Het verbreken van een vriendschap, hoe doe je dat?

*

Maar laat ik het nu doodbloeden of geef ik haar nog een verklaring? Dat is het enige wat ik nu nog lastig vind maar meer omdat ik denk dat ze moeilijk kan accepteren en het toch blijft proberen.
Het is natuurlijk nooit een leuke boodschap om iemand recht in zijn/haar gezicht zeggen dat je de vriendschap niet meer ziet zitten en zelf zou ik ook niet op die boodschap zitten wachten.

Wat denken jullie?

Ik zou het zelf laten doodbloeden. Ik doe dat nu momenteel ook met een vriendschap. Als ik er de hele tijd achteraan moet lopen vind ik het niet meer leuk. Bij jou is dit niet het geval, wil zij meer maar vind jij het contact niet zo leuk. Ik zou dan ook voor deze manier kiezen. Als jij geen activiteit/plaats kiest, doet zij er verder ook niets meer naar. Dus gewoon weinig van je laten horen, af en toe door laten schemeren dat je geen zin/tijd hebt.

Ik zou het persoonlijk niet hardop zeggen dat je geen vriendschap meer wilt met haar omdat dit inderdaad lullig overkomt en je weet niet hoe ze daarop gaat reageren.

Ik dit geval zou ik het ook dood laten bloeden en hopen dat ze de hint snapt en niet nog maandenlang contract probeert te houden.

Ik vind laten doodbloeden best wel hard. Volgens haar is er niets aan de hand en gaat het prima. Ik zou het gewoon netjes uitleggen. Als je langere tijd een relatie hebt, doe je dat toch ook? Het is misschien hard maar zulke dingen gebeuren nou eenmaal.

Ik zou het ook zeggen in een gesprek, zodat je het goed afgesloten hebt en normaal gedag kunt zeggen als je elkaar tegenkomt. Als het laad doodbloeden heb je ook weer kans op 'ongemakkelijke momenten' als je elkaar eens tegenkomt.

Joan schreef:Ik vind laten doodbloeden best wel hard. Volgens haar is er niets aan de hand en gaat het prima. Ik zou het gewoon netjes uitleggen. Als je langere tijd een relatie hebt, doe je dat toch ook? Het is misschien hard maar zulke dingen gebeuren nou eenmaal.

Eens. Als je het niet face-to-face durft, dan desnoods via een mailtje. Al vind ik dat laatste niet zo geweldig maar beter dan laten doodbloeden.

Ik zou inderdaad ook het gesprek aangaan is ook wel zo eerlijk tegenover je vriendin.

Ik zou het ook eerlijk tegen haar zeggen. In haar ogen is misschien alles wel goed en als jij het laat doodbloeden, neemt ze misschien wel weer contact met je op. Door eerlijk te zijn, weet zij waar ze aan toe is. Ik zou het wel persoonlijk doen. Ik vind het niet zo netjes om het per mail/sms/whatsapp te doen.

Ik zou het laten doodbloeden. Als je erover wil praten, wordt het gelijk zo'n big issue en is het juist heel awkward als je elkaar daarna een keer tegenkomt. Heb ik zelf niet zulke goede ervaringen mee 

Ik zou het niet laten doodbloeden. Ik vind dat zo naar. Vooral als de ander nog contact zoekt. Ik heb dit ook bij een vroegere vriend van mij meegemaakt. Hij vond dat we te veel in een andere levensfase zaten. Alleen wilde hij mij denk ik niet kwetsen of zo. Uiteindelijk heb ik zelf gevraagd of ik kon langs komen en nu weet ik gewoon wat het was. Vond het zo rot dat hij zomaar opeens nergens meer op reageerde.

Aziraphale schreef:

Joan schreef:Ik vind laten doodbloeden best wel hard. Volgens haar is er niets aan de hand en gaat het prima. Ik zou het gewoon netjes uitleggen. Als je langere tijd een relatie hebt, doe je dat toch ook? Het is misschien hard maar zulke dingen gebeuren nou eenmaal.

