Hoe kijken jullie hier tegenaan?

Filoria schreef:Maar als iemand gewoon probeert 'mee te draaien', positief blijft, en het aangeeft als iets echt niet lukt, dan heb ik daar respect voor. Een baaldag mag altijd natuurlijk, maar het lijkt me zo zonde om van je hele leven een baaldag te maken als je lichaam niet doet wat je wilt.

En dát, lieve Filoria, is dus precies mijn levensmotto!

Ik las je titel en toen zag ik de foto's en ik had zoiets van ok het enige dat ik zie is dat je echt een geweldig mooie taille hebt. Niets om je voor te schamen dus

Haha Sjaantje ik hoop toch echt dat ie dan weg is, of een stuk eraf gezaagd. Maar de groene koker hangt er sowieso dan nog wel en die hangt ook voor onze deur dus dan weet je nog waar het is

Ah, de groene koker.. ja die heb zien hangen en dacht nog: "leuk uitzicht voor de mensen die daar wonen!"
Welke etage zei je nou? De eerste?

Ja eerste. Koker hangt voor de voordeur dus daar hebben we geen last van. Die planken blokkeren het hele uitzicht en zonlicht dus die moet weg

Zal vrijdagochtend rond 09.45 / 09.50 even toeteren als ik langsrij. Een grijze focus station, voor het geval de plank weg is en jij staat te loeren

Ik ben paranormaal begaafd hoor, dat ik precies jouw levensmotto weet

Filoria, ik merk het!

Ik vind het bij jou absoluut niet opvallen en zeker niet iets waar iemand zich aan kan storen. Je ziet gewoon een mooie jonge vrouw staan/zitten. Ik kan me wel voorstellen dat ik als ik naar een optreden van jouw koor ga dat ik me dan zou afvragen waarom iemand op een kruk zit en dat je er dan even op gaat letten bij het weglopen oid. Maar verder niet. Ik had wel afgelopen kerst bij een koor dat er iemand stond op het einde van een rij (viel daarom juist meer op) die maar met een paar nummers mee zong. Toen me dat opviel bij 1 nummer ga je er vaker opletten en toen zat ik me wel af te vragen waarom, maar weer niet als echt storend ervaren. Bleek dat diegene blind was en omdat ze nu eenmalig kerstliedjes zongen hij die niet kende omdat ze ze maar een paar keer geoefend hadden. Bij andere optredens zong hij altijd wel mee omdat hij de nummers dan uit het hoofd kende. Hij had gewoon veel plezier in het zingen. OK, daar let je dan 1x op en bij een volgend optreden valt het me niet meer op.

Ik zie echt geen reden waarom ze mensen als jou zouden weigeren bij een koor.

Ik vind het ook ontzettend meevallen met hoe "krom" je staat, mijn moeder staat veel krommer en bij haar valt het me eigenlijk ook niet eens op (behalve als ik er op let) Het is dat je het zelf gezegd hebt, maar anders zou ik het aan de foto in elk geval niet af zien!

Verder, als er bij een "gewoon" koor iemand met een rolstoel ofzo tussen zou staan, zou ik het denk ik niet echt bewust opmerken. Wel zou ik het leuk vinden omdat ze dan gewoon uitstralen dat het om het zingen gaat en om de lol die je als koor hebt ipv. hoe je er uit ziet met z'n allen.

Je ziet er goed uit!
Enne...mijn antwoord is nee. Mij maakt het echt niets uit!

Goh, jullie blijven eensgezind!

Even offtopic: BJA, als ik jou zie reageren moet ik altijd aan m'n vader denken... jouw naam bestaat uit zijn initialen

Oh wat grappig dat je er dan aan moet denken!
Zou ik ook doe hoor.

