Bang voor bevalling

Ik werd juist heel rustig toen ze me vertelden dat ik een keizersnede zou krijgen. Ik was al zolang bezig dat ik zoiets had van: haal dat kind eruit!!! En zo geschiedde

Maar ik zie nu dus wel heel erg op tegen een volgende bevalling, het liefst zou ik gewoon een geplande keizersnede hebben, ik wil niet nog een keer zo'n hel meemaken.

Alex167, zou dat niet bespreekbaar zijn denk je?

Alex167 schreef:
Maar ik zie nu dus wel heel erg op tegen een volgende bevalling, het liefst zou ik gewoon een geplande keizersnede hebben, ik wil niet nog een keer zo'n hel meemaken.

+1

Ik denk trouwens dat het niet raar is om bang te worden van een bevalling, je weet dat het veel pijn doet maar tegelijkertijd weet je niet wat je moet voelen. Het is bang zijn voor het onbekende.

Alex167 schreef:Ik werd juist heel rustig toen ze me vertelden dat ik een keizersnede zou krijgen. Ik was al zolang bezig dat ik zoiets had van: haal dat kind eruit!!! En zo geschiedde :P

Maar ik zie nu dus wel heel erg op tegen een volgende bevalling, het liefst zou ik gewoon een geplande keizersnede hebben, ik wil niet nog een keer zo'n hel meemaken.

Volgens mij kan dit wel hoor ? Een geplande keizersnee? Zeker als het de eerste keer 'mis' is gegaan....

Susan schreef:Alex167, zou dat niet bespreekbaar zijn denk je?

Ik denk het wel. Als ik weer zwanger ben geef ik dat in ieder geval wel (tijdig) aan bij de verloskundige. Ik wil naar dezelfde als bij A. en aangezien zij van begin tot eind bij mijn bevalling is geweest verwacht ik wel enig begrip van haar kant. Hopelijk werkt de gynaecoloog dan ook mee ...

Ik ben nooit echt bang geweest voor de bevalling. Ik had zoiets, laat het maar gebeuren ik zie het op dat moment wel. Het klink misschien gek, maar aan het begin van mijn zwangerschap dacht ik nog 'een KS lijk me ideaal'. Maar hoe dichter de eindstreep in zicht kwam, des te sterker het 'oer'gevoel werd dat ik natuurlijk wilde bevallen met indien mogelijk zonder pijnbestrijding. Je groeit er dus helemaal in. De bevalling vond ik prachtig. Tijdens de weeën en het persen dacht 'geniet ervan', straks is dit moment ook weer voorbij en voor je het weet ligt die kleine op mijn buik.

In tegenstelling tot mijn man. Die had het er wel moeilijk mee. Die was bang dat er iets met mij zou gebeuren tijdens de bevalling, en stond er wel bij stil dat ik er misschien niet ongeschonden uit zou kunnen komen. Ook al hoor je al die mooie verhalen... Die vond het hele bavallingsding maar niets. We hebben een paar dagen voor mijn bevalling nog een heel gesprek gehad met de VK en hebben we onze gevoelens op tafel gelegd en de nodige traantjes weggepinkt. Dat kwam overigens ook doordat het kindje maar op zich liet wachten, en er misschien moest worden ingeleid. Erg spannend dus en behoorlijk stessvol soms omdat ik het zo graag onder begeleiding wilde doen van onze VK. Toen het onverwachts 2 dagen voor de inleiding toch nog heel spontaan gebeurde, heb ik een man nog nooit zo blij en opgelucht gezien dat ik, zijn vrouw meteen in een weeënstorm terecht kwam en ons kindje binnen twee uur werd geboren. Hij heeft alleen maar naast mij zitten glimlachen tijdens de bevalling omdat hij zag en voelde dat het helemaal goed ging en kwam.

Ik kan je alleen maar adviseren, stap er neutraal in en geniet ervan. Laat het moment op je af komen, je weet ook helemaal niet wat je kan verwachten. Dat zie je op dat moment wel. Mocht je er wel druk om blijven maken, maak het bespreekbaar met de VK.

