Re: Worden schoonouders echt rare mensen als er kleinkinderen...

Gast vr 1 jul 2011 - 22:03

Ostara schreef:Worden schoonouders echt rare mensen als er kleinkinderen komen?

Dat vraag ik mij af. Ik zie hier zo vaak dames schrijven over de schoonouders. Er is altijd van alles mis met deze mensen en het wordt helemaal erg als de baby er eenmaal is. Maar de eigen ouders zijn meestal wel goed genoeg. Ik vind het meestal best vervelend om te lezen en soms ook wel overdreven. Zou later bang zijn om zelf een zoon te krijgen, want de kans op een schoondochter is dan heel groot.

Is de band met jouw schoonouders veranderd door de komst van de baby?

Ik denk dat het in 75 tot 80% van de gevallen eerder aan de nieuwbakken moeders ligt dan daadwerkelijk aan de schoonmoeder. Deze conclusie trek ik vaak omdat de moeder van de moeder (oma dus) het vaak wel goed doet. Het gaat altijd over de schoonmoeder ipv de eigen moeder. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.

Gast vr 1 jul 2011 - 22:06

Lieskuh schreef:
Ostara schreef:Worden schoonouders echt rare mensen als er kleinkinderen komen?

Dat vraag ik mij af. Ik zie hier zo vaak dames schrijven over de schoonouders. Er is altijd van alles mis met deze mensen en het wordt helemaal erg als de baby er eenmaal is. Maar de eigen ouders zijn meestal wel goed genoeg. Ik vind het meestal best vervelend om te lezen en soms ook wel overdreven. Zou later bang zijn om zelf een zoon te krijgen, want de kans op een schoondochter is dan heel groot.

Is de band met jouw schoonouders veranderd door de komst van de baby?
Ik denk dat het in 75 tot 80% van de gevallen eerder aan de nieuwbakken moeders ligt dan daadwerkelijk aan de schoonmoeder. Deze conclusie trek ik vaak omdat de moeder van de moeder (oma dus) het vaak wel goed doet. Het gaat altijd over de schoonmoeder ipv de eigen moeder. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.

Ik denk dat het in die 75 tot 80% vooral aan beiden ligt, (schoon)moeder duikt ineens boven op het verse kleinkind en moeder bezit ineens over een dosis oerbescherming en dat botst.

LMCurious vr 1 jul 2011 - 22:09

[quote="Dromertje] Ik denk dat het in die 75 tot 80% vooral aan beiden ligt, (schoon)moeder duikt ineens boven op het verse kleinkind en moeder bezit ineens over een dosis oerbescherming en dat botst.[/quote]

+1 ik denk dat het vaak de combi is die botst. Het verschil in opvoeding. Ik denk dat veel vaders moeite hebben met de opvoeding van zijn schoonouders. Als ik hier kijk, vind Dave dus dat Joris wel wat meer mag hebben als hij bij mijn ouders is. Maar dat is handiger op te lossen, door dan eventueel zelf al extra te geven voor of nadat we daar zijn.

Gast vr 1 jul 2011 - 22:12

Dromertje schreef:
Ik denk dat het in die 75 tot 80% vooral aan beiden ligt, (schoon)moeder duikt ineens boven op het verse kleinkind en moeder bezit ineens over een dosis oerbescherming en dat botst.

Oke, maar wat is daar dan mís mee als oma op haar kleinkind duikt, als ik vragen mag?

meisjesmama vr 1 jul 2011 - 22:16

Ik heb met de 1ste echt heel veel problemen gehad, die me nu nog wel eens dwars zitten.
Het was hun 1ste kleinkind en dat was te merken maar sinds ons neefje en onze 2de er is zijn ze een rustiger. Dat komt ook wel omdat we met 1,5 jaar van de oudste iets meer afstand hebb genomen.

Mijn ouders hebben ook wel eens iets waar we niet zo blij mee zijn maar dat kunnen we meer hebben omdat het zelde gebeurd.

Gast vr 1 jul 2011 - 22:22

Lieskuh schreef:
Dromertje schreef:
Ik denk dat het in die 75 tot 80% vooral aan beiden ligt, (schoon)moeder duikt ineens boven op het verse kleinkind en moeder bezit ineens over een dosis oerbescherming en dat botst.
Oke, maar wat is daar dan mís mee als oma op haar kleinkind duikt, als ik vragen mag?

wil je hiermee suggereren dat je als nieuwe moeder alles maar oké moet vinden?