Sjaan, ik vind dat mens echt een ongelooflijk stom wijf dat ze je om zo'n buttreden niet in het koor wil hebben. Is zij zo geweldig en perfect dan? Wat belachelijk. Je bent zo leuk en je staat helemaal niet krom! Ik zou er niet te lang stil blijven staan, Sjaan, het is hun verlies. Echt!

Alex, bedankt voor je open en eerlijke reactie! Kun je jouw stukje nu eens 'omdraaien' naar je eigen situatie?

Als je de andere gezichten niet onherkenbaar had gemaakt had ik waarschijnlijk gevraagd naar wie ik moest kijken op de foto. Je staat een beetje door je knieen gezakt, maar scheef? nee, dat zie ik niet.

Ik heb ooit iemand ontmoet die iets aan zn benen had waardoor hij moeilijk liep en heel erg 'op en neer waggelde' tijdens het lopen (weet even niet hoe ik het anders moet omschrijven). Hij vertelde: 'Hoezo loop ik raar? Misschien ben ik wel de enige die normaal loopt en lopen alle andere mensen om mij heen wel raar!' Hij was erg zelfverzekerd en straalde dit ook echt uit!
Zoals als eerder gezegt straal jij ook echt op die foto! Omdat je ergens mee bezig bent wat je leuk vind en dat maakt het hele plaatje mooi en compleet!
Ik vind het zelfs discriminerend wat er bij dat koor is gezegt. Iemand niet toelaten omdat ie 'scheef' is of in een rolstoel zit? Ik zou blij zijn dat je nu niet bij dat koor zit. Ik zou geen mensen in mijn omgeving willen hebben die zo denken.
Bovendien ben ik nog nooit iemand tegengekomen die perfect is. Kunnen ze iedereen wel uit dat koor gooien..

fy schreef:Ik heb ooit iemand ontmoet die iets aan zn benen had waardoor hij moeilijk liep en heel erg 'op en neer waggelde' tijdens het lopen (weet even niet hoe ik het anders moet omschrijven). Hij vertelde: 'Hoezo loop ik raar? Misschien ben ik wel de enige die normaal loopt en lopen alle andere mensen om mij heen wel raar!'

Geweldig! Ja, zo kun je het ook zien!

Hey Sjaan.
Ook ik vind de foto's meevallen, het lijkt idd alsof je staat te swingen.

En nee, ik kijk niet anders naar mensen met een beperking. Voor mij is iedereen gelijk, ongeacht hun beperkingen, iedereen is mens en iedereen heeft net als mij gevoelens e.d.

Ik vind het van de vrouw van dat ene koor juist schandalig, dit valt gewoon onder discriminatie!

Hoi Sjaan,

Ik vind het eigenlijk niet eens echt opvallen! Ik ken een koor waar ook iemand in zit die in een rolstoel zit en waarbij de hulphond(en) naast haar liggen. Het trekt eerst even je aandacht omdat het anders is, maar uiteindelijk gaat het om het gevoel dat het koor overbrengt. Op dit tweede foto zou ik niet eens zien wie "anders" was, je staat er zelfverzekerd bij!

Ik heb juist bewondering voor mensen die zich niet laten beperken door hun eigen beperkingen en lekker doen waar ze blij van worden (in dit geval zingen). Dus ik vind het juist hardstikke leuk dat je dit doet!

Succes met zingen!

Ik vind het niet duidelijk zichtbaar dat je krom staat en vind het ook een vreemde reden om iemand af te wijzen voor een zangkoor. Het gaat uiteindelijk om de zangkwaliteit en volgens mij heb je er wel veel plezier in, want dat zie ik wel op de foto's

Ik kan aan je houding zien dat je reuma hebt, maar ik ben daar ook wat meer op toegespitst, omdat een van mijn 'naasten' (weet even geen beter woord) dat ook heeft. Ik vind het echt ronduit schandalig dat iemand je afwijst vanwege het imago van een koor. Ik zie het verband met een slecht imago niet en dat iemand die glashard tegen je zegt wijst volgens mij wel op een persoonlijkheidsstoornisje. Trek je er vooral zo weinig mogelijk van aan.