Eens. Als je het niet face-to-face durft, dan desnoods via een mailtje. Al vind ik dat laatste niet zo geweldig maar beter dan laten doodbloeden.

 eens!

Ik heb wel eens aan die andere kant gestaan. Niet waarbij het recht in het gezicht werd verteld, wel waar het doodbloedde. Ik heb weken zo niet maanden afgevraagd waarom er elke keer geen reactie kwam of erg kortaf, of ik iets verkeerds heb gedaan/gezegd. Afspraken werden niet meer nagekomen en de vriendschap bloedde dood. Oké, ik heb ook niet gevraagd waarom er telkens geen respons meer kwam. Gewoonweg omdat ik dat niet durfde. Tot op heden heb ik geen uitleg, en ik voel me er af en toe nog erg rot/onzeker door.

Ik vind het zomaar laten doodbloeden zonder enige uitleg nogal asociaal en niet bepaald netjes eigenlijk. Als het zo was geweest dat je had gemerkt dat het voor haar ook niet meer zo nodig hoeft is het weer iets anders, maar de vriendschap betekent voor haar duidelijk nog wel wat, dan vind ik het best wel gemeen om gewoon nergens meer op te reageren en hopen dat zij de hint snapt. Ik neem aan dat je je, als het andersom was daar ook heel rot over zou voelen. Ik zou haar proberen uit te leggen dat je het idee hebt dat jullie nogal uit elkaar gegroeid zijn en jij de vriendschap eigenlijk niet meer ziet zitten. Dat is ook rot voor haar maar nog altijd beter te accepteren dan van de een of de andere dag straal genegeerd worden.

Behandel een ander zoals jezelf ook behandeld wilt worden.
Dus als het omgekeerd zou zijn hoe zou jij dan het liefst willen dat het zou gaan.

Kijk naar Mrs. Jansen je kan er behoorlijk onzeker van worden als zoiets je overkomt. Dus liever even een flinke hap adem nemen en eerlijk zijn.

Maar wat zeggen jullie dan tegen iemand als je geen vrienden meer met diegene wil zijn?

Ik denk dat ik zoiets zou zeggen van dat je uit elkaar gegroeid bent en dat de vriendschap niet meer is wat het geweest is en dat het je daarom beter lijkt allebei je eigen weg te kiezen.

Vriendschap laten doodbloeden is de makkelijke weg en veel mensen durven de confrontatie niet aan wat logisch is want het is niet leuk om tegen iemand te zeggen. Uiteindelijk kan het alleen maar duidelijkheid geven. Als je het niet face to face durft te zeggen zou ik kiezen voor mail. Beter via mail dan niks doen.

Derpy schreef:Maar wat zeggen jullie dan tegen iemand als je geen vrienden meer met diegene wil zijn?

Ik kan me er ook niet echt een voorstelling van maken aangezien het natuurlijk een heel ongemakkelijk gesprek zal worden. Ik geef aan dat ik het niet meer zie zitten (is het nodig om iemand te kwetsen door de redenen te noemen?) en daarna wil je eigenlijk ook zo snel mogelijk weer weg ... tenminste, dat denk ik. Ik heb namelijk niet zo'n behoefte om overgehaald te worden omdat zij het wel altijd zo gezellig vond. In mijn ogen kun je zo'n gesprek ook niet luchtig houden en het duurt langer dan je zou willen denk ik.

Joan schreef:Ik vind laten doodbloeden best wel hard. Volgens haar is er niets aan de hand en gaat het prima. Ik zou het gewoon netjes uitleggen. Als je langere tijd een relatie hebt, doe je dat toch ook? Het is misschien hard maar zulke dingen gebeuren nou eenmaal.

 Eens. Zolang je vanuit de 'ik vorm' spreekt en het niet verwijtend brengt is dat alleen maar goed. Persoonlijk zou ik het gesprek dus wel aangaan.