Bedankt voor jullie reacties! Echt super hoor.
Jullie hebben ook gelijk je groeit er naar toen en ik denk ook zeker dat ik dan ook blij zal zijn dat de kleine er eindelijk uit mag.
Ik zal ook gelijk naar de gynecoloog moeten in het ziekenhuis vanwege mijn hoge bloerdruk. Dus helaas zal ik nooit naar een verloskundige gaan zoals de meesten dat doet. Dat lijkt me echt ontzettend jammer en ik ben echt geen fan van ziekenhuizen dus ik denk dat ik mee daarom ook druk maak! Maar aan de andere kant zijn ze in het ziekenhuis natuurlijk ook aardig en het is wel extra veilig.

Puggle schreef:Bedankt voor jullie reacties! Echt super hoor.
Jullie hebben ook gelijk je groeit er naar toen en ik denk ook zeker dat ik dan ook blij zal zijn dat de kleine er eindelijk uit mag.
Ik zal ook gelijk naar de gynecoloog moeten in het ziekenhuis vanwege mijn hoge bloerdruk. Dus helaas zal ik nooit naar een verloskundige gaan zoals de meesten dat doet. Dat lijkt me echt ontzettend jammer en ik ben echt geen fan van ziekenhuizen dus ik denk dat ik mee daarom ook druk maak! Maar aan de andere kant zijn ze in het ziekenhuis natuurlijk ook aardig en het is wel extra veilig.

Ondanks dat je het jammer vind dat je niet naar de vk mag, heb ik wel een voordeeltje voor je wat het ziekenhuis betreft!
Als het in jouw ziekenhuis ook zo is tenminste? Ik kreeg hier bij de gyn lekker veel echo's! Dat apparaat staat er toch en vaak vroeg ze: zullen we nog maar even kijken dan? Nou, daar zei ik geen nee op Meestal krijg je in het ziekenhuis sowieso meer echo's dan bij de vk, dus dat is wel leuk!

Ik ken het, was altijd zo bang voor een bevalling, zeker na mijn stage op de verloskamers.

Maar nu ben ik zwanger, en ik weet dat die 2 ukkies er op een dag uitkomen en dat is gewoon een feit.
Daar kan ik 's nachts wakker van gaan liggen, maar dat helpt niet.
Ik laat het maar op me af komen... Mag ik gewoon bevallen? Of keizersnee? Zien we allemaal dan wel.
Gaat het niet, keizersnee. Te veel pijn, pijnstilling...

Maak me nu drukker om mijn kindjes, dat die het redden, dan om die bevalling... die overleef ik wel. Als hun het maar overleven, dat is nu mijn prioriteit!

Edit: Vind het wel jammer dat ik niet thuis mag bevallen, maar dat is nu eenmaal zo met een tweeling. En mijn man is dolgelukkig dat het echt niet mag thuis, die zag dat helemaal niet zitten...

PapillonRose schreef:

Puggle schreef:Bedankt voor jullie reacties! Echt super hoor.
Jullie hebben ook gelijk je groeit er naar toen en ik denk ook zeker dat ik dan ook blij zal zijn dat de kleine er eindelijk uit mag.
Ik zal ook gelijk naar de gynecoloog moeten in het ziekenhuis vanwege mijn hoge bloerdruk. Dus helaas zal ik nooit naar een verloskundige gaan zoals de meesten dat doet. Dat lijkt me echt ontzettend jammer en ik ben echt geen fan van ziekenhuizen dus ik denk dat ik mee daarom ook druk maak! Maar aan de andere kant zijn ze in het ziekenhuis natuurlijk ook aardig en het is wel extra veilig.

Ondanks dat je het jammer vind dat je niet naar de vk mag, heb ik wel een voordeeltje voor je wat het ziekenhuis betreft!
Als het in jouw ziekenhuis ook zo is tenminste? Ik kreeg hier bij de gyn lekker veel echo's! Dat apparaat staat er toch en vaak vroeg ze: zullen we nog maar even kijken dan? Nou, daar zei ik geen nee op Meestal krijg je in het ziekenhuis sowieso meer echo's dan bij de vk, dus dat is wel leuk!

Ja dat heb ik ook al vaker gehoord! zou leuk zijn, dat is zeker een voordeel. Waarom zat jij bij de gynecoloog als ik vragen mag?

Puggle schreef:

PapillonRose schreef:

Puggle schreef:Bedankt voor jullie reacties! Echt super hoor.
Jullie hebben ook gelijk je groeit er naar toen en ik denk ook zeker dat ik dan ook blij zal zijn dat de kleine er eindelijk uit mag.
Ik zal ook gelijk naar de gynecoloog moeten in het ziekenhuis vanwege mijn hoge bloerdruk. Dus helaas zal ik nooit naar een verloskundige gaan zoals de meesten dat doet. Dat lijkt me echt ontzettend jammer en ik ben echt geen fan van ziekenhuizen dus ik denk dat ik mee daarom ook druk maak! Maar aan de andere kant zijn ze in het ziekenhuis natuurlijk ook aardig en het is wel extra veilig.

