Wat doe je anders bij een tweede kind?

Ik merk dat ik naar m'n zoon best wel anders ben dan naar mijn dochter toen ze baby was. Natuurlijk niet omdat hij een jongen is, maar omdat hij m'n tweede kind is.

Om wat voorbeelden te noemen:
- dochter heeft 11 maanden bij ons in bed geslapen. Overdag zat ze de hele dag aan me geplakt. Vandaag ben ik zoon z'n kamertje weer gaan schoonmaken, ik wil hem vanaf morgen daar laten slapen (ik leg hem in de co-sleeper vanaf de eerste voeding als ik 's avonds geef als ik in bed lig). Overdag ligt hij veel meer in z'n eigen bed dan m'n dochter.
- ik heb nu veel meer een ritme dan toen. De dag verloopt veel gestructureerder (hoewel ik nog steeds best chaotisch ben).
- m'n dochter heb ik nooit laten huilen, zoon huilt een paar minuutjes voordat hij in slaap valt.
En zo zullen er vast nog meer dingen zijn.

Herkennen jullie dat? Was je bij een tweede (of derde) heel anders dan bij de eerste? Waar kwam dat door? Was dat de ervaring? Of was het type kind heel anders?

Ik ben denk ik ( nog) makkelijker dan bij R. Nu was hij een moeilijkere baby maar met N kun je echt eigenlijk alles doen en ze vindt het nog prima.

Voor de rest veel dingen ook wel gewon hetzelfde omdat dat goed voelde voor ons maar ik ben minder panisch om vanalles, behalve als ze iets hebben qua ziek zijn ofzo.

Kan het niet precies verwoorden maar ik vond van 0-1 echt een nachtmerrie en een aardverschuiving in het begin en van 1-2 vind ik ech een eitje. Op die nachten na dat ze allebei blijven spoken.

Ik kan me uit de babytijd niet heel veel herinneren, behalve dat ik Yrsa meer in de draagdoek had, met Ezra durfde ik dat nog niet zo goed. Nu is natuurlijk wel alles anders en hebben ze allebei een totaal andere benadering nodig, maar dat is logisch. Soms wel lastig, omdat ik dat aan Yrsa nog niet zo makkelijk uit kan leggen, maar het is ook niet altijd mogelijk om overal één lijn in te trekken.

Ik ben wel benieuwd hoe dat hier zal gaan in de toekomst, als het er van komt. Er zijn wel wat dingen die ik anders zou willen doen in elk geval. Ik denk ook dat het per kindje nog kan wisselen welke aanpak het beste werkt, dus dingen anders doen hoeft zo gek nog niet te zijn.

Ik had mijn zoon veel meer in de draagdoek, de kinderwagen is de eerste maanden niet gebruikt. 
Bij hem ben ik ook veel makkelijker met eten/snoep/koek.
Mijn dochter ging naar het kdv vanaf dat ze 3 maanden oud was, bij mijn zoon heb ik ouderschapsverlof opgenomen en moet ik er nog niet aan denken om hem naar een kdv of psz te laten gaan (psz gaan we denk ik proberen als hij ruim 2,5 jaar is en alleen als hij er dan aan toe is). Maar dit komt omdat hij veel gehuild heeft als baby en ik daarom de keuze heb gemaakt om wat minder te gaan werken zodat hij niet naar een kdv zou hoeven gaan.
Verder zijn er volgens mij niet veel verschillen.

Mijn jongste heb ik meer in de draagdoek gehad dan de oudste.

Bij mijn jongste ben ik makkelijker geworden met eten. Als iemand mijn oudste een snoepje had gegeven voordat ze anderhalf was, was ik woest geworden. Mijn jongste krijgt wel eens een snoepje (niet van mij), maar ik kan me daar niet meer druk om maken.

Bij de jongste ben ik minder voorzichtig dan bij de oudste. Dan zei ik eerder van tevoren 'Kijk uit, niet doen, is gevaarlijk' en de jongste laat ik meer uitproberen, uiteraard geen echt heel gevaarlijke dingen.

De oudste heeft veel meer bij ons in bed geslapen. De jongste slaapt sowieso prima in haar eigen bed, maar het zou nu ook niet als eerste in me opkomen om haar tussen ons in te leggen als ze niet slaapt. Dan zou ik eerder proberen te troosten op haar eigen kamer.

En wat ik me laatst ook bedacht: ik houd me veeeeeeel minder bezig met de kleding van de jongste. Ik kocht best dure kleding voor de oudste en alles moest matchen tot aan de sokken toe  . Nu ga ik echt geen hele outfit meer wisselen als de broek alleen vies is en ze heeft ook wel eens een vloekende combinatie aan en dat kan me weinig meer schelen.

Bij de oudstewas ik meer van niet straffen, overal over praten, uitleggen en vrij laten.  

