En wat als een ander kindje niet met jouw kind mag spelen?

Daar ben ik ook wel benieuwd naar. Wat vind je ervan als een klasgenootje of buurkindje niet met jouw kind mag spelen van zijn/haar ouders, of niet bij je thuis? Omdat je huis te rommelig is, je kindje een slechte invloed is of zo... Wat zou je doen als je dat zou horen?

Ik zou er persoonlijk heel erg verdrietig om zijn. Ten opzichte van mijn zoons, dat zij teleur worden gesteld in iets waar ze niets of niet veel aan kunnen doen.

Oef dat zou ik wel heel vervelend vinden om te horen. Ik denk zelfs dat ik van de ouders wel zou willen horen waarom dat dan is om te kijken of het iets is wat ik als ouder 'verkeerd' doe en zou kunnen/willen veranderen.

Ik zou dat jammer vinden. Ik heb het overigens wel eens meegemaakt toen mijn oudste net naar school ging. Ik was " zo'n tienermoeder" dus dat kon nooit goed zijn.

Ik kan het me niet voorstellen, al wonen wij in een niet zo beste buurt, maar volgens mij mogen alle kinderen waar ze mee wíllen spelen gewoon hier spelen. Heb met alle ouders ook goed contact.

Ik denk dat er toch wel iets aan de hand moet zijn willen kinderen niet met mijn kinderen mogen spelen en dat heb je dan zelf ook wel in de gaten toch? Ik weet van een moeder met een wat 'lastig' kind dat ze het wel heel vervelend vond dat er veel kinderen niet met haar kind wilden spelen. Mijn dochter wilde dat wel en dat vond ik ook prima, maar die moeder had zelf heel goed door dat haar kind soms moeilijk in de omgang was (vrij heftige driftbuien bijvoorbeeld en daarbij soms agressief kunnen zijn), al vond ze dat wel verdrietig. Daar had ik het wel eens met haar over.

Mijn dochter boeide het niet zo, bij haar deed hij niet zo moeilijk geloof ik en ze speelde prima met hem. Dochter mocht daar van mij ook gewoon thuis komen en andersom had ik geen moeite met dat jochie als hij hier kwam.

Vaak wéét je wel dat kinderen niet bij je mogen en willen spelen. Dat kind in de klas die kinderen prikt met een schaar of potloden, kan me niet voorstellen dat die ouders geen benul hebben waarom ze geen vriendinnen heeft. Hoe hard ook.

Ik heb hier en op viva overigens ook weleens gelezen dat moeders niet wilden dat kinderen ergens gingen spelen als alleen de vader thuis was en de moeder niet. Vind ik ook bizar.

Eucalypta schreef:Ik heb hier en op viva overigens ook weleens gelezen dat moeders niet wilden dat kinderen ergens gingen spelen als alleen de vader thuis was en de moeder niet. Vind ik ook bizar.

Nou inderdaad, wat raar. Alsof er alleen huismoeders bestaan.

Nou, mijn zoons zijn eigenlijk ook overal welkom, dus gelukkig maak ik het niet mee. Maar ik lees in jouw topic, Euc, dat er toch best veel mensen selectief zijn. Zeg je dat dan ook tegen die ouders als ernaar gevraagd wordt? En hoe is dat dan voor die mensen om te horen?

Het zou mij echt wel verdriet doen. Mamsie, wat naar dat dat zo gegaan is bij jou, zeg. Je hebt maar mooi bewezen hoe het echt zit!

Mamsie schreef:Ik zou dat jammer vinden. Ik heb het overigens wel eens meegemaakt toen mijn oudste net naar school ging. Ik was " zo'n tienermoeder" dus dat kon nooit goed zijn.

Ik snap die opmerking nooit zo goed. Vandaag vertelde een klasgenoot tegen mij dat een vriendinnetje van haar dochter, meisje is 19, zwanger is en het meisje weet niet wie de vader is. Het eerste wat ze riep was dat dit meisje totaal geen toekomst meer had. Ik vind dit raar om te zeggen want ook al is het misschien geen slimme zet geweest, er zijn zoveel wegen die kunnen leiden tot een goed einde. Op jonge leeftijd een kindje krijgen wil nog niet zeggen dat het afgelopen is met je toekomst.

Rataplan schreef:

Eucalypta schreef:Ik heb hier en op viva overigens ook weleens gelezen dat moeders niet wilden dat kinderen ergens gingen spelen als alleen de vader thuis was en de moeder niet. Vind ik ook bizar.

Nou inderdaad, wat raar. Alsof er alleen huismoeders bestaan.

Ja, zeker vreemd. Gelukkig maken we dat hier niet mee. Zou wat zijn, ik kan na mijn werk slecht tegen drukte en herrie en bij mij komt er dus maximaal 1 extra kind in, mijn vriend neemt er zo vijf mee om hier te komen spelen, en daar ben ik allang blij om...

RYW schreef:Nou, mijn zoons zijn eigenlijk ook overal welkom, dus gelukkig maak ik het niet mee. Maar ik lees in jouw topic, Euc, dat er toch best veel mensen selectief zijn. Zeg je dat dan ook tegen die ouders als ernaar gevraagd wordt? En hoe is dat dan voor die mensen om te horen?

Het zou mij echt wel verdriet doen. Mamsie, wat naar dat dat zo gegaan is bij jou, zeg. Je hebt maar mooi bewezen hoe het echt zit!

Ja toen vond ik het vooral vervelend voor mijn oudste. Hij snapte er natuurlijk niets van. Veel dachten in het begin dat ik de oppas was en mochten ze gewoon komen. Toen ze hoorde dat ik de moeder was "moesten ze maar lekker bij hun komen spelen".

Op een bepaald punt heb ik tegen 1 moeder gezegd dat mijn kinderen nog steeds leven en dat ze zich met haar bekrompen gedachtes niet erg volwassen opstelde.

Je begrijpt wel dat onze kinderen nooit meer hebben afgesproken. (totaal niet erg want het was toch een vervelend kind)