Psycholoog.

Ik zit al tijden niet lekker in m'n vel. Ben down, moe, heel de dag aan het piekeren en maak mezelf knettergek. Normaal gaat dat na een paar dagen wel over maar nu blijf ik er maar in hangen. Toen ik een paar weken geleden wakker werd en dacht voor wie en wat moet ik hemelsnaam m'n bed nog uit dacht ik nu is het genoeg, ik ga naar de huisarts. Kon een paar dagen later terecht, oxazepam voorgeschreven gekregen, pas 2 keer een halve gepakt maar merk er niet veel van dus ze liggen nu maar in de kast, en een verwijzing naar de psycholoog.

Maar nu, wat kan ik eigenlijk van een psycholoog verwachten? Moet ik echt heel de tijd over mezelf praten? Hoe kan ze mij helpen? Iemand die me wat info kan geven?

Helaas ken ik die momenten maar al te goed. Het voelt zo verschrikkelijk rot en het maakt je zo verschrikkelijk vermoeid.
Ik denk dat er gezocht gaat worden waar het "probleem" ligt. Weet je dat? En daar aan gewerkt gaat worden.

Voor de rest wil ik je veel sterkte wensen en hopen dat je er snel weer bovenop bent.

De eerste 2 keren dat ik heen ging werden mij heel veel vragen gesteld omdat ik niet een duidelijke hulpvraag had. Deze hulpvraag kon ik in het eerste gesprek aangeven. Ik weet niet of het er overal hetzelfde aan toegaat maar bij mij werd door middel van de vragen achterhaald waar mijn probleem vandaan kwam en toen moest ik dus echt praten.

De huisarts kon bij mij dus ook niet een direct 'probleem' vinden. Hij zei, ik kan niet door je heen prikken. Ik ben ontiegelijk bang om dood te gaan, kids niet te zien opgroeien, bang dat hun iets overkomt. Maar waarom ik me ze voel? Geen idee? Maar zo voel ik me de ene dag, de andere dag pieker ik over geld, maak me druk om rekeningen. Ik kan niets doen zonder te piekeren. Nou ja, donderdag is de intake, ik wacht maar af.

Sjonno schreef: oxazepam voorgeschreven gekregen, pas 2 keer een halve gepakt maar merk er niet veel van dus ze liggen nu maar in de kast, en een verwijzing naar de psycholoog.

Waarom neem je niet een hele, als je van een halve niets merkt? Maar goed, als ik je verhaal zo lees, dan begrijp ik ook niet precies waarom je oxazepam hebt meegekregen. Oxazepam is crisismedicatie, en wordt meestal gebruikt bij mensen die regelmatig in crises belanden. Het is een soort verdoving, waardoor de paniek wat zakt. Maar bij jou lees ik meer een depressie dan crisissituaties. Maar goed, je huisarts zal er wel een reden voor hebben.

Sjonno schreef:
Maar nu, wat kan ik eigenlijk van een psycholoog verwachten? Moet ik echt heel de tijd over mezelf praten? Hoe kan ze mij helpen? Iemand die me wat info kan geven?

Wat je van een psycholoog kunt verwachten: Dat diegene naar je luistert, met je meedenkt en je helpt erachter te komen waar je problemen vandaan komen. Pas als je weet waar je problemen vandaan komen, wordt er over een oplossing nagedacht. Het is geen wondermiddel, en oplossing moet je dan ook niet zien als een recept voor een happy-pil of een gebruiksaanwijzing voor een gelukkig leven. Oplossingen liggen bij psychologen meer in bewustwording van je problemen, het in kaart brengen van je valkuilen en bepaalde gedachtes en gevoelens al in een vroeg stadium signaleren, leren gedachtes uit te dagen en om te buigen, etc.
Concreet kun je dus verwachten dat je leert begrijpen waarom je je zo voelt, deze gevoelens al in een eerder stadium te herkennen en leert te relativeren of om te buigen naar iets minder zwaars.

