Weer gaan werken

Maandag is het zo ver.... dan moet ik weer gaan werken. En ik zie er zo ontzettend tegenop!
Ik zou het werken weer rustig op gaan bouwen, maar omdat er 2 collega's langdurig ziek zijn geworden kan dat niet. Ik heb een contract van 20 uur, maar de eerste 3 weken sta ik al met minstens 4 uur per week meer ingeroosterd. Ik begrijp dat dit nu even niet anders kan, maar het voelt niet fijn voor mij. Als ik in februari contractverlenging krijg, wordt het een contract voor 24 uur, dus die uren zou ik sowieso gaan werken, maar omdat ik me er op ingesteld had dat dat de eerste 8 weken nog niet hoefde, valt dit me vies tegen. Bovendien moet ik maandag naar een andere locatie dan waar ik normaal gesproken werk (ik werk op een kinderdagverblijf) en dat vind ik ook vervelend, meteen op m'n eerste werkdag.

Ik heb er best moeite mee dat ik I.sabelle naar de gastouder moet brengen. Het is een geweldig mens en supergoed met kinderen en baby's, maar omdat we zo'n lastige start met I.sabelle hebben gehad, vind ik het nog steeds lastig om haar aan een ander over te laten (niemand kan het tenslotte zo goed als ik )

Ik baal er ook gewoon van dat ik mijn kinderen de komende tijd ineens weer een stuk minder zie...

Kortom, ik zie gewoon ontzettend tegen komende week op. Ik lig er echt wakker van en dat had ik destijds bij R.ick helemaal niet.

Hoe vonden jullie het om weer aan het werk te gaan? Hadden jullie er ook zo'n moeite mee en duurde dat lang?

Ik had er net zo'n moeite mee als jij. Dat werd heel langzaam minder, ik denk dat ik na een paar maanden gewend was. Ik kwam ook niet zo fijn terug op mijn werk. Er was heel veel veranderd tijdens mijn verlof en ik werd bijna niet bijgepraat en weer 'ingewerkt', het kostte me daardoor veel meer moeite om mijn werk weer lekker te kunnen doen want ik moest alles zelf uitzoeken. Ik vond het het allermoeilijkst om mijn dochter naar het kdv te moeten brengen, ik vond haar nog zo klein en daarvoor was ze de hele dag bij mij.

Pritt schreef:Maandag is het zo ver.... dan moet ik weer gaan werken. En ik zie er zo ontzettend tegenop!
Ik zou het werken weer rustig op gaan bouwen, maar omdat er 2 collega's langdurig ziek zijn geworden kan dat niet. Ik heb een contract van 20 uur, maar de eerste 3 weken sta ik al met minstens 4 uur per week meer ingeroosterd. Ik begrijp dat dit nu even niet anders kan, maar het voelt niet fijn voor mij. Als ik in februari contractverlenging krijg, wordt het een contract voor 24 uur, dus die uren zou ik sowieso gaan werken, maar omdat ik me er op ingesteld had dat dat de eerste 8 weken nog niet hoefde, valt dit me vies tegen. Bovendien moet ik maandag naar een andere locatie dan waar ik normaal gesproken werk (ik werk op een kinderdagverblijf) en dat vind ik ook vervelend, meteen op m'n eerste werkdag.

Ik heb er best moeite mee dat ik I.sabelle naar de gastouder moet brengen. Het is een geweldig mens en supergoed met kinderen en baby's, maar omdat we zo'n lastige start met I.sabelle hebben gehad, vind ik het nog steeds lastig om haar aan een ander over te laten (niemand kan het tenslotte zo goed als ik )

Ik baal er ook gewoon van dat ik mijn kinderen de komende tijd ineens weer een stuk minder zie...

Kortom, ik zie gewoon ontzettend tegen komende week op. Ik lig er echt wakker van en dat had ik destijds bij R.ick helemaal niet.

Hoe vonden jullie het om weer aan het werk te gaan? Hadden jullie er ook zo'n moeite mee en duurde dat lang?

