Gelukkig in je relatie

Ik ben gelukkig met mijn relatie.

Ik ben dus niet altijd gelukkig in mijn relatie. Ik vind tevens ook dat als je niet gelukkig bent je niet meteen het bijltje er bij neer moet gooien, maar dat is vaak wel meteen wat door mijn gedachten schiet, lekker makkelijk. Ik vind het moeilijk om onderscheid te maken tussen dat het niet goed met mij gaat (of met mijn vriend), of niet goed met mijn relatie, omdat dit zo dicht op elkaar staat. Ik heb een langdurige relatie en heb al twee keer echt gedacht, dat ik niet meer gelukkig was, en dat ik het moeilijk vond om te geloven dat ik weer gelukkig zou worden.

Ik vind het fijn om te horen dat sommige mensen wel altijd gelukkig zijn in hun relatie, of in ieder geval hun relatie buiten hun eigen problemen kunnen houden. Ik maak me hier dus soms wel zorgen om, waarom was ik in die peiodes niet gelukkig, is dit een teken, moet ik hier iets mee e.d.? Ik kan me er gek op analyseren, wat dus al helemaal niet helpt. Ik denk dat ik aan het leren ben dat een relatie hebben geen sprookje is, dat is een harde realiteit.

@Parisienne, zijn jullie hier wel aan aan het werken? Of hebben jullie hier echt een meningsverschil over en komen jullie niet tot oplossingen? Of praten jullie hier wel over?

We zijn er wel mee bezig, maar ik heb het idee dat we maar een beetje 'aanklooien'. Een van de dingen die bij ons mist is goede communicatie. We hebben geen gesprekken meer, we praten nauwelijks, ook niet over serieuze (en minder serieuze) dingen. Er zijn van mijn kant heel veel irritaties naar hem toe, van zijn kant naar mij toe valt het wel mee. Dat is ook het lullige eigenlijk.

Ik weet van mezelf dat ik er écht mee bezig ben. Ik probeer dingen anders in te zien, probeer weer leuke dingen te vinden, probeer meer dingen te accepteren zoals ze zijn, maar het is allemaal niet zo makkelijk. 

Wellicht heeft het met mij te maken, want het is echt niet alleen mijn vriend die de boeman is. Maar inderdaad, zoals jij beschrijft, wanneer ligt het aan de relatie en wanneer aan jezelf? Hoe gaat het bij jullie nu? Voel je je momenteel ongelukkig in je relatie, of heb je soms momenten?

@ Parisienne.
Vervelend. Wel goed dat jullie er mee bezig zijn, maar heeft hij wel door dat het echt serieus is bij jou? Mijn communicatie is ook heel slecht, ik krop vaak dingen op en ga me dan nóg meer aan iets irriteren. Ik zit sowieso al maanden niet goed in mijn vel dus dat helpt er ook niet echt aan. Al moet ik wel zeggen dat ik wel dankbaar ben dat hij me zo goed probeert te helpen, en me ook stimuleert om wel te communiceren. We zijn nu net op vakantie geweest, even los van alle andere prikkels die mij gestresst maken dus nu gaat het wel weer goed, wie weet voor hoe lang;). Communicatie is zóóó belangrijk, jouw vriend werkt in de horeca he? Wij nemen altijd de tijd om te praten als we aan het eten zijn, we blijven dan vaak nog langer zitten, ik merk vaak dat ik me na zo'n gesprek ook weer rustiger voel. Dit is bij jullie dus niet aan de orde neem ik aan? Zou samen ontbijten geen optie zijn? Of een bepaalde avond/dagdeel dat jullie samen iets kunnen doen, en dus ook kunnen bespreken hoe het gaat en wat er eventueel kan veranderen. Of eventueel relatietherapie? Kom ik aan met adviezen  .

Vervelend dat je niet goed in je vel zit. Dit heeft dan inderdaad ook effect op je relatie. Goed dat je vriend je probeert te stimuleren om te blijven praten en communiceren. Mijn vriend denkt daar niet aan, hij communiceert nog slechter dan ik. 

