Re: Twijfels en spanning

SarahKey zo 3 jul 2011 - 18:08

Ik herken het ook. Je leven veranderd toch met een kleintje. En ik denk ook wel eens: oh help hoe moet dat straks! Ik werk dan wel in de kinderopvang, maar met kinderen vanaf 4 jaar. Dus helemaal geen inimienie baby's! Maar het zal vast goed komen, ik denk dat je er zo inrolt vanaf het begin en handeld vanuit je gevoel.

Annemie zo 3 jul 2011 - 20:11

Ik maakte me ook druk hoor, maar uiteindelijk gaat toch alles vanzelf, ik had nog nooit een luier verschoond, ik had uberhaupt niks met kinderen en nu gaat het allemaal hartstikke goed en ik lees natuurlijk ook hier weleens wat voor informatie.

Gast zo 3 jul 2011 - 20:18

Zelfs als je het kleine hummeltje in de armen hebt schiet de stress wel eens toe. Och hij huilt weer, zou hij honger hebben, krijgt hij wel genoeg, is hij moe, moet hij niet slapen, slaapt hij, heeft hij buikpijn enz enz..
En toch komt het allemaal goed *geeft een roosvicee* Wink

Gast zo 3 jul 2011 - 20:49

Het komt idd allemaal wel goed. Ik maakte me de laatste keer ook best wel druk of ik het wel zou aankunnen met 4 kleintjes, ik heb echt gehuild toen de lieve kraamhulpen weg waren, en ik ook nog eens borstontsteking bleek te hebben waardoor ik ineens heel ziek werd.
Gelukkig liep het allemaal we los.

Onzekerheid ken ik gelukkig niet echt, ik denk dat het al heel erg scheelt dat het straks echt je eigen kind is, waardoor je vanzelf zekerder bent. (mijn ervaring tenminste, een kind van een ander voelt toch wat enger, dan ben ik veel sneller bang dat ik wat verkeerd doe.)

Koffieleut zo 3 jul 2011 - 21:00

Ook voor mij is dit heel herkenbaar. Het ene moment hoop ik zo dat we een kindje mogen krijgen, en lijkt alles daaraan me geweldig. Dan fantaseer ik wat af over hoe het allemaal zal gaan. Het volgende moment vraag ik me echt af hoe ik dat in vredesnaam allemaal moet doen, en dan bedoel ik de "gewone" dingen. Hoeveel drinkt een baby, wat nou als de baby huilt en ik weet niet wat ik moet doen, kan ik dat allemaal wel? Volgens mij is het heel normaal, maar vervelend is het wel af en toe.

Gast zo 3 jul 2011 - 21:01

Geloof me, het komt allemaal wel goed, je went er zo aan en dan handel je meestal vanuit je moedergevoel, en dat zit altijd wel goed.

CCC ma 4 jul 2011 - 1:08

Heel herkenbaar, ondanks dat wij hebben besloten er volgend jaar pas voor te gaan... Ik dacht afgelopen weekend zelfs nog van ben ik er wel echt aan toe (terwijl de kriebels er echt zijn, en van de week nog het liefst er meteen voor ging dan een jaar te wachten), kan ik de verantwoordelijkheid wel aan, geld, ben ik wel leuk genoeg als ouder, voeding, slapen en vooral de bevalling... Pfff... Het zal er vast allemaal bij horen denk ik... Je hebt tenslotte ook 9 maanden om er naartoe te groeien... Ik denk dat je dus gewoon go with the flow moet doen hierbij...

miss22 ma 4 jul 2011 - 1:25

Owww ik herken je zo

Ik had ineens een twijfel midden in mijn zwangerschap haha
Maar geloof me alles komt goed en gaat straks allemaal vanzelf

Fiebje ma 4 jul 2011 - 1:43

Het is héééél herkenbaar.
Ik heb het nu nog wel eens dat ik denk: shit man ben er helemaal nog niet klaar voor! En kan er nu niks meer aan veranderen............

Gesponsorde inhoud