Bij de jongste wat strenger, even laten huilen en op de trap zetten (dat doe ik nu bij de oudste ook, die staat er een stuk vaker dan de jongste....). We hebben meer regels sinds we er twee hebben.

Sowieso heb je meer structuur nodig als je meer kinderen hebt maar ik merk ook dat we bij de oudste te soft en soepel zijn geweest. Ik merk nu dat ze gebaat is bij meer regels en grenzen.

Voor de jongste zou het misschien best geschikt zijn trouwens maar het lijkt me niet te doen echt twee verschillende opvoedstijlen te gebruiken. Bij jou begrijp ik natuurlijk heel goed dat dat nodig is Susan!

Daar ben ik hier ook wel erg benieuwd naar, nog even afwachten

voor mij voelt de zwangerschap al heel anders als de vorige keer. Toen was ik heel gespannen en moest alles zsm af, nu ben ik 32weken en moeten we nog best veel doen.

Ben best benieuwd hoe het met de tweede gaat straks.

bij de oudste kon alles me niet snel genoeg gaan, bijv stoere kleertjes, kon niet wachten tot hij in de wandelwagen kon etc, bij de jongste gaat het me juist veel te snel en die hou ik het liefst zo lang mogelijk klein! het is een binkie, dus hij zit nu wel in de wandelwagen, maar het liefst had ik hem tot 8/9 maanden in de wagenbak gehouden

de oudste kreeg 9 mnd borstvoeding, waarvan 6 mnd volledig, daarna rapley
de jongste kreeg maar 2.5 mnd borstvoeding en met 5 mnd begonnen met bijvoeding

bij de oudste hadden we alle tijd voor hem, de jongste moet meer mee in het ritme wat we al hadden (maar dat heeft iedereen natuurlijk) daardoor wel meer structuur.

Susan schreef:Ik kan me uit de babytijd niet heel veel herinneren, behalve dat ik Yrsa meer in de draagdoek had, met Ezra durfde ik dat nog niet zo goed. Nu is natuurlijk wel alles anders en hebben ze allebei een totaal andere benadering nodig, maar dat is logisch. Soms wel lastig, omdat ik dat aan Yrsa nog niet zo makkelijk uit kan leggen, maar het is ook niet altijd mogelijk om overal één lijn in te trekken.

Ik kan me wel in deze reactie vinden.

Ik ben voornamelijk makkelijker geworden met alles. 
Ik doe niet moeilijk meer over slapen in bed, een koekje of iets ( als broer krijgt wil zij ook)
Eigenlijk met alles wat makkelijker dus.

Ik dénk dat ik nog makkelijker en relaxter zal zijn, omdat ik nu weet dat veel dingen echt vanzelf overgaan. Het zal uiteraard wel aan t kindje liggen. Dit keer hoop ik live te kunnen voeden en anders net zolang te kunnen kolven als voor T. Ook heb ik me voorgenomen om kraamvisite naar huis te sturen als we moe zijn (rond 21.30u ofzo).

Ik doe echt heel veel dingen anders, omdat mijn jongste zoontje heel anders is.

Bij mijn oudste stond ik met elk kikje naast zijn bed, bij de jongste wacht ik tot het echt huilen wordt.
maar ook wat betreft gezondheidsdingen doe ik het heel anders. Aan mijn jongste merk ik niet dat hij ziek is, dus ik temp hem sneller bij twijfel, waar ik bij mijn oudste eerder aan de telefoon hing bij de huisarts.

Verder herken ik veel van wat juutjepetuutje zegt. wilde ik de oudste zo snel mogelijk zien opgroeien, mijn kleine bink mag heel lang klein blijven 

Lieke, ben jij een nieuwe forummer of een oude bekende?

Filoria schreef:Lieke, ben jij een nieuwe forummer of een oude bekende?

 Voor jou een oude bekende denk ik 

*Lieke* schreef:

Filoria schreef:Lieke, ben jij een nieuwe forummer of een oude bekende?

 Voor jou een oude bekende denk ik 

Haha dan weet ik genoeg! Leuk.

Filoria schreef:

*Lieke* schreef:

Filoria schreef:Lieke, ben jij een nieuwe forummer of een oude bekende?

 Voor jou een oude bekende denk ik 

Haha dan weet ik genoeg! Leuk.

 Tsja, ik moet je toch kunnen blijven volgen  ... Je gaat hard zeg.

Ben veel makkelijker geworden ook.

Ik ben ook veel makkelijker geworden en maak niet overal meer een "probleem" van. Eet of slaapt hij niet? Jammer dan, komt wel op een ander moment. Ik leg hem ook moeiteloos in bed en weet dat hij na max. 15 minuten slaapt en laat hem dan dus ook wel huilen. Dat kon ik bij D. echt niet! Maar dan moet ik wel toegeven dat J. sowieso een veel makkelijker kind is. Hij vindt alles wel prima eigenlijk.