Ik zit al jaren niet goed in vel, eigenlijk sinds de geboorte van onze dochter. Het gaat de laatste tijd beter, maar het blijft lastig om er helemaal bovenop te komen. Ik werk aan mezelf, maar het gaat langzaam. Vriend werkt inderdaad in de horeca, geen gezamenlijke avondmaaltijden inderdaad. Samen ontbijten wordt weer te vroeg voor hem. Hij staat op, ontbijt snel en gaat naar zijn werk. Ergens tegen of na middernacht komt hij weer thuis. De vrije dagen die hij heeft zijn vaak volgepland. Hij wil dan ook tijd voor zichzelf, begrijpelijk, maar het gaat wel ten koste van andere dingen.

Parisienne en Lot wat naar om te lezen  

Ik ben gelukkig met mijn relatie. We hebben het goed samen en hebben veel lol met elkaar. We respecteren elkaar en luisteren naar elkaar en dat vind ik heel fijn.

Wij zijn 8,5 jaar samen en ook al die tijd erg gelukkig!

Ja, ik ben gelukkig. We hebben elkaar de afgelopen maanden wat minder gezien door omstandigheden. Soms zagen we elkaar alleen 's avonds in bed, maar gelukkig heeft onze relatie daar niet onder geleden. Op het moment hebben we weer tijd voor elkaar.

Ja ik ben heel gelukkig.
Het begin liep met ups en downs waar ik met momenten heel ongelukkig van werd. Het was voor mij allemaal heel erg wennen en voor mijn vriend idem. En het was vooral heel erg wennen aan elkaar.
Maar zodra iemand iets niet lekker zit word het uitgesproken en dat vind ik erg fijn aan onze relatie.
We laten elkaar vrij, maar hebben tevens ook een serieuze relatie vooral gezien er kinderen in het spel zijn.

Kortom als ik alleen thuis ben en ik denk aan mijn vriend, maakt mijn hart een sprongetje

Ik ben de laatste tijd niet gelukkig met mezelf maar met mijn relatie wel!
Mijn vriend is het afgelopen jaar echt mijn steunpilaar geweest, en nog. Hij maakt me nog elke dag blij en verliefd

Ik zit momenteel ook even in een dipje! Ik had het maandag uitgemaakt maar vrijdag was het wel weer goed. Hij had gesmst met een meisje en die smsjes verwijderd en er over gelogen dat ie ze had verwijderd. Ik word dan echt een detective (door mijn verleden kan ik moeilijk vertrouwen en dat weet hij) en dat meisje liet me de smsjes lezen en er stond niet eens iets heel ergs in. Hij was wel geïnteresseerd in haar, maargoed dat kan altijd vriendschappelijk zijn. Maar ik word dan ontzettend onzeker en vrijdag zou hij bij me komen en dat heeft ie vandaag weer afgezegd omdat hij met vrienden naar de bioscoop gaat. Dan krijg ik zo'n naar gevoel van binnen alsof hij geen zin heeft om me te zien en als ik dat dan zeg, zegt hij: "Dat maak jij er van, ik kan je de dag erna ook nog wel zien." Soms heb ik het gevoel dat het meer vanuit mij moet komen, dat ik verliefder ben op hem dan hij op mij, terwijl hij zo vaak zegt dat ie van me houdt. Echt zo raar dat een vrouw zo onzeker kan zijn en dingen veel erger kan maken dan het is! Frustrerend!!

nou dat zijn ook dingen waar ik niet echt blij mee zou zijn hoor niekol.

Mermaid schreef:nou dat zijn ook dingen waar ik niet echt blij mee zou zijn hoor niekol.

Ik ben er ook niet blij mee, maar dat komt vooral omdat ik 'ons leven' leid en hij eerst zijn leven en dan pas dat van ons. Ik denk: In een relatie heb je eerst je leven samen en dan pas je eigen leven. Maar hij denkt: Je hebt eerst je eigen leven en dan daarnaast een relatie waarin je een leuke tijd hebt samen, maar je moet altijd je eigen ding doen. Dat vind ik soms moeilijk omdat ik te veel rekening houdt met hem! Ik moet echt leren om dat minder te doen!!

vervelend als jullie er beide anders in staan. Zijn jullie al lang samen eigenlijk?
Natuurlijk is het heel erg belangrijk om je eigen ding te blijven doen, maar het lijkt me niet de bedoeling om dan dingen te gaan doen waar je de ander onzeker mee maakt. Sowieso lijkt het me niet werken in een relatie als je alleen maar aan jezelf denkt. Maar goed ik sta er dus meer in zoals jij.