Heel de tijd over jezelf praten, nou ja daar komt het wel op neer. Al praat je ook wel over de methodes die de psycholoog gebruikt, maar je zit daar wel om over jezelf te praten. En dat is niet alleen "en hoe voel je je daar dan bij?", maar ook gewoon over je gezinssituatie, over je werk, over je vrienden.

Hoe de psycholoog je kan helpen, dat ligt aan je probleem, aan de psycholoog en aan jezelf. Praten, praten en nog eens praten, dat is een methode. Een andere methode is het invullen van G-schema's (gebeurtenis, gedachte, gevoel, gedrag, gevolg) over bepaalde momenten waarop je je rot voelde. Ook kan gevoelens scoren erbij horen, dat je op vaste momenten van de dag moet invullen hoe je je voelt, om zo inzicht te krijgen in je gevoel/spanning/etc. Wat ook kan, is gedachtes uitdagen, om te kijken wat er eigenlijk ten grondslag ligt aan de gedachte. Bijvoorbeeld: Oh, help ik krijg die opdracht voor school niet op tijd af --> Wat zal de leraar wel niet van me denken? --> Ik kan deze opleiding helemaal niet --> Ik ben dom.

Bij trauma's wordt ook wel EMDR toegepast, dat is een heel specifieke vorm van therapie, met als doel de herinnering aan het trauma los te koppelen van je gevoel.

Er zijn echt ontelbare manieren waarop een psycholoog je kunt helpen, hij/zij zal je over jouw vorm ook goed informeren.

Wat zou je nog meer willen weten?

@ Supergroover...bedankt voor je uitleg, heb nu meer zicht wat ik kan verwachten. Ik ben geen prater, wil nooit laten merken hoe ik me voel maar daar zal nu toch verandering in moeten komen. Ik heb oxazepam voorgeschreven gekregen omdat ik soms paniekaanvallen krijg en me dan erg opgefokt voel. Ik mag van de ha maar een halve nemen.

Oké vandaar. Wat vreemd dat je maar een halve mag nemen, als je daar niets van merkt. Ik gebruik het zelf als slaappil, en dan neem ik er ook weleens 2 als ik écht wil slapen

Lijkt me wel lastig als je niet echt een prater bent. Maar bedenk je wel, het is zijn/haar vak om naar jou te luisteren, de psycholoog heeft een zwijgplicht en wat je daar verteld, zal dus nooit bij iemand anders zomaar terecht komen. Misschien voelt het dan wat veiliger.

Ik ben ook al meerdere keren bij (verschillende) psychologen geweest.
Wat wel heel belangrijk is dat er een 'klik' is met de psycholoog.

Heb een keer iemand gehad waar geen 'klik' mee was. Ik ging er wel elke keer heen, maar het werkte helemaal niet. Hij bleef veel te veel bij een klein deel van de problemen hangen, terwijl die naar mijn eigen idee dieper zaten. Ik durfde dat niet aan te geven en bleef daardoor aanmodderen.

Nu ga ik nog regelmatig naar een studentenpsycholoog (via mijn opleiding), maar die heeft het enorm druk en dus maar eens in de 4/5 weken tijd. Dat werkt dus ook niet echt super, maar het is in elk geval wat (en ook gratis).


Bij mijn eerste keer dat ik naar een psycholoog ging moest ik na de intake mijn levensverhaal opschrijven en daar hebben we later over gepraat en zo konden we erachter komen welke punten van verleden eventueel invloed hadden. Van die psycholoog heb ik toen veel hulp gehad.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Veel succes in elk geval!

Ik herken wel een beetje van jouw verhaal, behalve over de kinderen. Ik durf alleen de stap niet te zetten om de huisarts te bellen..

Carola589 schreef:Ik herken wel een beetje van jouw verhaal, behalve over de kinderen. Ik durf alleen de stap niet te zetten om de huisarts te bellen..

