heb wel alle tijd en privacy met mijn dochtertje gehad.

En ik heb veel gesmst met mijn vriend, dat was ook wel gezellig.

Ik weet nog wel dat er de tweede nacht een meisje naast me kwam liggen dat de hele tijd zei dat ze zo misselijk was en dat ze misschien een bakje nodig had. Ik heb een fobie voor overgeven, dus daar werd ik wel heel zenuwachtig van.

Ik heb alsnog goede hoop dat het nog wel thuis kán gebeuren, maar wil er al wel vast rekening mee houden dat het dus ook anders kan lopen... De gedachte van het ziekenhuis vind ik gewoon het ergst omdat ik al die tijd lang van een thuisbevalling uit ben gegaan...

Gelukkig lees ik van jullie alleen maar positieve ervaringen over het ziekenhuis, uiteindelijk zal het ook echt wel goed komen maar dat kost me wel even tijd!!

Pien schreef:Ik heb alsnog goede hoop dat het nog wel thuis kán gebeuren, maar wil er al wel vast rekening mee houden dat het dus ook anders kan lopen... De gedachte van het ziekenhuis vind ik gewoon het ergst omdat ik al die tijd lang van een thuisbevalling uit ben gegaan...

Maar Pien, dat kan altijd. Zelfs als je op tijd bevalt en je bevalling begint thuis dan kan het nog gebeuren dat je naar het ziekenhuis moet. Als ik jou was zou ik vragen of je een rondleiding kan krijgen door de verloskamers en de kraamkamers zodat het allemaal niet meer zo onbekend is, misschien dat je daar iets rustiger van wordt.

Ik ben ook in het ziekenhuis bevallen, wilde dat zelf. Achteraf gezien maar goed ook, want zowel ik als mijn zoontje hadden tijdens en na de bevalling medische zorg nodig. Misschien dat je je er aan vast kan houden dat je in het ziekenhuis 'veiliger' bent mocht er iets misgaan dan thuis?

Het is ook zo dat als je de 42 weken voorbij bent een bevalling meer risico's met zich meebrengt en het daardoor zowiezo fijner is om in het ziekenhuis te bevallen (advies: ga nu niet googelen)

Dat overnachten komt ook wel goed. Ik had ook nog nooit in het ziekenhuis geslapen. Werd wel gek van alles geluidjes: piepjes, zusters e.d. Ik mocht mijn zoontje gewoon op mijn kamer houden en de zusters kwamen mij dan wakker maken als hij moest eten. Op een gegeven moment lag hij al een hele tijd te huilen en toen hebben ze 'm even bij me weggehaald zodat ik kon slapen, want dat had ik hard nodig.

Komt wel goed dus, je bent in goede handen en als er wat is, is alles meteen binnen bereik ipv dat je met loeiende sirenes naar het ziekenhuis moet bij complicaties tijdens een thuisbevalling.

Pien:

De omschakeling heb ik in het begin al moeten maken, dus ben inmiddels al lang aan het idee gewent. Maar snap dat het balen is voor je joh, eerst overtijd lopen en dan dit weer...

Ik vind je helemaal geen aansteller. Toen ik 35 weken zwanger was lag Kian nog dwars en moest ik voor controles naar het ziekenhuis. Er werd toen gezegd dat ik niet meer thuis kon bevallen. Ik vond dat toen heel erg, ben er ook heel verdrietig om geweest. Helemaal omdat ik bij mijn dochter thuis was bevallen en wist hoe fijn het was.
Maar uiteindelijk had ik er ook wel vrede mee om in het ziekenhuis te bevallen en zag ik daar niet meer zo tegenop.
Bij ons in het ziekenhuis was het trouwens wel zo dat de partner de hele nacht zou mogen blijven, weet je zeker dat dat bij jullie niet kan?
Ik kon zelf met 38 weken zwangerschap weer terug voor controles naar de verloskundige en als de kleine ingedaald was mocht ik ook gewoon thuis bevallen.
Uiteindelijk was Kian niet ingedaald en ben ik ook nog thuisbevallen.
Ik hoop voor jou dat jullie meisje voor maandag uit zichzelf komt en dat je lekker thuis kan blijven. .