Gast vr 1 jul 2011 - 22:28

Nee, ik vraag me af wat er mis is als schoonmoeder op je kindje duikt!
Als jij als moeder iets niet wilt hebben dan gebeurt dat gewoon niet, laat dat duidelijk zijn. Alleen vind ik sommige dingen zo zwaar overdreven. Ik bedoel daarmee de verhalen dat schoonmoeder altijd de fles wil geven als ze haar kleinkind ziet. Of altijd vast wil houden en dat soort dingen. Ik zie daar totaal geen kwaad in. Maar goed, dat ben ik he! Kennelijk vinden sommige moeders dat gedrag van oma een heel groot probleem.

Sjaantje vr 1 jul 2011 - 22:39

Is het niet zo dat het deels ook een loyaliteitskwestie is? Het is wellicht makkelijker om te klagen over je schoonouders dan over je ouders, althans zo heb ik dat wel gemerkt toen ik nog schoonouders had (overigens ging dit niet over kids, want die heb ik niet).
Daarnaast vind ik het ook logisch dat je je meer kunt verplaatsen in je eigen ouders omdat je hún opvoeding hebt meegekregen en dat dus voor jou meer als 'normaal' aanvoelt. Jaja, uitzonderingen daargelaten! Maar je schoonouders zitten op een andere manier in elkaar, wat voor jou dan raar voelt maar voor je partner wellicht niet. En dát botst dan, in mijn ogen...

Ehm... volgt iemand nog wat ik eigenlijk bedoel??? Volgens mij staat het er heel vaag Embarassed

Gast vr 1 jul 2011 - 22:41

nouja, ik vond het bijvoorbeeld niet nodig dat ze mijn slapende dochter van mijn buik afhaalden of uit slapend uit de box/wieg pakten om zelf vast te kunnen houden. Dat is hier gelukkig niet gebeurd, maar dat had ik absoluut niet kunnen waarderen. Als opa en oma moet je je grenzen kennen. Ik geloof echt wel dat er een aantal moeders daarin extreem door slaan, maar als opa en oma heb je niet alle rechten met je kleinkind, die heb je gehad met je eigen kind. Als opa en oma moet je je schikken naar de wensen/eisen van de ouders, ook al schikken die je niet 100%.

En sjaantje: ik snap wat je bedoelt, ik denk wel dat je daarin gelijk hebt.

Pien vr 1 jul 2011 - 22:44

IK heb zelf heel erg het idee dat dit topic is geplaatst naar aanleiding van mijn `geklaag` in het zwangere meiden topic!

Het `probleem` wat ik met mijn schoonouders heb is dat ze van alles opeisen, dat ze dingen gaan plannen hoe ze het zometeen na mijn bevalling gaan doen. Hun willen bijv gebeld worden als de bevalling begint, hun willen eerder als mijn ouders erbij zijn, hun willen alles beslissen over hoe wij dingen moeten doen... Dat is altijd al zo geweest en dat zal altijd zo blijven. Waarschijnlijk reageer ik er nu door de hormonen en spanningen anders op als voorheen, maar alsjeblieft, mag ik zelf bepalen hoe ik het wil tijdens en na de bevalling? Ik vind het namelijk echt absurd dat hun denken meer rechten te hebben als mijn ouders,

Mijn zus wilde bij de bevalling mijn moeder erbij hebben, ik wil er niemand behalve mijn man bij hebben. Had ik al besloten voor ik uberhaupt zwanger was, wat zegt mijn schoonmoeder meteen toen we vertelde dat we papa en mama worden, oh dan mag jou moeder natuurlijk bij de bevalling en ik niet. Nou sorry hoor, maar daar is helemaal geen sprake van! En zo kan ik nog 101 voorbeelden vertellen.. Ja, ik heb meer met mijn moeder als met mijn schoonmoeder, maar dat wil niet zeggen dat ik mijn moeder meer overal bij betrek. Juist helemaal niet. Mijn moeder laat mij (of eigenlijk ons) onze eigen keuze's maken en wacht gewoon af tot haar wat gevraagd/ gezegd word, mijn schoonmoeder zit overal bovenop en eigent zich dingen toe en eist dingen ook echt op!