Bij mij ging dat heel makkelijk. 'Dokter, ik sluit me steeds meer in mezelf op en ik naar de psycholoog'. 'Oke, hier is een een verwijzing'. Ik zou er dus niet teveel tegen opzien, je hoeft je huisarts meestal niet te vertellen waarom je heen wil.

Carola589 schreef:Ik herken wel een beetje van jouw verhaal, behalve over de kinderen. Ik durf alleen de stap niet te zetten om de huisarts te bellen..

Ik heb eerst ook een aantal keer de telefoon in m'n handen gehad en uiteindelijk niet durven te bellen. Maar 3 weken geleden voelde ik me zo erg dat ik dacht dit kan zo niet langer. Assistente gebeld, kon 3 dagen later terecht ( ik zat met werk ), gezegd wat me dwarszat en hij verwees me meteen door. Heb niet eens m'n hele verhaal hoeven te doen.

Dat is wel goed om te horen!
Alleen ben ik er wel erg bang voor dat een psycholoog dan denkt 'het valt allemaal wel mee'. Ik moet niet teveel in mijn hoofd vooruit denken, maar dat is best weleens lastig...

Sjonno, als je wil mag je mij een PM sturen. Ik heb veel ervaring met psychologen en ook met psychiaters.

Sterkte meis, en als je meer wil weten hoor ik het wel.

Liefs Tea

ik loop ook bij een psycholoog en ondanks dat ik ook niet zo een prater ben over wat er echt aan de hand is ervaar ik het bij haar als prettig. Ze denkt mee stelt vragen en geeft nieuwe inzichten.Het duurde wel 2 of 3 keer voro ik het echt nuttig en prettig vond maar ben blij dat ik het heb doorgezet. Een groot voordeel vind ik dat ik vrijuti kan praten over wat ik voel en vind zonder dat ik er iemand mee kwets of mee ´lastig´val

Morgenochtend ook echt maar even bellen voor een afspraak. Jullie verhalen helpen mij om de hoge drempel over te gaan!

Ik vind het best vreemd dat je na 1 gesprek met de dokter oxazepam mee krijgt... Het is echt een zwaar verslavend middel... Je kan best een afspraak maken met de psycholoog. Niks mis mee. Al ga je maar voor een sessie of 6 en kijk je dan wat je ervan vindt.

Carola589 schreef:Morgenochtend ook echt maar even bellen voor een afspraak. Jullie verhalen helpen mij om de hoge drempel over te gaan!

Ik wil eigenlijk ook al een tijd naar een psycholoog.. zit met verschillende 'problemen' (wat betreft mijzelf, mijn persoonlijkheid en mijn studie) waar ik graag wat aan wil doen. Ik ga morgen ook de huisarts bellen!

Ik ben ook een paar keer naar een psycholoog geweest. Ik vond het heel verhelderend, omdat een psycholoog vaak met een andere kijk(zoals het bij mij dan was) kwam. Ik vond het verschrikkelijk om erheen te gaan, ik was ook nog jong en ik dacht dat het voor gekken was. Maar het leek wel een huiskamer

Noa schreef:Ik vind het best vreemd dat je na 1 gesprek met de dokter oxazepam mee krijgt... Het is echt een zwaar verslavend middel... Je kan best een afspraak maken met de psycholoog. Niks mis mee. Al ga je maar voor een sessie of 6 en kijk je dan wat je ervan vindt.

