De creche...........valt me soms zwaar.

Ooow ik moet het even kwijt.
Het is nu een paar keer (op 1 hand te tellen, dat wel) voorgekomen dat als ik mijn dochter bij de crèche ophaal dat als ik binnenkom, haar hoor huilen. Of dat ik haar pak en ze nog een soort van het nasnikken is. Dan voel ik mij zo klote en schuldig dat ik ben wezen werken. wij laten haar niet huilen en zeker niet snikken:(  vind het zo zielig.

Begrijp mij niet verkeerd, ik snap dat een crèche niet volledig naar mijn wensen haar verzorgt of de tijd dat ze daar is alleen met haar bezig kunnen zijn. En ik weet dat ze haar met slapen ook wel eens even laten huilen als ze net wakker is of moet gaan slapen(max 10min). Maar toch......voel ik mij er rot van. Ik weet dat ze haar geen uren laten huilen, maar haar zo snikkend aan te treffen vind ik toch lastig en doet pijn.

Normale reactie van mij? Ik heb zo'n geen zin om te werken morgen nu dus.

Ah, dat is inderdaad niet leuk. Heb je al wel eens gevraagd hoe het kan dat ze huilt op dat moment? Hebben ze te weinig leidsters aan het eind van de dag om alle kinderen goed op te vangen? Als dat zo is, zou ik daar toch eens over praten.

is ze niet gewoon moe van de dag? a is altijd moe aan het eind van de dag als ik hem ophaal en is dan ook huilerig

Ik wou net als loesje zeggen dat ze misschien moe is aan het eind van de dag.
Ik heb op een kdv gewerkt en aan het eind van de dag werden veel kindjes wat huilerig. Meestal nam ik een van de baby's dan wel even op schoot. Maar soms lukt dat niet als het druk is met kinderen die opgehaald worden.

Ik herken het wel, ik zie ook echt wel de positieve dingen maar het liefste zou ik, vooral N, er gewoon vanaf halen. R redt zich wel, meldt zich wanneer er iets is, leert er veel en heeft vriendjes. Bij baby's heb ik daar te vaak het idee dat ze haar maar in de box leggen en dat ze daar weet ik hoelang ligt omdat N alles wel goed vindt.

N slaapt daar ook bijna niet en ik vind het bij baby's gewoon sowieso lastig en zou haar het liefste daar weghouden. Maar ja ik heb weinig keus omdat er toch gewerkt zal moeten worden maar helemaal fijn voel ik me er echt niet bij. Nogmaals bij R vind ik het anders want die heeft vriendjes etc, maar bij N voel ik me iedere keer weer k** als ik haar daar neer zet.

Mijn voornemen om ze gewoon in de vakantie te brengen is tot nu toe dan ook flink gefaald omdat ik me er echt niet fijn bij voel.

Maar vraag je dan niets aan de leidsters? Als ik m'n zoontje huilend aan zou treffen zou ik er gewoon luchtig naar vragen, 'goh is hij gevallen' of 'was hij in een slechte bui', zoiets.

ja eind van de dag is altijd wat lastiger. En ja nu jullie dat zo zeggen hebben jullie gelijk.
Vaak als ik haar ophaal zit er inderdaad een leidster met haar lekker buiten op schoot. En als ik haar huilend aantref....is het inderdaad even druk met andere ophaalmama's.

Als ik ernaar vraag of ze zeggen het soms zelf wel, zeggen ze dat ze moppert en niks meer wil of moe is, of even een slechte bui heeft.

Moet er waarschijnlijk nog even allemaal aan wennen   Wil mijn meisje alleen maar tevreden zien en zien lachen. Elke  moeder wil dat natuurlijk dat snap ik, en snap ook dat het in de toekomst echt nog wel anders is hahhaha.

Bedankt, ik heb er weer een heldere kijk op hahaha.

urban naked: ja ik vraag ernaar of vaak zeggen ze het zelf al waarom ze huilt.

Printje: ja dat gevoel is rot he. Ik weet dat ik zelf de volledige aandacht voor haar heb, en weet dus ook dat dat op de creche niet gebeurd(wat ook niet anders kan) . Mijn vriend is eind deze week 3 weken thuis en is ze gaat dan niet naar de creche. Weet dat de creche ook leervol en ze het er ook echt wel naar haar zin heeft. Het is meer mijn eigen gevoel. Hoe doet N. het verder op de creche?

