Contract 'uitzitten'. Hoe het werk nog leuk houden?

Zoals jullie misschien weten heb ik eind april gehoord dat ik geen vast contract krijg bij mijn huidige werkgever vanwege komende bezuinigingen. Ik zit nu in mijn vierde tijdelijke contract (dat mag tegenwoordig als maatregel in de crisis) en heb bij elkaar ruim drie jaar hier gewerkt en in het begin stage gelopen.

Heel erg vind ik het niet meer, omdat ik weet dat het puur aan de financiële situatie van mijn werkgever ligt en ik ook wel zin heb om wat anders te gaan doen. Het was een directiebesluit, mijn hele team en directe baas balen er ontzettend van. Mijn vierde contract loopt nog tot eind augustus, maar ik heb nog bijna al mijn vakantiedagen over waardoor ik eind juli kan stoppen met werken.

Toch valt het me ontzettend zwaar die laatste maanden/weken. Ik heb best wel voor deze baan gevochten, me volledig ingezet, veel gegeven en ook veel geleerd. Nu heeft dat alles er niet voor gezorgd dat ik mijn baan behoud (al weet ik dat het daar niet aan ligt) en is mijn energielevel op het werk gewoon nul. Ik doe het grootste deel van de dag weinig, zoek vacatures, check m'n mail en het forum, en voel me gewoon ontzettend shit. Ik ben dit voor mezelf aan het afsluiten, het staat me tegen om daar nog te zijn, ik heb geen zin meer om energie te steken in andere medewerkers, mee te moeten denken over lange projecten die ik toch niet meer meemaak. Ik voel me geen deel meer van het team, het gezamenlijke doel is er niet meer echt en ik wil zo graag vooruit!

Mijn team is leuk en daar heb ik het nu ook niet over. Voor hen wil ik alles wel fatsoenlijk afmaken en overdragen. Toch lukt het me niet goed, ik zit constant met mijn gedachte bij de toekomst, bij de uitdaging om een leuke baan te vinden en bij de verhuizing die er ook nog aan zit te komen.

Hoe kan ik dit nog leuk maken voor mezelf? Het voelt een beetje alsof de relatie uit is en je nog een tijd moet samenwonen in hetzelfde huis. Klinkt misschien dramatisch, maar we waren een vrij hecht en klein team en ik ben al dingen aan het afstaan en overdragen. Zodra ik thuis ben is het vervelende gevoel ook weg, ik heb de situatie geaccepteerd maar vind het op mijn werk gewoon behoorlijk kut en moeilijk.

Ik kan me dit helemaal voorstellen. Als je eenmaal weet dat je ergens weggaat is het vaak lastig daar nog motivatie voor op te brengen.

Kan je niet wat afspraken inplannen met collega's om het werk langzaamaan aan hen over te dragen? Dan heb je ook doelen om naartoe te werken; voor elke afspraak een overdrachtsdocumentje met wat je hebt gedaan, waar het te vinden is en wat de planning nog is? Dan heb je ook het gevoel de boel netjes achter te laten, zeker omdat je wel blij bent met je collega's.

Heel veel succes in ieder geval met de laatste loodjes! Heb je al wel zicht op een nieuwe baan?

Ik heb nog twee grote projecten die ik kan afronden, dat zijn inderdaad dingen om naar toe te werken. Ook heb ik vandaag mijn officiele 'laatste dag' geprikt, dat helpt ook om er langzaam naartoe te kunnen werken. Maar ik werk vrij snel en als ik dingen afrond komt er weinig nieuws meer voor in de plaats. Daarom stel ik dingen nu een beetje uit en is het dus zo saai . Ik moet er gewoon even doorheen, maar het worden geen hele fijne weken.

Helaas heb ik nog geen concreet uitzicht op een baan, maar ik heb wel wat dingen lopen. Tot nu toe heb ik nog vrij selectief brieven gestuurd, en steeds komt er een positieve reactie . Daarom heb ik er wel vertrouwen in, maar ik moet er nog wel wat meer tijd en moeite in gaan steken dan dat ik nu doe.

Is het leuk te houden? Voor jezelf en je collega's kun je het natuurlijk gezellig houden. Misschien gezellig lunchen met z'n allen?
Maar je weet toch dat het je laatste weken zijn en dat is gewoon niet leuk.
Ik heb dat ook een tijd gehad, moest nog een paar weken, maar eigenlijk had ik helemaal geen zin meer, terwijl ik het werk en de collega's wel leuk vond.