Schoonfamilie, wanneer noem je dat zo?

Marsy28 schreef:Ik merk pas in de afgelopen jaren dat dit typisch Nederlands is, dit zo noemen. Net als de godganse familie feliciteren als je ergens op een verjaardag kom. Ik noem ze ook altijd mijn schoonouders maar ik krijg er ook vaak vraagtekens bij. Officieel zijn het pas je schoonouders als je getrouwd bent maar omdat iedereen tegenwoordig heel lang wacht met trouwen en het niet meer zo belangrijk is, zijn het ook je schoonouders als je een vaste relatie hebt, in Nederland dan. 

 Toen ik in Nederland kwam wonen, vond ik dit ook een belachelijke gewoonte. 

Ligt eraan tegen wie de ene keer ouders van mijn vriend andere keer schoonouders.

In het begin noemde ik ze 'de ouders van ...'. Nu al een aantal jaren 'mijn schoonouders'. Andersom ben ik ook hun 'schoondochter'. Klopt theoretisch niet natuurlijk, maar vriend en ik zijn al 10 jaar samen. Dan voelt het wel gewoon zo.

Heb daar trouwens ook nooit opmerkingen over gehad. Al merk ik wel dat het voor de oma's van mijn vriend (schoon oma's  ) wel belangrijk is dat er getrouwd is. Anders hoor je nog niet echt bij de familie. Ach ja.

Ik noemde ze altijd al schoonouders. Maar feitelijk zijn ze dat pas echt als je getrouwd bent. Tja, het bekt tegenwoordig zo gemakkelijk, dat je daar niet bij stil staat. Inderdaad echt iets van de oudere generatie.

Ik noem het gewoon mijn schoonouders & dat doet mijn vriend andersom ook. Mijn moeder heeft het ook gewoon over haar schoonzonen 

Ik noem mijn schoonouders ook gewoon schoonouders. Alleen, gek genoeg doe ik het niet wanneer ik over ze praat tegen mijn eigen ouders. Voelt als landverraad  

Ik noem ze ook gewoon schoonouders, al klinkt dat wel zo officieel vind ik. Ik zeg ook vaak ouders van mijn vriend.

Ik noemde mijn schoonouders ook gewoon schoonouders voordat we getrouwd waren. Vond volgens mij ook niemand gek. Alleen toen we hadden besloten te gaan trouwen, maakte mijn schoonmoeder er zo'n heel 'ding' van ("Zijn we eindelijk écht familie!") en dat besef maakte dat ik meteen een stuk minder enthousiast was over ons besluit

Ik noem ze ook schoonouders. Mijn schoonmoeder noemt ons (schoonzus en mij) 'kinderen'. Kan zo even geen voorbeeld geven in wat voor context, want zo staat het er een beetje raar

Ik zeg ook altijd mijn schoonouders. En ik wil niet trouwen, dus eigenlijk zijn het (nog) geen echte schoonouders, raar eigenlijk  
Broertje van mijn vriend noem ik soms zwager. Anders zeg ik broertje van P.

Mijn vriend zegt altijd van: de vader van G. Hij zal nooit zeggen schoonvader. Als hij over mijn zus praat is het altijd de zus van G. of haar voornaam.

Ik wist niet eens dat het pas je schoonfamilie is als je getrouwd bent. De familie van m'n ex noemde ik altijd gewoon schoonfamilie, wel zo makkelijk ook.

Bij mijn ex had ik het over schoonouders op het moment dat ik ze had leren kennen. We hadden toen 2-3 maanden iets geloof ik.

Ja hoor vanaf het moment dat we een relatie hadden en ik ze ontmoet had noemde ik het mijn schoonouders. Hoe moet ik ze anders noemen? De papa en mama van..  

Ik ben nu getrouwd maar ik zeg al jaren schoonmoeder. Mijn man en ik waren nog jong toen we een relatie kregen, het eerste jaar zei ik vaak "de moeder van ...." of noemde ik haar naam. Later noemde ze mij schoondochter en begon ik haar schoonmoeder te noemen.

De ouders van mijn vriend noem ik ook gewoon schoonouders of de ouders van vriend of gewoon bij hun voornaam.

Ik vind het trouwens wel moeilijk om ze een 'naam' te geven als bv vriend met zijn zus het over papa of mama heeft.