Ilovethe90s schreef:

Derpy schreef:Maar wat zeggen jullie dan tegen iemand als je geen vrienden meer met diegene wil zijn?

Ik kan me er ook niet echt een voorstelling van maken aangezien het natuurlijk een heel ongemakkelijk gesprek zal worden. Ik geef aan dat ik het niet meer zie zitten (is het nodig om iemand te kwetsen door de redenen te noemen?) en daarna wil je eigenlijk ook zo snel mogelijk weer weg ... tenminste, dat denk ik. Ik heb namelijk niet zo'n behoefte om overgehaald te worden omdat zij het wel altijd zo gezellig vond. In mijn ogen kun je zo'n gesprek ook niet luchtig houden en het duurt langer dan je zou willen denk ik.

Je kwetst haar een heel stuk minder als je de redenen benoemt vanuit jouw beleving. Dat is dan hoe JIJ het beleeft/ervaart en dat is dan jouw stuk. Hoe zij ermee omgaat of dat opvat is weer haar stuk. Het kwetst haar nog veel meer als je het dood laat bloeden.

Als ze je probeert over te halen dan kun je toch eerlijk zeggen dat je achter de beslissing staat om niet met deze vriendschap verder te gaan en het hierbij te laten.

Ik sta op dit moment zelf aan de andere kant. Sinds mijn relatie is uitgegaan, hebben vriendinnen die ik al 15 jaar mijn beste vriendinnen noemde, het gevoel gekregen dat ze moesten kiezen tussen mij en mijn ex. Omdat een aantal van die vriendinnen een relatie hebben met goede vrienden van mijn ex, lijken ze de keuze hebben gemaakt om mij te laten vallen en vriendjes te blijven met mijn ex.
Welgeteld 1 van de 5 vriendinnen is naar me toegekomen om dit face to face te vertellen. Dat was kut, maar wel fijn dat ze het me zelf kwam vertellen. Ik wist daardoor waar ik aan toe was.
De andere 4 laten het nu al maanden doodbloeden, en dat komt echt 10x zo hard aan. Ik weet inderdaad niet, zoals jouw vriendin waarschijnlijk ook, wat ik fout heb gedaan en waarom mensen me hebben laten vallen, en daardoor blijf ik met best een hoop vragen zitten.
ik vind dus dat je, hoe moeilijk het ook is, de stap moet zetten om het haar persoonlijk te vertellen.  Succes:)

Ik bleef er steeds mee in mijn hoofd zitten dus ik heb haar gisteren een mail gestuurd ...

*

Gisteren vond ik de tekst heel geschikt maar na het versturen ben ik weer gaan twijfelen. Staat het er wel duidelijk genoeg? Zou jij na zo'n mail nog contact zoeken?

Ik vind het om heel eerlijk te zijn niet netjes dat je het in een mail hebt gezet. Geschreven tekst kan heel anders overkomen dan dat jij het bedoelt.
Had even door de zure appel heen gebeten en met haar afgesproken, dan had het voor jullie allebei waarschijnlijk een stuk bevredigender afgesloten kunnen worden.

Eens met Poubelle!

De mensen in mijn omgeving zeiden allemaal dat ik het maar dood moest laten bloeden (omdat ze het voor de persoon in kwestie zielig vonden om dit uit te spreken) en daar stond ik niet achter. Ik heb haar 1,5 week geleden gezien en toen heb ik het ook niet gezegd, ik krijg het mijn strot gewoon niet uit.

Ik denk echt dat de meeste mensen de confrontatie niet aan durven dus heel gek vind ik het niet.

Het is heus niet zo dat ik gedacht heb er zo makkelijk vanaf te komen. Ik denk hier al maanden over na, gisteren zelfs nog gegoogled om eventueel nog tips te vinden.

http://www.mindyourownlife.nl/je-gevoel/vriendschap-relaties/vriendschap-beeindigen
http://mens-en-samenleving.infonu.nl/sociaal/30441-hoe-en-wanneer-beeindig-je-een-vriendschap.html