Terecht?

Eind februari vierde ik mijn verjaardag voor vriendinnen. Eén van mijn beste vriendinnen, die verhuisd is naar een andere provicie, had ik uiteraard ook uitgenodigd. Zij kon alleen niet komen omdat ze moesten leren voor een examen&herexamen. Maar ze zou snel langskomen als dat voorbij was. Het is inmiddels mei en ze is nog steeds niet geweest. Ze begint er zelf ook niet meer over. Wel vroeg ze of ik eind mei met haar mee wil een jurk uitzoeken voor een bruiloft, maar dan wel bij haar woonplaats.

Nu is de situatie dat ik al heel vaak naar haar ben geweest en zij weinig bij mij. Ik ben eigenlijk wel een beetje pissed en heb toen ook gezegd dat ze ook nog naar mij zou komen, zoals beloofd. Ze zei toen dat ze even in haar agenda zou kijken en dan een datum zou zeggen, nog voor eind mei. Dit is inmiddels alweer 2 weken geleden..

Wat moet ik hier nou mee? Over een paar weken verwacht ze dat ik mee ga die jurk kopen maar ik vind het echt lullig van dr..

Hmm, wat lastig en vervelend voor jou. Je bent nu namelijk al duidelijk tegen d'r geweest, dus daar ligt het niet aan. Ik zou in die zin dus zelf ook minder moeite doen en aangeven dat je het niet ziet zitten om onder deze omstandigheden met haar die jurk te gaan kopen, omdat je je er niet prettig bij voelt dat het zo verloopt.

Oja, klein detail: in juli gaan we samen op vakantie..

Tja belofte maakt schuld.

Ik heb er altijd een hekel aan als mensen mij dingen beloven en deze niet nakomen.
Daarbij ben ik zelf ook niet iemand die een ander er steeds aan herinnert om afspraken te maken en/of deze dan na te komen.

Zo heb ik zelf ook 2 ''vriendinnen'' die nog op kraambezoek zouden komen. Met allebei mailcontact gehad en ze wilden beiden in april komen... volgens mij zitten nu al in de maand mei? En ik hoor niks van ze.
Terwijl ik als laatste heb gemaild met de maand april is prima mail maar een datum door die je uitkomt.

Maar ja hier ben ik meestal snel klaar mee. Als ze iets van mij verwachten dan denk ik eerst wel na voor ik iets zeg.

Reeza schreef:Oja, klein detail: in juli gaan we samen op vakantie..

Oeh, dan zou ik als ik jou was nogmaals met haar in gesprek gaan en van haar kant ook een bepaalde input "eisen".

Met oog op de vakantie die er aan komt zou ik gewoon naar haar toe gaan en helpen met die jurk te zoeken, wel zou ik even duidelijk tegen haar zeggen dat je hoopt dat ze de volgende keer gewoon naar jou toe komt... misschien kun je zorgen dat je je agenda mee hebt en dan gelijk een afspraak maakt?

Ik ken het. Het merendeel van mijn vriendinnen deden ook niet echt moeite om naar mij toe te komen nadat ik verhuisd was. Ik zat maar in die trein, van stad naar stad en bijna niemand kwam een keer naar mij toe. Dat is toch op een gegeven moment dwars gaan zitten. Ipv dat ik het heb geuit, heb ik het opgekropt en zijn de vriendschappen niet meer.

Doodzonde, dus ik zou het wel aankaarten als ik jou was. Wel zou ik meegaan om de jurk te gaan passen. dat is een bijzonder moment, niet te vergelijken met een keer voor de lol ergens langs gaan en dat je erbij mag zijn is bijzonder. Daarna zou ik wel het gesprek opengooien om dit uit te praten..

Ik herken het helaas ook. Ik zou het er nog eens met haar over hebben, dat je het vervelend vindt hoe het nu gaat. Anders zou het nog wel heel anders uit kunnen pakken en zullen je frustraties misschien op een verkeerde moment eruit komen. Misschien is er een reden voor waarom ze niet zo vaak jouw kant op komt.

Ook ik herken het, probeer al maaaaanden met een vriendin af te spreken, krijg steeds een mailtje van haar dat ze wilt afspreken. Vervolgens stuur ik de data's terug dat ik kan, om vervolgens weken niet meer te horen en dan pas weer antwoord te krijgen als die data lang en breed verstreken zijn :S

Hoe lang ben je al vriendinnen? En hoe 'close' is de vriendschap?
Ik weet neit of ik nog wel zo'n zin zou hebben om mee te gaan jurk shoppen...
Het moet van 2 kanten komen hoor!