Mermaid schreef:
Ik vind het trouwens wel moeilijk om ze een 'naam' te geven als bv vriend met zijn zus het over papa of mama heeft.

Hoe noem je je schoonvader/moeder dan wanneer je het er met je vriend zelf over hebt?

Bij hun voornaam, doe ik ook als hun het over papa/mama hebben, maar dat voelt dan ineens raar ofzo. Of ik heb het over je vader / je moeder.

Mermaid schreef:Bij hun voornaam, doe ik ook als hun het over papa/mama hebben, maar dat voelt dan ineens raar ofzo. Of ik heb het over je vader / je moeder.

Ohhh okay. Ik heb het dan gewoon over papa of mama, lekker makkelijk. Ik noem mijn schoonouders niet bij de voornaam.

Dat laatste vind ik ook altijd lastig. Ik vind het heel gek om ze bij hun voornaam te noemen en doe dat ook nooit (niet dat ik het gek vind dat anderen dat wel doen, maar ik kan het op de een of andere manier niet...).
In een gesprek met mijn vriend of zijn broer heb ik het dan gewoon over "je vader/je moeder". Ik probeer ook altijd te vermijden om hen te moeten 'roepen' in gezelschap. Als ik tijdens een verjaardag wil weten of ze nog wat willen drinken, probeer ik altijd eerst oogcontact te maken. Anders zeg ik wel 'pap' of 'mam', maar het blijft voor mij zelfs na bijna 16 jaar heel gek aanvoelen om dat tegen iemand anders te zeggen dan tegen je eigen ouders.

Wij zijn 3,5 jaar samen, maar ik noem het nog steeds niet mijn schoonouders. Komt misschien omdat ik ze vrijwel nooit zie, ik heb ze tot nu toe maar een paar keer gezien en ik spreek ze daarnaast ook niet echt. Ik heb het altijd over de vader/moeder/broer/zus van mijn vriend.
En nog iets genants; ik weet volgens mij niet eens hoe de moeder van mijn vriend heet   Hij heeft het ook altijd gewoon over 'mn moeder'.
Hij noemt mijn ouders trouwens bij de voornaam, maar heeft het nooit over schoonouders.

Haha Jente, heb je in die 3,5 jaar nooit eraan gedacht eens te vragen hoe ze heet? Misschien toch eens doen vanavond  Maar van de andere kant, als je haar toch nooit bij haar voornaam gaat noemen, doet het er ook niet toe

Pineco schreef:Haha Jente, heb je in die 3,5 jaar nooit eraan gedacht eens te vragen hoe ze heet? Misschien toch eens doen vanavond  Maar van de andere kant, als je haar toch nooit bij haar voornaam gaat noemen, doet het er ook niet toe

Ow, wacht, ik denk dat ik het weet, maar helemaal zeker ben ik niet. Hij heeft het vast wel eens verteld, maar ik ben het weer vergeten. En aangezien ik ze vrijwel nooit zie en niet aanspreek, is het inderdaad niet nodig dat ik het weet

Maar hoe spreken jullie je schoonouders dan aan? Bij de voornaam? Hoe vraag je anders de aandacht?

Mijn schoonouders noemde ik m'n schoonouders op het moment dat man ik een serieuze relatie kregen.
Als ik tegen hun praat dan noem ik ze gewoon bij hun voornaam. En tegen m'n man zeg ik "je vader/moeder". Ik vind het gek op pap en mam te zeggen, want dat zijn ze niet.

Ik vind het niet gek om m`n schoonouders pap en mam te noemen, want dat zijn ze wel voor mij. M`n eigen ouders zijn heit en mem namelijk.  

Jente schreef:
Maar hoe spreken jullie je schoonouders dan aan? Bij de voornaam? Hoe vraag je anders de aandacht?

Ja ik noem gewoon hun naam. M'n zwager zei eerst meneer en mevrouw Achternaam, maar dat weiger ik te doen. Kom op, het is (aanstaande) familie, ik wil daar geen afstand mee creëren.
Helemaal na de safari die we met hen hebben gemaakt.. Ik heb op m'n hurken achter de Jeep zitten plassen naast m'n schoonmoeder. Dan ga ik echt geen u en mevrouw meer zeggen, dat is gewoon geheel vriendschappelijk, zoiets schept toch een bepaalde band