Sprongetje of ontwikkeling van karakter?

Ik hou eigenlijk helemaal niet die sprongetjes bij maar deze week is mijn kleine ventje wel zo veranderd !
Hij brabbelt er op los, beweegt meer, slaat in m'n gezicht/trekt aan m'n haar etc en is vooral erg ongeduldig en snel verveeld

Is dat laatste nu een karakter trekje wat zich aan het ontwikkelen is of is dit gewoon een sprongetje?
Ik hoop het laatste want ik raak er zelf helemaal gespannen van af en toe. Sta je 5 seconden stil in de supermarkt zet meneer
een keel op niet te filmen pff. En af en toe doet hij me echt lichamelijk pijn met krabben en slaan.
Hij is gewoon een stuk minder "lief" vergeleken vorige week. Toen was alles goed wat ik deed en deze week is helemaal niks goed

Herkenbaar?

Mas heeft dat ook tijdens een sprong, hij is dan heel snel gefrustreerd ook als iets niet lukt. En dat is dan na een paar dagen over en kan hij weer wat anders.
Nu heeft ie het trouwens ook omdat hij opeens weet ik veel hoeveel tanden en kiezen doorkomen. Echt alles in 1 keer.

Bedenk je vooral dat wat bij jou lichamelijk pijn doet, absoluut niet zo bedoeld is door je manneke. Hij snapt echt nog niet dat hij jou pijn kan doen.

(Dat scheelt niet in de pijn, maar het relativeert misschien wel. Ik ben eens zó hard in mijn wang gebeten door Fenne toen ze net 1 was dat ik echt een half uur heb zitten huilen van pijn, schrik en onbegrip. Totdat ik me realiseerde dat bijten voor mij een hele andere betekenis heeft dan het voor haar had.)

haha, zo is onze dochter altijd Dat is één van de redenen waarom ik haar zoveel in de draagdoek heb, dan kan ik blijven hupsen en draaien, zodat ze steeds wat anders ziet

Ik zou het gewoon even afwachten. Meestal kan ik pas achteraf de conclusie trekken dat ze in een sprong zat. Na een paar dagen is ze dan vaak alweer een stuk beter te pas en merk ik dat ze weer wat anders kan of anders de wereld beleeft. Zo heeft ze net een sprong gehad (8.5 á 9 maanden) waarin ze heel slecht sliep, constant aan me hing e.d. en ik merk nu heel duidelijk dat ze andere dingen door heeft (kiekeboespelletje, ze houdt nu zelf iets voor haar gezicht om kiekeboe te doen i.p.v. dat wij dat doen en ze kan ineens staan en zichzelf optrekken). Ik kan me wel voorstellen dat zoiets wel even beangstigend kan zijn en dat je daardoor een paar dagen uit je doen bent. Vaak zit ik dan die dagen even met de handen in het haar, om een week later te denken: 'ooooh, was gewoon eens sprongetje'.

Dat slaan en krabben is denk ik ook gewoon ontdekken, hij heeft nu nog niet de leeftijd dat hij doorheeft dat hij jou pijn doet.

Mijn dochter is ook weer opeens anders, huilt in haar slaap steeds opeens , slaat mij, is ook snel boos of geirriteerd, hoop ook dat het een sprongetje is en dat het niet te lang duurt

Ik merk sprongetjes eigenlijk niet meer. De eerste maanden wel, toen was het voor ons overduidelijk dat N. in een sprongetje zat of heeft gezeten. Nu slaapt ze zo slecht de laatste maanden dat we het daar al niet aan merken. Overdag is ze eigenlijk altijd wel hetzelfde, even vrolijk, ondernemend en tevreden (op een aantal momenten na uiteraard!). Het enige waar ik het enigzins aan herken is dat ze weer iets nieuws kan.

Het zou kunnen dat het een sprongetje is hoor, hoop het voor je!

Nou het is te hopen dat het dan een sprongetje is en dat die snel voorbij is
Hij heeft nu 7 tandjes en af en toe kijkt hij heel gemeen daardoor als hij zijn neus optrekt (wat hij dus vaak doet)
en in combinatie met zeuren en krabben lijkt het af en toe net een klein monstertje dat z'n mama het leven zuur wil maken hihi :face:

Razz_ schreef:Nou het is te hopen dat het dan een sprongetje is en dat die snel voorbij is
Hij heeft nu 7 tandjes en af en toe kijkt hij heel gemeen daardoor als hij zijn neus optrekt (wat hij dus vaak doet)
en in combinatie met zeuren en krabben lijkt het af en toe net een klein monstertje dat z'n mama het leven zuur wil maken hihi :face:

Hahaha dat klinkt heel bekend!

Wel herkenbaar hoor. N.oah zit nu ook in zo'n periode. Hij wil het liefst de hele dag aan me hangen en inderdaad, ook haren trekken is favoriet. En dan niet zo zachtjes ook! Hij kletst ook veel meer, is vreselijk eenkennig (al 2 weken). Ook komt er weer een tand door, dus alles tegelijk hier.

Ik geloof zelf ook niet zo in die sprongetjes op gezette tijden. Die sprongetjes vallen dan ergens tussen 6 en 8 maand of zo en kunnen dan ook nog eens varieren van drie dagen tot enkele weken. Ik heb me er niet precies in verdiept, maar ik kreeg er een horoscoop-gevoel bij, dat het zo breed wordt gemaakt dat elk kindje binnen zo'n periode wel toevallig een paar chagrijnige dagen heeft.

Ik denk ook niet dat het karakter van je kindje nu is boven komen drijven , het zullen wel een paar chagrijnige dagen zijn. Bij baby's is het toch altijd moeilijk te achterhalen waarom dat nou is.