Sjaantje vr 1 jul 2011 - 22:49

Pien, ik heb waarschijnlijk niet alles meegekregen omdat ik het zwangere-meiden-topic niet echt volg, maar wat mij betreft mag je lekker blijven 'klagen' en je frustraties uiten hoor! Het is toch ook logisch dat dit voor jou een heftige tijd is, en ja natuurlijk is de band met je moeder al anders dan met je schoonmoeder. Maar als ik zo de dingen lees die jij beschrijft... brrr... de rillingen lopen me al over de rug!
Ik ben het dan ook met je eens dat JIJ degene bent die (samen met je man) bepaalt wat er gebeurt en wat niet. En waarschijnlijk klaag je tegen ons ook makkelijker dan tegen je man, dus trek je er niets van aan dat je het gevoel hebt dat het nu door jou komt dat dit topic er staat! Iedereen miept wel eens, en dat mag best!

Gast vr 1 jul 2011 - 22:49

Van mij heeft iedereen de fles mogen geven.
Vanaf het begin en ik had daar totaal geen problemen mee.

Maar toen mijn schoonmoeder begon te roepen dat ze H. nog noooooooit de fles had mogen geven, terwijl ze de fles eerder had gegeven dan ik zelf (waar ik op dat moment geen problemen mee had) toen schoot me dat echt gigantisch verkeerd.
En dat we daar nog nooooooit geweest waren (maar we in haar ogen half Nederland rond gegaan waren) terwijl mijn man met H. toen ze voor de eerste keer naar buiten ging bij mijn schoonmoeder langs gegaan is schoot me dat ook verkeerd.

Ik denk dat er ook veel schoonmoeders zijn die menen een bepaalde privelege te hebben op hun kleinkind(eren).
En dan kan ik me goed voorstellen dat je als kersverse moeder op je achterste poten gaat staan.
Al dan niet onder invloed van een flinke bom hormonen. En de één kan daar beter mee omgaan dan de ander.

meisjesmama vr 1 jul 2011 - 22:51

Pien het alsof ik mijn verhaal lees.
Ik wil er niet teveel over uitwijden het is gewoon lasig in uit te leggen aan moeders die niet in zo'n situatie zit.

Teddyaapje vr 1 jul 2011 - 22:56

Nois schreef:Nee hoor, die van mij echt niet. Ik erger mij op meer punten aan mijn ouders wat de kinderen betreft dan aan mijn schoonouders.

Idem!

Mijn schoonouders zijn echt schatten van mensen, mijn eigen ouders ook, maar die kijken gewoon niet zo nauw...met niks...en dus ook niet met ons zoontje (slagroom willen geven met nog geen 3mnd, laten huilen want hij valt vanzelf wel een keer in slaap, roken, enz.).

Het enige wat me een beetje aan mn schoonouders irriteert is dat als mijn vriend bijv. even bij hun langs gaat om wat te op te halen, ze op zo'n heel opdringerige manier vragen of hij T. meeneemt (met name mn schoonmoeder). Dat ze het vragen oké, maar gewoon de manier waarop stoort me een beetje.
Verder moet ik erg wennen aan hun "commentaar"; "Wij deden vroeger altijd dit." Qua slapen of eten. In het begin voelde het voor mij als commentaar en kwam het op mij over alsof ik het in hun ogen niet goed deed maar ik begin er langzaam aan te wennen en ik moet het meer zien als een gesprek, ze willen dat gewoon vertellen, ipv mij te corrigeren oid.

Annemie vr 1 jul 2011 - 23:39

ik ben het helemaal met Dromertje eens.

Steep za 2 jul 2011 - 0:20

Pien schreef:IK heb zelf heel erg het idee dat dit topic is geplaatst naar aanleiding van mijn `geklaag` in het zwangere meiden topic!