Wat vervelend dat je meteen meer uren dan gedacht moet werken. Wel even een domper.
Ik vond het ook moeilijk weer te beginnen met werken. Ik zat in een ontslagprocedure en zat dus de gehele zwangerschap thuis. Dit had ik aangevochten, ik mocht niuet ontslagen worden. Ik kreeg ineens een telefoontje dat ik een week later moest beginnen met werken. Dus ik moest opvang regelen, knop om zetten, en ik begon ergens helemaal opnieuw.
Niemand die wist dat ik verlof had gehad, laatstaan een baby gekregen, dus ik voelde me daar wel eenzaam in.
Maar na een week of twee, drie begon ik het wel lekker te vinden het weer aan het werk zijn.
Het was gewoon even wennen weer. Ik vind een baby van 10 weken nog zo klein om al dagen van weg te zijn, maarja zo is het nou eenmaal.

Ik hoop dat je snel went aan het werken en je draai weer gaat vinden!

Ik zag er vreselijk tegen op maar uiteindelijk viel het me heel erg mee. Ik moest heel veel werken de eerste twee weken (ik werk onregelmatig) en ik dacht echt dat ik het verschrikkelijk zou gaan vinden zo veel bij m'n zoontje weg. Maar ik vond het heerlijk om weer even met iets anders bezig te zijn.
Ik moet er wel bij zeggen dat J. al 4 maanden was, ik denk dat ik het met 2,5 maand ook veel moeilijker had gevonden.

Gelukkig ben ik niet de enige!

@Theeleut: jeetje, dat lijkt me helemaal vervelend zeg!!

Ik heb deze week weer voor het eerst gewerkt. Aan de ene kant keek ik er naar uit om mijn collega's weer te zien en aan de andere kant zag ik er tegenop om mijn meisje weg te brengen. Ik heb nu een paar dagen gewerkt en iedere avond voordat ik moest gaan werken liepen er wel wat tranen over mijn wangen, maar als ik dan de volgende dag op mijn werk was was het ook wel weer lekker om daar te zijn, heel dubbel. Achja, het zal wel wennen zijn en ik ga er maar van uit dat dat over een paar weken over is .

Ik vond het ook helemaal niet leuk om weer aan de slag te gaan. Zeker niet omdat onze zoon de fles weigerde. Maar na twee weken dronk hij perfect op het KDV en kreeg ik steeds te horen dat hij zo tevreden en vrolijk is. Dat zorgt ervoor dat ik nu met een goed gevoel aan het 'werk' ben (ik loop stage).

Vanaf februari gaan ze naar een nieuw KDV waar ik een veel beter gevoel bij heb, dus ik denk dat het dan helemaal geen probleem meer is.

ik ga woensdag ook weer voor het eerste werken..best spannend.
Deze week mijn zoontje al een aantal wendagen gehad op het kinderdagverblijf maar het is toch een vreemd gevoel om hem daar aftegeven en zelf weg te gaan. Ben erg benieuwd hoe ik het ga vinden.

ik had best zin om weer te gaan werken, ik was er tenslotte dik 10 maanden uit geweest (ivm de ziekte van mijn man en toen mijn verlof). Maar wat viel dat ontzettend tegen!! Ik ging helemaal niet met plezier! Ik werk trouwens ook op een kdv. Ik wou gewoon zelf bij mijn kleine meisje zijn, en wat had ze eraan nu ze nog zo klein was? Helemaal niks! Ook was zij een slechte drinker al vanaf het begin, ik had de juiste maniertjes uitgevonden, bij mij dronk ze dus het beste. Ze gaat mee naar mijn werk dus tussen door vroeg ik vaak even hoe ze het had gedaan, niet slim dus... want 9 van de 10 keer had ze niet goed gedronken of niet goed geslapen of iets dergelijks. Daar zat ik dus met een rot gevoel. Ik heb er denk ik 2x op het werk flink om gejankt, vond het zo pittig! En had ik totaal niet verwacht. Dat dit minder werd was denk ik na zo'n 3 a 4 maandjes (best lang dus) nu gaat het helemaal goed hoor. Ze is nu ook groter, dus ze heeft er zelf heel veel aan dat vind ik super om te zien.

