Meer mensen die het heerlijk vinden alleen??

Soms vraag ik mij af of ik misschien gek ben. Ik ben nu bijna 3 jaar alleen met mijn zoon, heb wel korte relaties gehad, maar niets serieus eigenlijk, of in ieder geval allebei onze eigen plek en zagen elkaar maar 1 keer in de week. En dat vond ik echt ideaal. Nu heb ik een weekje tijden de carnaval met een leuke jongen gedate, maar ik stuit er steeds op dat ik het gewoon veel fijner vind alleen!
Ik vind het heerlijk om in mijn eigen huis thuis te komen, mijn dingen te doen, heerlijk om 's avonds alleen tv te kijken, zelf met mijn zoon erop uit met vrienden of met mijn ouders. Nou is die jongen ook een paar dagen hier geweest, ik ken hem al heel lang, maakt deel uit van mijn vriendengroep, en ik moet er gewoon niets van hebben, iemand in mijn huis, die op mijn bank tv kijkt haha, in mijn bed slaapt, mijn douche gebruikt enzo.. Het voelde voor mij een beetje als een inbreuk op mijn eigen leventje.
Scheelt ook misschien dat ik een groot sociaal netwerk heb, en mensen vragen vaak of ik het niet vervelend vind, en mijn antwoord is altijd dat ik er echt van geniet het alleen zijn.
Ben ik nu zo raar? Of zijn er meer mensen hier, die dit gevoel met mij delen?

Natuurlijk ben je niet raar! Het is toch niet verkeerd om op je eigen privacy gesteld te zijn?
Ik ben dan niet alleen, maar ik kan er zo van genieten om een keer alleen thuis te zijn. Ook al is dat niet te vergelijken met jouw situatie, ik kan met het goed voorstellen. Iemand die alles ineens anders doet, zijn spullen niet achter zijn kont opruimt etc.

Misschien heb je ook nooit lang genoeg een relatie/scharrel (?) gehad om aan het idee te wennen dat er ook nog iemand anders in jouw huis is. Of je bent de juiste persoon nog niet tegen gekomen. En misschien als je die wel tegenkomt vind je het ineens niet meer raar dat er nog iemand anders bij jou rondloopt!

Ik heb dat ook, alleen dan onder kind. Mijn huis is mijn plek en daar horen geen anderen. Ik hoop zelf maar dat ik wél zou kunnen samenleven en samenwonen als het òns huis is, maar ik vind het eigenlijk juist heerlijk alleen.

Woonde je eerder wel samen en hoe ging dat toen?

In de twee jaar dat ik vrijgezel was voor ik mijn huidige vriend leerde kennen vond ik het ook heerlijk alleen. Inderdaad lekker je eigen plekje, alles voor jezelf. Maar sinds ik hem ontmoette wilde ik (en hij) niets liever dan samenwonen (dat zijn we dan ook na 8 maanden al gaan doen) en dat bevalt heel erg goed. Moraal van dit verhaal : Ben blij dat je het nu goed naar je zin hebt en wie weet vind je het bij de juiste partner ook wel heel erg fijn!

Merai schreef:In de twee jaar dat ik vrijgezel was voor ik mijn huidige vriend leerde kennen vond ik het ook heerlijk alleen. Inderdaad lekker je eigen plekje, alles voor jezelf. Maar sinds ik hem ontmoette wilde ik (en hij) niets liever dan samenwonen (dat zijn we dan ook na 8 maanden al gaan doen) en dat bevalt heel erg goed. Moraal van dit verhaal : Ben blij dat je het nu goed naar je zin hebt en wie weet vind je het bij de juiste partner ook wel heel erg fijn!

Dat houd ik mezelf ook maar voor..

Tja en anders is er nog geen man overboord toch? Er zijn wel meer mensen die altijd blijven LAT'en

Bedankt voor de reacties !

Tullow en smikkell, ik heb eerder samengewoond ben zelfs getrouwd geweest en toen hasd ik er totaal geen moeite mee.. Maar toen had ik zeg maar nooit van het leven alleen "geproefd" en dat bevalt me gewoon beter haha!