Mermaid schreef:vervelend als jullie er beide anders in staan. Zijn jullie al lang samen eigenlijk?
Natuurlijk is het heel erg belangrijk om je eigen ding te blijven doen, maar het lijkt me niet de bedoeling om dan dingen te gaan doen waar je de ander onzeker mee maakt. Sowieso lijkt het me niet werken in een relatie als je alleen maar aan jezelf denkt. Maar goed ik sta er dus meer in zoals jij.

We zijn bijna anderhalf jaar samen. In het begin ging het heel goed, maar de laatste tijd niet zo. Ik ben bijvoorbeeld van het samen op vakantie gaan en dat vind ik dan genoeg, maar hij wil ook met een vriend op vakantie. Ik zou mijn vriendinnen afzeggen om bij hem te zijn, hij zegt juist mij af om bij zijn vrienden te zijn. Hij is vaak heel erg lief voor me hoor, hij haalt ontbijt, hij knuffelt me en hij heeft ontzettend veel geduld omdat ik nogal vaak kan zeuren. Ik kan in een moment helemaal onzeker worden en dan kap ik er mee. Laatst toen hij bijvoorbeeld had gesmst met dat andere meisje heb ik het meteen uitgemaakt omdat hij erover loog. Terwijl hij die smsjes had verwijderd omdat hij weet dat zulke dingen me onzeker maken en ik heel vaak in zijn telefoon kijk. En hij zelf weet dat het niets voorstelt zegt hij. Ik ben veel te onzeker!

We zijn ruim vier jaar samen en ik ben tot nu toe altijd gelukkig geweest in mijn relatie.

Niekol, wat jammer zeg!  Ik herken het wel een beetje van mijn vriend. Toen wij net iets kregen wilde hij ook heel erg zijn eigen leven leiden en daarna kwam ons leven samen pas. Soms zei ie zelfs als ik vroeg of ik hem zondag nog zag 'Ik zal eens vragen of de jongens plannen hebben en anders kom ik naar jou'. Gelukkig was dit na een paar weken over, maar mijn vriend heeft toch nog wel erg lang zijn eigen ding willen blijven doen op bepaalde dagen. Maar hij zei mij gelukkig nooit af.
Heb je er al met hem over gepraat? Of dat jullie elkaar beetje tegemoet komen? Bijvoorbeeld afspreken dat hij op zaterdag wat met zijn vrienden mag gaan doen en vrijdagavond met jou? Want dit is natuurlijk wel erg vervelend voor je! Jammer dat je zo onzeker bent! Is nergens voor nodig, anders was ie niet al 1,5 jaar met jou! 

Davinia schreef:Gelukkig was dit na een paar weken over, maar mijn vriend heeft toch nog wel erg lang zijn eigen ding willen blijven doen op bepaalde dagen.

Het is juist heel gezond om op bepaalde dagen dingen voor jezelf te doen, kan dit nu helemaal niet meer binnen jullie relatie? Voor mij zou dat veel te benauwend zijn.  

Vervelend dat er toch ook wat meiden zijn die niet helemaal happy zijn met/in hun relatie..
Ik hoop dat jullie er allemaal uitkomen en uiteindelijk juist ontzettend gelukkig worden!

Ik ben zeker gelukkig in mijn relatie. Aan het begin was het iets ongemakkelijk, vooral door mijn onzekerheid, maar ik ben zo blij met hem! Voel me compleet op m'n gemak, kan doen en laten wat ik wil.. Ja, dit valt zeker onder de noemer gelukkig

Engelse Drop schreef:

Davinia schreef:Gelukkig was dit na een paar weken over, maar mijn vriend heeft toch nog wel erg lang zijn eigen ding willen blijven doen op bepaalde dagen.