Valt er niet over te praten op je werk dat je het niet zitten om gelijk die 4 uren extra te gaan werken. Dat je al met een rot gevoel aan je werk begint lijkt mij niet goed. Misschien als je dat uitlegt? Vervelend ook dat je gelijk je eerste dag op een andere locatie staat ingepland. daar zou ik ook van balen. jammer dat ze daar geen rekening mee hebben gehouden.

Ik denk dat als je straks aan het werk bent, je het vast een beetje van je af kan zetten. Dat merkte ik wel aan mezelf, als ik maar lekker bezig was. op een gegeven moment ben ik dus ook niet meer tussendoor gaan vragen hoe het ging maar wachtte ik met vragen totdat ik haar ging ophalen, dat zorgde ook voor rust.
Heeft Isabelle ook gewend bij de gastouder?

Ik wil je in elk geval veel suc6 wensen maandag, hopelijk valt het allemaal mee en heb je het gauw (weer) naar je zin.

Ik vond het weer aan het werk gaan helemaal niet erg.. Maar dat komt mede doordat mijn moeder op past..
Tristan zou vanaf 1 november naar het kdv gaan, maar dit vond ik veel te vroeg. Niet gedaan dus.. Gelukkig heb ik die vrijheid enigszins.. Nu gaat hij vanaf 1 januari op woensdag en vrijdag, maar volgende week wennen.. Daar zie ik wel tegenop! Maja het moet toch.. gelukkig gaat Kirsten nu al ruim een half jaar naar dit kdv en kan ik het goed vinden met de leidsters, dus het zal vast goed gaan.. Maar dat iemand anders oppast op mijn kleine mannetje die nog eigenlijk niks kan vind ik wel lastig.. Zullen ze zijn signalen wel goed oppikken? Gaat hij het wel leuk hebben met de andere kindjes...?? Lastig..! Maar we zien wel!

Ik vond het echt niet leuk om aan het werk te gaan. (en N.ali was al bijna een jaar) Nog steeds vind ik het niet leuk om hem zolang te missen maar het is niet anders.

Wat vervelend dat je jezelf zo voelt maar ook wel begrijpelijk, het gaat allemaal zo snel voor je het weet is je verlof weer voorbij en moet je weer aan de slag. Spannend ook wel, nieuwe collega's etc. Nu 2 dagen geleden ben ik ook weer voor het eerst gaan werken na ruim 10 maanden vrij te zijn geweest, ook op een nieuwe afdeling met allemaal nieuwe collega's etc. was erg zenuwachtig en voelde me net weer een leerling maar op zich was het ook wel even lekker om thuis weg te zijn al was het maar voor 2 uurtjes (ik werk van 8.00 tot 10.00) 2 keer in de week. Ook ik vond het best moeilijk om van M.ara weg te zijn gezien haar omstandigheden en om eerlijk te zijn zijn die 4 uurtjes in de week nu genoeg.

Ik wil je veel succes wensen voor aankomende maandag, ik zal aan je denken en ik hoop dat je werk snel zal wennen en dat je het ook wel weer 'fijn' vind om even te werken.

Ik vond het vreselijk om onze zoon weg te moeten brengen (naar de groep naast mij, waar ik werkte) ik heb de hele avond gehuild dat ik niet wilde werken. En dan die ochtend dat ik weg moest en hem achter moest laten, vreselijk gewoon.
Nu gaat het wel beter, maar ik merk wel dat ik 3 dagen achter elkaar best pittig vind om te werken en heb het daar nog moeilijk mee. Ik zie mijn zoontje dan voor mijn gevoel te weinig. Ik hoop hier in de toekomst nog iets aan te doen bv dagen wisselen.

Ik moet 3 januari weer. Met nadruk op MOET... Ik zie er nu ook al enorm tegenop Aankomende woensdag gaat ze voor het eerst een middagje wennen, maar waarschijnlijk moet vooral mama wennen
Ook hier een flesweigeraar, dus dat helpt ook niet mee...

Veel succes morgen. Het komt wel goed, wie weet vind je het ook wel weer erg lekker.