Gelukkig, wanneer ben jij dat?

Kom maar op!

Wanneer ben jij écht gelukkig?

Als het me lukt om al m'n onzekerheden uit te gummen. En dat vind ik nog wel eens moeilijk.

Als ik ontspannen en onbezorgd ben.

Wanneer ik onbezorgd ben en lekker in mijn vel zit. Nu dus niet helemaal, maar dat komt wel weer goed...

Tja, nu zeg ik dat gelukkig ben wanneer het met een huis zeker is, wanneer we allebei werk hebben en ik afgestudeerd ben, maar voor hetzelfde geld is het dan alsnog ruk.
Ik ben gelukkig op de momenten dat ik weet te genieten van de kleine dingen. Door mijn (volgens de psych) lichte depressie, ben ik weer met beide voeten op de grond gezet en probeer ik veel meer te genieten van de dingen om me heen. Hierdoor ben ik soms net een emotionele tijdbom, maar toch ben ik ergens blij dat ik dit heb moeten doorstaan (klinkt zo zwaar, maar jullie begrijpen me vast). Ik leer nu weer dingen te waarderen, die ik voorheen als vanzelfsprekend zag.

Maar goed, op de vraag of ik nu gelukkig ben kan ik nog steeds niet volmondig 'ja' antwoorden, maar het is in ieder geval al beter dan 3 maanden geleden.

Als er niets is waar ik onmiddellijk ongelukkig van word.

Als ik de rust vind en mijn dromen kan volgen.

SuperGrover schreef:Als er niets is waar ik onmiddellijk ongelukkig van word.

Ik denk dat dat voor mij ook wel geldt. Toevallig heb ik er gisteren met mijn man nog een hele discussie over gehad. Hij vroeg of ik gelukkig was en zolang er geen acute problemen zijn, ben ik dat eigenlijk wel. Ik heb heus wel zorgen, maar over het algemeen ben ik tevreden en gelukkig. Hij heeft daar altijd moeite mee. Hij weet wel dat hij eigenlijk alles heeft om gelukkig te zijn, maar hij heeft altijd het idee dat hij iets mist. Dat heeft hij al zolang ik hem ken. Altijd heeft hij het gevoel dat dat wat hij niet heeft, hem meer geluk kan brengen. Hij is niet gauw 'gewoon' tevreden met de situatie en ik eigenlijk wel ;-)

Pineco schreef:

SuperGrover schreef:Als er niets is waar ik onmiddellijk ongelukkig van word.

Ik denk dat dat voor mij ook wel geldt. Toevallig heb ik er gisteren met mijn man nog een hele discussie over gehad. Hij vroeg of ik gelukkig was en zolang er geen acute problemen zijn, ben ik dat eigenlijk wel. Ik heb heus wel zorgen, maar over het algemeen ben ik tevreden en gelukkig. Hij heeft daar altijd moeite mee. Hij weet wel dat hij eigenlijk alles heeft om gelukkig te zijn, maar hij heeft altijd het idee dat hij iets mist. Dat heeft hij al zolang ik hem ken. Altijd heeft hij het gevoel dat dat wat hij niet heeft, hem meer geluk kan brengen. Hij is niet gauw 'gewoon' tevreden met de situatie en ik eigenlijk wel ;-)

Ik denk dat mensen vaak te hoge verwachtingen hebben van het leven en van geluk/gelukkig zijn. Er is altijd wel iets dat niet goed gaat. Er zijn altijd zorgen en onzekerheden, er zijn altijd dagen waarop alles mis lijkt te gaan. Maar als dat beperkt blijft tot de wasmachine is stuk, ik heb koffie over mijn nieuwe blouse gegooid, mijn vriend heeft griep en de kat heeft op mijn perzische tapijt gekotst, lijkt me dat een behoorlijk gelukkig leven. Als je verwachting van geluk is dat je continu met een enorme grijns rondloopt en je bijna uiteenbarst van plezier, dan valt het altijd tegen.

Als ik besef hoe goed mijn leven eigenlijk is, en me dus weet te richten op de positieve aspecten in mijn leven. Ook kan ik heel gelukkig worden als ik me realiseer hoe goed ik het eigenlijk red alleen. Eigenlijk heb ik best vaak kleine geluksmomentjes.

Écht gelukkig was twee weken geleden toen ik eerste rij stond in Glasgow bij een concert van een band waar ik al 13 jaar groot fan van ben. Samen met een vriendin waarvan ik wist dat zij precies hetzelfde voelde. Toen barstte ik bijna uit elkaar van geluk en emotie.

Maar dat zijn maar korte momenten. Over de gehele linie ben ik tevreden met mijn leven. Is dat hetzelfde als gelukkig?

Ik ben eigenlijk heel veel gelukkig. Er zijn zeker zorgen maar ik mag me gelukkig prijzen en dat doe ik ook elke dag. Niet all day, every day. Maar er is Elke dag wel een moment dat ik echt geluk voel.

Ik ben de laatste jaren erg gelukkig. Eigenlijk vooral omdat alles eens een keer 'normaal' gaat. De meest intieme relaties in mijn leven zijn gezond en gelukkig en dat maakt mij ook gelukkig. Eerder was ik erg ongelukkig omdat veel mensen in mijn nabije omgeving ineens dood gingen of langdurig ernstig ziek waren en ik niet wist hoe ik daarmee moest omgaan. Dat zijn van die dingen die altijd als een donderwolk boven je hangen. Nu ben ik wél erg gelukkig, gewoon omdat het leven me weer toelacht en ik veel vrijheid heb om de dingen te realiseren die ik écht wil in mijn leven.