Ondanks dat je het jammer vind dat je niet naar de vk mag, heb ik wel een voordeeltje voor je wat het ziekenhuis betreft!
Als het in jouw ziekenhuis ook zo is tenminste? Ik kreeg hier bij de gyn lekker veel echo's! Dat apparaat staat er toch en vaak vroeg ze: zullen we nog maar even kijken dan? Nou, daar zei ik geen nee op Meestal krijg je in het ziekenhuis sowieso meer echo's dan bij de vk, dus dat is wel leuk!

Ja dat heb ik ook al vaker gehoord! zou leuk zijn, dat is zeker een voordeel. Waarom zat jij bij de gynecoloog als ik vragen mag?

Ik zat bij de gynaecoloog omdat ik last had van Hyperemesis gravidarum (extreme zwangerschapsmisselijkheid en braken). Met 7 weken en 3 dagen lag ik al in het ziekenhuis met uitdroging, en daarna had de gynaecoloog liever dat ik daar onder controle bleef. Dat vond ik zelf ook wel fijner.

Jeetje dat klinkt best heftig! Nog nooit van die benaming gehoord ook. Heb je toch wel kunnen genieten van je zwangerschap?

Ik ben zelf geen moment bang geweest voor de bevalling, ik kreeg maandag te horen dat ze dinsdag gingen inleiden en die ochtend zat ik helemaal hyper "we krijgen een baby, we krijgen een baby" in de auto

Ik heb al wel heel vaak meegemaakt dat vrouwen bang zijn voor de bevalling, wat vaak helpt is om te bedenken waar je precies bang voor bent en uit zoeken wat er te doen is aan die angst. Bijvoorbeeld als je bang bent voor de pijn kun je uitzoeken welke vorm van pijnstilling er is, welke je zou willen en in welk ziekenhuis in je omgeving dat 24 uur per dag te krijgen is.
Google eens op "bevalplan" en dan kun je inspiratie op doen over hoe andere vrouwen vooraf dingen op papier hebben gezet die ze wel en niet wilde tijdens hun bevalling. Ik heb vaak gemerkt dat als vrouwen een stuk zelf kunnen bepalen, ze het minder eng vinden.

Succes ermee, het zou jammer zijn als je de angst voor de bevalling je kinderwens in de weg zou laten staan.

Hoe voelde jullie je toen jullie echt op het eind liepen? Hadden jullie er zin in, waren jullie toen ook niet een beetje bang of zenuwachtig dat het echt ging beginnen en hoe het zou gaan lopen? Zeker voor degene bij de eerste bevalling.

Ik heb in de hele zwangerschap maar 1 klein momentje gehad dat ik dacht.. *hm..* en dat was ongeveer 2-3 uurtjes voor de bevalling zelf haha. Ik lag in het zh, had al weeën (zag ze op de monitor), maar voelde ze nauwelijks en toen kwam ineens het heldere besef...: "K*t... Hij moet er nog uit!!" :affraid:. Haha..

_Nera_ schreef:Ik heb in de hele zwangerschap maar 1 klein momentje gehad dat ik dacht.. *hm..* en dat was ongeveer 2-3 uurtjes voor de bevalling zelf haha. Ik lag in het zh, had al weeën (zag ze op de monitor), maar voelde ze nauwelijks en toen kwam ineens het heldere besef...: "K*t... Hij moet er nog uit!!" :affraid:. Haha..

Haha ja dan komt het besef he! Lijkt me heftig dat het dan begint hoor zeker als je dan ook al in het ziekenhuis bent. Je hebt wel een zoontje nu en dat is natuurlijk dubbel waard!

PapillonRose schreef:

Puggle schreef:

PapillonRose schreef:

Puggle schreef:Bedankt voor jullie reacties! Echt super hoor.
Jullie hebben ook gelijk je groeit er naar toen en ik denk ook zeker dat ik dan ook blij zal zijn dat de kleine er eindelijk uit mag.
Ik zal ook gelijk naar de gynecoloog moeten in het ziekenhuis vanwege mijn hoge bloerdruk. Dus helaas zal ik nooit naar een verloskundige gaan zoals de meesten dat doet. Dat lijkt me echt ontzettend jammer en ik ben echt geen fan van ziekenhuizen dus ik denk dat ik mee daarom ook druk maak! Maar aan de andere kant zijn ze in het ziekenhuis natuurlijk ook aardig en het is wel extra veilig.