Ik wist vanaf het begin dat ik in het ziekenhuis moest bevallen, dus ik heb er geen moeite mee gehad. Het is even omschakelen, maar laat het over je heen komen. Het personeel zorgt goed voor je en verder kan je als het moet er gewoon niks aan veranderen.

o, Pien ik begrijp je helemaal!
ik liep zelf 9 dagen overtijd en had de datum van inleiding ect allemaal al staan.
ook mijn grootste angst was om in het ziekenhuis te bevallen om de zelfde reden als jij, dat je snachts moet blijven en je man naar huis moet.
ik wou zo graag de eerste nacht samen beleven!

heb je met de VK overlegd? wil ze je strippen?
ik ben nl gestript en een dag later bevallen. als bij mij het strippen niet lukte kwamen ze 3 dagen later bij mij thuis om de vliezen te breken in de hoop dat de bevalling dan als nog op gang kwam.
succes!

Ik had me er de hele zwangerschap op gefixeerd dat ik thuis wilde / ging bevallen. Uiteindelijk is dat dus een ziekenhuisbevalling geworden. Dat vond ik uiteindelijk zo prettig dat ik de volgende bevalling ook in het ziekenhuis wil gaan doen naar alle waarschijnlijkheid. Je kunt altijd vragen of je daar ook de baarkruk mag gebruiken, er valt vast wel wat te regelen.

In eerste instantie had ik ook graag een thuisbevalling gehad maar omdat op het moment vd bevalling mijn man zelf in het ziekenhuis lag werd het sowieso een ziekenhuisbevalling en serieus bij een eventuele tweede ga ik meteen weer naa rhet ziekenhuis!!! Het is me zo goed bevallen, nu had onze R wel in het vruchtwwater gepoept dus was het sowieso beter dat ik daar was maar echt ik vond het zo prettig dat ik bij een tweede nooit meer thuis zou willen bevallen.

Pien, hier in ons ziekenhuis kan de je partner gewoon blijven slapen, hij krijgt dan ook gewoon ontbijt.
Mijn zwager was 2 nachten blijven slapen maar adviseerde ons (voor het geval dat want ik ben ook voor een thuisbevalling) om thuis te slapen. Iedere keer kwam er verpleging binnen en hij kwam totaal niet tot rust. De bevalling duurde lang dus hij had al 2 nachten niet geslapen.

Pien, ik wil ook heel graag thuis bevallen maar heb wel in mijn achterhoofd dat als er iets medisch is dat ik dan naar het ziekenhuis moet.

eerlijk gezegd had ik al verwacht dat je bevallen zou zijn, met al die voorweeen en krampen die je gehad hebt.

Ik wil ook op de baarkruk bevallen denk ik maar die hebben ze in het ziekenhuis toch wel?

Bij ons ziekenhuis waren de bezoektijden ook mega ruim.. iets van 8 sóchtends tot 22 uur savonds ofzo. Maar ik had het helemaal 'luxe' mijn man en ik lagen allebei in een ziekenhuisbed op dezelfde kamer hahahaha.

bedankt allemaal voor de reactie's! en ik weet dat het uiteindelijk allemaal goed komt en ik toch geen keuze heb, maar het viel me nogal rauw op mn dak, het besef dat die knop echt om moet!

vandaag hebben ze geprobeerd te strippen, dat lukte niet omdat er een krappe 0.5 cm ontsluiting was. zaterdagochtend komen ze weer proberen...

In het ziekenhuis mag je wel een baarkruk gebruiken, ik ben de tweede keer ook op de baarkruk bevallen in het ziekenhuis, maar wat ik uit Piens verhaal opmaak is dat het bij een ingeleide bevalling niet mag.

