Re: Als je gaat trouwen..

Lady4 ma 6 jun 2011 - 4:38

Zit ik me ineens af te vragen Marin, heb jij een familie die als arts bij mij in het ziekenhuis werkt?

Gast ma 6 jun 2011 - 4:41

Nee, m'n vader werkt totaal aan de andere kant van 't land. Maar doet wel eens trainingen daar! En m'n stiefvader werkt in 't UMCG, maar heeft een andere achternaam.

Lady4 ma 6 jun 2011 - 4:44

Dan is het toevallig dezelfde achternaam!

Gast ma 6 jun 2011 - 4:45

Grappig want die zie je niet veel in 't Hoge Noorden. Wij waren altijd de enige hier in de provincie (en nu is m'n vader naar 't zuiden verhuisd en heeft m'n moeder een andere achternaam dus).

Gast ma 6 jun 2011 - 4:53

Ik kreeg altijd de vraag of ik familie was van ene meneer .... die jeugdliteratuur doceert aan de universiteit van Nijmegen Very Happy

Maar nee, geen familie haha. Had wel les van hem willen hebben, though!

Gast ma 6 jun 2011 - 4:54

Oei ja, it's in name

Gast ma 6 jun 2011 - 4:55

Marin schreef:Oei ja, it's in name

Apparently it is Very Happy

Gast ma 6 jun 2011 - 5:00

Tea-Leaf schreef:Ik snap eigenlijk niet waarom sommige dames hier het idee hebben om hun identiteit, of een deel daarvan, in te leveren? Je bent en blijft toch wie je bent? Daar is je (achter)naam toch niet van afhankelijk?

Is dat onzekerheid dan, heb je dan echt het gevoel dat je een deel van jezelf verliest? Ik zie het alleen maar als toevoeging eigenlijk.
Als ik de achternaam van mijn vriend aanneem wanneer we trouwen, ben ik nog steeds wie ik daarvoor was, maar draag ik er nog een naam bij omdat mijn, dan inmiddels man, gewoon bij me hoort. Daar doe je jezelf toch niet tekort mee?

Bij mij is dat juist geen onzekerheid. Ik vind het gewoon een rare gewoonte dat de vrouw de naam van de man aanneemt en niet andersom. Ik heb dan ook besloten om
gewoon alleen mijn eigen naam te houden. Vroeg mijn vriend wat hij ervan vond en hij was het er eigenlijk helemaal mee eens. Had t niet verwacht, maar hij snapte mijn beredenering helemaal.

Ik vind de manier van Dromertje trouwens wel heel mooi!

Lady4 ma 6 jun 2011 - 5:12

Marin schreef:Grappig want die zie je niet veel in 't Hoge Noorden. Wij waren altijd de enige hier in de provincie (en nu is m'n vader naar 't zuiden verhuisd en heeft m'n moeder een andere achternaam dus).

't Kan ook een oom of ander (ver) familielid zijn natuurlijk!

Gast ma 6 jun 2011 - 5:18

Oom niet, maar verre familie zou uiteraard kunnen. Grappig!

Gast ma 6 jun 2011 - 5:38

James schreef:
Tea-Leaf schreef:Ik snap eigenlijk niet waarom sommige dames hier het idee hebben om hun identiteit, of een deel daarvan, in te leveren? Je bent en blijft toch wie je bent? Daar is je (achter)naam toch niet van afhankelijk?

Is dat onzekerheid dan, heb je dan echt het gevoel dat je een deel van jezelf verliest? Ik zie het alleen maar als toevoeging eigenlijk.
Als ik de achternaam van mijn vriend aanneem wanneer we trouwen, ben ik nog steeds wie ik daarvoor was, maar draag ik er nog een naam bij omdat mijn, dan inmiddels man, gewoon bij me hoort. Daar doe je jezelf toch niet tekort mee?

Bij mij is dat juist geen onzekerheid. Ik vind het gewoon een rare gewoonte dat de vrouw de naam van de man aanneemt en niet andersom. Ik heb dan ook besloten om
gewoon alleen mijn eigen naam te houden. Vroeg mijn vriend wat hij ervan vond en hij was het er eigenlijk helemaal mee eens. Had t niet verwacht, maar hij snapte mijn beredenering helemaal.

Ik vind de manier van Dromertje trouwens wel heel mooi!

