Hoe begon bij jou de bevalling?

Ik was die ochtend nog voor controle geweest bij de vk en toen we vlak bij de auto waren verloor ik heel veel slijm. Wij gauw naar huis want het voelde niet prettig. Mijn man is aan het werk gegaan want toen we thuis waren had ik nergens meer last van en ook geen krampen. Toen ben ik nog een paar boodschapjes gaan doen ( ja het is echt waar ) Toen kreeg ik in de middag erg last van mijn buik en ben ik op bed gaan liggen en had krampen om de 5 minuten. Nog een paar keer onder de douche gegaan om het te verlichten en ik was blij dat mijn man op tijd thuis was Toen begon alles en na 22 uur en een hele zware bevalling ben ik de volgende ochtend bevallen om 10.29 uur.

PM, wat een spannende tijd voor jou zeg. Je hebt gelukkig al wel weer een weekje te pakken, hadden jullie vast niet kunnen denken! Hopelijk blijft je duo nog een paar weekjes zitten, iedere dag die je er nog achteraan kunt plakken is al geweldig natuurlijk!

Toen mijn bevalling begon leken het op voorweëen, maar ik werd 's avonds laat weer wakker doordat ze pijn begonnen te doen en er regelmaat in kwam. Toen ik niet meer rustig kon liggen wist ik dat het begonnen was. Een paar minuten later zijn mijn vliezen ook spontaan gebroken. Het twijfelmoment of het nu wel of niet was begonnen heeft maar kort geduurd bij ons, het was al vrij snel duidelijk dat de bevalling toch echt was begonnen.

Eerste keer met gebroken vliezen en gelijk daarna weeen en de 2e keer begon het met weeen en beetje slijm en bloedverlies.

Ik moest rond 5 uur in de ochtend naar de wc en ik dacht wat moet ik toch veel plassen !? Maar m'n vliezen waren gebroken wat ik dus toen echt niet door had. Maar dat werd nog eens goed duidelijk toen ik in bed wilde stappen. 3,5 uur later had regelmatige weeën. En 21 uur later werd S. geboren

.

Ik had s'ochtends tijdens de was in de droger doen dat ik iets voelde lopen dit bleek mn slijmprop te zijn.
eigenlijk verder de dag wat last van lichte krampjes net of je ongesteld ben. tegen etenstijd s'avonds in bad gegaan om te kijken of het erger werd of niet. toen zakten dekrampen weg dus gewoon nog gegeten een broodje kroket haha en een kwartier later kreeg ik met regelmaat krampen die ik moest wegzuchten. toen was het begonnen om 20 uur werden de weeen steeds heftiger en de verloskundige zei dat dit erbij hoorde maar ze kwam gelukkig wel na aandringen van mij. toen bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben en om 23.25 was mw er al

hopelijk blijven je kindjes nog lekker een poosje zitten om te groeienen haal je de 37 weken

liefs liesje

maiadebij schreef:2 x met gebroken vliezen :-)

+1

Heb gelukkig een goede nacht gehad, over 3,5 uur op controle, ben benieuwd

@Coco:Ja, die van mij zijn echt 2 drukteschoppers, CTG's zijn ook altijd drama omdat ze geen seconde stil liggen.

ik heb vanmorgen wat slijm verloren en al 2 nachten wakker gelegen met krampjes in mn buik. vergelijkbaar met menstruatiekrampen alleen dan voor mijn gevoel wat hoger in mn buik.

Ik wilde gaan slapen en had wat pijn in mijn rug. Ik had een kruik gemaakt om mee te nemen in bed. Een halfuurtje later was ik nog steeds wakker en was de pijn erger geworden. Heb een aantal pogingen tot slapen gedaan, maar helaas het waren toch echt weeen. Maar zo onregelmatig. Uiteindelijk begon ik ook slijm te verliezen en werden de weeen om 11.00 uur regelmatig. De vk gebeld en bleek al 5 cm ontsluiting te hebben. Ben uiteindelijk om 23.11 uur bevallen in het ziekenhuis.

Mijn bevalling begon (uiteraard) midden in de nacht. Voor de grap zei ik altijd al dat, dat zou gebeuren, want alles ging al anders dan wij wilden vanaf de zwangerschap haha. Dus eigenwijs als ze is begonnen de weeen om 2 uur in de nacht. We waren al laat naar bed gegaan, want s'avonds nog uit eten geweest met de hele schoonfamilie.

Nou om 2 uur een paar lichte krampjes, dus ik dacht pfff weer die valse voor tekenen en ging weer slapen. Maar om 4 uur werd ik wakker en ze werden toch wel iets pijnlijker, dus lekker in bad gaan zitten.
Om half 8 kwam de verloskundige en die zei dat het nog wel uuuuren kon duren. Dus ik ging maar weer naar bed waar ik niet meer stil heb kunnen liggen want ik had steeds het gevoel dat ik moest poepen. Bleek achteraf al lang de persweeen te zijn geweest haha.
En om half 11 was ze er. (de verloskundige was nog net op tijd het hoofdje hing al tussen m'n benen) Maar ja als ze zeggen dat duurt nog wel uuuren dan ga je daar maar vanuit haha. Dus ik dacht dat het nog erger moest worden

Och, PM, ik kan me je angst heel goed voor stellen. Ik denk dat je zelf heel goed weet wat wel en niet kan. Helaas (of gelukkig, hoe je het wil zien) niet alle voortekenen kenmerken te zijn van een beginnende bevalling. Slijmverlies kan van alles zijn, buikkramp idem dito. Probeer jezelf niet gek te maken en als je je echt zorgen maakt, gewoon bellen. Succes zo!

