Hoe kijken jullie tegen deze situatie aan?

Hoi,

Ik zou wel willen weten hoe jullie tegen de situatie aankijken die ik ga beschrijven. Zelf vind ik het namelijk best wel flauw en stommig overkomen.
Maaar misschien heb ik dat wel helemaal verkeerd want ik heb zelf geen kleine kinderen en weet niet hoe moeders hier tegen aankijken en graag zou ik dat wel even willen peilen zodat ik eventueel mijn denkwijze aan kan passen.

Het gaat over ons peet kindje van bijna 3 jaar. Vandaag mag hij samen met ons een cadeautje gaan uitzoeken in een speelgoed winkel voor de vakantie. We vinden het leuk om hem lekker te verwennen.

Nu heb ik aan mijn nicht gevragen breng hem vanavond maar hierheen dan gaan wij samen met hem iets kopen en brengen wij hem thuis of je kunt hem komen halen net hoe je wil. Een aantal smsjes op en neer maar het komt er op neer dat zij hem niet aan ons mee wil geven maar er zelf altijd bij wil zijn. Dit heeft ze niet direct gezegd maar dit weten wij dus we dachten proberen het nog een keer. Gewoon omdat dit leuk is samen met hem. Maar ze vertrouwd ons gewoon niet om met haar kind dingen te doen ook al zijn ze heel simpel. Wij mogen niet eens oppassen wat ik al vaak aan heb gegeven. Wij zijn verder allebei niet raar, bovenin de 20 en altijd heel goed met hem.
Vraag me echt af waarom ze ons dan als zijn peet ouders heeft uitgekozen als we niks met hem mogen doen.
Nou ja het mag wel maar zij komt met hem naar het centrum blijft buiten bij de deur wachten en neemt hem weer mee Ik vind dit echt nogal heel stommig wij zijn geen kleine kinderen. Voelt zo raar cadeautje hup en weer weg met je moeder.

Hebben jullie dat ook (mensen met kinderen) dat je, je kind niet bij mensen achter durft te laten die zelf geen kinderen hebben? of zoiezo? Ben ik benieuwd na want misschien denk ik wel verkeerd en kan ik het niet goed inschatten.

Groetjes.

Ik moet zeggen dat ik dat eigenlijk ook niet doe, maar het is ook nog niet voorgekomen dat iemand zonder kinderen aan ons vroeg of ze ze een middagje mee mochten nemen.

Ik vind het wel moeilijk wat ik hiervan moet denken.

Wij vinden het zo leuk omdat we ze zelf niet hebben en daarom wilde wij heel graag peet ouders worden maar zo vind ik er niks aan. Hij is nu 3 en hebben echt nog nooit een minuut op mogen passen ofzo.

Moeilijke situatie. Ik heb zelf geen kinderen. Mijn zus heeft wel een zoontje en ik mag hem overal mee naar toe nemen (11 mnd). Ik heb al op hem gepast toen mijn zus nog zwangerschapsverlof had, dat was dan een uurtje, zodat ze even boodschappen kon doen. Tegenwoordig pas ik hele dagen op.
Ik vind het dus eigenlijk wel een beetje raar dat jullie niet op pad mogen met een kind van 3 jaar zonder het toezicht van de moeder.
Mag het kindje wel met anderen mee of ook niet?

Ik ben ook nooit alleen met mijn peetouders mee geweest. Ik zou denk ik ook niet mijn kind zomaar afgeven, misschien aan mijn zusje, maar verder zie ik er het nut niet zo van in.
Ik kan inzien dat ze het een beetje vreemd zou vinden. Maar dat ligt echt puur aan de band die ik met mensen heb. Ik heb geen kinderen overigens, maar toch...

Ik heb zelf (nog) geen kinderen, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Maar ik vind het wel vreemd dat ze wantrouwig is tegenover degenen die ze zelf als peetouders heeft uitgezocht.. ik bedoel, stel dat ze overlijden, dan gaan jullie er 24/7 voor zorgen. Dus ze heeft er (hopelijk) wel over nagedacht toen ze de keuze maakte om jullie peetouders te maken, en dan vertrouwt ze jullie nu ineens niet.