Ach joh van een halve merk je niks
De huisarts heeft haar dat alleen maar voorgeschreven zodat ze zich iets kan ontspannen. Voor sommige mensen kan dat werken.
Bij mij werkt dat ook niet... Ik kreeg gewoon een beta blokker mee, maar ook in zo'n lage dosering dat het alleen ter ontspanning is. En dat werkte wel iets, maar zit ook meer tussen je oren hoor.
Soms geven huisartsen iets mee zodat het in je hoofd lijkt alsof die pil alles moet ''oplossen''.
En ja voor mensen die daar dan echt in gaan geloven helpt dat

Noa schreef:Ik vind het best vreemd dat je na 1 gesprek met de dokter oxazepam mee krijgt... Het is echt een zwaar verslavend middel... Je kan best een afspraak maken met de psycholoog. Niks mis mee. Al ga je maar voor een sessie of 6 en kijk je dan wat je ervan vindt.

Naar mijn weten is oxazepam wel verslavend, maar niet zwaar verslavend. Er treedt wel erg snel gewenning op, waardoor je dus steeds meer nodig hebt om het gewenste effect te bereiken. Maar dat is iets héél anders dan zwaar verslavend, dat zou betekenen dat je na een paar van die pillen afkickverschijnselen krijgt en niet meer zonder kan. En dat lijkt me, gezien de aard van het middel, ook niet erg waarschijnlijk. 10 mg Oxazepam is in 6-8 uur volledig uit je bloed, het heeft een extreem korte halfwaardetijd. Daardoor werkt het ook erg kort, en kunnen mensen de neiging hebben om sneller weer te slikken. Ik neem aan dat dat is wat je bedoeld met verslavend? Want paniekaanvallen duren meestal vrij kort, dus als het wordt voorgeschreven voor paniekaanvallen, lijkt me dit niet erg waarschijnlijk. Bij Oxazepam als slaapmiddel of rustmiddel bij langdurige crises, dan treedt dit wel op, maar daar is het middel dan ook eigenlijk niet geschikt voor.

En mijn ervaring is dat je de dokter niet eens hoeft te spreken om Oxazepam mee te krijgen. Met uitleg van een crisissituatie/paniek/angst, krijg je het juist erg snel mee. Maar dan komt het eigenlijk ook alleen in een strip van 10 pillen, dus ja, ook daarmee is het niet erg waarschijnlijk dat er vreselijke dingen gebeuren. Oxazepam is volgens mij het meest voorgeschreven medicijn, dus zo vreemd vind ik dit niet.

SuperGrover schreef:

Noa schreef:Ik vind het best vreemd dat je na 1 gesprek met de dokter oxazepam mee krijgt... Het is echt een zwaar verslavend middel... Je kan best een afspraak maken met de psycholoog. Niks mis mee. Al ga je maar voor een sessie of 6 en kijk je dan wat je ervan vindt.

Naar mijn weten is oxazepam wel verslavend, maar niet zwaar verslavend. Er treedt wel erg snel gewenning op, waardoor je dus steeds meer nodig hebt om het gewenste effect te bereiken. Maar dat is iets héél anders dan zwaar verslavend, dat zou betekenen dat je na een paar van die pillen afkickverschijnselen krijgt en niet meer zonder kan. En dat lijkt me, gezien de aard van het middel, ook niet erg waarschijnlijk. 10 mg Oxazepam is in 6-8 uur volledig uit je bloed, het heeft een extreem korte halfwaardetijd. Daardoor werkt het ook erg kort, en kunnen mensen de neiging hebben om sneller weer te slikken. Ik neem aan dat dat is wat je bedoeld met verslavend? Want paniekaanvallen duren meestal vrij kort, dus als het wordt voorgeschreven voor paniekaanvallen, lijkt me dit niet erg waarschijnlijk. Bij Oxazepam als slaapmiddel of rustmiddel bij langdurige crises, dan treedt dit wel op, maar daar is het middel dan ook eigenlijk niet geschikt voor.

En mijn ervaring is dat je de dokter niet eens hoeft te spreken om Oxazepam mee te krijgen. Met uitleg van een crisissituatie/paniek/angst, krijg je het juist erg snel mee. Maar dan komt het eigenlijk ook alleen in een strip van 10 pillen, dus ja, ook daarmee is het niet erg waarschijnlijk dat er vreselijke dingen gebeuren. Oxazepam is volgens mij het meest voorgeschreven medicijn, dus zo vreemd vind ik dit niet.