Ja inderdaad, het is een ouderwetse manier van doen vind ik. Zelf weet ik het nog niet zo goed... Mijn vriend vindt het een beetje ''stug'' van mij als ik er zo over praat van: ik wil mijn eigen naam houden, of: dan neem jij mijn naam toch aan?

Gast ma 6 jun 2011 - 6:31

Maar je houdt toch sowieso officieël je eigen naam tegenwoordig? En al was dat niet zo, dan verlies je je eigen indentiteit toch niet? Ik vind dat wel een beetje gek dat mensen dat denken.

Ik zie ook niet in wat er ouderwets aan is om de naam van je man te gebruiken. Ik wil dus wel zijn naam gebruiken als we trouwen, maar ik ben alles behalve ouderwets en ik word er ook geen ander mens van. Ieder zijn ding toch? smile

Gast ma 6 jun 2011 - 6:49

Tea-Leaf schreef:Maar je houdt toch sowieso officieël je eigen naam tegenwoordig? En al was dat niet zo, dan verlies je je eigen indentiteit toch niet? Ik vind dat wel een beetje gek dat mensen dat denken.

Ik zie ook niet in wat er ouderwets aan is om de naam van je man te gebruiken. Ik wil dus wel zijn naam gebruiken als we trouwen, maar ik ben alles behalve ouderwets en ik word er ook geen ander mens van. Ieder zijn ding toch?

Omdat man en vrouw tegenwoordig gelijk zijn. Waarom zou het dan logisch zijn dat jij zijn naam gaat gebruiken? Waarom gaat hij niet jouw naam gebruiken?

Gast ma 6 jun 2011 - 6:51

Ik vind het gevoelsmatig heel raar wanneer een man de naam van z'n vrouw zou gaan dragen.

En ik kan me voorstellen dat het handig is om dezelfde naam te dragen zodat het hele gezin dezelfde achternaam heeft. Ik vind het niet ouderwets, ik vind het gewoon 'normaal'.

mzcharlotte ma 6 jun 2011 - 6:56

Ik vind niet alle tradities slecht. Ik vind het mooi dat de optie er is voor de man op z'n vrouw haar naam te kunnen dragen, maar persoonlijk vind ik het aannemen van de man zijn naam best een mooie traditie.

Arwyn ma 6 jun 2011 - 7:47

Odilia schreef:
Tea-Leaf schreef:Maar je houdt toch sowieso officieël je eigen naam tegenwoordig? En al was dat niet zo, dan verlies je je eigen indentiteit toch niet? Ik vind dat wel een beetje gek dat mensen dat denken.

Ik zie ook niet in wat er ouderwets aan is om de naam van je man te gebruiken. Ik wil dus wel zijn naam gebruiken als we trouwen, maar ik ben alles behalve ouderwets en ik word er ook geen ander mens van. Ieder zijn ding toch?
Omdat man en vrouw tegenwoordig gelijk zijn. Waarom zou het dan logisch zijn dat jij zijn naam gaat gebruiken? Waarom gaat hij niet jouw naam gebruiken?

Waarom zou je niet meer gelijk aan elkaar zijn als je zijn naam aan neemt?
Als ik dat later zou doen, is dat mijn eigen keuze en dat veranderd voor mij helemaal niks aan mijn identiteit of mijn 'status'. Ik geef niet toe aan iets dat ik eigenlijk niet wil, maar kies er dan zelf voor om zijn naam aan te nemen en ben daardoor echt niet minder gelijk aan hem oid.

Gast ma 6 jun 2011 - 7:50

Tea-Leaf schreef:Maar je houdt toch sowieso officieël je eigen naam tegenwoordig? En al was dat niet zo, dan verlies je je eigen indentiteit toch niet? Ik vind dat wel een beetje gek dat mensen dat denken.

Ik zie ook niet in wat er ouderwets aan is om de naam van je man te gebruiken. Ik wil dus wel zijn naam gebruiken als we trouwen, maar ik ben alles behalve ouderwets en ik word er ook geen ander mens van. Ieder zijn ding toch?

Ik vind het wel een ouderwets iets. Net als dat er meteen aangenomen wordt dat het kind de naam van de man krijgt. Je kunt aangeven dat je het anders wilt, maar in eerste instantie wordt het nog steeds als standaard genomen dat je kind de naam van je man krijgt. Ik vind dat raar. We leven in 2011. We zijn allemaal gelijk, laten we dan ook gelijke tradities aanhouden.