Het `probleem` wat ik met mijn schoonouders heb is dat ze van alles opeisen, dat ze dingen gaan plannen hoe ze het zometeen na mijn bevalling gaan doen. Hun willen bijv gebeld worden als de bevalling begint, hun willen eerder als mijn ouders erbij zijn, hun willen alles beslissen over hoe wij dingen moeten doen... Dat is altijd al zo geweest en dat zal altijd zo blijven. Waarschijnlijk reageer ik er nu door de hormonen en spanningen anders op als voorheen, maar alsjeblieft, mag ik zelf bepalen hoe ik het wil tijdens en na de bevalling? Ik vind het namelijk echt absurd dat hun denken meer rechten te hebben als mijn ouders,

Mijn zus wilde bij de bevalling mijn moeder erbij hebben, ik wil er niemand behalve mijn man bij hebben. Had ik al besloten voor ik uberhaupt zwanger was, wat zegt mijn schoonmoeder meteen toen we vertelde dat we papa en mama worden, oh dan mag jou moeder natuurlijk bij de bevalling en ik niet. Nou sorry hoor, maar daar is helemaal geen sprake van! En zo kan ik nog 101 voorbeelden vertellen.. Ja, ik heb meer met mijn moeder als met mijn schoonmoeder, maar dat wil niet zeggen dat ik mijn moeder meer overal bij betrek. Juist helemaal niet. Mijn moeder laat mij (of eigenlijk ons) onze eigen keuze's maken en wacht gewoon af tot haar wat gevraagd/ gezegd word, mijn schoonmoeder zit overal bovenop en eigent zich dingen toe en eist dingen ook echt op!

Alsof ik mijn eigen verhaal zit te lezen! Op een gegeven moment was mijn bevalling het gesprek van de dag en zaten zij te vertellen wat ZIJ graag zouden willen op/tijdens mijn bevalling.. Hoe bizar!

Annie24 za 2 jul 2011 - 3:27

Ik denk dat het net zo goed de ouders als schoonouders kunnen zijn en dat als het de schoonouders zijn dit meestal b
ij de sm vandaan komt. Het is vaak logisch dat een vrouw naar haar moeder trekt en niet naar haar sm. Daar komt bi dat sm waarschijnlijk het idee krijgt haar zoon ook te 'verliezen' omdat hij na de geboorte meer oog heeft voor zijn kind en vrouw dan voor haar.

Ons verhaal: mijn bevalling was erg zwaar en Y. Was er 15 minuten uit toen mijn vriend belde en aangaf dat we de volgende dag pas bezoek wilden. Wie stonden er 5 minuten later in jet ziekenhuis? Schoonmoeder+vriend. Ik was totaal gesloopt, lag met naweeen en zag er uit als een zombie. Had Y. Zelf maar 5 minuutjes vast gehad omdat ik te slap was hem beet te houden en sm kwam zonder te kloppen binnen, liep naar zijn bedje en haalde hem eruit. Woest was ik! Bij thuiskomst na 3 dagen ziekenhuis stond ze na 5 minuten op de stoep omdat ze hem de fles wilde geven. Hij sliep, dus moesten we hem maar wakker maken, nou dat dachten we dus niet he! Sm is boos weggegaan. Toen de kraamhulp er nog was stond ze dagelijks op de stoep zodat ze als ik lag te slapen Y. De fles kon geven. De kraamhulp vond het ook erg vervelend en gaf Y. Dus zelf de fles als ik sliep omdat we dat hadden afgesproken. Y. Was een krijsbaby en krijsde van 7 tot middernacht en we waren dus blij als hij even sliep. Sm kon woedend worden als dat precies was als zij langskwam. Alsof we hem een slaappil gaven zodat zij hem niet wakker kon zien ofzo! Vanaf dag 1 heeft ze wel dagelijks gezegd dat wij maar eens uit eten moesten of een weekendje weg, want dan kon Y. Bij haar slapen. Ja, hem wakker houden ipv slapen! Plus dat we totaal geen behoefte hadden Y. Al ergens achter te laten en ik amper kon lopen. Y. Kwam in het ziekenhuis terecht ivm het krijsen en volgens haar kwam dat door MIJ. Ik was diegene die hem te veel verwende en daardoor kon hij niet tegen prikkels en huilde dus hele dagen. Toen we niet naar de verjaardag van haar vriend gingen was het klaar en kreeg IK een stortvloed aan woorden over me heen. Y. Sliep toen eindelijk goed overdag en we wisten dat als we naar een drukke verjaardag zouden gaan we weer terug bij af zouden zijn. Sm begreep dit dus totaal niet. Nee...zij zou hem lekker wakker houden en wij zouden een paar dagen met een overstuur ventje zitten door de drukte.

Hmmmmm....geloof dat ik er maar mee stop, want ik kan zo een heel boek volschrijven over wat er allemaal is voorgevallen sinds Y. Geboren is. Waar het op neer komt is dat alles mijn schuld is, terwijl mijn vriend en ik goed met elkaar praten en alles in overleg doen.