Lejow schreef:Ook ik herken het, probeer al maaaaanden met een vriendin af te spreken, krijg steeds een mailtje van haar dat ze wilt afspreken. Vervolgens stuur ik de data's terug dat ik kan, om vervolgens weken niet meer te horen en dan pas weer antwoord te krijgen als die data lang en breed verstreken zijn :S

Hoe lang ben je al vriendinnen? En hoe 'close' is de vriendschap?
Ik weet neit of ik nog wel zo'n zin zou hebben om mee te gaan jurk shoppen...
Het moet van 2 kanten komen hoor!

Dat vind ik ook en dan roep ik ook altijd heel hard. Maar ik heb ook vriendinnen die sommige dingen gewoon niet inzien, niet omdat ze niet willen bellen/afspreken, maar omdat ze te laks zijn.
Ik zou iig wel gaan praten met haar, en aangeven wat je dwars zit. Juist tijdens dat shopmomentje kan je misschien eerlijk zijn.

We kennen elkaar al 15 jaar en zijn zo'n 10 jaar vriendinnen. Niet iets wat je zomaar weggooit dus! Maar zij is verhuisd, zo'n 3 jaar geleden. Ik heb hier nog een heleboel andere vriendinnen, zij heeft daar niemand behalve dr vriend. Ik ben niet zo dat ik haar laat stikken, maar het is natuurlijk wel zo: 'het moet van 2 kanten komen'. Volgens mij ben ik gewoon te aardig..

Het moet zeker van twee kanten komen. Ik heb ergens stiekem ook altijd wel de gedachte "tja jij gaat verhuizen"..

Heel slecht dat ik dat denk..

Helemaal nu ik de reactie van Caro lees, dan denk ik echt Wauw zij doet er zoveel moeite voor en krijgt er vrij weinig voor terug. Dan voel ik me schuldig dat ik die gedachte heb.. Al zou ik wel denken dat als je er beide goed de moeite voor doet om de vriendschap te behouden, het gewoon goed zou moeten gaan.

Ik vind het vooral bizar dat als jouw vriendin al niet overloopt in haar sociale contacten, dat ze zo makkelijk met jou omgaat. Ze heeft nou niet bepaald een netwerk waar ze op terug kan vallen, als ik het zo lees.

Punk'd: wat jij denkt kan ik me eerlijk gezegd niets bij voorstellen. Vaak gaat iemand verhuizen met een doel (studie/werk etc etc.) en ik zou het heel erg vinden als mijn vriendinnen me daar dan impliciet op "afrekenen". Stel dat jij het wel geheel naar je zin had gehad in A'dam, dan lijkt het me behoorlijk zuur als jouw vriendinnen dan hadden verwacht dat jij telkens naar hen toe zou gaan en zij geen enkele keer jouw leventje hadden gezien in A'dam.

Guattari schreef:Ik vind het vooral bizar dat als jouw vriendin al niet overloopt in haar sociale contacten, dat ze zo makkelijk met jou omgaat. Ze heeft nou niet bepaald een netwerk waar ze op terug kan vallen, als ik het zo lees.

Punk'd: wat jij denkt kan ik me eerlijk gezegd niets bij voorstellen. Vaak gaat iemand verhuizen met een doel (studie/werk etc etc.) en ik zou het heel erg vinden als mijn vriendinnen me daar dan impliciet op "afrekenen". Stel dat jij het wel geheel naar je zin had gehad in A'dam, dan lijkt het me behoorlijk zuur als jouw vriendinnen dan hadden verwacht dat jij telkens naar hen toe zou gaan en zij geen enkele keer jouw leventje hadden gezien in A'dam.

Ja dat is zeker waar. Ik realiseer me dat nu inderdaad ook pas. Ik denk dat het ook een deel is het in bescherming nemen van mijzelf op dat gebied. "Zij heeft mij niet nodig" of "Ze heeft het vast te druk met haar leven daar + vrienden" of "Ik wil haar niet lastig vallen in haar nieuwe leven".. Soort verlatingsangst ofzo.. Ik heb wel vaker dat ik denk 'laat maar' omdat ik andere mensen er niet mee wil lastigvallen.. later hoor ik dan dat ik gewoon had moeten komen en dat ze altijd voor me klaar staan. Het gekke is dat ik dat ook weet, maar ik vind het zo vervelend om mensen te 'storen' met mijn leven. Niet realiserend dat daar natuurlijk vrienden voor zijn.

