Niet eten/ spelen met eten!

Mijn dochtertje is nog geen 11 maanden, maar nu al eigenwijs!
Ze krijgt 's ochtends altijd pap uit een bordje. De fles wil ze al een aantal maanden niet meer. En in het begin ging uit een bordje wel redelijk. Maar nu is het al een aantal dagen 'nee nee nee'. Wegduwen vd lepel, etc. Oke, geen pap meer dus. Dan maar een boterham, dit gaat tot nu toe wel redelijk 's ochtends!
Ik vraag me alleen af, ze krijgt dan eigenlijk geen melk meer. Mag ik ze met 11 maanden ook al gewone melk 's ochtends erbij geven?! Of moet ik dan opvolgmelk erbij geven?

En dan tussen de middag.. een drama! Madam wil gewoon niet eten! In het begin vond ze haar boterham heerlijk, maar nu... Als ik het in haar mond stop haalt ze het er weer uit! Als ze het zelf pakt, knijpt ze het fijn en gooit het vervolgens op de grond! Ik krijg t niet voor elkaar.
Ik merk dat ik nu zelf een beetje gefrustreerd raak. In mn hoofd spookt dan, ze móet eten. Maar ergens denk ik, oke als jij niet eet dan niet!!
Weet niet of ik het moet blijven aanbieden of weg moet halen! Lastig!!

Kunnen jullie me wat tips geven?!

Gewoon aanbieden, zelf in haar mond laten stoppen en op een gegeven moment als je merkt dat ze niet meer eet weghalen. Als ze al vanaf het begin niet eet dan zou ik voor mezelf een tijd afspreken, bijvoorbeeld als ze vijf minuten (of tien, wat je zelf een goede tijd vindt) niet van haar boterham heeft gegeten haar bord weghalen. Of misschien kun je proberen wat ik met het avondeten doe, niet meteen alles voor haar neerleggen maar een of twee stukjes en als ze die op heeft nieuwe stukjes neerleggen.

Tja volgens mij komen ze allemaal in die fase!
Ik zou gewoon wat stukjes voor haar neerleggen en verder niks forceren, als ze honger heeft eet ze wel, dwingen heeft geen zin.

Melk zou je misschien uit een beker kunnen proberen?

Mijn zoontje had eergisteren voor het eerst een bui dat hij niet wilde eten. Hij zat heel boos te doen en de lepel weg te duwen. Ik vond het wel grappig eigenlijk De volgende dag had hij denk ik alweer spijt want het is nogal een vreetzakje en zodra ik aankwam met z'n eten begon hij al te trappelen van blijdschap.

Mijn zoontje gooit ook vaak z'n eten op de grond. Vooral met brood is het erg grappig om het stukje voor stukje op de grond te gooien. In het begin vond ik het erg irritant, nu laat ik hem gewoon gaan. Op een gegeven moment leg ik het weer terug op z'n blad en als hij niet meer hoeft, dan niet.

Ik zou het gewoon blijven aanbieden en gaat het op, prima. Zo niet, ook goed.