Mijn eigen ouders zijn dus nooit zo geweest. Die respecteerden het als Y. Toevallig even lag te slapen en ze hebben nog nooit gezegd dat wij er maar eens uitmoeten zodat ze op Y. Kunnen passen. De verjaardag van mijn vader; dan komen jullie toch een ander keertje als het beter gaat? Of er blijft iemand bij Y. Thuis en de ander komt even een uurtje langs.

Zo, best fijn eens even mijn frustratie te uiten.

Sorry voor de typfouten, want ik heb alles via mijn mobiel gedaan.

studiebol za 2 jul 2011 - 3:42

Tja het contact met mijn schoonouders was voor dat ik zwanger was al niet goed. Maar mijn schoonmoeder heeft wat uitspraken gedaan waardoor ik er nu klaar mee ben. We zitten de laatste weken een beetje in een soap rondom hun en het is eigenlijk ontzettend vermoeiend. Maar gisteravond las ik weer een mailtje, en voor het eerst heb ik er om moeten lachen. Het is gewoon zoooo triest wat ze schrijft.. dat ik er maar op ben gaan lachen ik weet het verder ook niet meer..

En tja dan straks met de kinderen ik sta er heel dubbel in. Ik geloof meteen en oprecht dat zij het leuk voor ons vinden dat we kinderen krijgen en dat zij opa en oma worden. Maar als er dan verhalen gaan dat zij als eerste gebeld moeten worden, en dat zij dit en dat zij dat. Dan denk ik en ik/wij dan? Het gaat om onze kinderen, onze eerste bevalling mogen we het doen zoals we het zelf graag willen? Maar er is nog geen enkele seconden over nagedacht door mijn schoonouders dat het misschien ook om mij en mijn vriend kan draaien.

Mijn eigen ouders, nu is ons contact goed, maar zo 8/9 jaar geleden verliep het absoluut moeizamer maar daar heb ik van geleerd en zij ook. En nu is ons contact ook beter, zij zullen ook vragen aan ons wat wij graag willen. En zullen zich nooit opdringen en dat vind ik erg prettig.

En tuurlijk zullen er situaties zijn waar van je kan denken "ach joh wat maak je je druk laat gewoon gaan" Maar als ik denk aan situatie zoals die van mij en van Arden dan weet ik in die situaties wel zeker dat het niet aan de schoondochters ligt.

mickey za 2 jul 2011 - 4:46

Ik heb geen schoonouders en zoals ik het hier lees, moet ik daar maar blij om zijn. Desondanks had ik ze graag willen leren kennen, maar dat is helaas niet mogelijk. Gelukkig heb ik de oma van mijn vriend, die hem grotendeels heeft opgevoed, wel gekend. Helaas zal ons kindje haar nooit ontmoeten want ze is vorig jaar overleden. Ik weet dat mijn vriend het daar nog regelmatig moeilijk mee heeft.
Mijn eigen ouders zijn schatten van mensen, maar ik vind dat ze mijn neefje te veel verwennen. Volgens mij vindt mijn zus dat ook, want ze neemt vaak de helft van wat hij allemaal krijgt af, omdat het anders veel te veel is. Met pasen kreeg hij zo ontieglijk veel chocola, terwijl hij pas 2 jaar is. Wij krijgen met zo'n dingen ook veel chocola, afgelopen jaar heb ik het allemaal aan mijn vriend meegegeven naar zijn werk. Mijn vriend en ik kregen beide een bak chocola van 500 gram!! Dat vind ik gewoon te veel. Ik heb al jaren last overgewicht, mijn vader zegt vaak dat ik er wat aan moet doen, maar met kerst of pasen of whatever komt hij wel met kilo's chocola aanzetten... Ik hoop echt dat ze het straks respecteren dat ik het niet nodig vindt om ons ukje zoveel snoep te geven. Mijn neefje vraagt vaak als eerste als hij ergens binnen komt om snoep, dat vind ik eigenlijk best triest...