Ik kon mij ook nooit voorstellen dat ik alleen zou kunnen leven, vond het nooit leuk als mijn man een avond weg was, maar nu vind ik het gewoon heerlijk.
Ik kom in mijn omgeving bijna nooit iemand tegen die leeft zoals ik, iedereen woont samen, of heeft plannen om samen te wonen en mijn vriendinnen verwachten dat ik ook diezelfde dingen wil, daarom vroeg ik mij dus af ok ik misschien gewoon raar ben, dat ik dat niet wil.
Ik denk dat als ik ooit een relatie krijg met iemand waar ik echt hoteldebotel op ben, dat we dan inderdaad maar moeten latten!

kruimelje schreef:Bedankt voor de reacties !

Tullow en smikkell, ik heb eerder samengewoond ben zelfs getrouwd geweest en toen hasd ik er totaal geen moeite mee.. Maar toen had ik zeg maar nooit van het leven alleen "geproefd" en dat bevalt me gewoon beter haha!

Ik kon mij ook nooit voorstellen dat ik alleen zou kunnen leven, vond het nooit leuk als mijn man een avond weg was, maar nu vind ik het gewoon heerlijk.
Ik kom in mijn omgeving bijna nooit iemand tegen die leeft zoals ik, iedereen woont samen, of heeft plannen om samen te wonen en mijn vriendinnen verwachten dat ik ook diezelfde dingen wil, daarom vroeg ik mij dus af ok ik misschien gewoon raar ben, dat ik dat niet wil.
Ik denk dat als ik ooit een relatie krijg met iemand waar ik echt hoteldebotel op ben, dat we dan inderdaad maar moeten latten!

Geniet er lekker van! Fijn dat je zo gelukkig bent. Wat de toekomst je brengt zie je dan wel weer toch?

appeltje schreef:

kruimelje schreef:Bedankt voor de reacties !

Tullow en smikkell, ik heb eerder samengewoond ben zelfs getrouwd geweest en toen hasd ik er totaal geen moeite mee.. Maar toen had ik zeg maar nooit van het leven alleen "geproefd" en dat bevalt me gewoon beter haha!

Ik kon mij ook nooit voorstellen dat ik alleen zou kunnen leven, vond het nooit leuk als mijn man een avond weg was, maar nu vind ik het gewoon heerlijk.
Ik kom in mijn omgeving bijna nooit iemand tegen die leeft zoals ik, iedereen woont samen, of heeft plannen om samen te wonen en mijn vriendinnen verwachten dat ik ook diezelfde dingen wil, daarom vroeg ik mij dus af ok ik misschien gewoon raar ben, dat ik dat niet wil.
Ik denk dat als ik ooit een relatie krijg met iemand waar ik echt hoteldebotel op ben, dat we dan inderdaad maar moeten latten!

Geniet er lekker van! Fijn dat je zo gelukkig bent. Wat de toekomst je brengt zie je dan wel weer toch?

Inderdaad Kruimel..

Ik ben ook al bijna 4 jaar single en woon inmiddels 1,5 week in mijn eigen huis. Ook toen ik nog bij mijn ouders woonde, vond ik het wel fijn om geen relatie te hebben. Maar nu ik in mijn eigen huis zit, geniet ik veel bewuster van mijn avonden.
Uiteindelijk zou ik wel een relatie willen, maar ik ben zonder relatie ook erg gelukkig. Ik laat me niet in mijn leven beperken omdat ik geen relatie heb. Ik doe alles wat ik wil (feestjes, op vakantie gaan, huis kopen), maar loop er wel soms tegenaan dat mijn gesettelde vriendinnen niet zo onafhankelijk zijn.

Nou gelukkig dat er dus toch meer mensen zijn die er echt van genieten. Ik vind het heerlijk als mijn zoon in bed ligt lekker op de bank te gaan zitten met een drankje erbij en gewoon helemaal in mijn uppie. Ik stel me wel eens voor hoe het is als er dan iemand bij zou zijn, en dat vind ik dan helemaal niks haha..

Ik herken op zich heel veel in je verhaal. Je bent ook zo gewend om lekker alles op jou manier te doen. Ook qua opvoeding hoef je met niemand rekening te houden. Maar toch denk ik dat als je de juiste man tegen komt, het ook weer goed kan voelen om veel samen te zijn. Maar het is niet raar dat je het nu helemaal prima vindt. Heerlijk toch dat je gelukkig met de situatie bent!