Wat rot dat je daar zo'n last van hebt, Punk'd. Maar in dit geval gaat het er toch juist om dat je interesse toont in het leven van die ander? Of begrijp ik je verkeerd?

Ik zou haar bellen als je weet dat ze thuis is en vragen of jullie de agenda's even naast elkaar kunnen leggen of zeggen dat je het leuk zou vinden als ze weer eens langs zou komen...

Guattari schreef:Wat rot dat je daar zo'n last van hebt, Punk'd. Maar in dit geval gaat het er toch juist om dat je interesse toont in het leven van die ander? Of begrijp ik je verkeerd?

Ja dat klopt, dat wil ik ook graag! maar op een of andere manier steekt het mij dat ze daar een eigen vriendenkring hebben opgebouwd.. (okee haha ik wijk nu wel erg naar een eigen situatie ipv naar waar dit topic begon) en dat ik daar voor mij gevoel niet thuis hoor. Stom natuurlijk ,want ik weet dat ik altijd welkom ben en toen ik mee ging was het ook ontzettend gezellig.

Nu moet ik ook wel eerlijk toegeven dat de afstand waarover ik het heb hier 2.5 uur met de trein vandaan ligt en we beide door de week niet kunnen (en dus in het weekend mij ov niet geldig is en het een flinke bak geld is daar te komen) en haar ouders hier wonen dus zij hier makkelijker kan overnachten en een auto heeft.. (wat natuurlijk ook geld kost).

Ik heb mijn ogen in iedergeval geopend door wat Caro zei. Dat als er moeite gedaan wordt door iemand je als andere persoon hier altijd werk van moet maken. En inderdaad dat mensen niet verhuizen omdat ze dat zo heerlijk vinden maar inderdaad misschien wel omdat het een 'moet' is door een nieuwe baan o.i.d.

Whoh, ik heb iemands ogen geopend . Het is gewoon rot, mensen maken namelijk bepaalde keuzes en als ze verhuizen voor een baan, studie of een relatie houdt dat niet in dat ze direct hun vriendschappen minder belangrijk vinden. Sterker nog, de vriendschap wordt op de proef gesteld en dan pas merk je wie je echte vrienden zijn.

Nog steeds ben ik degene die het meeste reist naar vriendinnen. Misschien omdat ik het gewend ben en het dus makkelijker doe. Neemt niet weg dat ik mensen ook wel graag mijn eigen huis laat zien.

Daarbij vind ik de afstanden in nederland toch wel vaak te verwaarlozen. En dit komt van iemand die in Groningen studeerde en zelf uit Maastricht komt het valt allemaal te bereizen, nee niet iedere week, maar wel regelmatig. En zeker als het een beetje om en om gaat...

haha ja caro echt!

Natuurlijk is iemand enthousiast als hij/zij gaat verhuizen..! Terwijl ik het altijd anders gevoeld heb. Meer als van.. Help hoe nu, ik word in de steek gelaten. Maar zo is het helemaal niet. Misschien vind hij/zij het ook wel heel erg dat vriendinnen nu op grote afstand wonen. Ik heb er alleen nooit vanaf die kant naar gekeken. (stom eigenlijk!)

Punk'd volgens mij ben je echt niet de enige die dat dacht/denkt. Heel veel reageren zo, weet ik ook uit eigen ervaring. Het is gewoon zo: Jij gaat verhuizen, dus zorg er maar voor dat we elkaar nog zien... Terwijl, wat Caro ook zegt, het helemaal niet betekend dat je je familie/vrienden niet meer wilt zien..

@TO Ik weet niet zo goed wat ik zou doen met die jurk shoppen. Maar ik zou als ik jou was wel even heel duidelijk maken dat jullie allebei er tijd in moeten steken en dat zij ook kan reizen.. Het moet idd wel van twee kanten komen!

Gisteren heb ik het gezegd, maar haar reactie was weer precies zoals ik verwacht had.. Ja ze heeft het druk met school en de trouwerij van dr zusje dus het is even niet anders, het wordt pas juni. Druk ja.. Laat me niet lachen Een sorry kon er niet eens vanaf..