Ik voel me sinds een tijdje al heel gelukkig. Ik heb heel veel ongeluk gekend en veel narigheid mee gemaakt. Eigenlijk vanaf het moment dat ik met mijn opleiding begonnen ben is het berg opwaarts gegaan. De therapie die ik heb gehad heeft heel veel baat gehad bij mij.
En ik ben volmaakt gelukkig sinds ik een nieuwe relatie heb. Ik sta op met een glimlach en ga naar bed met een glimlach. En mijn werk heeft daar ook een heel groot aandeel in.

Kortom als ik dit alleen al schrijf maak ik nog net geen sprongetje van geluk !

Wat fijn om te lezen van de meesten!

Ik ben gelukkig op 't moment dat ik de juiste mensen om me heen heb die me laten voelen dat ik gewaardeerd wordt.

Burn schreef:Wat fijn om te lezen van de meesten!

Ik ben gelukkig op 't moment dat ik de juiste mensen om me heen heb die me laten voelen dat ik gewaardeerd wordt.

Waarom laat jij je geluk afhangen van andere mensen?

Lennox schreef:

Burn schreef:Wat fijn om te lezen van de meesten!

Ik ben gelukkig op 't moment dat ik de juiste mensen om me heen heb die me laten voelen dat ik gewaardeerd wordt.

Waarom laat jij je geluk afhangen van andere mensen?

Omdat die momenteel ook 't meeste 'ongeluk' in m'n leven brengen..
En ik zelf niet iets heb waardoor ik van 'mezelf' gelukkig ben..

Lennox schreef:

Burn schreef:Wat fijn om te lezen van de meesten!

Ik ben gelukkig op 't moment dat ik de juiste mensen om me heen heb die me laten voelen dat ik gewaardeerd wordt.

Waarom laat jij je geluk afhangen van andere mensen?

Zo lees ik het niet eigenlijk. Het voelt toch gewoon fijn als mensen om je heen laten blijken dat ze je waarderen of van je houden? Daar worden de meeste mensen wel gelukkig van denk ik. Of denk ik nou te simpel

Pineco schreef:

Lennox schreef:

Burn schreef:Wat fijn om te lezen van de meesten!

Ik ben gelukkig op 't moment dat ik de juiste mensen om me heen heb die me laten voelen dat ik gewaardeerd wordt.

Waarom laat jij je geluk afhangen van andere mensen?

Zo lees ik het niet eigenlijk. Het voelt toch gewoon fijn als mensen om je heen laten blijken dat ze je waarderen of van je houden? Daar worden de meeste mensen wel gelukkig van denk ik. Of denk ik nou te simpel

En dit inderdaad!
Zo bedoelde ik hem, maar ik snap ook waar Lennox dr vraag vandaan komt..

Ik word elke ochtend hiernaast wakker:

Ik ben al sinds 18 maart vreselijk gelukkig

Aahw Caroow, wat leuk om te lezen :-)



Ik ben zelf doorgaans het meest gelukkig als in nagenoeg geen zorgen heb en als de zon schijnt. Ik merk altijd echt duidelijk verschil in mijn gelukkigheidslevel in de winter en in de zomer. De zon doet me altijd goed! Helaas heb ik ook weleens onverklaarbare dipjes in tijden van onbezorgdheid en mooi weer, maar gelukkig is dat meestal met twee weken wel weer over.

Verder was ik ook altijd heel gelukkig toen ik nog een vriendje had. Samen lang uitslapen, beetje door elkaars haren aaien, beetje knuffelen. Ahw Overigens mis ik dat nu gelukkig niet heel erg. Ik heb voorlopig niet per se een partner nodig om gelukkig te zijn :-)

Ohh Caroow, hou toch eens op met het spammen van die heerlijke zoon van je. Rammelende eierstokken hier!!

Ik voel me gelukkig op kleine momenten, heb daar geen grote dingen voor nodig. Ik ben bijvoorbeeld gelukkig als ik lekker op de bank hang met een kop thee en een goed boek of een leuke serie, of als ik op de bank of in bed tegen m'n vriend aangekropen lig. Als ik gewoon lekker ontspannen ben en even niks hoef

Écht gelukkig, dat ben ik pas als ik rust heb in mijn leven en mijn zorgen de baas kan.

Ik heb nog steeds wel momenten dat ik het geluk kan voelen: als ik zie hoe mijn dochter geniet van een ijsje dat zij krijgt, als ik zie hoe vrolijk ze kan spelen of als ik haar gelukkig zie zijn. "Het geluk van een kind, begint in het hart van de moeder". Als ik haar dan gelukkig zie zijn, dan weet ik dat mijn geluk ook wel weer komt.

Ik ben op het moment eigenlijk ook heel gelukkig. Heb een leuke vent, begin met mijn eigen bedrijf en de zomer komt eraan (zon brengt echt letterlijk licht in mijn leven). Ik vind het heerlijk. Ik kan intens genieten van het feit dat ik nog maar 24 uur voor een werkgever werk en de rest van de tijd volledig in mijn passies en dromen kan steken. Dat maakt mij echt intens gelukkig.

Ik ben sowieso erg gelukkig, maar als ik m`n schoonzus zie stralen met haar zwangere buik, dan prikken de tranen in m`n ogen. Ik vind het zo bijzonder dat ze na 7 jaar eindelijk een kindje krijgen.
En als de baby over 2 weken geboren is dan kan mijn geluk helemaal niet meer op. Ik ben al een huilebalk als het om baby`s gaat, maar ik denk niet dat ik nog kan stoppen dan haha.