Aan alle mama's; hoe begon jullie bevalling

Achteraf weet ik wat voorweeën zijn geweest, haha...

Ik ging 's nachts plassen ( 3 uur) en toen voelde ik wat kramp. Toen ik weer boven kwam, weer... Toen dacht ik Hmmmmmm..

5 minuten later: weer kramp. Owkee..

6 minuten later: weer kramp.

Hmmmmmmm

Schat... ?

N. is uiteindelijk om kwart over 12 met een keizersnede geboren..

*edit* Ik was toen.... 40 weken en 2 dagen..

Oeh wat spannend! Ik kan me die leuke spanning dat de weeen elk moment kunnen beginnen, nog helemaal herinneren. Dat vond ik erg leuk en spannend. Ik had ergens gelezen dat vliezen vaak 's nachts breken bij het naar de wc gaan, dus elke x als ik 's nachts mijn verhoogde bed uitstapte vond ik het weer spannend
Uiteindelijk is het wel 's nachts begonnen. Ik werk wakker van de krampen en na een tijdje heb ik mijn vriend wakker gemaakt en gezegd dat ik dacht dat het was begonnen. Maar dat hij maar weer moest gaan slapen, omdat het nog wel even zou gaan duren Wist ik veel dat het idd nog wel ff zou gaan duren!
Het begon 's nachts om 02.00 met regelmatige weeen, om de 6 minuten. Zo doorgegaan tot 20.00 's avonds, toen kwamen de weeen om de 4 minuten denk ik. Toen naar het ziekenhuis, omdat het niet door wou zetten. Daar een ruggenprik gekregen en 's ochtends pas opwekkers. Toen ben ik van 4 naar 10 cm gegaan in 2.5 uur. Oeff. De weeenstorm ging er heerlijk keihard doorheen . Maar hej, toen had ik wel na 12 minuten persen mijn prachtige dochtertje.
Zo wat een verhaal.
Heeeel veel succes en plezier toegewenst haha. Het is heel bijzonder.

Ik ben donderdags met 41+1 overdag gestript en s'avonds ben ik m'n slijmprop verloren. Hierop begonnen de krampen/voorweeen die onregelmatig aanwezig bleven rond 10 - 15min. Zaterdags nogmaals 2x gestript na de 3e keer strippen werden de weeen heftiger. Alleen de ontsluiting vorderde niet en de vliezen waren nog niet gebroken. Naar het ziekenhuis gegaan ruggenprik e.d. daarna zijn mijn vliezen gebroken, toen m'n vliezen gebroken waren ging het 'redelijk' snel.

Ik had zaterdagnacht wat harde buiken en voorweeën, zondag zette dat door in onregelmatige weeën en zondagavond rond 20.30 uur werden die weeën regelmatiger. 's Nachts om half 4 braken mijn vliezen en maandagmiddag om 13.50 uur is A. met een keizersnede geboren.

Dat is mijn grootste 'angst' dat je tijdens de laatste dagen in een winkel loopt en je vliezen ineens breken en je ineens tot je enkels in het water staat

Met 38+3 opgenomen i.v.m. te hoge bloeddruk om te primen. Aan het eind van de middag was ik inleidbaar. De volgende ochtend is om 7.00 het infuus aangesloten en zijn mijn vliezen gebroken. Ik kreeg al zeer snel, heel geleidelijk aan, weeën. Met 38+4, om 14.15, is mijn dochter geboren.

Twee weken voor de bevalling 1 keer ernstige last van voorweeen gehad. Een paar uur, elk kwartier pijn in rug en buik. Daarna nergens meer last van.

S ochtends merkte ik dat ik wat slijm verloor, maar niet bijzonder. S middags om half 2 braken ineens mijn vliezen bij het willen lakken van mijn teennagels. Om 19.00uur kreeg ik weeen, om 21.45 de vk gebeld, om 2:00uur mocht ik gaan persen en om 2:30 is onze dochter geboren, met 39 weken en 4 dagen.

Bij Quinten braken mijn vliezen en toen begon het langzaam op gang te komen.
Bij Flynn had ik 's avonds al lichte weeën na het primen, maar toen de vliezen braken kwam de bevalling echt snel op gang.

Wat kan het toch allemaal verschillend zijn hé!

Bij mij was het met 41+1
Ik was al eens gestript op 39+6 ofzo
En een keer op 40+5, maar dat heeft dus niks geholpen allemaal.
Wat een onzin dat strippen! Ik was er helemaal klaar mee en had geaccepteerd dat ze toch niet meer kwam binnen toen en 2 weken ofzo haha.
S'avonds nog uit eten geweest en van alles en nog wat gedaan en uiteindelijk lagen we om middernacht op bed.
S'nachts om 2:00 werd ik wakker even geplast enzo en had wat krampjes, maar ja dat had ik al 10 weken ofzo en er kwam toch niks. Dus weer proberen te slapen, maar om 4:00 uur kon ik toch echt niet meer normaal stil liggen, dus naar beneden gegaan en gegeten en gedronken haha.
Om 6:00 toch maar de verloskundige gebeld die is geweest om half 8 en toen had ik 4cm ontsluiting.
Om half 11 braken mijn vliezen dus gelijk de verloskundige gebelt en om 10:51 was ze er al
Vind het wel erg grappig hoe het gegaan is, want als ze niet was gekomen die dag had ik naar het ziekenhuis gemoeten voor allerlei controles enzo, dus s'avonds had ik wel gezegd tegen mijn buik van: kom nu maar, want mama wil niet naar het ziekenhuis echt niet! Dus je mag komen. En 2 uur later begonnen dus de weeen haha