N zelf vindt het allemaal prima en reuze interessant. Ze volgt alles en iedereen en lacht de hele dag. Maar daardoor denk ik juist dat ze haar gewoon ergens 'neerplanten' om het zo even maar te zeggen omdat zij het toch wel prima vindt allemaal. Alleen dat slapen zit me enorm dwars maar goed, ze slaapt al meer dan dr broer ooit gedaan heeft daar.

Ik weet ook niet precies, gewoon een gevoel, ze heeft schatten van juffen maar toch vind ik het voor kleinere kinderen niet fijn om ze te brengen.

Over die volle aandacht: je meisje is nu natuurlijk je enige kindje, maar alle kinderen op de wereld die als tweede of derde geboren worden moeten dealen met ouders die niet direct aan komen rennen als er iets is. En die worden ook gewoon oud en gelukkig  Ik probeer me dat bij Tomas soms ook maar te bedenken, zeker als hij bijvoorbeeld een driftbui krijgt omdat iets niet lukt. Dan kan het juist heel leerzaam voor hem zijn als hij de tijd krijgt om zelf een oplossing te bedenken, in plaats van dat ik meteen naast hem sta om hem te helpen.

S huilde ook vaak als mijn man hem kwam ophalen. Maar dat deed hij thuis ook na 4 uur. Al kwam het ook door de moeheid want meneer wou nooit goed slapen op het kdv en was daardoor ook extra moe. Hij wou gewoon alles zien en meemaken. Mijn man vond dat ook altijd zo rot. Ik bracht hem altijd weg en had een gewoon lachend kereltje maar hij had elke keer een huilend kind. S bleef dan huilen ook thuis. Maar we wisten wel dat hij er overdag erg veel plezier had en genoot van alle kindjes om hem heen. En dat de leidsters er weinig aan konden doen als hij weer begon te huilen. Wij zelf gingen ook niet bij iedere kik meteen naar hem toe. Maar net was jezelf zegt, het is ook een kwestie van wennen. Het voelt in het begin best gek als je zelf weg gaat en je kind blijft er achter. Maar als je gaat merken dat ze er wel erg naar hun zin hebben dan weet je dat ze daar wel op hun plek zijn.

Zo herkenbaar! Toen f 8 maanden was ging hij voor het eerst naar de crèche. Die maanden daarvoor hadden mijn ouders opgepast omdat ik f echt niet eerder naar de crèche wilde brengen. Baby's liggen daar maar een beetje te liggen en dat vind ik zo sneu. F moest ook heel erg wennen en wilde er ook niet slapen. Pas na een aantal maanden ging het beter. Nu heeft hij het er over het algemeen wel naar zijn zin. Behalve maandag. Hij wilde niets en toen ik hem kwam ophalen begon hij te huilen en klampte zich aan me vast. Ja, mijn hart brak. 

Voel me dan ook echt wel heel naar dat ik hem naar het kdv moet brengen, maar helaas, er moeten ook centje verdiend worden. Het blijft voor mij een eeuwige strijd met mijn moedergevoelens om hem naar het kdv te brengen, maar het is nu even niet anders.
Al vind ik het nu wel al minder erg omdat hij anders nu naar de peuterspeelzaal zou gaan.

Filoria: ja als er een 2e komt zullen we de aandacht ook moeten verdelen, dat is ook zo.

Je wilt als moeder je kind lachend wegbrengen en ophalen...maar zo werkt het niet altijd. Ach misschien nog even wennen voor mij....ze gaat pas een dikke 2 maanden naar de creche.

Sarahkey ; oh vervelend voor je man dan inderdaad. maar wel fijn dat jullie dan weten dat hij het wel naar zijn zin heeft gehad overdag.

Chipa: ja er moet inderdaad geld in de la komen. Hier slaapt A. ook iets minder op de creche maar merk wel dat dat steeds beterder gaat gelukkig. oef...als hij zich zo vastklampt.....oh zal voor je moeder gevoel echt vreselijk zijn. Hoeveel dagen gaat hij?

F gaat 2 dagen in de week. Mijn ouders passen ook 1 dag op en mijn man en ik werken beide 4 dagen in de week.