Chipp schreef:Moeilijke situatie. Ik heb zelf geen kinderen. Mijn zus heeft wel een zoontje en ik mag hem overal mee naar toe nemen (11 mnd). Ik heb al op hem gepast toen mijn zus nog zwangerschapsverlof had, dat was dan een uurtje, zodat ze even boodschappen kon doen. Tegenwoordig pas ik hele dagen op.
Ik vind het dus eigenlijk wel een beetje raar dat jullie niet op pad mogen met een kind van 3 jaar zonder het toezicht van de moeder.
Mag het kindje wel met anderen mee of ook niet?

Ja het is altijd bij haar moeder 2 dagen in de week. Dat snap ik dat is vertrouwd. En bij de ouders van hem is hij ook weleens maar dan doet ze ook al moeilijk wat die mensen erg vinden en een buurmeisje van 16 ofzo komt weleens bij hun huis oppassen. Maar die heeft heel veel ervaring geloof ik want die past ook op de buren.

Ik vind het ook moeilijk maar mijn eerste gedachte is echt wel dat ik dit stom vindt, vooral dat zei buiten de winkel gaat staan wachten.

Mijn zoon mag altijd met mijn zus, ouders of schoonouders mee.
Ik denk dat het moeilijk is om hier wat over te zeggen, het zal een gevoel zijn van de moeder (wat waarschijnljk absoluut niet wantrouwend zal zijn naar jullie) en dit zal voor anderen niet altijd even leuk zijn..

Possom schreef:Ik heb zelf (nog) geen kinderen, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Maar ik vind het wel vreemd dat ze wantrouwig is tegenover degenen die ze zelf als peetouders heeft uitgezocht.. ik bedoel, stel dat ze overlijden, dan gaan jullie er 24/7 voor zorgen. Dus ze heeft er (hopelijk) wel over nagedacht toen ze de keuze maakte om jullie peetouders te maken, en dan vertrouwt ze jullie nu ineens niet.

nee hoor dat is achter haalt. Gaat altijd naar de opa en oma mits je dit beschreven hebt.

Komt denk ik omdat wij zelf geen kinderen hebben.

Possom schreef:Ik heb zelf (nog) geen kinderen, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Maar ik vind het wel vreemd dat ze wantrouwig is tegenover degenen die ze zelf als peetouders heeft uitgezocht.. ik bedoel, stel dat ze overlijden, dan gaan jullie er 24/7 voor zorgen. Dus ze heeft er (hopelijk) wel over nagedacht toen ze de keuze maakte om jullie peetouders te maken, en dan vertrouwt ze jullie nu ineens niet.

Een peetouder is niet per definitie meteen een voogd.

Ik zie het probleem niet zo.
Als mijn zusje hier dichterbij zou wonen dan was ze H. waarschijnlijk al honderd keer komen halen om mee naar het centrum te nemen of mee te gaan wandelen ofzo.

Ik zie het punt niet, maar ja.

juffie001 schreef:Mijn zoon mag altijd met mijn zus, ouders of schoonouders mee.
Ik denk dat het moeilijk is om hier wat over te zeggen, het zal een gevoel zijn van de moeder (wat waarschijnljk absoluut niet wantrouwend zal zijn naar jullie) en dit zal voor anderen niet altijd even leuk zijn..

ja denk het ook maar het komt wel wantrouwend over. Wij zijn gewoon 2 volwassen mensen van tegen de 30 aan bijna.

pFlower schreef:

juffie001 schreef:Mijn zoon mag altijd met mijn zus, ouders of schoonouders mee.
Ik denk dat het moeilijk is om hier wat over te zeggen, het zal een gevoel zijn van de moeder (wat waarschijnljk absoluut niet wantrouwend zal zijn naar jullie) en dit zal voor anderen niet altijd even leuk zijn..

ja denk het ook maar het komt wel wantrouwend over. Wij zijn gewoon 2 volwassen mensen van tegen de 30 aan bijna.