Het is verslavend in de zin dat het zo'n fijn ontspannend middel is, dat je het steeds vaker zal gebruiken in situaties die spannend zijn. Veel mensen krijgen namelijk gewoon steeds een herhaalrecept. Op een bepaald moment verlaag je de grens van wanneer je een pil inneemt steeds meer. Eerst doe je het alleen wanneer je moet vliegen, dan krijg je een keer een paniekaanval in een restaurant, dus de volgende keer neem je het ook wanneer je uit eten gaat. Etc. etc. Ik zie dit veel voorkomen in mijn omgeving. Veel mensen zijn na een paar weken al verslaafd en kunnen niet zomaar meer stoppen. Ik weet dat het suuuperveel wordt voorgeschreven, maar dat betekent natuurlijk niet dat het onschadelijk is.

Dat je er niks van zou merken en dat de werking alleen tussen je oren zit is echt dikke bullshit.

Maar ik heb ook nergens gezegd dat het een placebo is. 10 pillen mogen maximaal 1 keer per maand voorgeschreven worden, de meeste huisartsen doen dit zelfs nog minder vaak. Dus 'zo maar' een herhalingsrecept is er ook niet bij. Maar verslaafd, als in afkickverschijnselen als je het niet slikt zul je echt niet zomaar krijgen. Verdere verslaving is vrijwel alleen psychisch, maar daarvoor is dus een max. aan herhalingsrecepten en een extra controle bij de apotheek (en het feit dat je er zelf voor moet betalen) ingesteld.

Met andere woorden, ik krijg het gevoel alsof je Sjonno bang probeert te praten voor dit middel, met termen als zeer zwaar verslavend, dat veel mensen in jouw omgeving verslaafd zijn hieraan. En ik denk dat dat onnodig is.

SuperGrover schreef:Maar ik heb ook nergens gezegd dat het een placebo is. 10 pillen mogen maximaal 1 keer per maand voorgeschreven worden, de meeste huisartsen doen dit zelfs nog minder vaak. Dus 'zo maar' een herhalingsrecept is er ook niet bij. Maar verslaafd, als in afkickverschijnselen als je het niet slikt zul je echt niet zomaar krijgen. Verdere verslaving is vrijwel alleen psychisch, maar daarvoor is dus een max. aan herhalingsrecepten en een extra controle bij de apotheek (en het feit dat je er zelf voor moet betalen) ingesteld.

Met andere woorden, ik krijg het gevoel alsof je Sjonno bang probeert te praten voor dit middel, met termen als zeer zwaar verslavend, dat veel mensen in jouw omgeving verslaafd zijn hieraan. En ik denk dat dat onnodig is.

Nee, hoor, ik probeer niemand bang te maken. Het verbaasd me alleen hoe snel huisartsen die pillen meegeven. En die max aan herhalingsrecepten stelt in de praktijk niks voor. Ik ken tenminste een paar mensen die gewoon al jaren een herhalingsrecept aanvragen en ze altijd meekrijgen. Na een aantal maanden kun je de dosis zelfs verhogen in plaats van verlagen. Mijn schoonmoeder krijgt bijvoorbeeld 120 pillen per 3 maanden mee.

Psychische verslaving is minstens zo erg als lichamelijke trouwens. Het gaat er juist om dat het echt heeel moeilijk kan zijn er mee te stoppen wanneer je er eenmaal gewend aan ben geraakt. Dan heb je ook steeds een hogere dosis nodig.

Over dat het een placebo middel is, dat zei iemand anders heel stellig en ik reageerde op haar.

Maargoed, dit is even een zijdelingse discussie en nogal offtopic. Het valt me gewoon op hoeveel mensen die pillen wel niet gebruiken... dat lijkt me niet helemaal gezond...