Het contact verbreken met een ouder, hoe doe je dat?

ik kan me er wel iets bij voorstellen. mijn zelfvertrouwen ( wat sowieso niet zo enrorm was) heeft een enorme deuk op gelopen waardoor ik mijzelf wel minder voel als anderen. dus je gevoel kan ik me wel voorstellen. met je verstand weet je dat het niet zo is maar nou je gevoel nog!

Heftig Gia!
En het zal zeker niet meevallen. Ik snap wel dat je steeds terug "viel". Het is niet zomaar iets dat je eventjes doet.
Maar als ik je verhaal zo lees denk ik dat je er erg goed aan doet.

Wij hebben nu sinds een maandje of 6 weer redelijk contact met mijn schoonmoeder en haar man.
Toen H. een maand of 3 was is dat ook totaal verkeerd gegaan.
Uiteindelijk kwam ze tot de conclusie dat ze zich kinderachtig gedragen had en op die manier het eerste jaar van H. aan haar neus voorbij had zien gaan.

Het contact is niet meer zoals het hiervoor was en dat zal ook nooit meer zo worden.
Ik accepteer het contact vanwege mijn man en H. Maar ik merk dat ik er zelf nog best wat moeite mee heb.
Er zijn zoveel nare en gemene dingen gezegd en gebeurd... Ik ben niet iemand die dat (snel) vergeet...

Heel veel succes!

.

Ik vind het al een hele goede stap van je om het telefoon nummer en adres te verwijderen.
Hopelijk heeft zij ook in de gaten dat je er helemaal klaar mee bent en als ze een beetje respect heeft laat ze je met rust.

Ik ben er alleen maar beter op geworden en het heeft mij zoveel rust gegeven door het contact met mijn moeder helemaal te verbreken.
Het is een k*t periode van mijn leven geweest en zoals je weet ga ik nu opnieuw er door heen. Maar ik wil echt nooit meer contact met haar. Ze brengt zoveel woede in me los dat is met geen pen te beschrijven. Dat zegt voor mij al meer dan genoeg. Ze heeft me niet die jeugd gegeven waar elk kind recht op heeft over een veilige thuis basis maar te zwijgen !
Nu ik zelf een zoon heb zie ik hoe belangrijk dat is voor een kind.
Soms was ik bang dat ik op haar ging lijken maar ik weet diep van binnen dat ik het nooit zoals haar zal doen !
Ik houd van mijn kind en zal hem koste wat kost die veiligheid en liefde geven wat hij nodig heeft.

Sterkte meid over een hele tijd zal je er eindelijk rust bij hebben !

Giacomo schreef:Jeetje mama_van2! Wat erg zeg..!

Fearie, het tekent mijn moeder idd ook wel. Ik had haar een jaar geleden van Facebook verwijderd, ze was toen diep beledigd. Heel apart..

Ik heb vandaag alle telefoonnummers en emailadressen verwijderd, ik hoop dat dit een stap is in de goede richting. Merk dat ik klaar ben met alle ellende die ze in mijn leven brengt. Ik weiger me nog langer voor stront uit te laten maken..

Ik merk ook dat ik door mijn verleden het moeilijk vind om
vertrouwen te hebben in de toekomst en in mezelf. Herkennen jullie dat? Voor een paar jaar terug was ik er van overtuigd dat ik geen geluk kreeg in mijn leven en dat ik
bepaalde dingen nooit zou meemaken, zoals echte liefde, kinderen. Tot nu toe toch wel en hoewel ik rationeel weet dat ik er met zoveel kans op maak als een ander sta ik er emotioneel nog steeds van te kijken dat ik het mag ervaren. Heel raar gevoel, maar misschien wel herkenbaar?

Dat is idd een stap in de goede richting, heb ik ook gedaan en gaf mij wat meer rust.

2de dikgedrukte: Ik weet niet of je hier wat aan heb, het heeft mij wel geholpen in een andere kwestie, en dat is een klein zelfonderzoekje, Heb je 1 of 2 mensen in je omgeving die je vertrouwd? Personen die eerlijk zijn? Zo ja, is het misschien wel als je dat durft een idee om een aantal eigenschappen op papier te zetten, en te vragen of die mensen jou willen beoordelen. Van 0 tot 100%. Mensen in jou directe omgeving zien jou anders/positiever als dat jij zelf doet. Misschien helpt dat wel om wat meer vertrouwen in jezelf te krijgen.