Het is ook niet eens een dag of een avond weg maar gewoon een uurtje ofzo en iets kleins.

Heb je het hier al weleens over gehad met je nicht?
Haar gevraagd om een middagje met hem weg te mogen? Misschien wil ze jullie wel niet belasten en blijft ze er daarom bij. Of ze heeft het zelf niet door dat ze zo beschermend is en naar jullie wantrouwig overkomt.

pFlower schreef:

juffie001 schreef:Mijn zoon mag altijd met mijn zus, ouders of schoonouders mee.
Ik denk dat het moeilijk is om hier wat over te zeggen, het zal een gevoel zijn van de moeder (wat waarschijnljk absoluut niet wantrouwend zal zijn naar jullie) en dit zal voor anderen niet altijd even leuk zijn..

ja denk het ook maar het komt wel wantrouwend over. Wij zijn gewoon 2 volwassen mensen van tegen de 30 aan bijna.

oh maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat dit niet leuk is voor jullie, en dat het wantrouwend overkomt.
Maar.. buiten dat je kunt aangeven dat je het jammer vind, zal je er weinig aan kunnen veranderen en zal het een stukje gevoel is van de moeder dat ze haar kindje moeilijk aan anderen kan/ wil/ durft toe te vertrouwen

ja hoor heb dit al een aantal keren aangegeven
Maar dat is alweer een jaartje geleden. Ik dacht nu is die wat ouder maar komen er smoesjes.

Ach ja het is nu zo wilde jullie mening graag weten vooral van mede moeders. Ik zal wel een beetje verkeerd denken dan maar het lijkt me zo geweldig iets samen met hem te doen het is gewoon ook een erg grote teleur stelling ik denk dat, dat hem is.

Ik had het me helemaal anders voorgesteld peet ouders zijn.

Ik heb dat ook wel gehad hoor, toen mijn eerste kleine nichtje geboren werd, ik had toen ook veel meer tijd met haar door willen brengen maar ik werd er helemaal niet zo bij betrokken als ik had gehoopt. Ik weet nog dat ik daar in het begin ook heel teleurgesteld over was. Later, toen ze al wat ouder was, ben ik overigens wel een aantal keer met haar samen op stap geweest.

Het is in ieder geval iets waar je weinig aan kunt doen, je kunt ook niet van haar verwachten dat zij zich over haar angst heen zet om jullie niet voor het hoofd te stoten. Dat is echt iets wat vanuit haarzelf zal moeten komen.

klopt susan.

Nu ik dit lees begrijp ik het ook wel iets beter denk ik.

Maar denk dat ik boos ben om de teleur stelling.

pFlower schreef: Ik zal wel een beetje verkeerd denken dan maar het lijkt me zo geweldig iets samen met hem te doen het is gewoon ook een erg grote teleur stelling ik denk dat, dat hem is.

Ik denk dat je hier bedoelt dat het ook jammer is voor hem. Hier ben ik het niet mee eens. Hij weet niet hoe het is om met jullie mee te gaan, dus het is voor hem ook geen teleurstelling dat het niet gebeurt. Tenzij jullie hem lekker zitten te maken, terwijl je weet dat het niet mag van je nicht.
Het is natuurlijk wel erg jammer voor jullie. Ik zou gewoon de tijd die je wel met hem door kan brengen, genieten. Er komt waarschijnlijk vanzelf een tijd dat je hem wel mee mag nemen of misschien een ander kleintje in je omgeving.

Chipp schreef:

pFlower schreef: Ik zal wel een beetje verkeerd denken dan maar het lijkt me zo geweldig iets samen met hem te doen het is gewoon ook een erg grote teleur stelling ik denk dat, dat hem is.