Ondanks dat je het jammer vind dat je niet naar de vk mag, heb ik wel een voordeeltje voor je wat het ziekenhuis betreft!
Als het in jouw ziekenhuis ook zo is tenminste? Ik kreeg hier bij de gyn lekker veel echo's! Dat apparaat staat er toch en vaak vroeg ze: zullen we nog maar even kijken dan? Nou, daar zei ik geen nee op Meestal krijg je in het ziekenhuis sowieso meer echo's dan bij de vk, dus dat is wel leuk!

Ja dat heb ik ook al vaker gehoord! zou leuk zijn, dat is zeker een voordeel. Waarom zat jij bij de gynecoloog als ik vragen mag?

Ik zat bij de gynaecoloog omdat ik last had van Hyperemesis gravidarum (extreme zwangerschapsmisselijkheid en braken). Met 7 weken en 3 dagen lag ik al in het ziekenhuis met uitdroging, en daarna had de gynaecoloog liever dat ik daar onder controle bleef. Dat vond ik zelf ook wel fijner.

Off-topic: ik had/heb ook HG, heb met 10 weken en 6 dagen in het ziekenhuis gelegen. Daarna ben ik nog een keer bij de gyneacoloog op controle geweest, maar ik mocht toch weer gewoon bij de vk onder controle blijven. Tot hoe lang in je zwangerschap heb jij er last van gehad? Heb jij nog gewerkt tijdens je zwangerschap?

On-topic: ik ben ook altijd heel bang voor de bevalling (geweest). Nu ben ik zwanger en zal ons kindje er toch een keer uit moeten . Ik ben nog steeds bang, maar ik moet het maar zien. Ik was ook altijd heel bang om in het ziekenhuis te liggen, en een infuus te hebben. Nu heb ik dat ook gehad tijdens deze zwangerschap, en ook dat heb ik overleefd, dus dan zal ik de bevalling ook wel overleven. Ik heb wel al op de verloskamer gelegen (om infuus te prikken) en ik moet zeggen dat dat wel scheelt in de 'bangheid' nu weet ik waar het is, hoe het eruit ziet, ik had nog nooit in t ziekenhuis gelegen, dus dat scheelt wel een beetje. Ik ben niet zo bang voor de pijn, maar meer voor dat er iets mis gaat, of dat ik in het ziekenhuis kom, of dat het een keizersnede moet worden. Ben zó bang voor operaties!

Kruumel schreef:

PapillonRose schreef:

Puggle schreef:

PapillonRose schreef:

Puggle schreef:Bedankt voor jullie reacties! Echt super hoor.
Jullie hebben ook gelijk je groeit er naar toen en ik denk ook zeker dat ik dan ook blij zal zijn dat de kleine er eindelijk uit mag.
Ik zal ook gelijk naar de gynecoloog moeten in het ziekenhuis vanwege mijn hoge bloerdruk. Dus helaas zal ik nooit naar een verloskundige gaan zoals de meesten dat doet. Dat lijkt me echt ontzettend jammer en ik ben echt geen fan van ziekenhuizen dus ik denk dat ik mee daarom ook druk maak! Maar aan de andere kant zijn ze in het ziekenhuis natuurlijk ook aardig en het is wel extra veilig.

Ondanks dat je het jammer vind dat je niet naar de vk mag, heb ik wel een voordeeltje voor je wat het ziekenhuis betreft!
Als het in jouw ziekenhuis ook zo is tenminste? Ik kreeg hier bij de gyn lekker veel echo's! Dat apparaat staat er toch en vaak vroeg ze: zullen we nog maar even kijken dan? Nou, daar zei ik geen nee op Meestal krijg je in het ziekenhuis sowieso meer echo's dan bij de vk, dus dat is wel leuk!

Ja dat heb ik ook al vaker gehoord! zou leuk zijn, dat is zeker een voordeel. Waarom zat jij bij de gynecoloog als ik vragen mag?