Gast ma 6 jun 2011 - 11:02

Als wij gaan trouwen hou ik mijn eigen achternaam. Ik ben sinds 6 jaar mijn moeders achternaam en op die kant van de familie ben ik ook trots. De kinderen hebben overigens ook mijn achternaam. En misschien dat mijn vriend later ook wel mijn achternaam aanneemt als we ooit gaan trouwen.

Gast ma 6 jun 2011 - 12:28

Als wij zouden gaan trouwen zou ik wel zijn naam aannemen. Maar dit komt ook doordat ik niets met mijn eigen achternaam heb, niets speciaals.

minoessepoes ma 6 jun 2011 - 18:57

luisa schreef:Nee, ik heb gewoon mijn eigen naam gehouden. Gebruik die van mijn man echt nooit.
Ik wil niet mijn eigen naam opgeven, dat vind ik raar net alsof ik een stukje identiteit opgeef. 2 achternamen vind ik niet mooi.
Mochten wij kinderen krijgen wil ik dat die de achternaam van man hebben. Zal me ook echt niks uitmaken dat ik dan de enige ben die anders heet, al zal het wel een voor verwarring zorgen. Mijn moeder heeft ook altijd haar eigen naam gehouden.

+1 in alles inclusief het stuk over de moeder.

Gast di 7 jun 2011 - 7:34

Mijn vriend is de enige man van zijn generatie in de familie, dus mijn schoonmoeder heeft alle hoop op ons gevestigd en wil nu al 'enorm graag een kleinkind, het liefst een jongen, omdat die dan de familienaam kan voortzetten.... Nouja, daar ga ik dan niet moeilijk over doen hoor, ik vind het prima als mijn kind die achternaam krijgt, en ik denk dat ik mijn vriend zijn naam dan maar achter mijn naam plak. Ik vind het ook wel weer schattig ofzo, dat je dan 1 gezinnetje bent met dezelfde naam.

Gast di 7 jun 2011 - 9:10

Odilia schreef:
Tea-Leaf schreef:Maar je houdt toch sowieso officieël je eigen naam tegenwoordig? En al was dat niet zo, dan verlies je je eigen indentiteit toch niet? Ik vind dat wel een beetje gek dat mensen dat denken.

Ik zie ook niet in wat er ouderwets aan is om de naam van je man te gebruiken. Ik wil dus wel zijn naam gebruiken als we trouwen, maar ik ben alles behalve ouderwets en ik word er ook geen ander mens van. Ieder zijn ding toch?
Omdat man en vrouw tegenwoordig gelijk zijn. Waarom zou het dan logisch zijn dat jij zijn naam gaat gebruiken? Waarom gaat hij niet jouw naam gebruiken?

Ja, natuurlijk zijn we gelijk wat mij betreft, altijd al geweest. Maar dat ik zijn naam wil dragen doet daar voor mij niks aan af. Ik snap echt niet waarom dat ouderwets is, echt niet. Het is toch niet zo dat ik minderwaardig ben omdat ik graag de achternaam van mijn vriend draag? Ik hou mijn eigen naam ook gewoon.

Logisch? Nee. Andersom zou ook prima zijn toch, dat je man jouw achternaam aanneemt? Maar dat is ook niet per definitie logisch. Ieder zijn keuze.

Tja sorry, ik vind het een beetje gemiep om het ouderwets te noemen Embarassed

Gast di 7 jun 2011 - 9:34

Tea, het IS ouderwets, want het is een traditie van vroeger uit smile

. Toen de verdelingen nog heel anders waren.

Gast di 7 jun 2011 - 11:09

Ik gebruik mijn man zijn naam wel. Maar noem mezelf altijd nog met mijn eigen naam. Ik ben ook gewoon 'Dolcis_ eigenachternaam'.
Vind de achternaam van mijn vriend wel handig zodat ik wel dezelfde achternaam heb als mijn zoontje. Voelt wat vreemd om een andere achternaam te gebruiken dan.

Gast di 7 jun 2011 - 11:22

Als ik ga trouwen ga ik voor de dubbele achternaam. Alina achternaam man-eigen achternaam
Maar in de praktijk zou ik mijn eigen achternaam niet meer gebruiken denk ik.
Ik zou namelijk heel trots zijn om zijn achternaam te dragen, waarom weet ik niet precies.
Terwijl mijn achternaam leuker is dan die van hem

Noem het maar ouderwets, ik vind dat niet erg.

Gesponsorde inhoud