Pfff... ik weet niet precies wat ik nou duidelijk wil maken, maar ik moest het even kwijt Wink

Gast za 2 jul 2011 - 6:29

Filoria schreef:En een schoondochter lijkt me ook hartstikke leuk. Dat hele idee van: 'ik hoor de enige vrouw in het leven van mijn zoon te zijn, en als hij dan persé een relatie wil, dan moet zijn vriendin wel perfect zijn', dat vind ik zo eng! Je moet je kind toch zijn eigen keuzes laten maken? Ookal is je schoondochter knettergek: daar komt je zoon op een gegeven moment vanzelf achter, en dan is hij weer een ervaring rijker. Toch?

Het lijkt me wel moeilijk als hij niet zelf zo'n relatie verbreekt, en als je merkt dat hij langzaam steeds ongelukkiger wordt. In zo'n soort situatie zou ik niet zo goed weten wat ik zou moeten doen / zeggen. Dat zien we tegen die tijd dan wel.

Zouden er serieus moeders zijn die er zo over denken :shock:

.. Iets ongezonders kan ik mezelf niet voorstellen haha. Ik zie nu echt zo'n ontzettend moederkinds van 30 voor mij, die totaal niet weet hoe hij met vrouwen moet omgaan

studiebol za 2 jul 2011 - 6:39

Punk'd schreef:
Filoria schreef:En een schoondochter lijkt me ook hartstikke leuk. Dat hele idee van: 'ik hoor de enige vrouw in het leven van mijn zoon te zijn, en als hij dan persé een relatie wil, dan moet zijn vriendin wel perfect zijn', dat vind ik zo eng! Je moet je kind toch zijn eigen keuzes laten maken? Ookal is je schoondochter knettergek: daar komt je zoon op een gegeven moment vanzelf achter, en dan is hij weer een ervaring rijker. Toch?

Het lijkt me wel moeilijk als hij niet zelf zo'n relatie verbreekt, en als je merkt dat hij langzaam steeds ongelukkiger wordt. In zo'n soort situatie zou ik niet zo goed weten wat ik zou moeten doen / zeggen. Dat zien we tegen die tijd dan wel.

Zouden er serieus moeders zijn die er zo over denken .. Iets ongezonders kan ik mezelf niet voorstellen haha. Ik zie nu echt zo'n ontzettend moederkinds van 30 voor mij, die totaal niet weet hoe hij met vrouwen moet omgaan

Ik denk serieus dat mijn schoonmoeder zich zelf alleen maar goed genoeg vind als vrouw in het leven van mijn vriend.

Gast za 2 jul 2011 - 6:40

Lieskuh schreef:Nee, ik vraag me af wat er mis is als schoonmoeder op je kindje duikt!
Als jij als moeder iets niet wilt hebben dan gebeurt dat gewoon niet, laat dat duidelijk zijn. Alleen vind ik sommige dingen zo zwaar overdreven. Ik bedoel daarmee de verhalen dat schoonmoeder altijd de fles wil geven als ze haar kleinkind ziet. Of altijd vast wil houden en dat soort dingen. Ik zie daar totaal geen kwaad in. Maar goed, dat ben ik he! Kennelijk vinden sommige moeders dat gedrag van oma een heel groot probleem.

Eens!

Gast za 2 jul 2011 - 7:03

Storm schreef:
Lieskuh schreef:Nee, ik vraag me af wat er mis is als schoonmoeder op je kindje duikt!
Als jij als moeder iets niet wilt hebben dan gebeurt dat gewoon niet, laat dat duidelijk zijn. Alleen vind ik sommige dingen zo zwaar overdreven. Ik bedoel daarmee de verhalen dat schoonmoeder altijd de fles wil geven als ze haar kleinkind ziet. Of altijd vast wil houden en dat soort dingen. Ik zie daar totaal geen kwaad in. Maar goed, dat ben ik he! Kennelijk vinden sommige moeders dat gedrag van oma een heel groot probleem.
Eens!

Ook helemaal mee eens, soms zie ik hier irritaties naar schoonmoeders voorbij komen waarvan ik mezelf afvraag waarom dat een irritatie moet zijn ?

Gast zo 3 jul 2011 - 0:00

Helaas kan ik daar niet over mee praten want mijn schoonouders leven niet meer, maar in de ogen van mijn man zijn mijn ouders veranderd, op de positieve manier, veel relaxter! Haha..

JD zo 3 jul 2011 - 6:31

ik heb nu al geen leuke schoonouders....geen idee hoe dat is als er ooit een kindje komt...

Gesponsorde inhoud