Als antwoord op de vraag. S ochtends vroeg al wat Slijm verloren (ook al deed ik dat de hele zwangerschap wel), s middags rond 1en dacht ik weer wat te verliezen, toen bleek ik vruchtwater te druppelen, steeds harder, eindigend in een plas. Pas 6 uur later kreeg ik langzamerhand weeen.

Dank jullie wel voor alle steun.

Het gekke is dat ik overdag eigenlijk heel rustig ben, maar 's avonds laat komt die onrust gewoon weer op. Dan ga ik aan alles wat ik voel twijfelen...

Met heel veel gel (in 4 dagen 5x totaal gel gehad) om ontsluiting te krijgen, vliezen die gebroken werden en een infuus met weeën opwekkers...ik ben dus ingeleid.

Je zult nog heel wat keren schrikken, ben ik bang, want in een zwangerschap krijg je vrijwel altijd last van harde buiken, bandenpijn, afscheiding, voorweeën, et cetera. Bij de meeste vrouwen is dat geen reden tot zorg en weet je dat het erbij hoort, het is heel logisch dat jij daar heel zenuwachtig van wordt. Heb je al gevraagd wat je normaliter kunt verwachten en wat er gewoon bij hoort en wanneer je je echt zorgen moet gaan maken (bijvoorbeeld regelmaat in de krampen/harde buiken, bloedverlies, overmatig vochtverlies, et cetera)? En is er een nummer dat je dag en nacht kunt bellen als je je zorgen maakt?

Vervelend dat je zo onrustig bent, hopelijk blijven je kleintjes voorlopig nog lekker zitten!

De eerste keer begon het met weeën die direct om de 5 minuten kwamen, 6 uur later is ze geboren.
De tweede keer braken mijn vliezen, ik kreeg vrijwel direct een weeënstorm, en 3 uur later is ze geboren.

Ik weet ongeveer wel wat normaal is, maar die nacht heb ik het ook totaal fout ingeschat. Ik dacht 'gewoon' harde buiken te hebben, maar bleek dus niet zo te zijn.
Daardoor ben ik gewoon even mijn zekerheid kwijt!

Mijn lichaam is natuurlijk ook al een stuk rijper als het hoort te zijn rond deze zwangerschapsduur, en dat maakt het 'gevaarlijker'. Er is nog maar weinig nodig voor ik ga bevallen.
En icm rust houden is dat gewoon niet prettig, je hebt veel te veel tijd om na te denken. Even de deur uit om afleiding te zoeken zit er niet in.

En hoe was t op controle?

Tja, ongeveer hetzelfde.

Ze waren vooral heel verbaasd dat er vrijdag gebeld werd dat ik weer naar huis ging, aangezien ze er op gerekend hadden dat ik bevallen zou zijn!!

Ze kunnen weinig meer doen als me onder controle houden, 2x per week zal ik wel naar het ziekenhuis moeten.

En iedere keer hoop je op geruststellende woorden en dat de arts zegt: Maak je niet druk. Helaas is het iedere keer weer: Het is zorgelijk, maar op het moment kunnen we niet meer doen als afwachten.

Ctg blijft onrustig, maar dat is inmiddels normaal voor mij. Baarmoederhals was weer paar mm korter.

Mocht het doorzetten willen ze in mijn ziekenhuis toch wel weer een keer proberen te remmen gelukkig, daar ben ik wel blij mee. Iedere dag die ze kunnen remmen is er 1.

's Ochtends ging ik op controle bij de vk, ik was 39 weken zwanger. Ze wilde even voelen of er al iets gaande was, omdat ik behoorlijk wat klachten had. Ik bleek al 4 cm ontsluiting te hebben! Naar het zh doorverwezen vanwege iets verhoogde bloeddruk. Daar aan het infuus met wee opwekkers en binnen 4 uur ben ik bevallen. Ik heb van die eerste paar cm ontsluiting niets gevoeld. Wel had ik de dagen voor de bevalling wat vaker harde buiken enzo, misschien is dat dus het begin geweest.

Hè bah, jammer dat het niet verbeterd is voor zover dat kan! Wel goed dat de kleintjes nog steeds in je buik zitten tegen alle verwachting in, hopelijk houden ze dat nog eventjes vol. En fijn dat ze toch nog remming willen proberen als het weer door dreigt te zetten. Dan kunnen ze het weer even onderdrukken en dat geeft waarschijnlijk ook genoeg tijd om je eventueel weer naar een ander ZH te verplaatsen (al hoop ik heel hard dat dit allemaal niet hoeft). Wat een spannende tijd maken jullie door zeg!

PapillonRose schreef:Hè bah, jammer dat het niet verbeterd is voor zover dat kan! Wel goed dat de kleintjes nog steeds in je buik zitten tegen alle verwachting in, hopelijk houden ze dat nog eventjes vol. En fijn dat ze toch nog remming willen proberen als het weer door dreigt te zetten. Dan kunnen ze het weer even onderdrukken en dat geeft waarschijnlijk ook genoeg tijd om je eventueel weer naar een ander ZH te verplaatsen (al hoop ik heel hard dat dit allemaal niet hoeft). Wat een spannende tijd maken jullie door zeg!

Ja, als het dan niet snel genoeg rustig wordt zullen ze weer een ander plekje voor me zoeken waar ik kan bevallen.
Hopen dat het voor de 32 weken niet nodig is!!

Ze zullen nu vast ook niet eerst starten met tabletten, want dat werkte de vorige keer totaal niet.
En als ze me gelijk aan de medicatie iv leggen komt het misschien niet zo ver als de vorige keer.

Het schijnt dat 28 weken ook al een heel belangrijke mijlpaal is. Uiteraard hoop ik dat de baby's nog veel en veel langer in je buik blijven, maar misschien helpt het je om in kleinere stapjes te denken.