Jouw grens binnen een relatie

Tja waar ligt de grens. Ik zeg altijd tegen mijn man je kan 1 keer vreemdgaan, een 2e keer zal niet gaan want ik ben al weg. Maar ik defineer eigenlijk nooit wat vreemdgaan dan inhoudt. Sex ja, maar zoenen dat zou ik wel kunnen vergeven. En , komt ie weer, het ligt idd aan de situatie.

Wel zou ik er niet vrolijk van worden als mijn man alleen met een andere vrouw uit eten gaat ofzo. Niet omdat ik jaloers ben ofzo, maar in mijn mans cultuur is dat eigenlijk best not done en respectloos tov mij. Hij zou dat daarom al niet doen, ook al heb ik er geen moeite mee. Mocht hij toch een keer met een vrouw uit gaan zal ik om deze reden toch wel duidelijk informeren over hoe en wat.

Mijn moeder zei altijd: als je denkt dat je het ergens anders beter kunt krijgen, dan donder je maar op. Zo denk ik er eigenlijk ook over [/quote]

Ik gebruik de variant erop, als je het niet bevalt dan donder je maar op.
In het begin van onze relatie zij ik dat ook regelmatig. Man was behoorlijk jaloers (komt uit andere cultuur) en vond het niet leuk dat ik met vrienden uitging ofzo. Man inmiddels bijgedraait en nu zeg ik het alleen nog voor de grap.

ik zeg altijd maar, alles mag, zolang het maar niet inwendig is

mijn vriend heeft geen vriendinnen maar als hij ze wel had vind ik dat niet erg, ik heb wel mannelijke vrienden en ik logeer daar ook bij, ik knuffel ermee, slapen bij elkaar in bed, kus op de wang , allemaal niet erg, wij weten dat we aan elkaar genoeg hebben en hebben daarbuiten ook nog onze vrienden. met inwendig bedoel ik dus bijv: een zoen mag, een tongzoen niet, dat is inwendig. ja en de rest spreekt voor zich , wbt inwendig