Ik zat bij de gynaecoloog omdat ik last had van Hyperemesis gravidarum (extreme zwangerschapsmisselijkheid en braken). Met 7 weken en 3 dagen lag ik al in het ziekenhuis met uitdroging, en daarna had de gynaecoloog liever dat ik daar onder controle bleef. Dat vond ik zelf ook wel fijner.

Off-topic: ik had/heb ook HG, heb met 10 weken en 6 dagen in het ziekenhuis gelegen. Daarna ben ik nog een keer bij de gyneacoloog op controle geweest, maar ik mocht toch weer gewoon bij de vk onder controle blijven. Tot hoe lang in je zwangerschap heb jij er last van gehad? Heb jij nog gewerkt tijdens je zwangerschap?

On-topic: ik ben ook altijd heel bang voor de bevalling (geweest). Nu ben ik zwanger en zal ons kindje er toch een keer uit moeten . Ik ben nog steeds bang, maar ik moet het maar zien. Ik was ook altijd heel bang om in het ziekenhuis te liggen, en een infuus te hebben. Nu heb ik dat ook gehad tijdens deze zwangerschap, en ook dat heb ik overleefd, dus dan zal ik de bevalling ook wel overleven. Ik heb wel al op de verloskamer gelegen (om infuus te prikken) en ik moet zeggen dat dat wel scheelt in de 'bangheid' nu weet ik waar het is, hoe het eruit ziet, ik had nog nooit in t ziekenhuis gelegen, dus dat scheelt wel een beetje. Ik ben niet zo bang voor de pijn, maar meer voor dat er iets mis gaat, of dat ik in het ziekenhuis kom, of dat het een keizersnede moet worden. Ben zó bang voor operaties!

Ik gebruikte trouwens ook nog medicatie, en samen met HG was dat reden genoeg om me bij de gyn onder controle te houden. Vond ik zelf ook wel fijn!
Ik heb de HG tot 16 weken heel erg gehad, daarna is het steeds beter gegaan en met 20 weken was het normaal. Nog wel regelmatig misselijk, maar het extreme was er gelukkig af.
Ik heb niet meer gewerkt tijdens de zwangerschap. Ik studeerde ook nog en ben daar ook mee gestopt. Voelde me te ziek en had vanalles aan mijn hoofd (gedumpt door ex, moest verhuizen want ik moest groter gaan wonen, etc.) dus ben met alles gestopt. Dat was wel een goede beslissing, doordat ik niet meer zoveel hoefde kon ik beter naar mijn lichaam luisteren en was het beter te doen allemaal.

@Puggle: Genieten van de zwangerschap was soms ook heel lastig, toch heb ik dat wel geprobeerd zoveel mogelijk te doen. Was ondanks de klachten toch blij met mijn kindje en kon daar gelukkig wel van genieten, al was het dan soms wel lastig op zware momenten. Plus dat dit misschien wel de eerste en laatste keer is dat ik zwanger was (je weet nooit wat de toekomst wel of niet brengt) dus ik wilde het ook zo bewust mogelijk meemaken en overal van genieten. Na de eerste heftige 16 weken en 2 ziekenhuisopnames ging het gelukkig een heel eind beter en werd genieten wel makkelijker

Puggle schreef:Hoe voelde jullie je toen jullie echt op het eind liepen? Hadden jullie er zin in, waren jullie toen ook niet een beetje bang of zenuwachtig dat het echt ging beginnen en hoe het zou gaan lopen? Zeker voor degene bij de eerste bevalling.

Ik was niet echt bang voor de bevalling, maar de eerste keer vond ik het wel eng om te gaan persen. Ik weet nog dat de verloskundige zei dat de baby ongeveer om twaalf uur geboren zou worden en ik weet nog dat ik toen wel zoiets had van: slik! Uiteindelijk is hij pas 's avonds geboren met een vacuümpomp, dus toen was ik blij dat hij er eindelijk uitkwam want het duurde allemaal zo ontzettend lang. De tweede keer was ik ook niet zo bang om te gaan persen, ik wilde heel graag weten hoe het zou zijn zonder vacuümpomp, dus ik hoopte dat ik dat mee zou gaan maken (en dat gebeurde ook).