Het is juist heel gezond om op bepaalde dagen dingen voor jezelf te doen, kan dit nu helemaal niet meer binnen jullie relatie? Voor mij zou dat veel te benauwend zijn.  

 Er zit verschil in tussen soms je eigen ding blijven doen en altijd blijven doen en geen enkel moment aan je vriendin denken. Daarbij doet mijn vriend nog heel veel eigen dingen. Zit op voetbal en gaat op zaterdag na de wedstrijd altijd de kantine in, gaat regelmatig uit of naar de kroeg met zijn vrienden, gaat jaarlijks met zijn voetbalvrienden een weekend weg, bezoekt festivals met zijn vrienden, is pas nog 10 dagen op reis geweest met een vriend en vandaag zit ie toevallig met een vriend een hele dag in de sauna. Geen enkel probleem, ik heb ook mijn eigen dingen  . Onze relatie is alles behalve benauwend en we hebben nog heel erg onze eigen dingen. 
Maar ik doelde meer op het 'Als ik echt niets anders te doen heb met vrienden, dan kom ik wel naar jou', zoals Niekol heeft.

Ja, ik ben gelukkig in mijn relatie. Er zijn heus wel eens momenten dat het gras bij de buren groener lijkt, en dat andere het leuker, beter of gezelliger hebben. Maar dan komt er altijd weer snel een moment dat ik me realiseer dat ik blij ben en mag zijn met mijn relatie 

Davinia schreef:Niekol, wat jammer zeg!  Ik herken het wel een beetje van mijn vriend. Toen wij net iets kregen wilde hij ook heel erg zijn eigen leven leiden en daarna kwam ons leven samen pas. Soms zei ie zelfs als ik vroeg of ik hem zondag nog zag 'Ik zal eens vragen of de jongens plannen hebben en anders kom ik naar jou'. Gelukkig was dit na een paar weken over, maar mijn vriend heeft toch nog wel erg lang zijn eigen ding willen blijven doen op bepaalde dagen. Maar hij zei mij gelukkig nooit af.
Heb je er al met hem over gepraat? Of dat jullie elkaar beetje tegemoet komen? Bijvoorbeeld afspreken dat hij op zaterdag wat met zijn vrienden mag gaan doen en vrijdagavond met jou? Want dit is natuurlijk wel erg vervelend voor je! Jammer dat je zo onzeker bent! Is nergens voor nodig, anders was ie niet al 1,5 jaar met jou! 

Ik laat hem echt heel erg veel zijn eigen ding doen! Hij sport 3 keer per week, hij gaat uit eten met collega's, soms zegt hij 2 uur van tevoren dat ie bij zijn ouders gaat eten, ik was zelfs een keer aan het koken en hij zei dat ie nog op het terras bleef zitten, toen zei ik: nou oke ik bewaar het wel voor je. En toen kwam hij bij me en had ie ook nog zijn eigen eten mee genomen, zodat ik dat van mij weg kon gooien. Hij leeft heel erg voor zichzelf af en toe. Maar als ik een dag niets van me laat horen smst hij me wel gelukkig. (het is ook een beetje raar want hij woonde een half jaar bij mij in, tot hij ging werken en toen zocht ie zijn eigen plekje en vanuit daar gaan we misschien ooit samenwonen) Het is nu wel wennen om weer alleen te wonen. Gisteren zat ik even in zijn huis en toen kwam hij 's avonds thuis van de kroeg en zei hij: hoi, ik ga slapen hoor. Dus ik ben echt meteen weggegaan en dan heeft ie wel door en zegt hij: Ik had natuurlijk moeten zeggen '' leuk dat je er bent. Maar dat zeg ik niet, maar dat denk ik wel". Misschien zijn we gewoon beide een beetje autistisch en komt het door de communicatie haha geen idee! Ik heb nu gewoon zelf besloten dat ik alles vanuit hem laat komen de komende tijd...

Ja, ik ben gelukkig in mijn relatie. Al kan ik hem soms wel achter het behang plakken.  

Lady4 schreef:Ja, ik ben gelukkig in mijn relatie. Al kan ik hem soms wel achter het behang plakken.  

 Ja, dat geldt hier ook