Ik zie mensen met een handicap trouwens als ieder ander persoon, alleen dan met een beperking.

Ik vind dat je je nergens voor hoeft te schamen hoor! Je straalt positiviteit uit, en je ziet idd op de foto dat je het gewoon naar je zin hebt!
Ik vind het ook belachelijk dat je om die reden afgewezen bent bij dat koor, en ik zou als ik jou was ook denken "Nou bij mensen met zo'n mening WIL ik niet eens zingen!" Ik denk juist dat het ten goede kan komen voor een groep (in dit geval een koor) als je ook laat zien dat iedereen mee telt, dat je uiterlijk niet mee telt, of je nou reuma/andere ziekte hebt, of wat je huidskleur ook is bijvoorbeeld.

Als ik mensen zie met een afwijking, heb ik daar geen mening over, ik zal nooit denken "oh wat een raar mens!". Vaak ben ik wel benieuwd naar wát ze precies hebben, of hoe het gekomen is, maar dat komt ook door mijn opleiding en uiteraard mijn interesses. Ik zal later ook mensen met reuma voor mijn neus krijgen, om daar speciale hulpmiddelen voor voor de schrijven, braces etc, en allerlei ziektebeelden interesseren me gewoon.

Edit: Overigs respect dat je dan op zulke hakken toch ook loopt!

Hahaha die hakken... Believe it or not, maar op die schoenen loop ik dus juist het gemakkelijkst! Mijn enkels zitten grotendeels vast, de laatste keer dat ik op platte voeten kon lopen kan ik me al niet eens meer herinneren (was denk ik een jaar of 5 of 6?) Daarom ben ik zo blij dat ik een meisje ben en geen jongetje
Ik heb vroeger, toen ik een jaar of 12 was, wel orthopedisch aangepaste schoenen gehad maar ten eerste zag het er niet uit, en ten tweede luisterde die schoenmaker helemaal niet naar mij waardoor die schoenen alleen maar zoveel pijn deden dat ik er geen stap op kon zetten. Tot grote ergernis van mams (die een flink bedrag had moeten dokken) stonden ze dus in de kast weg te stoffen en trok mijn toen 5-jarige zusje ze het liefst aan tijdens haar verkleedpartijtjes ( ). Herinner me nog mijn meest wijze opmerking: "Hee mam, bij de Bristol hebben ze ook schoenen met een hak, zullen we daar eens gaan winkelen??"

Naja, dat is dus het verhaal van de hoge-hak-schoenen. Krijg er wel vaak opmerkingen over: 'maar meisje, je loopt al zo moeilijk, en dan tóch zulke schoenen? tsss...' maar na mijn uitleg is iedereen het wel met me eens dat ik gelukkig een meisje ben Alleen in de zomer baal ik wel, al die leuke slippertjes en ballerinaatjes kan ik dus niet aan Ach ja...

Verder heb ik dit topic gisteravond vlak voor het slapengaan nogmaals op mijn gemakkie zitten lezen en ik ben écht écht écht blij met jullie eerlijke reacties. Het doet me goed!
Thanx girls!

ik vind het ook heel erg meevallen op de foto's , als ik niet geweten had dat je reuma hebt, dan had ik echt niet kunnen zien aan de foto's dat je dat hebt.

En wat een achterlijke opmerking van dat andere koor, het gaat erom hoe ze zingen, niet om hoe de mensen eruit zien, dat zou dus inhouden bij dat koor wanneer iemand om de een of andere reden bijv in een rolstoel beland diegene bij het koor weg moet, want ja dat is slecht voor het imago...?

Ik vind het helemaal niet opvallen hoor! Maar het is meestal als je zelf iets hebt dat je er ook hele gefocust op bent en denkt dat het iedereen opvalt (heb ik tenminste).