Bang voor...

Mijn zoontje is doodsbang voor planten en bloemen. Echt hysterisch wordt hij ervan . Ik snap het niet helemaal. Herkent iemand dit? We hebben in de vensterbank tulpen staan en lavendel en zodra hij het ziet gaat 'ie gillen en huilen. De stofzuiger is sinds kort ook drama en we hebben een bont kunstwerk in de woonkamer staan dat ik ook heb kunnen wegruimen. Dochter heeft dit eigenlijk niet.

Waar is jouw kind bang voor?

Mijn zoon was bang voor takken en boomstronken , ik herken het dus wel. Het was een faaaaase en ging vanzelf over gelukkig. Maar hij begin dan heel hard nee te gillen als hij er een zag.

Voor hondjes die niet op ons hondje lijken. Alleen kleine witte hondjes zijn niet eng. Voor de rest is het brullen.

Mijn zoon is ook zo'n neuroot...heeft ie denk ik van mij.

Eergisteren nam ik hem mee naar de appie. Met maxi cosi en al in de winkelwagen. Toen keek hij al met zo'n gespannen snoetje, want de parkeergarage galmde nogal. Toen begon er een hond te blaffen en was het hek van de dam. Hij vloog zowat in de lucht van schrik en huilde zijn twee tandjes bloot...zo zielig. Daarna kreeg ik hem wel even gesust door met de boodschappen te laten spelen, maar leuk vond hij het absoluut niet. Zo kan ik toch niks doen met dat mannetje?

Hier schrikt F ook heel snel. Als ik al nies dan komt er al een pruillip, hier is de kunst afleiden (maar dat deed jij ook al met de boodschappen) En met de planten/bloemen, is de geur misschien niet te scherp?

Als je hem maar niet thuis houd. En gewoon mee weg neemt. Als je de angst gaat ontwijken dan gaat het nooit 'over'.
Maar lastig is het wel als je kindje overal om schrikt en om gaat huilen. Gezellig is anders.

Haha, wat schattig die foto! Mooi mannetje is het.
Hier zijn het meestal fases dat ze ergens bang voor zijn. Mijn zoon moest toen hij zo klein was niks hebben van vreemde mannen, een paar maanden later zei hij tegen elke man die hij zag ´papa´en dan wees en zwaaide hij.
Mijn dochter is een tijdje bang geweest voor alles: vliegtuigen, stofzuiger, harde geluiden, pluisjes, vliegen enz. Dat ging ook weer over, nu is ze alleen nog heel bang voor honden, maar dat komt door de hond van mijn schoonouders waar ze van ons niet in de buurt mag komen omdat hij niet te vertrouwen is. We zijn hier wel altijd normaal mee omgegaan, haar rustig van een afstand laten kijken, maar nu is ze van elke hond bang helaas.

Mijn jongste heeft t ook gehad en soms nog wel, haar dragen werkt hier prima!
Net nog grote boodschappen wezen doen bij de Appie, dochter op de rug en zoon in t karretje!

Pommes schreef:Hier schrikt F ook heel snel. Als ik al nies dan komt er al een pruillip, hier is de kunst afleiden (maar dat deed jij ook al met de boodschappen) En met de planten/bloemen, is de geur misschien niet te scherp?

Het waren plastic bloemen . Lavendel. Misschien houdt hij niet van plastic bloemen. De echte tulpen vindt ie trouwens ook niet eng.

Ik moet inderdaad de dingen niet gaan vermijden...maar ik word er zelf ook zo gestresst van...en dat moet ik hem natuurlijk wel niet laten merken...

En als je hem dan vasthoud en het 'opzoekt'. Dan is hij toch dicht bij mama en misschien komt hij er zo wel achter dat er niks is om bang voor te zijn.

Pommes schreef:En als je hem dan vasthoud en het 'opzoekt'. Dan is hij toch dicht bij mama en misschien komt hij er zo wel achter dat er niks is om bang voor te zijn.

Heb ik geprobeerd maar hielp niks hahah. Hij is een schijterd. Stofzuigen doe ik nu wel met hem in de draagzak, en dan is het niet brullen, maar wel OEH OEH AAH OOOH OEH met twee kleffe handjes in mijn hals hahah.

Sneu he als ze zo bang zijn? Julian schrikt zich kapot door klitteband..zielig hoor!

Wat een mooie zoon heb je .

Mijn jongste dochter is helaas nergens bang voor, ze ziet geen gevaar. Ik moet dus constant opletten voordat ze via de stoel weer op de kamertafel klimt, in de vensterbank klimt enzovoorts.

Aaah wat sneu hè. Bepaalde geluiden of dingen hebben ze dan echt angst voor. Het gaat wel over maar kan soms wel heel vervelend zijn.
Hier de oudste ook van klittenband en de middelste van hope piep geluiden. De jongste eigenlijk niets.

Mijn dochter is voor harde geluiden bang, gillende kinderen, blaffende honden, stofzuigen...dat soort dingen. Ze schrikt zich rot en gaat vaak ook huilen, echt zielig! Wat ik vaak doe als er harde geluiden zijn die ze eng vindt, haar recht aan kijken en geruststellend zeggen dat er niks is, vrolijk kijken etc. dat helpt vaak wel iets.

T is heel bang voor wind en dat is fijn in NL. Ze kan helemaal hysterisch worden als het iets waait.

I. is bang voor de staafmixer waarmee ik haar groente en fruithapjes maak. Wel erg lastig.

Mag je kind gewoon jouw mijn geheim kreukelen?

De jongste is eigenlijk nergens bang voor nu ik er zo over nadenk. De oudste was op die leeftijd heel bang voor lage mannenstemmen.

Bij de oudste kan ik beter noemen waar ze níet bang voor is. Ze loopt bijna de hele dag met haar handen over de oren, omdat ze bang is voor wat er op tv komt (en dan is ze de teletubbies aan het kijken bijvoorbeeld), bang voor vliegtuigstrepen in de lucht, bang voor trekkers, scooters en auto's die langs rijden, bang voor de radio, bang voor vreemde(re) mensen, staafmixer, het doorspoelen van het toilet en zo kan ik nog wel even doorgaan.

L. is bang voor de fohn, ze denkt elke keer dat hij me aanvalt ofzo en ze hangt met dr armen naar boven aan mijn been.

N. is sindskort doodsbang voor de stofzuiger, echt niet leuk dit. Ze gaat twee dagen per week (naja middagen) naar mijn ouders, en mijn vader is van de structuur en routine en elke maandag en donderdag word er stipt om half zes dus gestofzogen en is mijn kind panisch. Gewoon niet grappig meer, heb haar al geprobeerd op de stofzuiger te zetten en een rondje te rijden ed. maar ze vind er niks aan. Het ergste vind ik dat ze zo gespannen raakt, dat haar hele lijf helemaal gaat schokken zeg maar.

Allebei eigenlijk nergens voor volgens mij. J. heeft nu een nachtlampje omdat hij het een beetje spannend vond in het donker op zijn kamer maar ik hoor hem er al een tijd niet meer over.

De jongste was ooit bang voor de stofzuiger, maar nu is het zijn beste vriend. Hij wordt helemaal hyper als hij er één ziet, imiteert het geluid en is er niet bij weg te slaan. Dus het kan nog alle kanten op met de angst van een kind

B was van de zomer als de DOOD voor die hand blowers waar je je handen tussen moet steken. Heb haar nog nooit zo hysterisch horen huilen. Ze was ook pas weer stil toen we er ver vandaan waren.

Oh en ze begon echt hysterisch te huilen toen ik met een papiersnijder vlaggetjes aan het snijden was voor haar verjaardag.