Ik heb het ook meegemaakt. Met 40+1 moest ik voor controle ivm hoge bloeddruk naar het ziekenhuis. Ik dacht een gewone controle en hup, daarna weer naar huis. Maar nee hoor, ik werd zonder pardon daar gehouden en werd opgenomen om me de volgende dag te primen. Op zich niet heel erg, maar ik vond het vreselijk omdat ik voor mijn eigen gevoel mijn zoontje niet alles heb kunnen uitleggen en gedag hebben kunnen zeggen. Mama was zo ineens in het ziekenhuis.

Het was dus wel een omschakeling, maar ik vind een ziekenhuisbevalling best prettig. Ik had deze keer pijnstilling nodig en dat kreeg ik dus ook vrij snel.
Beide bevallingen waren in het ziekenhuis trouwens.

Het is dus niet zoals je je het voorstelt, romantisch en knus in je eigen bed en omgeving, maar je bent in goede handen.

Ik hoop dat jullie meisje zich alsnog gaat melden voor maandag!

Happydobby schreef:Ik wil ook op de baarkruk bevallen denk ik maar die hebben ze in het ziekenhuis toch wel?

ze hebben wel een baarkruk, maar als je ingeleid word word je ook aan de ctg gelegd en dan mag je dus niet uit bed...

Over het overnachten van de partner: bij ons in het ziekenhuis was het hartstikke druk met bevallingen. Als ik een uurtje later was geweest hadden we naar een ziekenhuis 45 minuten verderop gemoeten omdat er geen verloskamers meer over waren. Gelukkig was die er nog wel toen wij belden, dus mochten we nog komen. Helaas was er alleen geen baby-en mamakamer meer vrij, dus lag ik op de afdeling chirurgie op een kamer. Daardoor kon mijn vriend dus ook niet blijven slapen...

Het kán dus wel (althans in de meeste ziekenhuizen neem ik aan) maar houdt er ook rekening mee dat er zoiets kan gebeuren als bij mij.

Pien schreef:

Happydobby schreef:Ik wil ook op de baarkruk bevallen denk ik maar die hebben ze in het ziekenhuis toch wel?

ze hebben wel een baarkruk, maar als je ingeleid word word je ook aan de ctg gelegd en dan mag je dus niet uit bed...

Mmm maar als je gaat persen hebben ze toch van die dingen op het hoofdje ipv die band om je buik.

Dan kan je toch ook zitten lijkt me. hihi ik weet het ook niet haha.

Pien, nog een tip van mijn bekkenpeut, ze mogen niet aan je benen trekken! Als je bekkenklachten had kan het na de bevalling nog wekenlang klachten geven dan.

Pien schreef:ze hebben wel een baarkruk, maar als je ingeleid word word je ook aan de ctg gelegd en dan mag je dus niet uit bed...

In het ziekenhuis waar ik de eerste keer ben bevallen kunnen ze het bed zo zetten dat je (bijna) verticaal kunt bevallen, misschien kun je informeren of dat in dat ziekenhuis ook kan?

Lastig, Pien. Vooral omdat je je zo ingesteld had op een thuisbevalling, maar net wat Susan zegt; je had altijd naar het ziekenhuis kunnen gaan wanneer er thuis complicaties bijv. hadden opgetreden.

In het ziekenhuis waar ik ben bevallen kon mijn man gewoon tegen betaling de nacht bij mij op de kamer doorbrengen. Kostte 35 euro per nacht en dan nog het ontbijt. Omdat ik om 7 uur 's avonds ben bevallen met de vacuumpomp moest ik sowieso een nachtje blijven en ik vond het heerlijk. Ik had echt niet naar huis gewild. De verzorging was super en naast mijn bed stond het wiegje met Y. erin, daarnaast het uitgeklapte bed waar mijn man op sliep. Is dit geen optie bij jullie in het ziekenhuis?