Maar zie jij de toekomst nu ook voor je met alleen je zoon?
Ik ben ook lastig met een man toe laten in huis. Maar hoop wel ooit iemand om me heen te hebben waarbij dat helemaal goed voelt en ook wil ik héél graag een vader voor mijn zoon. Heb jij dat niet?

Ik heb dat ook. Vind het echt heerlijk alleen. Ik kan echt genieten van alleen thuis zijn en alleen dingen doen. Ik hoef met niemand rekening te houden, kan m'n eigen dingen beslissen en voel me eigenlijk zelden tot nooit eenzaam.

Ik zou best een relatie willen, maar zie eigenlijk best er tegen op om weer energie te steken in een nieuw iemand, weer van voren af aan beginnen. En samenwonen moet ik echt nog helemaal niet aan te denken, ik kan daar af en toe best tegenop zien, om dat allemaal te moeten delen met iemand. Daarom doe ik lekker alles op m'n eigen tempo, en zolang ik er niet aan toe ben, hoeft het allemaal niet.

Ik snap dat heel goed hoor, vond het zelf ook heerlijk om alleen te zijn (hoewel ik dan nu nog thuis woon) Inmiddels heb ik wel een vriendje, maar ik moet heel eerlijk zeggen dat ik daar behoorlijk aan moet wennen. Tijd maken voor elkaar, rekening houden met elkaar. Soms zou ik willen dat ik er nooit aan begonnen was, maar ja, hij is zo leuk

Elodie schreef:Ik herken op zich heel veel in je verhaal. Je bent ook zo gewend om lekker alles op jou manier te doen. Ook qua opvoeding hoef je met niemand rekening te houden. Maar toch denk ik dat als je de juiste man tegen komt, het ook weer goed kan voelen om veel samen te zijn. Maar het is niet raar dat je het nu helemaal prima vindt. Heerlijk toch dat je gelukkig met de situatie bent!

Maar zie jij de toekomst nu ook voor je met alleen je zoon?
Ik ben ook lastig met een man toe laten in huis. Maar hoop wel ooit iemand om me heen te hebben waarbij dat helemaal goed voelt en ook wil ik héél graag een vader voor mijn zoon. Heb jij dat niet?

Ja ik zie de toekomst eigenlijk voor mij met alleen mijn zoon. Ik heb juist niet de behoefte om iemand te vinden en een gezin te gaan vormen. Dat wilde deze vriend heel graag en ik kreeg daar de kriebels van. Ik denk dat ik mijn zoon gewoon alleen blijf opvoeden, en mocht ik iemand tegenkomen vanaf het begin duidelijk maken dat ik niet wil samenwonen.

@Marin, ja ik zie er ook tegenop alles opnieuw te moeten, elkaar weer leren kennen, de slechte eigebschappen enzo.. Ik moet er gewoon niet aan denken.

Prosecco, echt waar, heb jij een vriendje joh, dat wist ik helemaal niet!

Kruimeltje, als jij zo gelukkig in je leven staat, zie ik niet in waarom je dat niet zou doen Als het financieel haalbaar is in je eentje en je het huishouden ook nog allemaal kan doen, dan vind ik dat alleen maar heel erg knap. En als je daar dan ook nog gelukkig mee bent, wow, ik heb er wel respect voor. Het was vroeger stiekem mijn droom, om single mom te worden. Klinkt gek, maar ik zag mezelf gewoon eerder met kind dan met man. En eigenlijk nog steeds wel. Maar ik denk dat er vast wel een man komt waarbij ik m'n geluk ook vind, maar nu nog niet. Ik hoef het nu gewoon nog niet. Zou best willen, maar realistisch gezien zie ik mezelf er echt nog geen energie in steken nu. Komt vanzelf wel weer. En tot die tijd vind ik het heerlijk alleen.

Ik herken het gevoel ook! Ik heb nu weer net een relatie, maar ik vond het single zijn heerlijk. Mijn eigen dingen doen, geen rekening met iemand hoeven houden... ik moet er nu ook echt weer aan wennen om tijd vrij te maken voor hem. En aan alle aspecten van een relatie eigenlijk, samen slapen, schoonfamilie dingen enzo. Ik miste zelfs de seks niet eens heel erg ik geniet er nu zeker van hoor, maar alleen zijn vond ik heerlijk!