Ik zat in de wachtkamer van de gyn (zou de volgende dag ingeleid worden, dus nog wat standaarddingetjes bespreken) toen me ineens wat krampjes opvielen. Mijn man is toen gaan timen en ze bleken om de 3 minuten te komen. Toen we binnengeroepen werden bij de gyn gaf ik aan dat ik dacht dat ik weeën had (mijn man en ik konden al sinds het timen niet meer ophouden met giechelen), dus die heeft gecheckt en toen had ik 3 cm ontsluiting en volledig verstreken. Ik kon dus meteen in het ziekenhuis blijven. Om 14 uur merkte ik het eerste krampje op, om 16.30 zijn mijn vliezen gebroken (vanaf toen had ik een weeënstorm met weeën van 3 minuten met max 15 seconden pauze ertussen, dus toen giechelden we niet meer), om 19.35 mocht ik gaan persen, om 19.57 werd onze zoon geboren en om 23.00 zaten we in de auto naar huis (en toen waren de opa's en oma's al langs geweest in het ziekenhuis). Lekker snel dus! Ik ben met 40+1 bevallen.

Achteraf voelde ik me trouwens die dag rond een uurtje of 12 ineens wat grieperig, en ik heb gelezen dat dat wel vaker een voorbode van een bevalling is. Mijn slijmprop ben ik een halve week eerder verloren geloof ik (wat een ranzig ding is dat!).

Heel veel succes, ik hoop voor je dat het snel begint!

pantuf schreef:Doordat mijn bed ineens zeiknat werd van het vruchtwater

Dit had ik ook bij de eerste daarna begon alles keurig volgens het boekje en een uur of 12 na het natte bed werd hij geboren.

Daardoor wist ik bij de tweede niet precies of het nou vals alarm was of niet, en bikkel die ik ben, ik bleef lekker doorlopen bij elke wee, en toen ik eindelijk zei 'ok, ga dan maar bellen, het doet nou wel flink pijn' had ik al zo'n 6 a 7 cm ontsluiting en moest ik als de sodemieter naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik een weeenstorm waar ik extreem agressief van werd, toen hebben ze de vliezen gebroken en een paar uurtjes later had ik mijn tweede zoon in mijn armen.

RYW schreef:

pantuf schreef:Doordat mijn bed ineens zeiknat werd van het vruchtwater

Dit had ik ook bij de eerste daarna begon alles keurig volgens het boekje en een uur of 12 na het natte bed werd hij geboren.

Hier na dik 4 uur al!
Ik had gelukkig wel een zeiltje op bed liggen en ben daarna ook als een gek uit bed gesprongen en in de douche gaan staan

Ik ben ingeleid.

Bij de eerste:

Op dag 41+1 kreeg ik rond 17.30 de eerste wee toen we bij mijn schoonmoeder op bezoek waren. Ze kwamen direct regelmatig en om de 3 minuten. We zijn eerst naar huis gegaan, maar zijn toen eigenlijk meteen naar het ziekenhuis doorgereden omdat het wel erg heftig was. Daar kreeg ik rond 21.15 persween en 7 minuten later is F. geboren (totaal binnen 4 uur dus)

Bij de tweede:

Op dag 41+1 had ik om 9.00 uur een afspraak om ingeleid te worden. Om half zeven werd ik wakker met het idee dat de bevalling zou gaan beginnen. Om 7 uur kreeg ik inderdaad de eerste wee. Om kwart voor 8 waren we in het ziekenhuis en iets na 8.30 is T. geboren, na 5 minuten persen (iets meer dan 1,5 uur in totaal dus). (En nog net voor de afspraak om ingeleid te worden!)


Volgens mij is mijn lichaam gemaakt om zwanger te zijn en te baren

Dinsdag op woensdagnacht verloor ik de slijmprop, overdag lichte krampjes. Rond een uur of 20.00 ben ik gaan klokken en kwam er wat regelmaat in de krampen. 21.30 uur ben ik in bad gaan liggen en daar in is mijn water gebroken. Uurtje of 4.00 ben ik richting het ziekenhuis gegaan omdat het allemaal niet opschoot, daar aangekomen heb ik een prik gekregen en is mijn dochter donderdag 8.44uur geboren.

Ik ben reuze benieuwd hoe het nu zal gaan. Hopelijk een stuk sneller

Bij de 1e: 's ochtends vroeg me gemeld in het ziekenhuis met 42 weken. Ik werd ingeleid. Dus gel werd ingebracht en toen begon het wat te rommelen.

Bij de 2e: werd ik 's ochtends wakker (op de uitgerekende dag, mijn man was al naar het werk, en ik dacht dat ik gedroomd had dat ik enorme buikpijn had. Dat was dus niet zo, want ik had last van krampen, beetje de tijd bijgehouden en het was vrij regelmatig. Dus het begon bij mij met weeen.

Bij de 3e: weer een verrassing wat er nu gaat gebeuren.

Ik werd wakker met pijn in mijn buik. Toen ik van het toilet terugkwam voelde ik het weer, bleken weeën te zijn. 23 uur later is Tygo geboren.

Bij Jens merkte ik dat de bevalling was begonnen toen ze mij de ruggenprik gaven op de ok (geplande keizersnede)