PapillonRose schreef:

Puggle schreef:

PapillonRose schreef:

Puggle schreef:Bedankt voor jullie reacties! Echt super hoor.
Jullie hebben ook gelijk je groeit er naar toen en ik denk ook zeker dat ik dan ook blij zal zijn dat de kleine er eindelijk uit mag.
Ik zal ook gelijk naar de gynecoloog moeten in het ziekenhuis vanwege mijn hoge bloerdruk. Dus helaas zal ik nooit naar een verloskundige gaan zoals de meesten dat doet. Dat lijkt me echt ontzettend jammer en ik ben echt geen fan van ziekenhuizen dus ik denk dat ik mee daarom ook druk maak! Maar aan de andere kant zijn ze in het ziekenhuis natuurlijk ook aardig en het is wel extra veilig.

Ondanks dat je het jammer vind dat je niet naar de vk mag, heb ik wel een voordeeltje voor je wat het ziekenhuis betreft!
Als het in jouw ziekenhuis ook zo is tenminste? Ik kreeg hier bij de gyn lekker veel echo's! Dat apparaat staat er toch en vaak vroeg ze: zullen we nog maar even kijken dan? Nou, daar zei ik geen nee op Meestal krijg je in het ziekenhuis sowieso meer echo's dan bij de vk, dus dat is wel leuk!

Ja dat heb ik ook al vaker gehoord! zou leuk zijn, dat is zeker een voordeel. Waarom zat jij bij de gynecoloog als ik vragen mag?

Ik zat bij de gynaecoloog omdat ik last had van Hyperemesis gravidarum (extreme zwangerschapsmisselijkheid en braken). Met 7 weken en 3 dagen lag ik al in het ziekenhuis met uitdroging, en daarna had de gynaecoloog liever dat ik daar onder controle bleef. Dat vond ik zelf ook wel fijner.

Ik heb meerdere malen in het zkh gelegen door HG heb het gehad tot mn 35e zwangerschapsweek, maar ben wel blij dat ik gewoon bij de vlk mocht blijven.

Bedankt voor jullie reacties! Ga proberen me niet zo druk te maken, ben nog niet eens zwanger haha. Gaat vast allemaal wel goed komen, het komt bij iedereen goed

PapillonRose schreef:

Kruumel schreef:

PapillonRose schreef:

Puggle schreef:

PapillonRose schreef:

Puggle schreef:...

...

...

Ik zat bij de gynaecoloog omdat ik last had van Hyperemesis gravidarum (extreme zwangerschapsmisselijkheid en braken). Met 7 weken en 3 dagen lag ik al in het ziekenhuis met uitdroging, en daarna had de gynaecoloog liever dat ik daar onder controle bleef. Dat vond ik zelf ook wel fijner.

Off-topic: ik had/heb ook HG, heb met 10 weken en 6 dagen in het ziekenhuis gelegen. Daarna ben ik nog een keer bij de gyneacoloog op controle geweest, maar ik mocht toch weer gewoon bij de vk onder controle blijven. Tot hoe lang in je zwangerschap heb jij er last van gehad? Heb jij nog gewerkt tijdens je zwangerschap?

On-topic: ...

Ik gebruikte trouwens ook nog medicatie, en samen met HG was dat reden genoeg om me bij de gyn onder controle te houden. Vond ik zelf ook wel fijn!
Ik heb de HG tot 16 weken heel erg gehad, daarna is het steeds beter gegaan en met 20 weken was het normaal. Nog wel regelmatig misselijk, maar het extreme was er gelukkig af.
Ik heb niet meer gewerkt tijdens de zwangerschap. Ik studeerde ook nog en ben daar ook mee gestopt. Voelde me te ziek en had vanalles aan mijn hoofd (gedumpt door ex, moest verhuizen want ik moest groter gaan wonen, etc.) dus ben met alles gestopt. Dat was wel een goede beslissing, doordat ik niet meer zoveel hoefde kon ik beter naar mijn lichaam luisteren en was het beter te doen allemaal.

Bedankt voor je antwoord. Ik was juist heel blij dat ik bij de vk mocht blijven, omdat ik toch graag een thuisbevalling zou willen als alles goed is.
Ja, klinkt ongeveer hetzelfde dan bij mij... tot de 15 weken echt heel erg, daarna gaat het steeds beter. nu ben ik 17 en halve week, en gaat het een stuk beter dan van te voren.
Ik ben ook nog wel misselijk... moet nog wel elke ochtend overgeven, maar dat extreme is er af. Ik voel het ook heel goed aan zelf, dus weet precies wanneer ik me even rustig moet houden of als ik even iets moet eten.
Als je niet werkt heb je inderdaad meer rust, en kan je goed naar je lichaam luisteren.