Psycholoog

Hee!

Al een tijd gaat het niet zo lekker met me, en slik nu sinds 8 maanden AD hiervoor. Ik heb altijd geroepen dat ik nooit met iemand over mijn problemen wil praten en het zelf wel af kon. Het gaat op sommige punten ook een stuk beter met me, maar toch merk ik dat ik sommige dingen niet alleen kan.

De AD doet zijn werk, maar mijn problemen lost het natuurlijk niet op. Ik merk dat ik er last van heb in relatie en vriendschappen. Ik ben erg onzeker en zoek (onbewust) bevestiging dat ik er mag zijn. Graag wil ik wat zekerder in mijn schoenen staan en van mezelf houden.

Vanmiddag bij de huisarts geweest en die verwijst me door. Hopelijk moet ik niet al te lang wachten en helpt het.
Iemand ervaringen hiermee?

Ik heb er wel ervaring mee en wil je even veel sterkte wensen! Als je specifieke vragen hebt dan kan ik je misschien helpen. Ik vind het trouwens wel erg vreemd dat je ad hebt gekregen zonder doorverwijzing voor psychische hulp, normaal gaat dat samen. Gelukkig merk je wel verschil!

Geen ervaring met AD, maar wel met een psycholoog. (een jaar bij gelopen ongeveer vanwege depressie)

Sterkte!

Merai schreef:Ik heb er wel ervaring mee en wil je even veel sterkte wensen! Als je specifieke vragen hebt dan kan ik je misschien helpen. Ik vind het trouwens wel erg vreemd dat je ad hebt gekregen zonder doorverwijzing voor psychische hulp, normaal gaat dat samen. Gelukkig merk je wel verschil!

Ik heb ook niet meteen AD gekregen, dat kreeg ik pas na een aantal gesprekken. Heb destijd ook aangegeven liever niet met een psycholoog te willen praten. Mijn mening is daarover inmiddels veranderd.

Hoelang heb je bij de psycholoog gelopen? En wat merk je precies voor verschil?

Ik heb veel ervaring binnen de hulpverlening. Mijn ervaring is dat het vooral erg belangrijk is dat je je prettig voelt bij je psycholoog. Ik heb al bijna 8 jaar hulp, maar dat is over het algemeen niet nodig. Het verschil voor mij is dat ik meer inzicht heb in hoe dingen bij mij werken en dat ik makkelijker kan uiten wat me bezighoudt. Maar ik heb nog een lange weg te gaan.

Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop voor je dat je niet lang hoeft te wachten. Ga je eigenlijk naar een GGZ-instelling of naar een particulier? Bij GGZ-instellingen moet je namelijk meestal vrij lang wachten...

ik ga 26 januari voor het eerst. Heb half december mn verwijzing en intake gehad dus duurt ongeveer 6 weken.
Knap dat je nu toch met iemand gaat praten. Ik was er eerst ook niet zo voor maar voel me nu wel opgelucht dat ik de stap genomen heb.

Ja ik heb ook ervaring. Wat Lotus al zegt, het is heel belangrijk dat je een klik hebt met je psycholoog. Als je bij de intake al zoiets hebt van "dit werkt niet", meld het dan echt daarna (desnoods telefonisch, dat kan ook vaak). Want het heeft echt geen zin als je dan denkt ach ik probeer het gewoon. Dat heb ik gedaan, werkte echt niet, ik vond mijn eerste psycholoog zo stom. Nu heb ik een andere en dat klikte meteen heel goed. Ik vind het erg prettig om met haar te praten, ze zet me vaak weer terug op mijn plaats en ik heb al verschillende inzichten gehad die ik zonder haar niet had gemaakt (of iig niet zo snel). Je (ik) valt toch vaak weer terug in een bepaald patroon. Ik heb trouwens momenteel maar weinig sessies, 1 per anderhalve maand, maar dat werkt voor mij heel fijn (het is eerstelijns psychologie, dan gaan ze ervan uit dat je ongeveer 5-10 sessies nodig hebt). Daarna kan je dan eventeel nog doorgestuurd worden naar een tweedelijns. Ik dacht tenminste dat het zo werkte. Ik kon het ook meteen aangeven als ik dacht dat het langer zo duren en dan werd ik doorgestuurd.

Maar ik vind het wel heel knap dat je voor jezelf hebt toe kunnen geven dat je hulp nodig hebt. Ik weet nog hoe moeilijk ik het had met die keuze, maar nu is het echt een opluchting. Het is niet mis wat je allemaal hebt meegemaakt en nog meemaakt meis.

Edit: graag niet quoten

Goeie stap Kabouter, ik hoop dat het je helpt.

Ik wil je niet ontmoedigen, maar ik heb een hele slechte ervaring gehad met een psych. Ik had dus niet die klik die je wel moet hebben. Ik wil liever niet vertellen waarom ik bij de psych liep, maar het kwam erop neer dat door die gesprekken ik het gevoel kreeg dat het wel allemaal aan mij lag (terwijl dat in zo'n situatie niet zo is, daar vraag je niet om) en waardoor het trauma toen alleen maar erger is geworden.
Gelukkig heb ik toen heel veel steun van vrienden en een lerares op school gehad, waardoor ik er zelf uit heb kunnen komen.

Maar mocht je dus een psych treffen waarmee je die klik niet hebt, zoek dan vooral eerst verder, want als die klik er niet is, is de kans groot dat hij/zij je niet goed kan helpen.

Succes ermee!