Wat ik wel moeilijk vond toen ik single was, waren mijn vrienden. De meeste zijn al jaren gesetteld, kopen huizen, gaan trouwen etc... en ik verwacht de eerste kids ook wel binnen 2-3 jaar. Dan vond ik het toch jammer om weer alleen naar die bruiloft heen te moeten bijvoorbeeld Hoe ga jij daar mee om kruimel?

Ik ben ook graag alleen. Ook in een relatie is dit gelukkig goed mogelijk!

Noa schreef:Ik ben ook graag alleen. Ook in een relatie is dit gelukkig goed mogelijk!

Ik hoop ook zoiets te krijgen, waarbij ik ook gewoon echt mezelf kan zijn en tijd alleen heb en m'n eigen gang kan gaan. Ik denk dat dat meer zegt over een goede relatie (voor mij) dan wanneer je constant samen bent. Heb jij dat dus, Noa?

Noa schreef:Ik ben ook graag alleen. Ook in een relatie is dit gelukkig goed mogelijk!

Woon je samen?

Ik kan heel goed alleen zijn. Ik woon nu samen met mijn vriend dat bevalt ook goed

Hiervoor was ik 3 jaar alleen en ik heb dan niet zoiets van ik moet nu een vriennd! Vond het wel fijn.

Marin schreef:

Noa schreef:Ik ben ook graag alleen. Ook in een relatie is dit gelukkig goed mogelijk!

Ik hoop ook zoiets te krijgen, waarbij ik ook gewoon echt mezelf kan zijn en tijd alleen heb en m'n eigen gang kan gaan. Ik denk dat dat meer zegt over een goede relatie (voor mij) dan wanneer je constant samen bent. Heb jij dat dus, Noa?

Ja, ik heb een tijdje samengewoond, maar ben weer alleen gaan wonen. Uiteindelijk wil ik wel weer samenwonen hoor, als we kinderen krijgen. Onze relatie zit verder wel helemaal goed, maar toch vond ik het zo onrustig om samen te wonen, omdat we allebei een totaal ander ritme hebben (hij werkt 's nachts). Nu gaat het geweldig tussen ons, omdat we allebei ons eigen plekje hebben, onze eigen dingen doen, en ervoor kiezen wanneer we bij elkaar zijn en slapen.

Hij is gelukkig echt iemand met een sterk karakter en zijn eigen ambities, maar daarnaast echt een lieverd als we samen zijn. Het kan dus wel, je eigen dingen doen, veel alleen zijn, maar ook samen. Als ik met hem ben is het ook niet eens meer alsof ik met iemand samen ben... Ik kan zo mezelf zijn dat ik bij hem ook volledig kan ontspannen en mezelf ben!

Ik vind het ook heerlijk om alleen te zijn. Lekker lezen met een kop thee, internetten, muziek luisteren, alleen boodschappen doen, zelfs alleen shoppen. Ik kan me thuis prima een hele dag vermaken. Maar als ik niks te lezen/internetten/tv of dvd's te kijken heb, en mijn poezen niet zou hebben, zou ik gek worden van de saaiheid.
En te vaak alleen vind ik ook niks.

Maar aan de andere kant vind ik het ook lekker als mijn vriend 's avonds thuis komt, gezellig babbelen! En verder heb ik ook juist een hele sociale kant en zoek ik mensen heel graag op! Leuke dingen ondernemen, theetje doen.. etc etc. Ben dus een echte Tweeling haha.

En heel gek, maar soms vind ik het helemaal niet leuk als ik een dag thuis ben en mijn vriend ook omdat hij vrij is Dan wil ik gewoon lekker aanrommelen en heb ik geen zin in mensen om me heen. Niks ten nadele van mijn vriend, hij is een enorme schat, maar dan wil ik gewoon alleen zijn. Gelukkig is ons huis daar ruim genoeg voor

Haha ik kan het me wel voorstellen hoor Tea En daar is niets ergs aan lijkt me.

Marin schreef:Haha ik kan het me wel voorstellen hoor Tea En daar is niets ergs aan lijkt me.

Hij weet het ook van me, en vind het ook niet erg. Maar er zijn mensen die t raar vinden...