Ik denk dat je hier bedoelt dat het ook jammer is voor hem. Hier ben ik het niet mee eens. Hij weet niet hoe het is om met jullie mee te gaan, dus het is voor hem ook geen teleurstelling dat het niet gebeurt. Tenzij jullie hem lekker zitten te maken, terwijl je weet dat het niet mag van je nicht.
Het is natuurlijk wel erg jammer voor jullie. Ik zou gewoon de tijd die je wel met hem door kan brengen, genieten. Er komt waarschijnlijk vanzelf een tijd dat je hem wel mee mag nemen of misschien een ander kleintje in je omgeving.

nee bedoelde de teleurstelling voor ons hoor. Hij zelf zal er weinig weet van hebben.

Hij staat wel altijd te springen als wij langs komen, zo lief!

Het kindje van mijn nicht is mijn petekindje. En ik heb wel eens een ochtendje alleen op hem gepast hoor! Toen moest zei een ochtend weg voor een workshop en ik had vrij. Dus om 8 uur bracht ze hem naar mij en om 2 uur kwam ze hem weer ophalen. Mijn nicht vertrouwd mij daar gewoon in, ook al heb ik zelf nog geen kinderen en ben ik pas 21 jaar.
Ik begrijp verder wel dat je, als moeder zijnde, heel voorzichtig bent met je kind(eren) maar ik vind wel dat je je familie moet kunnen vertrouwen. Misschien dat ze je meer gaat vertrouwen als je laat zien dat je echt goed met haar kind overweg kunt? Of bijvoorbeeld eerst samen een keer naar een speeltuin gaan en dan de keer erop vragen of je nu eens een keer alleen met haar kind naar dezelfde speeltuin mag?

Ik heb voorgaande reacties niet gelezen, dus misschien val ik in herhaling.

Ik vind het ook wel wat gek gedrag maar ik denk dat je het je niet persoonlijk moet aantrekken. Of weet je dat hij wel alleen met andere mensen weg mag en alleen niet met jullie?
Sommige moeders/ouders zijn gewoon wat extreem voorzichtig en beschermend met hun kinderen en dan krijg je dus dit soort dingen.
Misschien moet je het gewoon eens naar haar uitspreken en vragen hoe het komt.

Ik vind het in ieder geval geen gezond gedrag.

Ik vind het belachelijk, tenzij er eerder wat is voorgevallen. Dat je zelf geen kinderen hebt wil niet zeggen dat kinderen niet veilig bij je zijn. Moeder hoeft niet gelijk kind hele dag bij jullie te laten, maar gewoon een paar uurtjes is toch geen probleem. Lijkt me juist handig want kan zij ook wat voor haar zelf doen.
En idd zeg, waarom zijn jullie dan peetouders? Dat betekent toch dat mocht er wat met de echte ouders overkomen jullie in principe de voogdij krijgen?
Ik zou echt niet op deze manier een cadeautje voor het kind kopen hoor, dat moeder buiten de winkel staat te wachten tot ze het kind weer mee kan nemne.

edit: lees dat van peetouder zijnde= voogd bij overlijden niet meer klopt. Wat is dan het nut/doel van een peetouder?
Hoe dan ook vind ik ze hebben je kennelijk wel goed genoeg bevonden om peetmoeder te zijn, dan mag je toch ook wel eens oppassen lijkt me.

luisa schreef:Ik vind het belachelijk, tenzij er eerder wat is voorgevallen. Dat je zelf geen kinderen hebt wil niet zeggen dat kinderen niet veilig bij je zijn. Moeder hoeft niet gelijk kind hele dag bij jullie te laten, maar gewoon een paar uurtjes is toch geen probleem. Lijkt me juist handig want kan zij ook wat voor haar zelf doen.
En idd zeg, waarom zijn jullie dan peetouders? Dat betekent toch dat mocht er wat met de echte ouders overkomen jullie in principe de voogdij krijgen?
Ik zou echt niet op deze manier een cadeautje voor het kind kopen hoor, dat moeder buiten de winkel staat te wachten tot ze het kind weer mee kan nemne.

ja maar ik kan het kindje er niet onder laten lijden die hebben we het belooft.

Flower daar heb je geljk in, kindje moet niet de dupe worden.
Misschien kan je toch nog eens aangeven dat je het leuk vind om een op te passen en wat tijd door te brengen met je petekind.