Sprongetje en hersenschudding

Ik hoop dat iemand tips voor me heeft. Ik ben gister onderuit gegaan en met mijn achterhoofd op de tegels geklapt en nu zit ik dus met twee blauwe ellebogen, een stijve nek en een hersenschudding thuis. Op zich niet zo'n ramp, dat komt wel weer goed. Maar J.uul zit sinds een paar dagen midden in haar '19 weken sprong' en is de hele dag niet te genieten. Wil alleen maar bij mij zijn en de afgelopen dagen droeg ik haar dan in een draagdoek en was het goed maar nu lukt dat me gewoon niet. Ten eerste vind mijn nek dat verre van prettig en ten tweede ben ik nog steeds een beetje dizzy en vind ik het te gevaarlijk om dan met een draagdoek te gaan lopen voor het geval dat ik toch nog zou vallen.

Iemand tips hoe ik haar tevreden kan stellen, heb net al een hele tijd met haar op schoot gezeten en geknuffeld en dat helpt wel even maar na een half uur vind ze dat ook niet meer goed. Box wil ze niet, ze slaapt op zich wel redelijk makkelijk in maar steeds maar maximaal een uurtje (ik heb het idee dat ze ook echt doodmoe is maar ze blijft gewoon vechten tegen de slaap), kinderwagen is ook een drama, wipstoel is ook niet goed... eigenlijk wil ze dus alleen maar bij mij op mijn arm maar dan moet ik haar wel continu vermaken want anders is het ook weer niet goed.

Hoe lang duurde die periode bij jullie trouwens? (heb gehoord dat het wel een paar weken kan duren )

Bij elk kindje is de sprong anders. Mijn dochter was met de sprongetjes tot 11 maanden een paar dagen (2 of 3) niet te genieten. Maar de laatste van 11 maanden heeft geloof ik 2 weken geduurd.
Niet willen slapen, niet willen eten, niet alleen willen spelen....

Kan ze al rollen?
Anders kun je haar misschien bij je op de bank leggen met wat kussens?
Of wel in de draagdoek maar dan als je zelf ook op de bank zit/ligt?

Heb je misschien familie die een dagje wil oppassen? Dan heeft je lijf ook even rust. (heel belangrijk met een hersenschudding, ik heb het des tijds niet gedaan en daarna heel lang last gehad van hoofdpijn) En misschien zit J. na dat dagje ook iets beter in haar vel

Is er niemand anders thuis dan? Het lijkt mij dat jij nu even rust moet nemen. Heel vervelend voor je dochter dat ze liever bij jou wil zijn, maar het is nu even niet anders, als je zou werken en zij was op het kinderdagverblijf zou dat ook niet kunnen. Ik zou nu in ieder geval zeker niet met de draagdoek gaan lopen.

Nee, draagdoek vond ik zelf ook al geen optie en was ik ook zeker niet van plan.
Ze ligt nu lekker te slapen en ik heb net ook al even op de bank gelegen. Mijn man komt zo naar huis, die heeft een halve dag vrij genomen en dan gaat hij met haar samen boodschapjes doen en bij zijn ouders op de koffie zodat ik even een paar uurtjes kan slapen. Ik hoop dat ik me daarna wat beter voel want ik merk dat het me nu al irriteert dat ik bepaalde dingen even niet kan en het is pas 1 dag. Ik ben trouwens heel slecht in mezelf rust geven, vind mezelf al snel een aansteller.

Fiwen schreef:Ik ben trouwens heel slecht in mezelf rust geven, vind mezelf al snel een aansteller.

Dat ben ik ook maar als je het niet doet heb je er daarna nog veel meer en langer last van dan nu. Het heeft bij mij nog maanden geduurd voordat ik van m'n hoofdpijn af was, terwijl het met een paar dagen rust waarschijnlijk over had geweest.